Dingetje door Herman Koch

Dingetje door Herman Koch
Meulenhoff Amsterdam
Eerste druk 2001 Titelverklaring: Dingetje is de vrouw die in dit boek behandeld wordt, en de titel. Perspectief: Het verhaal is geschreven in een ik-perspectief. Genre: Problemen-roman Thematiek: Actievoeren, liefde/haat Stroming: Moderne Nederlandse Literatuur Personages: De ik, man van in de veertig, heeft een zoontje
Dingetje, vrouw van in de veertig gescheiden, heeft ook een zoontje is lid van Fasistisch Milieu. Samenvatting: Dingetje is een vrouw van rond de veertig die nog altijd in de frontlinie van actiegroepen opereert in de strijd tegen alles wat burgerlijk is of niet deugt. Zo ijvert ze als axtief lid van Fascistsch Milieu voor het boycotten van bananenmerken en traumahelikopters bij nacht. Ook worden verschillende reclame spotjes gemaakt die echt verschrikkelijk grof zijn. Als dat nog niet genoeg is worden en kamsalamanderts uitgezet op een gebied waar gebouwd moet gaan worden. Dingetje heeft ook een ex-man, en daar ook een kind van. Haar ex-man is verschrikkelijk rijk en heeft een nieuwe vrouw van twintig jaar jonger. Elke keer als dingetje een cadeau bij de fasistische speelgoed winkkel koopt, koopt haar ex een verschrikklijk duur en mooi cadeau voor haar kind. Dingetje probeert zo ideaal mogelijk te leven en als ze een mooi boek voor haar kind wil uitzoeken in de kinderboekenweek zijn er alleen maar boeken met veel geweld, wat dingetje natuurlijk verschrikkelijk vind. Als later de lerares van het kind zegt dat hij vreemd gedrag vertoond, word dingetje verplicht hem te observeren en komt zelf tot de conclusie dat het gedrag wat hij vertoond niet helemaal klopt. Zoals turken overrijden en aandelen verkopen… Dit verhaal wordt gekruist door de ik die zich aan dingetje ergert en zich haar slonzige bestaan toch steeds weer aantrekt. De ik is een goede vriend van dingetje. In het begin kon het nog wel wat worden maar hebben samen besloten dat ze gewoon vrienden zullen blijven. De ik heeft zich vooral geerferd aan het feit dat ze niet van dezelfde muziek houden, naar een saai museum gaan en met haar films en toneelstukken bezoeken die dingetje echt geweldig vind maar de ik verschrikkelijk. Dingetje kan volgens de ik niets goed doen… Verder loopen door het verhaal verschillende scatces die de ik maakt. Zo vertelt de ik over een restaurant waar je een ombelet kaas, een ombelet ham maar geen ombelet ham/kaas kon bestellen, waar hij dan een verschrikkelijk punt van maakt bij de obers. Ook komt er een stukje over een antwoord apparaat, hoe Hitler die bijvoorbeeld zou inspreken en ga zo maar door. Als laatste wil ik aanhalen over het taalgebruik in de boeken dat er vooral nederlands en engels gecombineerd word wat op een hele leuke mannier gedaan word. Nieuw liften

Dingetje en de ik zijn op vakantie in Frankrijk aan het liften. Ze zijn er achter gekomen dat als je netjes gekleed gaat en weinig bagage heb mensen je sneller mee zullen nemen. Dus ze lozen hun overtollige bagage en trekken de netste kleren aan die ze hebben. Ze worden opgepikt door een paar nette Duitsers die zeggen dat ze nooit lifters mee nemen en dat ze er zo uitzagen dat ze gestrand waren. Ze rijden naar een café waar ze de Duitsers een drankje aanbieden als bedankje. De ik begint een heel gesprek met de man over de oorlog. Als ze weggaan is Dingetje verdrietig omdat ze vond dat de ik daar niet zo maar over kon praten. Ze maken het goed. Dingetje vond dat de Duitse vrouw op Beatrix leek. In het verhaal zelf zie ik steeds dat dingetje zich tegen alles inzet en vooral bezig is met het Fasistisch Milieu. De ik heeft volgens mij iets tegen Duitsers. Ook als ze een voetbal wedstrijd aan het kijken zijn vindt hij ze slecht en zegt dat ze moeten verliezen, ze zijn niet gemaakt om te winnen als je naar de oorlogen kijkt. In het café in het laatste stuk probeert hij de duitster ook uit zijn tent te lokken en je merkt dat hij het gesprek met plezier voert. Herman Koch: Herman Koch (1953) is het pseudoniem voor Menno Voorhof. Hij debuteerde in 1985 met de verhalenbundel De voorbijganger. Zijn eerste roman Red ons, Maria Montanelli kwam uit in 1989. Verder schrijft hij columns voor de Volkskrant en is hij een van de drie oprichters en spelers van Jiskefet. Schrijven is voor Koch een tweede natuur. "Graham Greene zei ooit: 'Ik kan mij bijna niet voorstellen wat mensen bezielt die niet schrijven'. Dat is precies wat ik voel. Hoe komen die mensen de dag door?", meent Koch.