Achtste-groepers huilen niet door Jacques Vriens

SAMENVATTIG In groep 8 van juf Ina wordt vaak ruzie gemaakt over voetbal. Dit jaar bestaat de school 25 jaar en wordt er een voetbaltoernooi georganiseerd. Akkie (hoofdpersoon) vindt voetballen kei leuk en zij is daar ook goed in. Joep kan dit niet hebben omdat zij een meisje is. Op een dag wordt er op school weer eens gevoetbald. Akkie doet ook mee samen met Elise haar beste vriendin, er ontstaat ruzie Joep zit weer eens te klieren. Akkie stapt naar de juf toe en die zegt dat ze het na de pauze er wel over zullen hebben. Er wordt afgesproken dat ze voortaan fatsoenlijk zullen voetballen. Als Akkie weer aan het werk is krijgt ze een briefje waarin staat dat Joep wraak zal nemen in het park na school. Als de school uit is gaan Akkie en Elise naar het park. Als ze daar aankomen is Joep er al samen met Bram. Op eens vliegt Joep op Akkie af en zijn ze aan het vechten. Als het vechten is afgelopen krijgt Akkie het opeens erg benauwt. Thuis aangekomen ziet haar moeder dat er wat aan de hand is en vraagt wat er is gebeurd. Het hele verhaal wordt verteld. Akkie’s moeder belt meteen de dokter. Hij denkt aan een griepje maar laat voor de zekerheid toch maar bloed prikken. Op het einde van de dag wordt Akkie vanuit school meteen opgehaald door haar ouders en moet ze naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis aangekomen moet ze nog een keer bloed prikken om te kijken of ze echt kanker heeft. De dokter komt met de mededeling dat ze leukemie heeft. Akkie moet in het ziekenhuis blijven. De klas leeft mee, ze schijven brieven en maken tekeningen voor Akkie. Een paar dagen later schrijft Akkie een hele lange brief waarin alles wordt uitgelegd er staat ook in dat ze kaal begint te worden van al die medicijnen, dat brengt de klas op een idee. Ze kopen een pet voor Akkie. De volgende dag gaan 2 kinderen samen met de juf naar Akkie toe. Volgens Akkie gaat het al veel beter met haar en heeft ze ook de opstelling voor het schoolvoetbaltoernooi gemaakt. Zelf kan ze door haar ziekte nu niet meer mee doen wat ze heel erg vindt. Akkie hoopt wel dat ze mee kan op schoolkamp en dat ze alle andere leuke dingen niet hoeft te missen. Gelukkig mag ze wel mee als ze zich maar rustig houdt, haar moeder moet ook mee. Op het kamp hebben ze veel plezier. Als ze weer terug zijn van kamp gaat Akkie opeens heel erg achteruit en wordt weer opgenomen in het ziekenhuis, maar het wordt er niet beter op. Er mogen zelfs geen mensen bij ze moeten door een luikje spreken. Elise en de juf komen Akkie nog eens opzoeken, dat was de laatste keer dat ze haar hoorden praten. Een paar dagen overleed ze aan die hele erge ziekte leukemie. Haar ouders lieten haar naar huis brengen en op haar bed leggen. Iedereen mocht toen komen om afscheid te nemen. Een paar dagen later wordt ze begraven. De kinderen van groep acht zaten nog 2 maanden bijelkaar. Elke dag was er wel iemand die een bloem bij haar foto neer legde. De musical ging gewoon door, de klas wist zeker dat Akkie dit zo gewild had. OVER DE SCHRIJVER. Wat Jacques Vriens zelf van het boek vindt. Hij vindt het een heel bijzonder boek omdat het gaat over een meisje dat bij hem in de klas heeft gezeten (hij is zelf ook leraar geweest) Ze was erg ziek en tenslotte overleed ze. Dat meisje heette anke. (in het boek akkie) Anke was zelf ook een heel leuke en dappere meid. Daarom wou hij niet alleen de verdrietige kanten laten zien.
Wat ik van het boek vind. Ik vind het een heel erg zielig boek wandt als je denkt dat Akkie het red en niet dood gaat, gaat ze als nog dood. Jacques Vries die kan dat heel goed naar voren brengen dat er iemand dood gaat, hij bouwt dat op en dat vind ik goed aan het boek ook laat hij niet alleen de zielige kanten zien van Akkie maar ook de vrolijke kanten. Ik vind het een heel goed boek. Uitgeverij: Van holkema & Warendorf
Ilustraties: Annet Schaap. Vormgeving: Ton Ellemers
Het boek is speciaal geschreven voor anke die is overleden aan leukemie.