Beach party door R.L. Stine

Titel: De Waarschuwing (Uit de serie Thriller) Schrijver: R.L. Stine
Uitgever: Kluitman Hoofdpersoon 1. De hoofdpersonen zijn: Karen en Patricia
2. Karen is een meisje die houd van uitgaan, feesten maar het liefst in een groep. Patricia is rustiger, drukke feesten houd ze niet van ze gaat het liefst alleen met Karen weg. En ze houden alle twee natuurlijk ook van winkelen. Plaats/Tijd 3. Het verhaal speelt zich af op het strand, in zee, in het stadje en in en om de flat van karens vader. 4. Het verhaal speelt zich in de zomer (in het voor seizoen) af. 5. Het verhaal duurt 1 tot 2 weken. Onderwerp 6. Het verhaal gaat over Karen en Patricia. Patricia en Karen zijn vriendinnen maar Patricia is verhuist, maar Patricia komt een weekje logeren bij Karen. Ze gaan s'avonds wandelen over het strand en worden lastig gevallen door een groepje jongens. Tot er een jongen (Eric) en zijn vriend aankomt die de meiden helpt. Maar later worden ze gewaarschuwd voor Eric op allerlei manieren met de tekst: BLIJF UIT DE BUURT VAN ERIC.
Vertelsperspectief 7. Het boek is geschreven in het Hij-verteller geschreven, in de verleden tijd
8."Het spijt me" mompelde hij, met een blik in de richting van het kampvuur, dat al aardig hoog oplaaide. "het spijt me echt, ik wilde..." Titel/Schrijver 9. De titel heeft te maken met dat Karen gewaarschuwd werd dat ze uit de buurt van Eric moest blijven. 10. De Babysitter, De Babysitter II, De sneeuwman, Het verlaten strandhuis en De lifter. 11. Alle boeken hebben een ander onderwerp. Verslag 12. Karen Mandell stond op het station te wachten op haar vriendin Patricia. Maar de trein kwam er al aan en patricia stapte uit, en ze liepen naar het busstation. Patricia en Karen zijn al jaren hele goede vriendinnen, en ze waren vroeger buren maar Patricia's vader moest verhuizen door zijn werk. Ze brengen de tijd dat patricia logeerd door in de flat van Karen's vader, Karens vader en zijn vriendin zijn op vakantie maar karens moeder denkt dat zij thuis zijn. 'S avonds gingen ze naar het strand om een wandeling te maken, maar Patricia vond het niets het was zo stil. Er kwamen twee jongens aan gelopen, ze droegen alle twee een leren jack en een gebleekte spijkerbroek, en ze hadden donkere leren laarzen aan. Wat een engerds zeiden ze tegen elkaar. Het was koud geworden en besloten terug te gaan en plotseling kwamen ze vijf jongens tegen twee ervan kwamen ze net al tegen. De meiden probeerde ze te ontwijken door te zeggen onze vrienden komen zo. Een jongen zij "ja ja dat zal wel" ze herkende hem meteen dat was vince, ze zat bij karen op school een paar klassen hoger. Kom we gaan zijn Patricia, ze liepen weg en Karen werd vastgehouden door Vince. Op dat moment kwamen er nog twee jongens aangelopen, en ze riepen naar de meiden "oh zijn jullie hier!", "komen jullie nog we staan boven al een hele tijd te wachten". "Sorry antwoordde Karen vlug", "schiet nou op". Opeens kwam Vince in actie en zei dreigend: wacht eens even knul. "Mijn naam is Eric als je dat niet uit kunt spreken, zeg je maar meneer." Ok, Eric,"waar was je van plan naar toe te gaan met onze vriendinnen? Vriendinnen?, je hebt het wel over mijn zus. "O is dat je zus" en hij deed een stap naar achter, en liep weg
Karen, Patricia, Eric en de andere jongen (Martin) liepen naar de boulevard. "Hoe wist je dat we in moeilijkheden zaten, toen we jullie bij dat groepje zagen wisten we meteen dat we jullie er zo snel mogelijk vandaan moesten zien te krijgen." "Ik ben blij dat jullie dat zo snel door hadden, ja hartstikke bedankt" zeiden ze samen. "Zullen we ergens afspreken" kennen jullie 'Leonardo' in Main Street "ja zij Karen, we komen als we klaar zijn OK ja is goed. Die avond zaten ze in 'Leonardo' ze wilden gaan zitten toen er een meisje voor hun ging staan en zei tegen Eric "waar heb jij gezeten?, oh hallo Evelyn" zei Eric. "Hallo" mompelde Evelyn tegen de meiden, dit zijn Karen en Patricia zei Eric. "We werden net lastig gevallen door een stel jongens en Eric heeft ons gered" zei karen, waarop Evelyn snauwde:" gered? waarvan? kan je je zelf niet redden? "Ze werden door een groepje jongens lastig gevallen en wij hebben ze van de jongens kunnen bevrijden. Na een avondje in 'leonardo' wilde de meiden naar huis lopen, maar vlak voor de uitgang pakte Evelyn haar hard vast aan haar arm en zei: "blijf uit de buurt van Eric, ik meen het hoor blijf uit de buurt van Eric". Karen trok haar arm los en ging naar de anderen, namen afscheid en gingen naar huis. De volgende dag gingen Karen en Patricia naar het strand en ze zagen Eric en Evelyn en gingen er naartoe. Eric was helemaal enthousiast en zwaaide maar Evelyn bleef gewoon liggen en zei niets pas toen de meiden "hoi" zeiden zei ze ze even snel gedag. Karen dacht weer aan de avond ervoor aan de waarschuwing van Evelyn, was ze soms bang dat ze Eric zal afpakken? dacht Karen. Karen zag bij Eric een snorkelset liggen, en ze vroeg aan Eric "zijn deze spullen van jou?, nee zei Evelyn kortaf, wow kan jij snorkelen dat heb ik altijd al een keer willen doen, dat lijkt me echt gaaf! Evelyn stond op en vroeg heel aardig "heb jij dat dan nog nooit gedaan, dat wil ik het je wel leren." Karen zei tegen Evelyn "over een paar weken gaan ik met mijn ouders (foutje in het boek, ik denk dat het vader en stiefmoeder moet zijn) naar een diep zee paradijs om te duiken ik hou daar niet van maar ik zal liever snorkelen. Evelyn en Karen gingen de ze in en na de nodige uitleg gingen ze snorkelen maar Evelyn gaf 1 waarschuwing "houd voldoende afstand van die rotsen daar want er staat daar een hele sterke stroming, en de rotsen zijn scherp, we gaan nu snorkelen en als er wat is roep je me maar." Ze waren aan het snorkelen en opeen gegeven moment kwam ze in de stroming, maar ze had het niet door maar in eens zat ze vlak bij de rotsen. Ze probeerde zo hard te zwemmen als ze kom maar het had geen nut en te gelijkertijd riep ze Evelyn maar Evelyn hoorde niets. Op het strand hielden Eric en Patricia ook alles in de gaten en ze zagen dat Karen tegen de rotsen geduwd werd, en ze rende naar de rotsen en toen ze er waren dook Eric het water in om Karen er uit te halen en met veel moeite kreeg hij haar eruit. Karen had geen hartslag, maar gelukkig had Eric een EHBO diploma en hij kon heel goed zwemmen. Maar ze kwam weer bij, bleef nog even liggen maar al gauw gingen ze naar huis het was al weer avond ze gingen wat eten en werden uitgenodigd voor een feest, maar patricia ging niet. Karen ging naar het feest en kwam die avond terug bij de flat en zag graffiti op de muur staan, en toen ze dichterbij kwam zag ze dat er stond BLIJF UIT DE BUURT VAN ERIC! Toen ze binnen kwam zag ze dat Patricia niet thuis was, vond dat verdacht en ging in haar spullen zoeken. En in haar nachtkasje zag ze een spuitbus met: zwarte verf. 5 Minuten later kwam patricia eraan en zei het van haar ontdekking, Patricia ontkende alles en Karen geloofde haar vriendin. Het was al laat en ze gingen naar bed Karen ging eerst naar de badkamer gezichtwassen, tanden poetsen enz. en deed het licht uit, ging naar haar kamer en stapte in bed. ze sprong haar bed uit want haar hele bed was slijmerig en glad, liep naar haar nachtkastje en deed het licht aan, tot haar verbazing lag haar bed vol met kwallen. Karen gilde en kort erop kwam patricia en ze schrok ook en ze moesten geleik denken aan wie zoiets zou kunnen doen en de eerste die in hun hoofd kwam was Evlyn. Ze gingen de kwallen uit het bed in een container gooien, het bed verschonen maar de lucht, de vieze vislucht ging niet weg. De volgen de dag ging Karen naar Evelyn's huis toe, klopte aan, geen gehoor maar de deur zat niet op slot, ze liep naar binnen en daar lag Evelyn op de grond. Karen pakte haar hand hij was ijskoud Evelyn was dood. Karen had het alarmnummer gebeld, en zat op het politiebureau waar ze na een hele hoop vragen weer weg mocht. Ze kon aan niets anders meer denken dan aan Evelyn en aan we haar vermoord kan hebben. De volgende dag was Karen naar het strand gegaan, ze was gaan zwemmen en kwam weer terug bij haar handdoek en zag een briefje wat met een mes door haar handdoek is gestoken, en op dat briefje stond: BLIJF UIT DE BUURT VAN ERIC BLIJF UIT DE BUURT VAN ERIC BLIJF UIT DE BUURT VAN ERIC. Ze trok het zich niet zo aan, en ging zich insmeren met zonnebrand. Ze deed wat op haar handen, bijna meteen daarna voelde ze een pijnsteek en had het gevoel dat haar handen in brand stonden. Uit de verte hoorde ze gegil maar later besefte ze dat ze zelf zo gilde. Ze ging naar de dokter en hij liet onderzoeken doen, uit de onderzoeken kwam dat er zoutzuur in de zonnebrand zat en iemand heeft het er die dag ingedaan. Karen's handen zaten in het verband en onder de brandwonden, ze moest nog wel even in het verband blijven lopen. Eric kwam haar uit het ziekenhuis halen en ze gingen die middag naar het strand om te gaan zwemmen. Ze waren al heel ver bij de kust vandaan en Karen wilde terug maar kan het haar handen niet zwemmen dus Eric moet haar helpen dus zij riep Eric maar hij luisterde niet "Eric" riep Karen weer en Eric zei: ik ben Eric niet ik ben Tom. Ik maar geen grapje help me ik krijg kramp, ik maak ook geen geintje zei Eric. "Eric is veranderd nadat ik ben verdronken," zei hij "het is Eric's schuld dat ik ben verdronken en hij heeft Evelyn ook vermoord, ja ik heb je gewaarschuwd en dat was niet makkelijk, want Eric vond het niet leuk dat ik zijn lichaam overnam." "Nou ik moet gaan dag," zei Eric "nee !" zei Karen "Help" maar Eric bleef maar doorgaan
Maar hij ging weg en de kramp in Karens benen werd steeds erger. Maar heel toevallig had ze haar duikbril op en ze kwam op het idee om te zwemmen met haar voeten en dat lukte maar ze had last van de kramp maar ze redde het naar het strand en kwam Vince tegen die Eric tegen hield en de politie werd in geschakeld. Hij werd gearresteerd maar hij kon los komen en rende in de richting van de zee en bleef doorzwemmen toen hij in zee was. Ze hebben hem nooit meer kunnen vinden.