1. Titelbeschrijving v Anne Frank
v Het Achterhuis
v Amsterdam
v 1993
v Bert Bakker 2. Motivering van je keuze v Op school en in de buurt werd verteld dat “Het Achterhuis” een mooi boek zou zijn en ik had ook al een verfilming van het boek gezien op de basisschool, dus wilde ik het zelf ook eens lezen. Toen ik het aan het boek begon dacht ik dat het hetzelfde zou zijn als de film, maar dat was niet zo. Toen ik eraan begon leek het boek me mooi. 3. Reactie v Ik vond het boek heel mooi en heel langzaam, maar ook wel spannend, iedere keer als ik moest stoppen bleef ik over de tekst nadenken. Je denkt nu echt na over hoe het was om als jood in de Tweede Wereldoorlog geleefd te hebben.
4. Samenvatting v Anne Frank, een Duits joods meisje, is met haar ouders en zus naar Amsterdam gevlucht. In 1942, op haar dertiende verjaardag, krijgt ze een dagboek cadeau. Op deze dag schrijft ze voor het eerst in het boek. Ze verslaat haar belevenissen in de vorm van brieven die ze aan een denkbeeldige vriendin, Kitty, schrijft. In de eerste weken na haar verjaardag gaat ze nog naar het joods Lyceum in Amsterdam, maar al snel moet ze, samen met haar familie, onderduiken. Ze betrekken het achterhuis van het kantoorpand, waarin haar vader, Otto Frank, heeft gewerkt. Door middel van een boekenkast worden ze van de buitenwereld afgesloten. Het werk in het kantoor gaat gewoon door, dus de onderduikers moeten overdag muisstil zijn. Zo mag de wc niet doorgetrokken worden. Na een week komt de familie Daans (hun werkelijke naam is Van Pels) bij hen inwonen. Vier maanden later volgt Pfeffer, een tandarts, die in werkelijkheid Albert Dussel heet. Anne moet haar kamer met hem delen, maar ze vindt hem helemaal niet aardig. Via de radio, die ze 's avonds beluisteren, horen ze berichten over het verloop van de oorlog. De spanning is te snijden met zoveel mensen in zo'n kleine ruimte en Anne heeft vaak ruzie met haar moeder en mevrouw Daans. De enigen met wie Anne kan praten zijn haar vader en Peter Daans. Een aantal mensen van het kantoor voorzien de onderduikers van eten en boeken. De echte namen van deze helpers zijn Anne niet bekend: meneer Kleiman is voor haar meneer Koophuis, meneer Kugler wordt Kraler genoemd. Dan zijn er nog de dames Miep Gies, die Miep van Santen wordt genoemd, en Bep Voskuijl, voor de onderduikers Elli Vossen. Op 4 augustus 1944 vallen de Duitsers het pand binnen. Het achterhuis wordt ontdekt en alle bewoners worden gearresteerd. Zij worden via Westerbork naar Auschwitz vervoerd en wanneer de Russen dat kamp naderen, worden Anne en Margot naar Bergen-Belsen overgebracht. Twee maanden voor de bevrijding van dat kamp, sterven ze beiden aan tyfus. Van alle onderduikers overleeft alleen Otto Frank de concentratiekampen. Kleiman en Kugler, die ook opgepakt zijn en in Nederlandse kampen zijn ondergebracht, keren na de oorlog terug naar Amsterdam. 5.5 Verdiepingsopdracht v Het boek gaat over Anne Frank, een joods meisje dat in de Tweede Wereldoorlog leefde, zelf. Ze vertelt over haar eigen leven, dus het boek heeft heel veel met de schrijfster te maken. 5.22 Verdiepingsopdracht v Ik vind dat het verhaal literatuur is, want je weet eigenlijk niet hoe het verhaal af zal lopen, je weet niet of de Duitsers de familie Frank, de familie Van Daan en meneer Van Dussel zullen vinden. 5.28 Verdiepingsopdracht v Er is eigenlijk maar 1 hoofdpersoon en dat is Anne Frank, die tevens de schrijver van “Het Achterhuis” is, ze is meestal heel in zichzelf verdiept. Ze leest veel en denkt veel na. Ze voelt zich vaak heel eenzaam. Ze heeft soms contact met de andere bewoners in het huis, maar over het algemeen schrijft ze haar dagboek en leest ze. 6. Eindoordeel v Ik vond het boek niet moeilijk leesbaar, want het is door een kind geschreven, het verhaal was heel duidelijk en je leeft je echt in in het boek, want “Het Achterhuis” is eigenlijk een heel persoonlijk boek, want het is een dagboek. Het tijdsverloop is ook niet moeilijk, want er zijn geen flashbacks of vooruitwijzingen. Je kan je goed inleven in de situatie rond de hoofdpersoon. Het mooiste van het boek vond ik dat ik, persoonlijk, ook de spanning ervaarde tijdens het lezen. Ik heb twee verschillende videofilms van het boek ook gezien, op de basisschool en in de 1e klas, maar dan leef je je minder in, want dan is Anne de hoofdpersoon niet. Ze is wel een van de hoofdpersonen, maar niet zoasl in het boek. Het boek was dus niet vaag, onduidelijk of verwarrend. Als ik mijn mening over het boek zou moeten geven zou ik het aan mensen die echt van oorlogsverhalen houden aanraden, maar ook aan andere mensen.