Bonjour tristesse door Françoise Sagan

Titel Bonjour Tristesse Auteur Françoise Sagan Over de auteur In de jaren vijftig werd Sagan beschouwd als een revolutionair schrijfster. Veel mensen vonden de vrije liefde, waar Sagan in haar boeken over sprak, schandalig. Toch was haar eerste boek direct een groot succes. Het is verfilmd en in meer dan twintig talen vertaald. Françoise Sagan is een pseudoniem voor Françoise Quoirez. Zij is geboren op 21 juni 1935 in Cajarc. Ze was het jongste kind van de directeur van een elektriciteitsbedrijf en zijn vrouw. Op haar vijftiende werd ze door haar ouders naar een kostschool in Parijs gestuurd. Hoewel ze deze jaren niet echt geweldig vond, merkte ze op dat de kostschool nodig was om te gaan studeren aan de universiteit, iets wat ze graag wilde, al was het meer het studentenleven dat haar aantrok. Behalve “Bonjour Tristesse” schreef ze ook nog toneelstukken en vele andere romans. Hiervoor heb ik nog nooit iets van Sagan gelezen, dit boek werd door mijn vader aangeraden. Personen - Cécile: Ze is 17 jaar oud. Haar moeder is 15 jaar geleden gestorven en sinds twee jaar woont ze bij haar vader. Daarvoor zat ze op een kostschool. Zij en haar vader Raymond leven een zorgeloos leventje. Ze gaan samen naar feestjes en doen waar ze zelf zin in hebben. Hun enige doel in het leven is gelukkig zijn en zich amuseren. Ze is nogal egoïstisch en krijgt daardoor later in het verhaal problemen met zichzelf. - Raymond: Na de dood van zijn vrouw heeft hij vele vriendinnetjes gehad. Hij is erg hartelijk en ook nogal egoïstisch. - Elza: Ze is de laatste verovering van Raymond en 29 jaar oud. Ze is een beetje een “dom blondje”, maar ze voelt zich een vrouw die alles aankan. - Cyril: Hij is de vriend van Cécile. Een jonge rechtenstudent die op vakantie is, met zijn moeder, aan de kust van de Middellandse Zee. - Anne Larsen: Ze is een intelligente en knappe vrouw die maar één minpuntje in haar karakter heeft, ze is namelijk verschrikkelijk onverschillig.
Samenvatting Cécile leeft samen met haar vader Raymond, een weduwnaar van in de veertig. Met Raymonds huidige vriendin Elza gaan ze in de zomervakantie naar de kust van de Middellandse Zee,waar ze een villa hebben gehuurd. Het is er prachtig weer een iedereen is gelukkig. Na zes dagen ontmoet Cécile een jongen, Cyril. Hij kwam langs varen in een klein zeilbootje. Cécile wordt verliefd op hem en hij ziet haar ook wel zitten. Diezelfde dag vertelt Raymond dat ze bezoek krijgen, Anne, een jeugdvriendin van Cécile's overleden moeder. Cécile vindt Anne een aardige vrouw, maar ziet haar bezoek niet echt zitten, vanwege Elza. Als Anne eenmaal komt verandert alles. Anne voelt zich aangetrokken tot Raymond en hij bewondert haar ook. Als ze een paar keer met z'n allen uitgaan wordt het Cécile duidelijk dat er wat speelt tussen Anne en haar vader. Ook Elza merkt dit al gauw en vertrekt. Cécile vindt dit niet echt leuk, omdat ze Anne niet meer mag zoals eerst, ook omdat Anne Cécile verbiedt Cyril te zien omdat haar studie voorgaat. Maar zoals echte jongeren laten ze zich niet uit het veld slaan maar blijven C & C elkaar stiekem zien. Cécile wil dolgraag dat Elza weer terugkomt bij haar vader, omdat ze weet dat Raymond haar ook nog niet is vergeten maar vooral omdat Anne haar verbiedt Cyril te zien. Dan bedenkt Cécile iets om haar vader jaloers te maken, ze neemt contact op met Elza, en vraagt haar om weer naar de kust te komen om vervolgens een schijnrelatie te hebben met Cécile's grote liefde Cyril. Dan kan haar vader nadenken wie en wat hij nou werkelijk wil. Raymond ziet Elza een paar keer samen met Cyril, en dat zet hem toch aan het denken. Als Raymond en Elza dan een keertje afspreken, ontdekt Anne dat en vertrekt ze boos naar Parijs. Raymond is hier kapot van en Cécile heeft spijt van wat ze gedaan heeft. Als na een paar dagen de telefoon gaat denkt Raymond dat het Anne is, maar tot zijn teleurstelling is het iemand met slecht nieuws over Anne. Ze heeft onderweg naar Parijs een ongeluk gehad en is overleden. Cécile kan niets anders dan zich schuldig voelen. Als ze dan oog in oog komt met Cyril doet hij haar niets. Het duurt even voor ze het drama met Anne verwerkt hebben, maar Cecile en haar vader worden uiteindelijk weer gelukkig. Mening Ik vond het een origineel verhaal, omdat het vooral over emoties ging, zonder dat deze in grote mate werden beschreven. Wat ik niet snap is dat iemand je niets meer kan doen als deze even daarvoor nog de liefde van je leven is. Evengoed is het verhaal een verhaal dat echt zou kunnen gebeuren maar dan wel in de categorie soaps (naar mijn bescheiden mening dan). Het boek was vrij lastig om doorheen te komen, en sommige stukken waren erg langdradig. Maar al met al was het leuk om te lezen en kon ik mezelf goed inleven in de door Sagan voorgestelde wereld. Een aanrader wat mij betreft.