1 Beschrijvingsopdracht. Motivatie van mijn boekkeuze: * Het boek stond bij mijn moeder in de kast. * Ik had de achterkanttekst gelezen en toen leek het mij wel wat. Eerste persoonlijke reactie: * boeiend, je wordt voortdurend meegesleept door de gebeurtenissen die er gebeuren. * Mooi, het verhaal wordt op een mooie manier vertelt. * Geloofwaardig, het boek is heel geloofwaardig want het kan echt gebeurd zijn. * Makkelijk, het boek leest heel gemakkelijk weg doordat het mij bleef boeien. * Indrukwekkend, het boek maakte heel erg veel indruk op mij door de aangrijpende gebeurtenissen die zich af gespeeld hebben in de tweede wereldoorlog. Korte samenvatting: Het verhaal gaat over Anna en Lotte, Duitse tweelingzusjes, die door de dood van hun ouders op 6-jarige leeftijd van elkaar gescheiden werden. Lotte, die tbc heeft, wordt door een oudtante mee naar Nederland genomen, waar ze wordt ondergebracht bij diens zoon. Anna, die niet ziek is en dus niet naar Nederland hoeft om aan te sterken, wordt meegenomen door hun grootvader die in een klein boerendorpje woont met zijn zoon. Na ongeveer 70 jaar vinden Anna en Lotte elkaar terug in een kuuroord in Spa, waar ze elkaar hun levensverhaal vertellen. Lotte was terecht gekomen bij een communistisch gezin. Er waren zusjes en broertjes en ze werd beschouwd als een eigen dochter. Anna blijft echter na de dood van haar grootvader bij haar oom wonen, die trouwt met een vreselijke vrouw (tante Martha) die niets uitvoert in de huishouding en alleen maar kinderen krijgt. Anna wordt gezien als een gratis hulpje, dat al het werk moet doen. Bij Lotte in de familie is veel muziek: haar vader houdt van muziek en heeft zelf een installatie gebouwd en zelf kan ze goed zingen. Anna wordt op een gegeven moment, omdat ze door een buurvrouw is gezien met een Hitler gezinde jongen, door haar oom ontslagen. Omdat ze steeds pijn in haar buik blijft houden gaat ze naar een dokter, die constateert dat haar baarmoeder gedraaid is. Ze zal altijd onvruchtbaar blijven. Terwijl Anna gelovig wordt opgevoed, wordt Lotte niets bijgebracht dat met het geloof te maken heeft. Het dorp waar Anna woont wordt steeds meer in beslag genomen door Hitler en het nationaal-socialisme. Op een gegeven moment verlaat Anna het dorp en gaat naar Köln, waar ze een opleiding gaat volgen om hoofd in een huishouding te worden. Als ze 21 is moet Anna een voogdijakte tekenen, waarin haar oom heeft gezet - naar later blijkt - dat Anna broos van gezondheid en een beetje zwakzinnig is. Hierdoor kon hij haar ongestraft op de boerderij laten werken. Nadat ze ontslag heeft genomen van haar eerste baan, gaat ze bij Frau von Garlitz, die van adel is, werken als kamermeisje. De oorlog breekt uit, maar voor Anna verandert er eigenlijk weinig. Als Lotte’s oma in Duitsland is geweest, wil Lotte er ook heen. Ze wil Anna opzoeken. Ze gaat ook, maar het valt enorm tegen, want Anna heeft totaal geen aandacht voor haar. Ze heeft het veel te druk met het feest dat Frau von Garlitz organiseert voor oud en nieuw. Ook wil Anna niet toegeven dat er bezoek voor haar is. Teleurgesteld gaat Lotte naar huis. Als Anna met een ander dienstmeisje naar een bal in het casino gaat, ontmoet ze Martin Grosalie, een Oostenrijkse soldaat. Anna verlooft zich met Martin en Frau von Garlitz vlucht definitief naar het landgoed van haar ouders in Brandenburg. Ook Anna wordt op een gegeven moment daarheen gehaald. Martin vertrekt naar Rusland. Anna krijgt nog regelmatig brieven van hem, waarin hij slechts landschappen en dergelijke beschrijft. Hij praat niet over de oorlog. De Familie von Garlitz verhuist naar het huis van de moeder van von Garlitz in Polen. Daar zitten ook Russische krijgsgevangenen die het heel slecht hebben. Anna helpt ze een beetje. Bij Lotte thuis komen onderduikers. De familie Frinkel (vader, moeder en Bram (18, vriend van Koen)) komt onderduiken bij de familie van Lotte. Ook Leon Stein, een vriend van de Frinkels, komt bij hen. Ruben Meyer wordt door de kapper van Lotte’s vader bij hen gebracht. Later komt zijn moeder daar nog bij. Anna wordt door Martin naar Wenen gehaald waar ze trouwen. Drie weken lang zijn ze samen en dan moet Martin terug naar Rusland. Bij Lotte wordt de schoonvader van meneer Bohjul, van het grammofoonplatenhuis gebracht. Ook Theo de Zwaan en Ernst Goudriaan, twee kennissen van haar vader, voegen zich bij de onderduikers, om de arbeidsinzet in de Duitse industrie te ontkomen. Dit is de reden waarom Koen voortaan binnen moet blijven. Flora Bohjul (de vrouw van meneer Bohjul) voegt zich bij haar vader. Voor opa Tak en zijn dochter Flora wordt een ander onderduikadres gezocht zij vertrekken dan ook. Het vliegtuig van Herr von Garlitz stort neer. Frau von Garlitz ontvangt nog wel vroegere collega’s van haar man, die een moordslag op Hitler beramen. Deze mislukt echter. Martin, die inmiddels bij de SS zit, vraagt Anna in een brief ontslag te nemen en naar Wenen te gaan, omdat dat veiliger voor haar zal zijn, want de Russen naderen. Begin oktober krijgt ze bericht dat Martin is overleden. Ze stort in, maar leeft toch verder. Als er een ernstig voedseltekort is in Nederland wordt Lotte er een paar keer op uitgestuurd om eten te gaan halen in andere delen van het land. Dit is erg gevaarlijk, maar toch doet ze het en iedere keer loopt het toch goed af. Martin had Anna, toen hij haar voor de laatste keer zag, laten beloven geen zelfmoord te plegen, maar in de verpleging te gaan als hij er niet meer zou zijn. Ze zoekt inderdaad werk in de verpleging en wordt Rode Kruis zuster in een Lazaret. Lotte trouwt met Ernst Goudriaan. Na de capitulatie wordt Anna gevangen genomen door de Amerikanen. Na een tijdje wordt ze weer vrijgelaten. Het eerste en enige wat ze dan wil is naar het graf van Martin. Bij Lotte thuis gaat het allemaal niet zo goed. De voortdurende angst is weg, maar de onderduikers zijn niet meer te houden terwijl het toch nog wel gevaarlijk voor ze kan zijn om zomaar buiten rond te gaan lopen. Ook wordt haar moeder ziek. Later blijkt het een geestelijke ziekte te zijn die met het gevaar in de oorlog te maken heeft. Voor Anna wordt het een moeilijke reis naar Martin. Op de een of andere manier kan ze hem steeds niet bereiken. Als ze de moed heeft opgegeven krijgt ze weer een baantje in de huishouding. De vrouw bij wie ze in huis is ziet dat ze liever iets anders wil en Anna zegt dat ze bij de kinderbescherming wil. Dan doet ze een tweede poging om bij Martin te komen. Deze keer lukt het en vindt ze zijn graf. Daar blijkt een meisje er steeds goed voor te hebben gezorgd uit dankbaarheid dat zijn net aan de dood ontsnapt is. Met Lotte gaat het niet zo goed. Nu ze op zichzelf woont verveelt ze zich. Ze weet niet meer wat ze moet doen om de tijd door te komen. Als Anna op het instituut voor Sociaal Werk zit komt tante Martha haar opzoeken. Ze doet net of ze heel veel om Anna geeft, maar in werkelijkheid zit ze weer te liegen over haar tegen de dorpsbewoners. Nu durft Anna er wel iets van te zeggen. Dan gaat Anna Lotte nog een keer opzoeken in Nederland, maar nu is Lotte degene die niets met de bezoeker te maken wil hebben. Ze zien elkaar nooit meer voordat ze elkaar weer tegen komen in Spa. Als Lotte in het Thermaal Instituut in een bad zit hoort ze een hoop geroep. Het blijkt dat Anna is overleden terwijl ze ook in bad zat.Weer voelt Lotte zich schuldig: Waarom is ze niet wat toegeeflijker geweest? Waarom heeft ze niet tegen Anna gezegd dat ze haar begreep, het enige dat ze wilde horen? Ze accepteert eindelijk Anna als haar zus, maar dan is het al te laat.
Verdiepingsopdracht 1 De thematiek Oorlogsherinneringen van twee zussen die allebei vanuit een andere optiek naar de tweede wereldoorlog kijken. De tweede wereldoorlog is eigenlijk de belangrijkste periode in de levens van de twee zussen. Een ander thema van dit boek is de tegenstelling tussen Anna en Lotte, dit komt doordat ze allebei in een finaal andere omgeving zijn opgegroeid. Zo zijn ze heel erg uit elkaar gegroeid. De vertelsituatie en het taalgebruik: Het vertelperspectief is hier niet personaal. Het verhaal wordt als het ware verteld door een alwetende verteller. Hierdoor worden de spanningen en ruzies tussen Anna en Lotte zo objectief mogelijk weergegeven, je leeft eigenlijk met allebei mee. Het woordgebruik is niet ingewikkeld, in het boek worden wel veel Duitse en Franse woorden gebruikt. Het is een boek dat lekker wegleest. Er zijn ook veel dialogen tussen Anna en Lotte. De ruimte De plaats waar het boek zich afspeeltin het heden is in Spa, een kuuroord in België. Voor Lotte geldt voor het verleden een ‘Hollands huis’ in Nederland, en voor Anna een huis in de buurt van Köln, en een huis in dezelfde buurt waar zij als dienstmeisje werkzaam was. Verdiepingsopdracht 2. De schrijfster heeft volgens mij geen directe binding met de oorlog, maar ik denk dat zij zich het onbegrip van veel Nederlanders voor Duitsers en het stereotype ‘Duitser” aantrok, en dat ze daarom heeft besloten dit boek te schrijven. De oorsprong van dit algemene stereotype ligt immers in de tweede wereldoorlog. Verdiepingsopdracht 3 Tessa de Loo is het pseudoniem voor Tineke Duyvené de Wit. Ze werd geboren op 15 oktober 1946 in Bussum. Haar vader was chemicus bij een farmaceutisch bedrijf en in zijn vrije tijd amateur-cellobouwer Het gezin bleef enige tijd in het Gooi wonen, verhuisde toen naar Amsterdam en vervolgens naar Oss. Daar werden haar broer en zus geboren. In Brabant ging Tineke ook naar school: eerst naar het gymnasium en daarna naar de HBS. Op beiden scholen haalde zij echter zulke slechte cijfers, dat zij tenslotte naar een derde school, het Maaslandcollege, werd gestuurd. Daar haalde zij in 1965 haar MMS-diploma. Na school ging Tineke Nederlands studeren in Utrecht. Eigenlijk wilde zij naar de kunstacademie, maar haar ouders vonden dat geen goed idee: als kunstenaar zou zij een onzeker en armoedig bestaan tegemoet gaan. Tijdens haar studie trouwde zij met een bouwkundige, van wie ze later zou scheiden, en in 1971 werd haar zoon geboren. Tineke stond nog enige tijd voor de klas als docent Nederlands en schreef tussendoor verhalen. Tijdens haar leven verhuisde Tineke vaak: na Utrecht woonde zij in de Achterhoek, op Texel, in het Groningse Pieterburen en in Amsterdam. Tegenwoordig woont zij in Coimbra, Portugal. Haar eerste twee verhalen publiceerde zij, onder haar eigen naam, in 1979 in Vrij Nederland en Opzij. Daarna publiceerde zij onder het pseudoniem Tessa de Loo; Tessa is afgeleid van Texel, waar zij heeft gewoond, en haar grootmoeder heette van Loo. In januari 1983 verscheen haar verhaal ‘De muziekles’ in het literaire tijdschrift Maatstaf, waarin maanden later ook het verhaal ‘De meisjes van de suikerwerkfabriek’ verscheen. In november 1983 verscheen de Loos debuutbundel De meisjes van de suikerwerkfabriek. Haar tweede boek, de roman Meander verscheen in 1987. De roman beschrijft de ondergang van een alternatieven gemeenschap onder leiding van een valse profeet in Zeeland. In 1987 mocht de Loo het Boekenweekgeschenk schrijven. Het werd Het rookoffer, een novelle over de onmogelijke liefde tussen een docente Frans en haar achttien jaar jongere leerling. Twee jaar later verscheen Isabelle, een thrillerachtige roman over een ontvoeringszaak, waarin de tegenstelling tussen mooi en lelijk, macht en onmacht het thema is. In 1993 verscheen De Loos buitengewoon succesvolle roman De tweeling. Deze roman, waarin de lotgevallen van twee zussen tijdens de tweede wereldoorlog worden beschreven, werd bekroond met de Trouw Publieksprijs 1994 en de Duitse Otto vor der Gablenzprijs. Dus het thema van De tweeling is totaal anders dan van haar andere boeken. Evaluatie Ik vind ‘De tweeling’ een heel goed boek, omdat het een heel mooi beeld geeft over hoe het was in de oorlog, het geeft een beeld van meerdere kanten, en dat vind ik goed. Dit is tot nu toe ongetwijfeld het beste boek dat ik tot nu toe over de tweede wereldoorlog heb gelezen. Het boek geeft ook heel goed het tegenwoordige beeld aan dat veel Nederlanders van Duitsers hebben. Dat is nu dus absoluut niet meer zo, en dat heeft de schrijfster op een objectieve manier toch duidelijk weten te maken, door deze twee tweelingzussen tegen elkaar in te laten gaan, zo lees je van beide kanten de argumenten, en kom je erachter dat het beeld dat wij Nederlanders van Duitsers hebben absoluut onterecht is. Verder vond ik het wel een lastig verwerkingsopdracht, maar wel een leuk boek.