Titelbeschrijving: J. Bernlef , Hersenschimmen, Amsterdam 1999 (39e druk) Motivatie boekkeuze: Dit boek heb ik gekozen, omdat mijn leraar er wat over vertelde en wat hij ervan vertelde sprak me wel aan. Op dit moment staat het onderwerp ook heel dicht bij me. Dat is ook een belangrijke reden voor de keuze van mijn boek. Ook mijn interesse in wat er omgaat in het hoofd van een dementerend mens was een reden. Korte weergave van de inhoud: Maarten en Vera wonen al een hele tijd in Gloucester in Amerika. Ze hebben een zoon en een dochter, die wonen allebei wel in Nederland. Het is al wel een hele tijd geleden dat ze hen voor het laatst hebben gezien. Op een dag in de winter zit Maarten voor het raam te wachten tot de schoolkinderen langskomen, maar die komen niet. Als Vera zegt dat het zondag is, zit hij heel even raar te kijken en zegt dan dat zijn geheugen nooit zo best geweest is. Na die tijd gaat Maarten steeds meer dingen vergeten en hij gaat ook vreemde dingen doen. Op een gegeven moment wil Maarten weer naar zijn werk gaan, terwijl hij al lang gepensioneerd is. Vera weet ook niet helemaal hoe ze met de situatie om moet gaan. Het wordt steeds erger, op een gegeven moment weet Maarten echt bijna niks meer. De enige die hij herkent zijn Vera en Robert, dat is de hond. Na een tijd moet Maarten dan toch naar een verzorgingstehuis. Hij vindt de mensen waar hij bij zit maar een beetje raar en wil er niet mee praten. Als Vera dan komt dan kan hij alleen maar met zijn ogen dicht luisteren naar haar stem, die fluistert dat de lente, waar hij zo van houdt, op het punt staat te beginnen.
Een korte persoonlijke reactie: Ik vond het heel erg indrukwekkend om te lezen hoe het geheugen van een mens zo snel achteruit gaat. Van Vera vond ik het knap dat ze Maarten nog zo goed hielp. Ze zal zelf ook wel heel geschokt zijn geweest en dan vind ik het knap als je nog zo met de situatie om kunt gaan. Op het einde is het wel droevig, want dan moet Maarten naar een verzorgingstehuis en hij weet eigenlijk niks meer. Ik vind het eng dat dit soort dingen in het echt dus ook gebeuren. Ik weet dat het moeilijk is om mee om te gaan als het gebeurt. Voor mij is het verhaal echt herkenbaar en het is ook wel leerzaam geweest. Omdat het rechtstreeks vanuit het beeld van een dementerende man is geschreven is het heel werkelijk en dat maakt het ook interessanter. Titelverklaring: Hersenschimmen slaat op het idee dat er van het leven uiteindelijk niet anders overblijft dan wat vage bewustzijnstoestanden, wat hersenschimmen, illusies. Thema: Het thema van dit boek is dementie in samenhang met eenzaamheid en vervreemding. Door de dementie raak je vervreemd van de wereld waarin je leeft, omdat niemand je meer begrijpt wordt je ook eenzaam. En niet alleen degene die aan het dementeren is wordt eenzaam. Ook de mensen die heel dicht bij je staan (in dit boek is dat Vera) worden eenzaam.