Primaire gegevens: Auteur: Carl Friedman
Titel: Twee koffers vol
Verschenen in: 1993
Aantal blz: 168
Leestijd: 4 uur
Uitgelezen op: 8 februari Verantwoording van Keuze: Dit boek moet je lezen in havo-5 voor je leesdosier. Verwachtingen vooraf: De leraar die we als invaller had vertelde ons al dat de meeste leerlingen die het al gelezen hadden het geen leuk boek vonden. Dat maakte dat ik er dan ook niet zoveel zin in had. Het leek me dus een beetje een saai boek. Eerste reactie achteraf: spannend niet

meeslepend niet
ontroerend een beetje
grappig niet
realistisch erg
fantasierijk niet
interessant een beetje
origineel een beetje
goed te begrijpen een beetje
Dit werk heeft mij aan het denken gezet en ik heb iets aan dit werk gehad. Dit werk spreekt mij niet aan omdat het erg langdradig was en er niet zoveel gebeurde, alleen op het einde schrik je wel even, omdat dat het laatste is dat je verwacht te gaan gebeuren in dit boek. Samenvatting: Het verhaal gaat over Chaja. Het verhaal speelt zich af in de haar studententijd en ze kijkt naar die tijd terug. Ze studeert filosofie en vindt dat ze dan ook alleen moet kunnen wonen, en dan heeft ze dus ook geld nodig en dus een baantje.. Ze woont in een appartement. Ze werkt ’s ochtends in een bloemisterij en ’s middags werkt ze als oppas bij de familie Kalman. Ze past op een tweeling van vijf maanden oud en een vierjarig jongetje genaamd Simcha. Simcha is een beetje een vreemd jongetje, maar ze is er toch erg gek mee. Chaja gaat altijd met hem en zijn tweelingzusjes ’s middags een wandeling door het park maken. Wanneer Simcha eenmaal in het park is komt ie helemaal los, hij is gek van de eendjes en wil zelf ook een eend worden, doordat Chaja daar goed in meespeelt raakt hij steeds vertrouwder met haar. De relatie tussen haar ouders is anders. Ze kan nauwelijks met haar moeder praten, want die wil haar oorlogsherinneringen vergeten. Met haar vader kan ze ook slecht praten. Want hij houdt zich de laatste tijd bezig met twee koffers. Deze koffers heeft hij begraven tijdens de oorlog. Hij zoekt de koffers terwijl het onmogelijk is ze nog te vinden doordat er een parkeerterein is waar hij ze ooit begraven heeft. De relatie tussen Simcha en Chaja wordt steeds beter. Wanneer ze weer naar de eendenvijver zijn geweest en terugkomen wil de conciërge van de flat waar Simcha woont in een woede-uitbarsting de hand van Simcha tussen de liftdeur stoppen. Dan wordt Chaja boos en trekt de conciërge weg bij Simcha waarbij zijn jas scheurt. De conciërge krijgt een driftaanval. Hij blokkeert de voordeur voor haar en eist geld. Dat betaalt Chaja niet en ze vlucht door het raam. Mevrouw Kalman wil dat ze het goed met hem maakt, maar Chaja wil dat niet want dan geeft ze hem zijn gelijk en dat hij heeft hij niet. Ze mag dan van mevrouw Kalman een week niet meer komen. Wanneer ze dan eindelijk weer
naar Simcha mag, komt meneer Apfelschnitt (de buurman van haar ouders) haar vertellen dat Simcha doodgegaan is.. Hij is overleden in de eendenvijver. Chaja is heel erg verdrietig. De vader van Simcha geeft haar de schuld. Chaja vind filosofie niet leuk meer onder andere doordat ze merkt dat er alleen maar steeds meer vragen in haar leven bij komen. Ze gaat Natuurkunde studeren, wat altijd al de wens van haar vader was dat ze dat zou doen.
Tijd en ruimte: Het speelt zich allemaal af in Antwerpen, en dan vooral in een Joodse buurt en in een park waar Chaja dus altijd met Simcha en de tweeling gaat wandelen. In welke tijd het gebeurt is niet geschreven maar zijzelf heeft de 2e wereldoorlog niet meer meegemaakt, maar haar ouders nog wel erg dus ik gok dat het zo rond 1965 afspeelt. Perspectief: Het wordt allemaal verteld in de ik-vorm. Chaja vertelt het vanuit de toekomst en het is dus in verleden tijd verteld. Zo weet je dus wat ze denkt en waarom ze wat doet. Aan de ene kant is dit interessant omdat je meer te weten komt over waarom joden joden zijn en dat soort dingen, maar vaak vond ik het ook langdradig om te lezen. Spanning: Ik vind niet dat er echt spanning in zit. Het was meer een informatief boek over joden en filosofie enzo. je zou als spanning kunnen zien hoe het afloopt met de liefde die Chaja voor Simcha voelt. Bij het einde schrik je ook echt wanneer Simcha opeens dood is. Omdat er geen spanning voor was en je dus helemaal niks verwacht. Thema en motieven: Thema: De liefde van een niet zo strenge joodse oppas voor een orthodox joods jongetje. Motieven: De eendjes zijn een motief van het jongetje Simcha, omdat hij helemaal gek is van eendjes. Later wil hij zelf een eendje worden en hij heeft van Chaja zijn enige speelgoedstuk een eendje gekregen. Wanneer hij dat heeft gekregen is hij eindelijk zindelijk.. Hij sterft ook weer tussen de eendjes. Ook het jodendom vind ik een motief. Het boek gaat namelijk ook half over het jodendom en je krijgt van alle kanten te zien wat het jodendom is en wat het voor mensen betekent. Personages: Chaja: Is de hoofdpersoon in het boek, ze is een realistisch meisje dat voor haar eigen mening uitkomt. Ze studeert en heeft geldgebrek dus gaat ze werken bij de familie Kalman, waar ze erg van het kleinste jongetje Simcha gaat houden. Simcha Kalman: Een vroegoud jongetje van 4, hij is nog niet zindelijk en wordt vaak gepest door zijn broertjes. Hij is erg stil en verlegen en pas wanneer hij bij zijn eendjes in het stadspark is komt ie helemaal tot leven. Behalve dat hij daar steeds tot leven komt, raakt hij daar ook z'n leven kwijt.. Chaja’s vader: probeert zijn koffers met herinneringen en spullen van voor de oorlog op te sporen. Chaja’s moeder: wil niet over de oorlog praten, zij houd meer van weven en koken. Ze praat erg veel en staat niet achter haar man’s zoektocht. Meneer Apfelschnitt: is de oude bovenbuurman van Chaja’s ouders. Hij is een zachte man met een grote bijbelkennis. Hij drinkt veel alcohol en voert lange filosofische gesprekken met Chaja. Hij brengt Chaja het slechte nieuws over Simcha. Meneer Kalman: Een norse stille man die zijn leven streng toewijd aan het chassidisme, de vader van Simcha. Mevrouw Kalman: Een zachtaardige vrouw die net als haar man erg streng gelovig is. Ze keurt Chaja’s levenswijze niet goed, maar is wel blij als ze merkt hoe Simcha vooruit gaat met de hulp van Chaja.
Titelverklaring: Het boek heet dus 'Twee koffers vol", en ik vind het eigenlijk geen goede titel van het boek. Ooit heeft de vader van Chaja 2 koffers begraven en die wil hij nu weer zoeken. Maar dat is maar een klein deel van het boek. Het gaat veel meer over Chaja en het jongetje Simcha. Ik had bijvoorbeeld de titel 'De eendevijver' ofzo beter gevonden, of alleen al 'kwaak' had er beter thuisgepast.. maar dat is mijn mening. Persoonlijke beoordeling: Het onderwerp 'het jodendom' vond ik wel interessant. Je kwam te weten hoe joodse mensen leven bijvoorbeeld. maar als je het van een andere kant bekijkt. Voor mij is dat wel interessant, maar wat als je joods bent?? Dan lijkt het me maar saai, want dan weet je al die dingen al.. Alhoewel je wel via die Chaja alles ziet natuurlijk en je als joods persoon dan misschien weer meer over je geloof na gaat denken en wat je nou eigenlijk zelf als je nou heel eerlijk bent van je geloof vind. Maar ik vond het onderwerp dus wel interessant omdat ik het altijd interessant vind om te weten hoe andere mensen leven en waarom. Ook de liefde tussen een niet zo'n streng joodse oppas en een orthodoxe joodse kleuter speelt een grote rol. Ik vind dat die oppas teveel moeite moet doen om tot het gezin door te dringen. Ik zou nooit dat geduld en die moeite er voorover hebben. Dat vind ik dan wel weer dapper van haar alhoewel ik het ook hard vind. Die Simcha is een kleuter!! Hoe kun je een kleuter nou al bij een geloof betrekken??? Heeft die al enig benul waar hij bij zit of ook maar zijn eigen standpunten waar hij achterna kan gaan bij dat geloof?? Nee, er wordt hem voorgehouden dat het goed is om sober te leven door die ouders.. Uiteindelijk is dat jochie 4 geworden en heeft nooit het vrolijke leven van een speels kleutertje met een tuinbroekje aan kunnen leiden, maar heeft in plaats van dat nooit speelgoed gehad behalve dat eendje en moet kleren volgens het joodse geloof aan. En doordat ik niet geloof in leven na de dood vind ik dat het leven van dat jongetje heel anders had moeten zijn. Sommige gebeurtenissen zijn niet tegen te houden, maar dit leven is op deze manier beinvloed door de ouders en dat hadden ze ook anders kunnen doen. Er gebeurde niet veel in het boek. Je volgde het meisje Chaja naar haar werk toe en af en toe een college. Je las haar gedachten en gevoelens en maakte mee waarom en hoe haar ouders waren. Alleen het einde trekt opeens super aan je.. Dat sprak me wel weer aan. Ik schrok me dood want het laatste wat ik had verwacht was dat er nog iets zou gebeuren en al helemaal niet dat dat jongetje dood zou gaan. Die laatste gebeurtenis zou ook in staat zijn m'n hele mening over het boek te vervormen, dat komt doordat dat op het eind is en dat je toch het meest bij blijft en dat gewoon zo ontzettend het meest aangrijpende is uit het hele boek. Ook dat de vader van Simcha haar dan ook nog stiekem de schuld ervan geeft vind ik verschrikkelijk, wat ik dan ook prachtig vind is dat de moeder van Simcha eindelijk voor zichzelf opkomt en bij Chaja het teken van de rouw laat blijken, ze doet het namelijk op een vind ik heel subtiele manier en er zijn ook nog zoveel mensen bij zodat die moeder de schaamte van Chaja waar de vader voor heeft gezorgd bijna helemaal kan wegwerken. Het boek is chronologisch vanuit de toekomst verteld. Ik vond het niet zo'n moeilijk te lezen, alleen af en toe een moeilijk joods woord maar de betekenis stond dan achterin. Er gebeurde niet veel in het hele boek en dus is alles zeker heel goed duidelijk gemaakt wat dus eigenlijk ook niet zo moeilijk is.