De kloof door Jan Terlouw

Jan Terlouw, de Kloof A. Samenvatting Ginder is een 16-jarige jongen. Hij woont in Bergen dat vroeger Berg en Dal heette, maar door een aardbeving is er een kloof tussen de twee delen van het land ontstaan, het rijke Bergen en het wat armere Dal. Er moet een brug komen. In het begin van het verhaal sterft zijn oma. Oma had hem verteld dat er in een kastje papieren lagen die na haar dood voor hem zouden zijn. Ginder was op kamp toen hij hoorde dat zijn oma was overleden en hij ging zo snel mogelijk naar huis. Meteen toen hij thuis kwam, zocht hij in de la die zijn oma hem had aangewezen. Leeg, zijn moeder had alles weggegooid. Op de vuilnisbelt vond hij nog twee stukjes verkoolde bladzijden, maar dat was dan ook alles. Hij besluit later naar zijn vader in Dal te gaan (zijn ouders zijn gescheiden). Hij wil wel eens weten wat voor persoon dat is. De reis gaat per kameel, door de woestijn, veertien dagen lang, om de kloof heen. Eenmaal in Dal aangekomen, ontmoet hij zijn vader en hij ontmoet ook Barbara, de dochter van Domen Compagne, die hij op zijn reis door de woestijn is tegengekomen. Barbara en Ginder worden dikke vrienden. Samen zoeken ze de ouders van Doeve Bouwmeester, een ingenieur die gezien werd als de persoon die een brug over de kloof kon maken, op. Doeve was 25 jaar geleden opeens verdwenen, waarschijnlijk vermoord. Als Ginder op een dag langs de kloof wandelt, gooit een man, die later Inodoor Tanker blijkt te heten, hem naar beneden, Ginder blijft op een platte steen liggen en de man klimt naar beneden om hem er als nog in te gooien, maar Ginder slaat hem met een steen het ravijn in. Na een paar weken gaat Ginder weer terug naar Bergen. Als hij op een bijeenkomst van zijn Technische Hogeschool komt, ziet hij Domen Compagne praten met dr. Villerius, een hooggeleerde technicus. Hij hoort Domen zeggen dat hij helemaal niet van zwemmen houdt, terwijl Barbara had gezegd dat Domen ontzettend veel van zwemmen hield. Het lijkt er ook steeds meer op dat dr. Villerius tegen een snellere verbinding tussen Berg en Dal is, terwijl iedereen dacht dat hij zo’n grote voorstander was van de brug. Als Ginder Domen probeert op te bellen, blijkt er helemaal geen Domen Compagne te bestaan. De man die zich voor Domen uitgaf blijkt Swankhuisen te heten. Domen was bij een bedrijfsongeluk omgekomen. Ze schakelden de politie in. Barbara was ook naar Bergen gekomen. Als de moeder van Ginder, Barbara en Ginder een tijdje later naar een goochelshow gaan kijken van een man die Ginder ook had ontmoet, komt Swankhuisen ook en overhandigt een briefje aan Tappenier, die samenwerkte met Inodoor. In de pauze vraagt Ginder aan de goochelaar of hij dat briefje niet te pakken kan krijgen. De man gaat akkoord en vind ‘042315 Varenbaan’ op het briefje. Ze komen er achter dat het op de 4e om 23.15 uur betekent. In de verkoolde bladzijden van oma staat iets van ‘zonder Va-’ Ginder gaat dus op de 4e naar de renbaan, dat blijkt te kloppen. Hij hoort iets over Kalander en dat schrijft hij in het zand. Hij springt achter op een koets die naar Kalander gaat. In Kalander wordt Ginder gesnapt en wordt hij opgesloten bij Doeve Bouwmeester! Intussen in Barbara ongerust en zij gaat ook naar de renbaan en vindt de letters. Zij gaat met de politie naar Kalander en bevrijdt Ginder en Doeve. Villerius had Doeve gevangen genomen uit angst voor een brug, dat ook de mensen uit Dal mee moesten delen met de rijkdommen van Bergen. Villerius en de rest worden gevangen genomen en Doeve ging verder met het ontwerpen van een brug. (621 woorden) B. Titel uitleggen De Kloof slaat op de kloof tussen Berg en Dal, waardoor er veel mensen zijn gescheiden van familie en dat Bergen het goed heeft en Dal veel minder goed. Er staat ook in: “De mensen in Bergen kunnen niet kiezen uit wat voor beleg ze op hun brood moeten doen, terwijl in Dal de vraag is óf er wel brood is. (61 woorden)
Soort boek Het is een jeugdroman, omdat er niet veel moeilijke woorden in worden gebruikt en het makkelijk te begrijpen is. Het is een probleemroman, omdat het probleem is dat er geen brug tussen Bergen en Dal is. Dat is vooral een probleem voor de ‘Dallers’. Het is ook een avonturenroman, want Ginder gaat eigenlijk wel op avontuur, zeker in het laatste gedeelte. En het is een realistisch verhaal, het zou best kunnen dat er zulke dingen gebeuren. (76 woorden) Tijd Het speelt zich rond deze tijd af, er staan geen jaartallen in het boek, maar je kunt wel een beetje aan de dingen die ze doen zien, dat het zich in deze tijd afspeelt. Er verloopt ongeveer drie maanden in het boek vanaf het begin tot het eind. Dat kun je weten doordat er een tijd van ongeveer vijf karavanen overheen gaat en zo’n karavaan duurt veertien dagen. Het verhaal is bijna helemaal chronologisch verteld, omdat de gebeurtenissen allemaal op een rijtje qua tijd gebeuren en heel af en toe kijkt er iemand terug op een van de gebeurtenissen die er gebeurt zijn. Er zijn niet echt flashbacks, maar er kijkt wel af en toe iemand terug op een gebeurtenis. Ik denk dat ze als functie hebben, dat ze laten zien dat het een belangrijke gebeurtenis was. Zodat ze de lezer kunnen laten zien wat er belangrijk is. Er zijn wel sprongen in de tijd, want de karavanen duren veertien dagen en je leest er niet veertien dagen over. Je leest misschien een halve bladzijde per karavaan waar iemand bij meegaat, tenzij er iets belangrijks gebeurt en dat ze daar verder op in moeten gaan. (195 woorden) C. Opinie De personages zijn goed beschreven, ik kon me goed inleven in het verhaal. Ik kon me goed verplaatsen in Ginder, omdat ik zelf ook een beetje zoals Ginder ben. Als Ginder in zijn eentje naar Dal gaat, met de karavaan mee, blijf je ook bijna de hele tijd bij Ginder, je las precies wat hij allemaal deed en waar hij naartoe ging enz. Aan de andere personages zoals Barbara wordt ook redelijk veel aandacht aan besteed, maar ze blijven wel goed op de achtergrond zodat toch wel duidelijk blijft dat Ginder de hoofdpersoon is. Het taalgebruik is makkelijk, de kinderen zoals Ginder en Barbara gebruiken geen of heel weinig moeilijke woorden. De wat oudere mensen zoals dr. Villerius gebruikt af en toe wat moeilijkere woorden, maar over het algemeen is het wel goed te begrijpen. De ouders van Ginder zijn ook echt ouders voor Ginder, zoals ze met hem omgaan, zoals ze met hem praten, net zo als mijn eigen ouders. Het is niet in het oud-Nederlands geschreven, het is in het Nederlands zoals wij dat kennen en spreken geschreven en dat is makkelijk lezen. De bouw van het verhaal is bijna chronologisch, want er wordt een paar keer teruggedacht aan gebeurtenissen zoals ik hierboven ook al heb gezegd. Het verhaal is wel begrijpelijk opgebouwd. Het is een soort detectiveverhaal, want Ginder heeft in het begin van het verhaal alleen de aanwijzingen uit de verkoolde bladzijden van zijn oma en naarmate het verhaal verloopt krijgt Ginder steeds meer aanwijzingen. (249 woorden) Ik vond het een goed boek, ik heb er met plezier in gelezen en met niet erg veel moeite mijn leesverslag gemaakt. Ik vind het wel goed geworden en ik hoop dat u dat ook vindt.