A Beschrijving Mijn motivatie: In de klas was door de lerares voorgelezen uit het boek en dat trok mij wel aan. Dus ben ik het boek zelf gaan lezen. Mijn eerste persoonlijke reactie: Het boek is makkelijk geschreven, waardoor het ook makkelijk om te lezen is, voor je het weet heb je het boek uit. Maar juist omdat het zo makkelijk geschreven is, is het zo goed te begrijpen. Was het moeilijk geschreven dan was het onderwerp nooit zo duidelijk overgekomen. Het was een verhaal met een heel goed moraal, de invloed die het concentratiekamp op iemand maakt. Het mooiste, of eigenlijk het indrukwekkendste vond ik de invloed die het ook had op het gezin en voornamelijk op de kinderen. Ik vond het een zeer mooi boek en ik wil het anderen sterk aanraden om het ooit te lezen. Titelverklaring: Ik denk dat het boek de naam Tralievader heeft, omdat de vader gevangen zit in zijn verleden en ook, omdat de vader gevangen heeft gezeten in het concentratiekamp.
Samenvatting: De vader van de ik-figuur heeft de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. Hij heeft in een concentratiekamp gezeten en nu heeft hij nog steeds ‘kamp’. Zijn kinderen ,Max, Simon en de ik-figuur,vergelijken dit met een ziekte als waterpokken. Vader heeft 'kamp' in zijn voeten en in zijn hoofd, maar vooral in zijn ogen. De kinderen worden beïnvloed door de oorlogstrauma’s van vader. Als hij ‘s nacht niet kan slapen en rond gaat lopen, worden ook de kinderen wakker. Ze mogen niet zeggen dat ze honger hebben, want in het 'kamp' werd pas echt honger geleden. Alles wat vader doet en zegt, heeft iets te maken met het 'kamp'. De kinderen zijn hier ook op school erg mee bezig, maar de lerares vindt dat ze dit gedeelte, de oorlog, maar eens af moeten sluiten. Als blijkt dat vader tbc heeft, moet hij naar een sanatorium. Tijdens de bezoekuren vertelt hij de kinderen over de plaatsen waar hij ondergedoken heeft gezeten. Zo heeft hij samen met andere onderduikers op het platteland gezeten. Ze werden verraden door een naburige boer. Wanneer vader genezen is van de tbc, mag hij naar huis. Zijn gezin wacht de hele dag op hem, maar hij komt later dan verwacht. Hij durfde niet in de trein te stappen. De ik-persoon gaat om met een vriendinnetje, Nellie. Samen met Nellie gaat zij voor de eerste keer neer de kerk. Ze gaat er ook nooit weer heen, want ze vindt dat haar vader veel meer heeft geleden dan Jezus. Vader geloofd nog wel in God, maar ligt wel met hem in de clinch over de oorlog. Vader vertelt dat hij iemand heeft vermoord in het 'kamp'. Hij heeft daar spijt van en verwijt de 'kamp'-beulen dat ze hem hebben veranderd in een beest. De kinderen vinden niet dat hij een beest is, want een beest zou nooit spijt hebben van wat hij had gedaan. Vader blijkt er echter ook geen spijt van te hebben dat hij iemand vermoord heeft, maar van de manier waarop hij dat heeft gedaan. Hij had het veel langzamer moeten doen, zodat zijn slachtoffer de doodangst langer had gevoeld. Na de bevrijding hadden Engelsen de gevangen opgehaald. Ze werden naar een transit-'kamp' gebracht. Daar was gebleken dat de gevangen hun schaamte voorbij waren; ze deden hun behoeften gewoon op het gazon. Toen vader thuiskwam, wachtte moeder hem op. Hij werd enthousiast omhelsd. Moeder herinnert zich dat nog en de tranen lopen over haar wangen, terwijl de kinderen toekijken. B Verdieping Onderwerp Het onderwerp is de kampervaring van de vader van het ik-figuur en de invloed dat die heeft op zijn vrouw en kinderen. Het onderwerp sprak mij aan, omdat ik hierdoor meer te weten ben gekomen over hoe het in een concentratie kamp is en wat voor gevolgen en invloed dat heeft op degene zelf maar ook op de naaste familie. Voordat ik het boek ging lezen waren er in de klas al enkele hoofdstukken voorgelezen en daaruit dacht ik al wat ik nu denk. Het onderwerp ligt niet in mijn belevenis wereld omdat ik niet weet hoe het is om in een concentratie kamp te zitten of om naaste familie te zijn van iemand die erin heeft gezeten. Het onderwerp sprak mij erg aan, omdat ik hierdoor meer te weten ben gekomen over hoe het in een concentratie kamp is en wat voor gevolgen en invloed dat heeft op degene zelf maar ook op de naaste familie. Ik vind dat de schrijver het goed heeft uitgewerkt met begrijpelijke uitleg en diepgang. Ik heb geen boek of film gezien waarin het zelfde onderwerp beschreven werd, mede daarom vond ik dit boek ook zo goed, ik wist er nog niet veel vanaf. 2 Gebeurtenissen Ik vond het mooi dat de Jochel in het kamp bevriend raakt met een Hongaarse zigeuner Istvan. Ze delen samen een brits in het kamp. Hoe weinig ze in het kamp ook kregen ze deelden het met elkaar. Beiden spelen een rol de vader denkt steeds aan de gebeurtenissen. De gebeurtenissen vloeien niet echt logisch uit elkaar voort, het zijn meer 40 aparte verhaaltjes, maar wel allemaal gebaseerd op het leven in en om het kamp. Sommige gebeurtenissen waren erg schokkend bijvoorbeeld als er werd bescreven hoe iemand werd vermoord en hoe ze gebeuld werden in het kamp. Sommige gebeurtenissen zijn ontroerend zoals dat verhaal van Istvan en Jochels vriendschap. Alle gebeurtenissen hebben me wel aan het denken gezet over ho het zou zijn als je zelf in die situatie zit, wat zou ik hebben gedaan. De gebeurtenissen blijven me boeien en worden dan ook uitvoerig en duidelijk besproken. 3 Personages De hoofdpersoon is niet echt een held vind ik, want hij heeft niet echt een heldendaad verricht, maar aan de andere kant ook wel, omdat ie het kamp heeft weten te doorstaan en dat is een hele prestatie. De personages vind k heel echt lijken, omdat alles zo echt wordt beschreven en dan heb ik het over gedachtes. Ik kan me niet echt in een personage verplaatsen, omdat het onderwerp niet in mijn belevenis wereld ligt, omdat ik niet weet hoe het is om in een concentratie kamp te zitten of om naaste familie te zijn van iemand die erin heeft gezeten. Maar heel soms worden de kinderen het gepraat van hun vader over het kamp wel eens zat en dat kan ik wel begrijpen. Sympathiek vond ik de vrouw en kinderen, dat ze het zolang vol konden houden met zo’n vader. Ik denk dat ik het als kind nooit zolang zou volhouden. Ik keur het gedrag van alle hoofd personen goed, ze zijn nou eenmaal in die situatie terecht gekomen en ik denk dat als je in een kamp hebt gezeten je er best vol van zit en er over wil praten. De vrouw en kinderen nemen het gepraat van de vader goed op en houden het vol met hun vader en dat vind ik knap. 4 Opbouw Het verhaal is niet moeilijk van opbouw, het is zelfs heel makkelijk te begrijpen je leest heel makkelijk door het verhaal heen. Het verhaal is niet echt spannend te noemen, maar meer indrukwekkend door de gebeurtenissen in het kamp. Het verhaal bestaat eigenlijk geheel uit flashbacks, de vader denkt steeds terug aan het kamp. En dat past goed bij het onderwerp. Perspectief en verteller: De dochter van de getraumatiseerde vader is de ik-figuur van het verhaal. Vanuit haar perspectief kijken we naar de gezinssituatie. Meestal vertelt ze vanuit het verhaalheden, met de blik van een kind. Soms interpreteert ze de verhalen van haar vader en de reacties van de kinderen met de blik van een volwassene, met kennis over de afloop terugkijkend op haar jeugd. En dat vind ik erg goed. Ik bleef niet met vragen zitten. Het boek boeide mij al toen er in de klas uit werd voorgelezen.
5 Taalgebruik Het boek was makkelijk te lezen en bevatte weinig moeilijk woorden. De zin waren niet overdreven lang. Wat mij wel opviel was dat de auteur soms Duitse woorden gebruikte, de Nederlandse woorden waren vrijwel nooit ouderwets. Het taal gebruik paste bij de hoofdpersonen. Eindoordeel van een scholier: Ik vond het een leuk boek, het werd allemaal heel echt beschreven. De gevoelens van de ik-figuur kwamen duidelijk naar voren. Ik zou het verhaal nooit zelf kunnen meemaken, want mijn vader heeft de Tweede Oorlog niet meegemaakt. Het is wel een vrij standaard onderwerp voor een boek, maar het werd wel weer origineel verwerkt. Het boek was niet dusdanig schokkend voor mij en het heeft me ook niet aan het denken gezet. De personen werden heel goed beschreven. De gevoelens van de ik-figuur kwamen vooral heel goed naar voren. Vader vond ik vrij onsympathiek, omdat hij iemand vermoord en daar geen spijt van heeft. Naar mijn mening zegt dit genoeg over het persoon. Eindoordeel van nog een scholier: Het verhaal was niet spannend. Het boek was gemakkelijk te lezen en ook dit boek heb ik van top tot teen weer gelezen. Er zaten niet zinnen bij die mij zijn opgevallen. Alles was gewoon gemakkelijk geschreven. Het taalgebruik was ‘beeldend’ genoeg. C Evaluatie Ik vond het en indrukwekkend boek. Ik had nog nooit een boek gelezen waarin het leven van een familie wordt beschreven waarvan iemand in een concentratiekamp had gezeten. Het boek is makkelijk geschreven, waardoor het ook makkelijk om te lezen is, voor je het weet heb je het boek uit. Maar juist omdat het zo makkelijk geschreven is, is het zo goed te begrijpen. Het was een verhaal met een heel goed moraal, de invloed die het concentratiekamp op iemand maakt. Het mooiste, of eigenlijk het indrukwekkendste vond ik de invloed die het ook had op het gezin en voornamelijk op de kinderen. Ik vond het een zeer mooi boek en ik wil het anderen sterk aanraden om het ooit te lezen. De verdiepingsopdracht heb ik denk ik wel goed gemaakt ik heb bijna alles beantwoord en ook wel goed beantwoord.