Titel: Karel en Elegast, Amsterdam University Press, Amsterdam, 1997-1 (eerste druk onbekend) Genre: Sage
Keuze: Niet van toepassing, het is namelijk verplicht. Eerste reactie: Ik vond het een spannend en interessant verhaal, meer hierover in de beoordeling. Samenvatting: Het is de nacht voor de hofdag en koning Karel (Karel de Grote) wordt door een engel gewekt, die hem de opdracht geeft om te gaan stelen, omdat hij anders zal sterven. Karel heeft grote twijfels over de opdracht (hij vreest juist te sterven als hij wel gaat stelen), maar toch doet hij het omdat hij onvoorwaardelijk trouw is aan God. Hij kan ongemerkt zijn kasteel verlaten, wat normaal onmogelijk is, maar iedereen is in slaap gevallen, wat duidt op Gods steun. Karel rijdt een bos in. Hier denkt hij na en bedenkt hij zich dat hij misdadigers wel erg hard aanpakt. Dan kruist een volledig in het zwart gehulde ridder Karels pad. Deze houdt Karel aan en vraagt een heleboel vragen, Karel geeft echter de voorkeur aan te vechten in plaats van te praten. In een felle strijd verliest de ridder zijn zwaard en heeft Karel gewonnen.De ridder erkent Karel als winnaar. De ridder heet Elegast. Dat is toevallig, want voor de ontmoeting dacht Karel aan hem als iemand die hij te zwaar gestraft heeft, en hij hoopte dat hij deze nacht met die Elegast optrekken kon. Elegast vertelt Karel alles over de tegenslag die hij heeft in zijn leven. Karel belooft dat Elegast van hem niks heeft te vrezen. Als Elegast hem ook vraagt om alles te vertellen, besluit Karel te liegen tegen de goudeerlijke Elegast, het lijkt hem namelijk niet goed als Elegast ontdekt dat hij de koning is. Hij stelt zich voor als Adelbrecht en vertelt dat hij alles en iedereen berooft.Karel stelt Elegast voor om bij zichzelf in te gaan breken (bij de koning dus), maar Elegast blijft trouw aan zijn koning, daarom stelt Elegast voor om bij Karels zwager Eggerik van Eggermonde in te breken. Dit is volgens Elegast een verrader die zelfs de koning van het leven zou beroven als het hem uitkwam, hoewel dit minder voordelig lijkt voor Karel gaan ze dat doen.Elegast krijgt in de gaten dat Karel niet de handige dief is waar hij zich voor uitgeeft, want Karel wil proberen met een ploegijzer in de burcht van Eggerik te breken, want onmogelijk is. Het wordt nu moeilijker voor Karel om in zijn rol te blijven.Bij de burcht doet Elegast een kruid in zijn mond waarmee hij dieren verstaan kan, en hij hoort dat de koning buiten de burcht is, Karel stropt het kruid ook in zijn mond en hoort het ook. Als Elegast het kruid terug vraagt kan Karel het niet terug vinden, Elegast heeft het gejat. Karel is nu als beginneling ontmaskerd, maar omdat Karel zijn overwinnaar is verbidt Elegast hier geen consequenties aan. Elegast breekt nu in terwijl Karel buiten wacht. Als Elegast terug is heeft hij een heleboel uit de schatkamer gehaald, hij wil echter nog terug om een zadel uit Eggeriks slaapkamer te halen. Hier hoort Elegast Eggerik aan zijn vrouw vertellen dat hij met een paar anderen Karels dood heeft gezworen, als zijn vrouw zegt dat ze hier fel op tegen is krijgt ze een klap. Elegast vangt wat van haar bloed in zijn handschoen op.Diepbedroefd vertelt Elegast dit aan Karel. Deze raadt Elegast aan om het de volgende morgen aan de koning te vertellen, maar Elegast vindt dat hij hem niet onder ogen kan komen. Dan zegt Karel dat hij de koning het wel vertellen zal. Dan rijdt Karel terug naar zijn kasteel, hij kan ook weer onopgemerkt binnen komen. Nauwelijks heeft hij zijn wapenuitrusting uit of de dag wordt afgekondigd (met een hoorn ging dat).Als Eggerik op de hofdag het kasteel binnenkomt wordt zijn boze opzet voor iedereen duidelijk, hij blijkt namelijk wapens bij zich te hebben, terwijl het een ongeschreven wet was om ongewapend naar een hofdag te komen. Maar als Eggerik van verraad beschuldigt wordt ontkent hij. Dan probeert hij Karel bang te maken door te zeggen dat veel vazallen zich tegen hem zullen keren als de beschuldiging niet bewezen kan worden.Eggerik daagt degen die deze beschuldiging naar voren gebracht heeft uit voor een tweegevecht. Nu kan Karel Elegast laten oproepen. Elegast spreekt zijn beschuldiging uit en laat iedereen het bloed van Eggeriks vrouw zien, waardoor iedereen overtuigd is.Het gevecht begint, als Eggerik van zijn paard valt, geeft Elegast hem de kans om het weer te beklimmen. Na een hevig gevecht staat Elegast bijna Eggeriks kop eraf. Eggerik valt dood neer. Elegast wordt in ere herstelt, en hij krijgt Eggeriks vrouw. Eggerik en zijn medeverraders worden opgehangen. Onderzoek van de verhaaltechniek: Het verhaal valt onder de categorie epiek, het vertelt namelijk een verhaal. Ik ben het er niet mee eens dat mevrouw Stegeman bij mijn eerste versie geschreven heeft dat het lyrische epiek is, er worden namelijk niet rechtstreeks gevoelens uitgedrukt. Het verhaal is in versvorm geschreven, dus op rijm en met korte regels. Het verhaal wordt verteld in het auctoriaal perspectief, eerst dacht ik wel dat het een personaal verhaal was, maar soms wist de schrijver toch meer dan de hoofdpersoon. De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is de vroege middeleeuwen, om precies te zijn omstreeks 800, toen leefde Karel de Grote namelijk.De schrijver heeft het bos gekozen als ruimte voor een groot deel van het verhaal. Dit past namelijk goed bij een spannende ontmoeting met de zwarte ridder, en een lang gevecht met hem. Stukken die een beetje saai zijn worden versneld, bijvoorbeeld de tijd tussen het eind van de steeltocht en het afkondigen van de dag. Belangrijkere stukken worden echter langzamer en gedetailleerder verteld, bijvoorbeeld de gebeurtenissen buiten de burcht van Eggerik, en dat Elegast daar binnen in die slaapkamer is. Wat opvalt is dat bij de beide gevechten slechts korte impressies worden gegeven, in plaats van een uitgebreid verslag van de gevechtshandelingen.De verhaalfiguren worden wat onduidelijk in beeld gebracht. Zo is Elegast eerst een wraakzuchtige rover, dan een edelman, maar later ook een magiër en een meesterdief. Ook valt op dat Elegast en Karel al met al als heel goede mensen worden weergegeven, en Eggerik als een stuk inhaligheid en gewetensloosheid, toch zijn de verhaalfiguren eerder karakters dan types.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden