Zakelijke gegevens:
Titel: Een vlieg op de muur
Schrijver: Dirk Bracke
Uitgever: Davidsfonds/Infodok
Jaar van verschijnen: 1995 Korte samenvatting: Washington, Mico, Marcos en Sandra leven in Brazilië op straat. Om te overleven bedelen ze op de Pelourinho. Marcos is de baas van het groepje en om de wereld om hen heen even te vergeten, koopt Marcos voor hen Cachaça. (Dat is een alcoholisch drankje op basis van suikerriet. Het lijkt op jenever maar het is spotgoedkoop, het kost net zo veel als een pak melk hier.) Sandra is het vriendinnetje van Marcos. Als Washington op een dag een groep mensen op de Pelourinho ziet staan gaat hij kijken wat er aan de hand is, Aldenir is dood. Aldenir is de leider van de groep die de baas zijn op de Pelourinho. Washington gaat het aan Marcos vertellen en nu zijn zij de baas op het plein. Als Marcos op een gegeven moment in aanraking komt met de maffia gaat hij cocaïne bezorgen voor de maffia. Als op een keer het pak met een kilo coke van hem gestolen wordt probeert hij zich te verstoppen want de maffia zal hem vermoorden net als Aldenir. De maffia krijgt hem te pakken en vermoordt hem dan. Sandra verdient onderwijl de kost als prostituee En Washington wordt een paar weken later ook vermoord. Verhaalaspecten: Fictie en werkelijkheid Mijn boek is zeker fictie maar zou zeker werkelijkheid kunnen zijn. Het gaat over straatkinderen in Brazilië Hoe met de maffia in het verhaal omgesprongen wordt zal denkt ik heel veel op het echte straatbeeld lijken. Het boek wordt ook beschreven alsof het een dagboek van iemand is. De belangrijke gebeurtenissen zijn heel uitgebreid beschreven en daardoor wordt er juist de nadruk opgelegd. Het boek is een beetje mooier gemaakt dan het is denk ik want, het gaat ook nog over de liefde tussen de jongen Marcos en het meisje Sandra terwijl dat niets met het boek te maken heeft. Maar misschien is dat in de werkelijkheid ook zo. Wat ik niet weet is of het echt zo gaat dat ouders hun kinderen gewoon weg op straat zetten, en niet willen dat ze terug komen. In het verhaal gaat een van hen ook terug naar zijn ouders die op een vuilnisbelt leven en als ze daar aankomen volgt gelijk de reactie “je blijft toch niet eten hé”. Of dat normaal is weet ik niet. Het is natuurlijk wel zo dat in het echt er ook heel weinig voedsel is en dat de kinderen moeten bedelen.
Spanning en open plekken
Er komen in het boek geen echte grote open plekken voor wel een paar uur maar niet dagen of maanden. Het boek heeft geen vooruitblikken of terugblikken. Soms is het jammer dat je niet leest hoe meerdere personen over een gebeurtenis denken of er mee omgaan. Dan zou je beter inzicht krijgen in de gebeurtenis, maar aan de andere kant is het leuk van je komt net even iets minder te weten dan nodig is en dat houdt het spannend. Ook wordt er gebruik gemaakt van dwaalsporen. Je denkt namelijk dat de maffia Aldenir, Marcos en Washington heeft vermoordt maar aan het eind van het boek blijkt door de informatie die Washington heeft gevonden dat hun "betrouwbare agent” er achter zit. Washington wordt daarna vermoord omdat hij teveel weet. Het is jammer dat het verhaal een open einde heeft want doordat het spannend is wil je graag weten hoe het met Sandra en Mico afloopt.
Personages
Het wordt in dit boek niet heel erg duidelijk gemaakt wie de hoofdpersoon is. Als je het verhaal leest kom je erachter dat toch Washington de hoofdpersoon is en niet Marcos. Je komt dat te weten omdat je de gedachten van Washington kan lezen en niet die van Marcos. Maar als Marcos bij de maffia in dienst gaat wordt het verhaal even helemaal op hem gericht. Washington denkt dat hij een agent kan vertrouwen. Daar krijgt hij wat geld van, de agent ziet wat dingen door de vingers en hij laten hun weer vrij zonder straf. Het lijkt hun helper maar uiteindelijk is juist hij degene die hen verraad en hen vermoord. Het probleem van de hoofdperso(o)n(en) is zorgen voor geld, eten en onderdak. Daar zijn ze steeds voor aan het vechten tegen alle groepjes straatkinderen die op straat leven.
Washington verandert als Marcos onderduikt, dan blijkt dat hij eigenlijk ook wel een oogje op Sandra heeft maar dat loop al snel uit op ruzie. Hij wordt na dat incident een beetje bang ven Marcos, want als Sandra hem vertelt dat Washington haar heeft proberen te verleiden zal hij super kwaad worden. Uiteindelijk lijken dat zorgen om niets van Marcos kwam niet meer terug. Sinds die tijd ver Washington veel voorzichtiger met allerlei dingen. Ook was het Washington’s taak voor zijn broertje Mico te zorgen. Mico is pas 7 dus het is een heel karwei. Ook vindt Washington halverwege het verhaal een hond genaamd Bol. Hij is de steun en toeverlaat van Washington.
Beschrijven van mijn leeservaring:
Onderwerp:
Ik vind het een heel leuk onderwerp om over te lezen, het is niet het meest voor de hand liggende onderwerp dus ik heb er nog nooit over nagedacht. Ik weet nu hoe het er aan toe gaat in zo’n stadje. Toen ik het boek gelezen had ben ik niet anders over het onderwerp gaan denken en ik heb er niets van geleerd. Het was een verrassend verhaal zoals het uitgewerkt werd. Er blijkt niet echt een menging uit het boek maar je schrikt er toch wel van hoe het er zo aan toe gaat. Ze hadden meer aandacht aan de ontsnaptocht van Marcos voor de maffia mogen besteden maar je mist het niet echt dat dat er niet instaat.
Gebeurtenissen:
Het verhaal bevat ruimvoldoende gebeurtenissen dus het blijft spannend, en ze zijn heel goed op elkaar afgestemd waardoor een echt verhaal ontstaat. Het is echt een spannend boek maar soms schrik je van wat er gebeurt met de personen. Er worden mensen vermoordt en daar schrik je wel van, je gaat er gelijk over nadenken of dat in het echt ook gebeurt. Dat de maffia zo makkelijk mensen vermoord wist ik maar dat echt elke groep een stukje van de stad heeft om te bedelen is wist ik niet.
Personages:
Ik zou op niemand uit dit verhaal willen lijken want het blijven straatkinderen die moeten vechten voor hun leven. Ze hebben wel goede eigenschappen zoals veel doorzettingsvermogen. Alle personages gingen leven omdat ze allemaal in het verhaal betrokken zijn. Op sommige momenten verbaasd het mij hoe ze reageren, vooral Washington leer je goed kennen want dat is de hoofdpersoon. Alle beslissingen vind ik goede beslissingen want de keuzes die ze moeten maken zijn heel erg moeilijk. Het probleem is dat hij op straat leeft en niet zoveel te kiezen heeft. Dus het probleem heeft eigenlijk niet echt een oplossing in dit boek. Zij gebruiken drug en ik ben daar tegen,
Opbouw:
Ja, het verhaal is goed opgebouwd en het blijft spannend en je wilt weten wat er verder gebeurt. Het onderwerp is heel boeiend en het is jammer dat het een open einde heeft. De ene keer gaat de tijd heel snel en de andere keer heel langzaam dat vind ik irritant lezen. Het verhaal speelt zich aan een stuk door af.
Taalgebruik:
Het is niet echt een moeilijk verhaal om te lezen maar er staan af en toe woorden in die je niet kent, maar daarvoor staat achter in een lijst met betekenissen. Je krijgt alleen de gevoelens van Washington te lezen maar dat is genoeg want die vertelt heel veel in zijn eigen woorden.
Dirk Bracke
Biografie
Dirk Bracke werd op 4 juni 1953 geboren in De Klinge, waar hij ook naar de lagere school ging. Hij volgde een opleiding handel.
Zijn eerste schrijfkriebels vond hij terug in het samenstellen van artikels voor het tijdschrift van de volleybalclub waar hij tevens trainer was van een groep meisjes van 12 tot 15 jaar. In 1987 deed hij mee aan de John Flanderswedstrijd. Helaas viel hij niet in de prijzen, maar hij werd wel gevraagd om Vlaamse Filmpjes te schrijven. In 1988 debuteerde hij met zijn eerste Vlaams Filmpje “De jeugd van Surimu”. Dit boek handelt over een jongen die 2700 jaar geleden leefde.
Kort daarna verscheen ook een tweede Vlaams Filmpje: “De Grot”.
Toen waagde hij zich eindelijk aan een boek. Zijn eerste werd gepubliceerd in 1993: “Steen”.
Dirk Bracke schrijft ’s ochtends en in de weekends. ’s Middags werkt hij als postbode.
Hij is een fan van stevige rockmuziek en is daarom een fanatiek Studio Brussel-luisteraar. Soms probeert hij hier en daar ook een concertje mee te pikken, zoals Werchter bijvoorbeeld.
Stijl van zijn boeken
De boeken van Dirk Bracke zijn hard en realistisch, ze beschrijven het leven van hedendaagse jongeren, meestal met serieuze problemen. De hoofdpersonages wonen meestal in andere werelddelen. Hij heeft daarentegen ook boeken geschreven die handelen over jongeren dicht bij huis, een voorbeeld: “Het uur nul”, dit boek handelt over een seropositieve jongen hier in Vlaanderen. Dirk Bracke schreef ook over gehandicapte jongeren, respectievelijk autistisch en hardhorend, over de prehistorie en hij schreef ook nog een ridderverhaal.
De boeken zijn heel goed gedocumenteerd en ze eindigen ondanks de hardheid altijd positief.
In de boeken kun je duidelijk zien dat Dirk Bracke niet tegen onrechtvaardigheid kan. De boeken zijn ook altijd geschreven vanuit het standpunt van de zwakke. Wat ook goed is aan de boeken is dat ze je altijd aan het denken zetten. Bij sommige boeken heb ik na het lezen wel eens goed nagedacht over wat het boek eigenlijk van boodschap brengt naar de lezer toe. De meeste boeken zijn dan ook echt pakkend.
Manier van werken
Dirk Bracke zorgt ervoor dat het begin en het einde al in zijn hoofd zitten. Tijdens het schrijven zelf kan hier en daar natuurlijk nog wat wijzigen, maar hij heeft toch al globaal een overzicht van het boek.
Een schema opstellen voor het stofferen van het verhaal is ook altijd aanwezig. Het schema is dan opgesteld met de toekomstige hoofdstukken van dat verhaal.
Hij schrijft zeker niet elke dag, een schrijver heeft nu eenmaal nog andere dingen aan zijn hoofd ook, b.v. interviews, opzoekingswerk, afspraken regelen, brieven terugschrijven, telefoons, lezingen voorbereiden.…
Bibliografie
Jaar van
Uitgeven: Titel: Uitgeverij: 1993 Steen Davidsfonds / Infodok
1994 Blauw is bitter Davidsfonds / Infodok - 2de druk - 3de druk - 4de druk - 5de druk
vertaald in het Duits vertaald in het Deens
1995 Een vlieg op de muur Davidsfonds / Infodok - 2de druk - 3de druk
vertaald in het Duits
1996 Het uur nul Davidsfonds / Infodok - 2de druk - 3de druk - 4de druk - 5de druk
vertaald in het Duits
vertaald in het Deens
1997 Groene mist Abimo
1997 Een lege brug Davidsfonds / Infodok
1998 De sjoekel Abimo
1999 Stille lippen Davidsfonds / Infodok - 2de druk Verwerkingsopdracht: Interview aan Washington: 1. Wat had je gedaan als de maffia aan jou had gevraagd de pakjes met cocaïne te bezorgen? Ik had denk ik geprobeerd er onderuit te komen maar dat zou niet lukken dus ik zou het toch doen. Ik zou nooit tegen de Maffia in gaan want ze schieten je zo neer. En ach wat extra geld is nooit weg. 2. Zou je willen dat je ouders nog leefden? Ik weet het niet, ik denk dat het niet veel uit gemaakt had of ze leefden of niet. Ze hebben nog nooit naar me omgekeken en dat zullen ze ook nooit doen ook. Ik red het wel zonder ze. 3. Hoe zit het met je broertje Mico? Ik moet voor Mico zorgen want mijn ouders zijn dood en als ze geleefd hadden had ik het nog moeten doen maar, hij bedelt af en toe meer bij elkaar dan wij dus hij is best handig. 4. Zou je weg willen uit Salvodor da Babia? Natuurlijk zou ik weg willen, maar waar naar toe weet ik niet. 5. Denk je dat het leven in een andere stad beter is? Ik hoop het, maar ik denk het niet. Misschien kan je in een andere stad aan een baantje komen? 6. Waarom vertrouwde je die politieagent? Hij deed zo aardig tegen me en hij gaf me geld, dat ik dacht dat hij echt aan onze kant stond maar dat bleef van niet. Hij heeft marcos ook vermoord de schoft!! 7. Kwamen jullie vaak in aanraking met de politie? We probeerden ze natuurlijk zoveel mogelijk te vermijden maar er waren momenten dat ze je in je kraag pakten omdat je dan toeristen lastig viel. 8. Was het moeilijk om van de drug af te blijven? Ja, want als er geld was stelde Marcos het altijd voor, maar ik vond het helemaal niet erg om drug te gebruiken maar we hadden er bijna nooit geld voor. 9. Wat voor drugs gebruikte je dan? We snoven vaak schoenmakerslijm of dronken Cachaça of we gebruikten marihuana of cocaïne. Alles was goed als je de ellende maar even kon vergeten. 10. Wat heb je nog gedaan toen Marcos dood was? Ik wilde uitzoeken wie Marcos vermoord had dus ik ging wat mensen afluisteren en bespioneren en uiteindelijk kwam ik erachter dat het de politie was.
Schrijver: Dirk Bracke
Uitgever: Davidsfonds/Infodok
Jaar van verschijnen: 1995 Korte samenvatting: Washington, Mico, Marcos en Sandra leven in Brazilië op straat. Om te overleven bedelen ze op de Pelourinho. Marcos is de baas van het groepje en om de wereld om hen heen even te vergeten, koopt Marcos voor hen Cachaça. (Dat is een alcoholisch drankje op basis van suikerriet. Het lijkt op jenever maar het is spotgoedkoop, het kost net zo veel als een pak melk hier.) Sandra is het vriendinnetje van Marcos. Als Washington op een dag een groep mensen op de Pelourinho ziet staan gaat hij kijken wat er aan de hand is, Aldenir is dood. Aldenir is de leider van de groep die de baas zijn op de Pelourinho. Washington gaat het aan Marcos vertellen en nu zijn zij de baas op het plein. Als Marcos op een gegeven moment in aanraking komt met de maffia gaat hij cocaïne bezorgen voor de maffia. Als op een keer het pak met een kilo coke van hem gestolen wordt probeert hij zich te verstoppen want de maffia zal hem vermoorden net als Aldenir. De maffia krijgt hem te pakken en vermoordt hem dan. Sandra verdient onderwijl de kost als prostituee En Washington wordt een paar weken later ook vermoord. Verhaalaspecten: Fictie en werkelijkheid Mijn boek is zeker fictie maar zou zeker werkelijkheid kunnen zijn. Het gaat over straatkinderen in Brazilië Hoe met de maffia in het verhaal omgesprongen wordt zal denkt ik heel veel op het echte straatbeeld lijken. Het boek wordt ook beschreven alsof het een dagboek van iemand is. De belangrijke gebeurtenissen zijn heel uitgebreid beschreven en daardoor wordt er juist de nadruk opgelegd. Het boek is een beetje mooier gemaakt dan het is denk ik want, het gaat ook nog over de liefde tussen de jongen Marcos en het meisje Sandra terwijl dat niets met het boek te maken heeft. Maar misschien is dat in de werkelijkheid ook zo. Wat ik niet weet is of het echt zo gaat dat ouders hun kinderen gewoon weg op straat zetten, en niet willen dat ze terug komen. In het verhaal gaat een van hen ook terug naar zijn ouders die op een vuilnisbelt leven en als ze daar aankomen volgt gelijk de reactie “je blijft toch niet eten hé”. Of dat normaal is weet ik niet. Het is natuurlijk wel zo dat in het echt er ook heel weinig voedsel is en dat de kinderen moeten bedelen.
Uitgeven: Titel: Uitgeverij: 1993 Steen Davidsfonds / Infodok
1994 Blauw is bitter Davidsfonds / Infodok - 2de druk - 3de druk - 4de druk - 5de druk
vertaald in het Duits vertaald in het Deens
1995 Een vlieg op de muur Davidsfonds / Infodok - 2de druk - 3de druk
vertaald in het Duits
1996 Het uur nul Davidsfonds / Infodok - 2de druk - 3de druk - 4de druk - 5de druk
vertaald in het Duits
vertaald in het Deens
1997 Groene mist Abimo
1997 Een lege brug Davidsfonds / Infodok
1998 De sjoekel Abimo
1999 Stille lippen Davidsfonds / Infodok - 2de druk Verwerkingsopdracht: Interview aan Washington: 1. Wat had je gedaan als de maffia aan jou had gevraagd de pakjes met cocaïne te bezorgen? Ik had denk ik geprobeerd er onderuit te komen maar dat zou niet lukken dus ik zou het toch doen. Ik zou nooit tegen de Maffia in gaan want ze schieten je zo neer. En ach wat extra geld is nooit weg. 2. Zou je willen dat je ouders nog leefden? Ik weet het niet, ik denk dat het niet veel uit gemaakt had of ze leefden of niet. Ze hebben nog nooit naar me omgekeken en dat zullen ze ook nooit doen ook. Ik red het wel zonder ze. 3. Hoe zit het met je broertje Mico? Ik moet voor Mico zorgen want mijn ouders zijn dood en als ze geleefd hadden had ik het nog moeten doen maar, hij bedelt af en toe meer bij elkaar dan wij dus hij is best handig. 4. Zou je weg willen uit Salvodor da Babia? Natuurlijk zou ik weg willen, maar waar naar toe weet ik niet. 5. Denk je dat het leven in een andere stad beter is? Ik hoop het, maar ik denk het niet. Misschien kan je in een andere stad aan een baantje komen? 6. Waarom vertrouwde je die politieagent? Hij deed zo aardig tegen me en hij gaf me geld, dat ik dacht dat hij echt aan onze kant stond maar dat bleef van niet. Hij heeft marcos ook vermoord de schoft!! 7. Kwamen jullie vaak in aanraking met de politie? We probeerden ze natuurlijk zoveel mogelijk te vermijden maar er waren momenten dat ze je in je kraag pakten omdat je dan toeristen lastig viel. 8. Was het moeilijk om van de drug af te blijven? Ja, want als er geld was stelde Marcos het altijd voor, maar ik vond het helemaal niet erg om drug te gebruiken maar we hadden er bijna nooit geld voor. 9. Wat voor drugs gebruikte je dan? We snoven vaak schoenmakerslijm of dronken Cachaça of we gebruikten marihuana of cocaïne. Alles was goed als je de ellende maar even kon vergeten. 10. Wat heb je nog gedaan toen Marcos dood was? Ik wilde uitzoeken wie Marcos vermoord had dus ik ging wat mensen afluisteren en bespioneren en uiteindelijk kwam ik erachter dat het de politie was.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
F.
F.
Het verhaal klopt in feite wel. Alleen klopt het niet dat Marcos vermoord werd door de maffia. Hij en Washington werden vermoord door de corrupte politieagenten, waaronder Pedro die op het eerste gezicht heel vriendelijk lijkt.
Voor de rest is het wel bruikbaar.
groetjes
16 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
Dank u, Dank u.
dankzij deze bespreking (die ik zelf wat veranderde), ben ik niet gebuisd op mijn Nederlands. je moest 5 boeken opgeven van een lijst van 7. hij koos er dan eentje uit. jan had er maar 4 gelezen. De leraar koos het vijfde. een GROOT GELUK bij en NOG GROTER ongeluk.
"voor eeuwig" dankbaar ( toch tot het einde van het schooljaar),
Jan
ps: DANK U DANK U DANK U DANK U x 250 (duizend maal dank)
21 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
Haha
4 jaar geleden
J.
J.
Bedankt voor je uitreksel :D heb er erg veel aan ..... love yaaa
21 jaar geleden
AntwoordenE.
E.
hey jael,
ik vind het heel intressant omdat ik moet een boekbespreking doen tege maandag na de krokusvakantie dus is het echt wel nuttig dat ik deze site heb gevonden en dat er zoveel mensen zijne zoals jij die de boekbesprekingen op deze webpagina zetten.
proficiat jael
21 jaar geleden
AntwoordenN.
N.
zn ouders leefden toch nog, of in ieder geval zn moeder...?
11 jaar geleden
Antwoorden