Titel: Hersenschimmen
Schrijver: J. Bernlef
Uitgeverij: Querido A’dam
1ste druk: 1984 Belangrijkste passage: Deze passage heb ik gekozen omdat hier de dementie al begint. Omdat Maarten wacht op de schoolbus die de kinderen thuis brengt, want hij is vergeten dat het zondag is. Samenvatting van de inhoud: Hoofdpersoon en verteller in deze roman is de Nederlander Maarten Klein, 72 jaar oud. Hij woont met zijn vrouw Vera al zo’n vijftien jaar in de Verenigde Staten, in het plaatsje Gloucester, aan de kust boven Boston (Massachusetts). Hun twee kinderen, Fred en Kitty, wonen niet meer bij hen. Maarten is sinds enkele jaren gepensioneerd. Beschrijving van de belangrijkste personage: Maarten Klein, 72 jaar, angstig, gesloten, verlegen man. Hij is gepensioneerd secretaris van een internationale maritiem organisatie. En hij slijt met zijn vrouw Vera zijn laatste levens dagen.
Met welke personage kon ik me indentificeren: Geen, want Maarten is dement, en ik kan me niet voorstellen hoe dat is. Lijkt me verschrikkelijk als je de normale dagelijkse dingen vergeet (zoals Maarten hout uit de schuur halen) in het begin. En de vrouw van Maarten: Vera, zij ziet haar man aftakelen. Lijkt me heel moeilijk om met iemand te leven die veel vergeet en uiteindelijk jou niet eens meer herkent. Maarten ziet zijn vrouw later aan vor zijn moeder. Ik kan me wel een beetje indenken hoe het zou zijn. Maar niet dat ik me met een personage kan indentificeren. Met Maarten en zijn vrouw had ik wel medelijden, Met Maarten omdat hij soms wel weet dat hij dement is maar niet weet wat hij eraan moet doen. En met zijn Vrouw omdat haar man voor haar ogen totaal veranderd. Eén of meer motieven:Thema van het boek: Dementie (ouderdom) , een dementie man beschrijft zijn steeds groter wordende isolement (de werled om Maarten heen is werkelijkheid, maar Maarten leeft in een eigen (waan) wereld). Opvallende zaken die in het boek voorkomen: Perspectief wisseling, in het begin is het een ik-perspectief. Later gaat de schrijver over op een hij-perspectief. Het verhaal is niet chronologisch verteld. De logische tijdsvolgorde bestaat uit 9 achtereenvolgende dagen (beginnen met een schuingedrukt stuk), maar worden onderbroken door flashbacks. Het is in de tegenwoordige tijd geschreven op het eind zijn er losse gedachtenflarden.