Harry Potter and the Philosopher’s Stone, geschreven door J.K. Rowling Gegevens over het boek: Het boek Harry Potter and the Philosopher’s Stone is geschreven door J.K. Rowling en is in 1997 voor het eerst in Engeland uitgegeven. De uitgever van het boek is Bloomsbury, Londen. Harry Potter and the Philosopher’s Stone heeft twee sterren. Inhoud van het boek: Harry Potter is een tien jaar oude wees die bij zijn tante, oom en neefje, de Dursleys, woont. Zijn ouders zijn omgekomen bij een auto-ongeluk, zo zeggen oom Vernon en tante Petunia, en het vreemde, bliksemvormige litteken op Harry’s voorhoofd is ook aan dat ongeluk te wijten. Harry wordt slecht behandeld; hij draagt de veel te wijde, oude kleren van vet neefje Dudley, slaapt in de kast onder de trap, wordt gepest en geslagen door Dudley en op alle andere mogelijke manieren benadeeld. Het boek begint echter tien jaar eerder, als oom Vernon naar zijn werk gaat en allemaal vreemde dingen ziet; een kat zit voor zijn deur kaart te lezen, er vliegen voortdurend uilen over en in gewaden geklede mensen vormen groepjes op straat, totaal gelukkig lijkend over iets wat is gebeurd. Die nacht wordt Harry Potter, een jaar oud, op de stoep gelegd bij de Dursleys, door de oude, grijze Albus Dumbledore, een beroemde, wijze, machtige tovenaar, tevens het schoolhoofd van Hogwarts School for Witchcraft and Wizardry. Vlak voor Harry’s elfde verjaardag komt er een brief voor Harry, zeer nauwkeurig geadresseerd (Mr H. Potter – The Cupboard under the Stairs – 4 Privet Drive – Little Whinging – Surrey). Echter voordat Harry de brief in de perkamenten envelop kan lezen, pakt oom Vernon hem af. Vernon en Petunia gedragen zich vanaf dan iets beter tegen Harry, maar als er steeds meer brieven in geel perkamenten enveloppen komen, vlucht Vernon met Petunia, Dudley en Harry naar een hutje op een rots in de zee, in de overtuiging dat de brieven dáár niet gebracht kunnen worden. Om middernacht valt opeens een halfreus met woest haar het hutje binnen, zijn naam is Rubeus Hagrid. Hagrid vertelt dat hij sleutelbewaarder is op Hogwarts, en dat Dumbledore hem persoonlijk heeft gestuurd om Harry de brief te bezorgen. Ook vertelt Hagrid dat Harry een tovenaar is, en niet zomaar eentje, Harry heeft toen hij één jaar oud was, een sterke, dodelijke vloek overleefd, tegen hem gebruikt door de machtigste tovenaar alle tijden; Voldemort. Voldemort heeft twaalf jaar lang geheerst in de tovenaarswereld en vermoordde alles en iedereen die tegen hem was, zelfs Muggles (mensen die niet kunnen toveren). Toen Voldemort Harry probeerde te vermoorden, hield Harry er enkel een litteken aan over, en er gebeurde nog iets vreemders: Voldemort verdween. Niemand heeft hem sinds die nacht weer gezien, maar de geruchten gaan dat Voldemort nog maar een schim van zichzelf is, dwalend door bossen, wachtend op een kans om weer op volle krachten te komen. Omdat de Dursleys alles vrezen wat niet past in hun beeld van de wereld, hadden zij een hekel aan Lily Potter, Petunia’s zus, en haar man. En om diezelfde reden hadden ze besloten Harry niks te vertellen van de waarheid, die ze hadden gelezen in een brief van Dumbledore, en zich voorgenomen een ‘gewone’ jongen van Harry te maken. Hagrid neemt Harry mee naar de voor Muggles onbekende Diagon Alley, de Kalverstraat van de tovernaarswereld, althans, in Engeland, waar ze alle benodigdheden voor een schooljaar op Hogwarts kopen. Harry is beroemd in de tovenaarswereld, blijkt al gauw, tovenaars en heksen staren naar zijn litteken, gelukkig vaak bedekt door zijn ontembare zwarte lokken, en willen hem graag spreken of zien. Aan het eind van de zomervakantie, na nog een paar vreselijke weken bij de Dursleys, vertrekt Harry dan eindelijk naar Hogwarts, vanaf perron 9¾. In de trein ontmoet Harry Ron Weasly, een jongen met rood haar uit een groot, arm gezin. Ze worden goede vrienden met elkaar. Op Hogwarts zijn vier afdelingen, opgericht door vier heksen en tovenaars, enkele eeuwen geleden. De leerlingen op de afdelingen hebben dezelfde eigenschappen als de bijbehorende oprichter. Zo is er het trouwe, ijverige Hufflepuff, het slimme, wijze Ravenclaw, het ambitieuze, sluwe Slytherin en het moedige, sterke Gryffinder. Harry en Ron worden ingedeeld bij die laatste afdeling, waar ook Ron’s broers zitten, en zijn de rest van hun schoolcarrière Gryffinders. Slytherin, zo vertelde Hagrid, heeft de meeste duistere tovenaars, gebruikers van de verboden Zwarte Kunsten en volgelingen van Voldemort voortgebracht. Harry maakt een vijand op Slytherin; Draco Malfoy, een volbloed tovenaar uit een eeuwenoude tovenaarsfamilie die veel waarde hecht aan zuiver tovenaarsbloed. Ook heeft de leraar toverdranken, professor Severus Snape, hoofd van Slytherin, een hekel aan Harry, waarom is aanvankelijk niet duidelijk. Er gebeuren vreemde dingen op Hogwarts, merken Ron en Harry. Zo is er een verboden gang in de school, waarachter zich een enorme, driekoppige hond verschuilt. Ook gedraagt Snape zich vreemd; hij sluipt door de school. Na het uithoren van Hagrid, en wat achtergrondinformatie uit de bibliotheek van Hogwarts (door Hermione opgezocht), weten Harry, Ron en Hermione dat de Philosopher’s Stone op Hogwarts is verborgen. De steen is uitgevonden door een eeuwenoude vriend van Dumbledore, Nicolas Flamel, en bezit twee begerenswaardige eigenschappen: met behulp van de steen kan goud en levenselixer gemaakt worden. Snape is uit op de steen, weten Harry en Ron zeker, ondanks de twijfels van Hermione en de tegenspraak van Hagrid. Snape wil de steen hebben om hem aan Voldemort te geven. Hagrid, zelf ooit van Hogwarts getrapt om geheime redenen, vertelt dan, op een avond vlak voor het einde van het schooljaar, dat hij, in ruil voor een drakenei, dronken en onbewust aan een in mantel gehulde figuur heeft verteld hoe je langs de driekoppige hond kan komen. Harry beseft dat Snape de in mantel gehulde figuur was en wil die avond zelf gaan proberen de steen te pakken te krijgen, vóór dat Snape dat doet. Zeker als blijkt dat Dumbledore naar Londen is vertrokken, vanwege een oproep van het ministerie van Toverkunst. Samen met Ron en Hermione komt Harry langs Fluffy, langs de toverspreuken van een paar docenten in de kerkers onder Pluisje en in zijn eentje uiteindelijk langs de laatste toverspreuk. In de laatste kerker vindt hij de spiegel, waarvan hij weet dat de spiegel laat zien wat je het liefst zou willen, zo heeft Dumbledore hem persoonlijk geleerd. Ook vindt hij Quirrel, die twee gezichten blijkt te hebben. Quirrel is de dienaar van Voldemort, niet Snape, die tweede verdacht Quirrel er al van en probeerde hem van de Steen af te houden. Snape heeft zelfs Harry’s leven gered, in plaats van proberen te nemen, tijdens een Quidditchwedstrijd, toen Quirrel probeerde Harry van zijn bezem te toveren. Harry had gedacht dat Snape dat juist probeerde. Snape heeft dan wel een hekel aan Harry maar omdat James Potter Snape een keer het leven had gered, wilde Snape iets terug doen en redde hem. In de spiegel ziet Harry hoe hij de steen in zijn zak steekt, en op dat moment is de steen ook in zijn werkelijke broekzak. Het tweede gezicht van Quirrel zit onder zijn tulband op zijn achterhoofd en is het vreselijke gezicht van Voldemort. Voldemort weet dat de steen in Harry’s broekzak zit en laat Quirrel hem aanvallen. Maar blijkbaar heeft Harry een soort bescherming in zijn bloed, want Quirrel kan hem niet aanraken; zijn huid verbrandt dan. Quirrel is gestorven na het gevecht, toen Voldemort zijn lichaam verliet. Voldemort is weer verdwenen. Dumbledore complimenteert Harry over zijn gevecht en moed en vertelt dat de steen is vernietigd en dat Voldemort Harry niet kon aanraken omdat Lily Potter indertijd haar leven heeft gegeven in een poging Harry te beschermen tegen Voldemort, waardoor een speciale bescherming, die niets met toverkracht te maken heeft, in Harry’s bloed zit. Harry verdenkt Dumbledore ervan dat hij hem een kans wilde geven om zich te bewijzen, na alle roem van het gevecht tegen Voldemort tien jaar geleden, waarvan hij zich niets kan herinneren. Door de gebeurtenissen krijgt Gryffinder een hoop afdelingspunten en wordt schoolkampioen. Harry keert gelukkig terug naar de Dudleys. Bron: leesverslag van internet
http://huiswerk.scholieren.com/uittreksels/view.php3?id=5738 Gegevens over de schrijver Rowling is op 31 juli 1965 geboren. Zij is geboren in Engeland, om precies te zijn Chipping Sodbury. Joanne Rowling begon al op jonge leeftijd met het verzinnen van verhalen. De talen waren haar goede vakken, ze ging dan ook Frans studeren aan de Universiteit. Na dit werkte als secretaresse, maar dit was niks voor haar. Ook het les geven in Portugal (engelse les) heeft ze niet lang gedaan. Ze is in Portugal begonnen met een boek te schrijven. Een boek over een jongetje die er achter komt dat hij een tovenaar is. Toen ze terug was in Engeland leefde ze even van de bijstandsuitkering. Daarna werd ze weer leraar, en werkte ze verder aan haar boek. Het boek sloeg erg aan in Engeland maar ook in de Verenigde staten. Ze kon Fulltime schrijfster worden. Dankzij de boeken die ze schreef over Harry Potter is ze één van de best verdienende vrouwen in Engeland. Want de boeken sloegen in steeds meer landen aan. Ze heeft al vier boeken geschreven over Harry Potter, het vijfde deel komt binnenkort uit in Nederland. Bron: leesverslag van internet

http://huiswerk.scholieren.com/uittreksels/view.php3?id=2719 Titelverklaring De titelverklaring is niet erg moeilijk te vinden. Harry komt er achter dat er op de school een geheim is, de Philosopher’s Stone. Deze steen kan mensen eeuwig laten leven en kan alles laten gebeuren wat je wilt. Bijvoorbeeld de macht hebben over alle personen, dit is wat Voldemort wil. De titel van het boek is dus de steen. Genre Ik denk dat de genre van het boek avontuur is. Het gaat over de avonturen die Harry Potter en z’n vrienden beleven. Ook zou je het boek kunnen plaatsen bij sciencefiction, dit omdat er in het boek veel vreemde en ongewone gebeurtenissen voorkomen. Structuur Het boek is ingedeeld in 17 hoofdstukken. In het boek komen ook schuingedrukte stukken voor, dit zijn over het algemeen brieven voor Harry. Je ziet het verhaal uit een alwetende verteller. Een soort god die alles ziet en ook kan zien hoe die mensen denken. Het verhaal speelt zich af in de tijd van nu. Alleen kloppen de meeste dingen niet, zoals de wizards en de kwade Voldemort. Deze dingen zijn er bij verzonnen Eigen mening Ik vind het een erg mooi boek. Soms zijn er ook wel grappige stukjes bij maar het meest is toch wel serieus. Het boek is leuk geschreven doordat je eerst het verhaal leest van een zielig klein jongetje, en daarna zie je dat de persoon erg gelukkig is en het erg goed doet en heeft op zijn nieuwe school. Hij wordt van een pispaal een held, als wizard. Het is niet echt een realistisch verhaal maar dat maakt het niet minder leuk. Het verhaal speelt zich af op school. Ook op die school zijn de meeste leraren streng en word overal streng op gecontroleerd. Dit herken ik wel ergens. Het boek is volgens vele personen een kinderboek, het zal best maar ik vind het wel leuk om te lezen niet te moeilijk en je leest het zo uit. Ik kan me goed verplaatsen in de hoofdpersoon, Harry neemt het op voor de goede. Dit vind ik een goede eigenschap, bestrijd het kwaad. Het thema vind ik wel aardig, je leest er niet veel boeken over en is dus erg origineel. Bronvermelding Ik heb bronnen van het internet gebruikt voor de gegevens over de schrijfster en de korte inhoud. Deze delen heb ik uit een verslag gehaald van
www.scholieren.com. Nadat ik dit had gedaan heb ik ze omgezet in mijn eigen woorden. De precieze sites zijn: Verwerkingsopdrachten
B 11: Waarom raakt dit boek jou (niet) persoonlijk? Motiveer je antwoord
C 26: Wat is het interessantste of meest verrassende wat je hebt geleerd uit het boek? B 11: Waarom raakt dit boek jou (niet) persoonlijk? Motiveer je antwoord
De Philosopher’s Stone is de titel van het boek die ik heb gelezen. Het is een erg interessant boek om te lezen. Ik ben op het idee gekomen om het boek te lezen door mijn kameraden die ik heb ontmoet op de vakantie. Veel van die jongens en meisjes lazen het boek of hadden het gelezen. Toen ik weer terug in Nederland was heb ik het boek geleend in de mediatheek. Al vanaf het begin raakte het boek mij. Dit vooral door het begin van het boek. Je leeft mee met een jongetje die zijn ouders verloren heeft en die wordt genegeerd en erg word ondergedaan door zijn oom en tante. Het is voor hem meer een hel daar in huis. Hij moet leven in een kamertje onder de trap. Later in het boek word Harry erg gelukkig en zie je als het ware het verschil met de Dursley’s van het begin. Hij is daar minder als zijn neefje en wordt erg getreiterd. Op zijn school is hij de held van de school. Dit is het verschil en vooral het meeleven met Harry raakt me wel, ik vind het erg leuk om te lezen. Verder heb je ook nog de leuke kanten aan het boek die me erg raken zoals de humor van Harry. Ook het spannende einde maakte wel indruk op me. Hij is dan namelijk in gevecht met Voldemort. Je hoopt natuurlijk dat Harry er als winnaar uit komt tegen de sterke Voldemort. Al met al is het dus een boek dat wel indruk op me heeft gemaakt en me op bepaalde vlakken heeft geraakt. Het is dus een erg leuk boek om te lezen en als je een keer bezig bent dan wil je ook direct verder lezen. Er komen namelijk geen moeilijke woorden in voor, dit vind ik een groot voordeel. Het leest namelijk wat makkelijker. 310 woorden
Wat is het interessantste of meest verrassende wat je hebt geleerd uit het boek? Het boek dat ik heb gelezen is dus de Philosopher’s Stone. Dit boek gaat over een jongetje van 11 jaar die de meest vreemde en soms leuke dingen beleefd. Harry Potter is zijn naam. Je leest het boek of je zelf bij de gebeurtenissen van Harry bent. Daardoor kan je je goed inleven in deze persoon. Het boek is een beetje sciencefiction. Normaal gesproken houd ik niet echt van dit genre, maar bij Harry Potter is het anders. Al de gebeurtenissen die normaal gesproken nooit kunnen gebeuren worden zo goed en spannend verteld dat je daar gewoon niet bij na denkt. Het is wel onrealistisch maar je merkt het niet aan het verhaal. Bij de meeste sciencefiction boeken die ik heb gelezen denk je echt van wat een onzin, dit kan helemaal niet. Bi het boek de Philosopher’s Stone is het juist wel mooi dat er allemaal van die onrealistische gebeurtenissen in voorkomen. Hier door is het soms erg grappig. Ook komt dit omdat Harry zelf ook eerst helemaal niets van Tovenarij af wist. Je stapt dus samen met hem naar een ongewone wereld. Door het boek Harry Potter and the Philosopher’s Stone is het voor mij duidelijk geworden dat sciencefiction boeken niet altijd erg onrealistisch en saai zijn. Het kan dus ook leuk zijn om zo’n boek te lezen. Dit is het verrassende wat ik in het boek heb gevonden. Ook heb ik hier van geleerd niet altijd direct een conclusie te trekken maar eerst de goede kanten ook te bekijken. 252 woorden