Vogelvrije vrienden door Gijs Wanders

Gegevens

1. 21 januari 2001
2. auteur : Gijs Wanders
titel : Vogelvrije vrienden
uitgever : Lemniscaat
jaar : 1994
3. De genres van het boek zijn politiek en avontuur. In het geboortedorp van Carlos is er gevaar. De regering is tegen Indianen en wil het liefst dat ze allemaal vertrekken of vermoord worden. Het is een politiek probleem. De vrouwen en mannen uit het klooster vluchtten naar de hoofdstad en beleven spannende avonturen.

Inhoud

4. Het boek gaat over een jongen van dertien, Carlos, die terug gaat naar zijn geboortedorp waar zijn vader en moeder zijn doodgeschoten. Carlos woont sinds de dood van zijn ouders bij zijn tante, die hem goed verzorgt.

Als Carlos na een lange reis aankomt in het dorp is er, met uitzondering van een soldaat, geen mens op straat. Carlos klopt aan bij het klooster, om daar een paar dagen te logeren.
In het klooster wordt hem vertelt dat er gevaar dreigt.
De nonnen en priesters worden door de president bedreigd, omdat ze de indianen helpen en daar is de regering fel tegen.
Nadat er een aanslag op het klooster is gepleegd, vluchten de priesters, nonnen en Carlos naar de hoofdstad.
Na een lange en gevaarlijke reis komen ze er veilig aan.
5. De hoofdpersoon uit het verhaal is Carlos en de twee belangrijkste bijpersonen zijn zuster Francisca en tante Brenda.

CARLOS:
Carlos is een dertienjarige jongen en is van Indiaanse afkomst. Zijn ouders zijn toen hij klein was doodgeschoten door het leger en hij woont nu bij zijn tante Brenda.
Carlos is erg beleefd en niet brutaal. Hij reist met de trein en zit daar naast een oudere man waarmee hij veel geduld heeft. Als er wordt gecontroleerd in de trein geeft hij netjes en beleeft antwoord aan de soldaat. De oudere man noemt hem "een symphatieke jongen". Carlos is niet graag alleen, maar houdt van mensen om zich heen om mee te kletsen. In de trein probeert hij steeds contact met andere te vinden. Hij is niet snel bang, want als het klooster, waarin hij logeert, wordt gebombardeerd kent hij nauwelijks angst.

Carlos leert dat er in een paar jaar een heleboel kan veranderen. Zijn dorp is heel erg veranderd. Na zijn reis is hij een stuk voorzichtiger geworden. Hij heeft ontdekt dat er ook veel mensen zijn die niet te vertrouwen zijn. Ik denk dat hij nu ook beter begrijpt dat hij in een rijk deel van Amerika leeft en dat er ook delen zijn die er veel slechter aan toe zijn.


ZUSTER FRANCISCA:
Zuster Francisca was een goede vriendin van Brenda, maar ze zijn na hun schooltijd allebei verhuisd en hebben niet zoveel contact meer. Zuster Francisca heeft gekozen voor het leven in het klooster. Ze is erg gastvrij. Als Carlos zonder aankondiging aankomt in het klooster wordt hij door haar gastvrij ontvangen en ze biedt hem meteen eten en een kamer aan. Ze is ook erg behulpzaam. Alle Indianen die bij haar aankloppen geeft ze hulp. In het geboortedorp van Carlos is de regering streng tegen Indianen. Zuster Francisca helpt hen en wordt daarom opgeroepen bij de president. Ze moet daar meer dan een uur wachten en krijgt daarna een preek van de president over zich heen. Maar Francisca wordt niet ongeduldig, maar legt hem rustig uit dat ze het er niet mee eens is. Zuster Francisca is dus ook een erg geduldige en niet driftige vrouw.

Zuster Francisca heeft geen belangrijke ontwikkelingen doorgemaakt, maar heeft wel geleerd dat het klooster niet altijd veilig is, zoals vele mensen denken.

BRENDA MARQUE:
Brenda Marquez is net als zuster Francisca een behulpzame vrouw. Toen ze een paar jaar geleden hoorde dat de ouders van Carlos dood waren, wilde ze graag Carlos verzorgen. Ze is heel erg trots op hem, want de nonnen en priesters vertelden aan Carlos dat Brenda veel goede dingen over hem gezegd had. Ze vindt het fijn om Carlos een beetje te verwennen, want ze geeft hem allerlei lekkernij voor tijdens zijn reis. Brenda is een beetje dikkig, omdat ze veel te veel snoept. Ze is ook erg bezorgd. Als Carlos op een dag niet meteen uit school komt, omdat hij in een staking terecht is gekomen is Brenda erg ongerust. Van de zenuwen gaat ze dan ook snoepen. Ze is de tante van Carlos en is dus ook van Indiaanse afkomst. Ze is niet getrouwd en woont in Zuid-Amerika.

Ook tante Brenda heeft geen belangrijke ontwikkelingen doorgemaakt. Zij zelf heeft het avontuur niet meegemaakt, maar er werd door Carlos wel veel aan haar gedacht.

6. Het verhaal speelt zich af in Zuid-Amerika.
In het boek wordt niet verteld in welk land en dat kan je ook niet uit de tekst opmaken. Ik heb geleerd dat Zuid-Amerika een werelddeel is waar een groot verschil is tussen arm en rijk. Tijdens de treinreis reist Carlos langs krottenwijken, maar ook langs grote vila's. Ik ben ook veel te weten gekomen over de politieke situatie in Zuid-Amerika en hoe zwaar het werk op het platteland is voor de Indianen.
7. Ik denk dat het verhaal zich afspeelt rond deze tijd of iets langer geleden.

Een treinreiziger uit Europa vertelt dat er in Europa al auto's zijn en dat iedereen daar gewoon op schoenen loopt. In de arme delen van Amerika is het nu ook erg slecht. Er wonen vele mensen in krottenwijken en de Indianen worden niet goed behandeld.

verteltijd: Het boek heeft 136 pagina's.
vertelde tijd: De treinreis duurt zo'n twee dagen. De overnachting in het klosster duurt één dag en nacht. De vlucht vanuit het klooster naar de hoofdstad duurt een halve dag. Het hele verhaal duurt dus ongeveer vier dagen.

In het boek is geen opvallende tijdversnelling of tijdvertraging.

Tijdens het verhaal zijn enkele flashbacks. Als Carlos in zijn geboortedorpje aankomt, komen er vele herinneringen van vroeger boven.
8. Het verhaal begint in de eigenlijke gebeurtenis. Carlos zit in de trein opweg naar zijn geboorteplaats.
9. Het belangrijkste probleem is dat de regering streng tegen de Indianen is. De mensen uit het klooster helpen de Indianen en worden daarvoor gestraft. Ze vluchten uit het klooster in de hoop niet te worden opgepakt.

Ik vind dat het boek een goede afloop heeft. Het belangrijkst is dat de nonnen en priesters niet worden opgepakt en vermoord en dat Carlos weer veilig bij zijn tante in de hoofdstad aankomt. Aan het eind van het boek is Carlos, na vele avonturen, weer bij tante Brenda.

Het verhaal is erg realistisch. Je krijgt een duidelijk beeld hoe slecht het er met de Indianen aan toe gaat. Er gebeuren in het verhaal geen onrealistische gebeurtenissen. Het zou best echt gebeurd kunnen zijn.
10.Het perspectief wisselt in het boek de hele tijd.

11.Ik denk dat de 'vogelvrije vrienden' de vrienden van Carlos zijn uit de hoofdstad. Tijdens het avontuur in het klooster denkt Carlos veel aan zijn vrienden en familie. Hij krijgt het idee dat hij opgesloten zit en niet meer thuis komt.

Thema

12. Het thema is een realistische avonturennovel.
Het verhaal kan goed waar gebeurd zijn en er gebeuren geen onmogelijke dingen. Het is een tamelijk ingewikkeld verhaal, omdat de personen een aantal avonturen beleven. Het is geen echte roman, omdat het één lange gebeurtenis is met een einde. Het is niet een verhaal waar je honderden pagina's mee kan volschrijven. De personen beleven spannende avonturen.

Beoordeling

13. Ik vond het een erg interessant verhaal. Er werd erg veel verteld over de Zuid-Amerikaanse cultuur en gewoontes. Het was spannend om te lezen. De nonnen en priesters konden steeds net uit de handen van de regering ontsnappen. Het verhaal was ook zielig. Er werd duidelijk uitgelegd hoe erg de Indianen in Zuid-Amerika behandeld worden en hoe gastvrij de armen zijn in tegenstelling tot de rijken. De kloosterlingen en Carlos komen, nadat ze het dorp hebben verlaten, aan bij een arme vrouw met acht kinderen die haar laatste restjes eten aan hen geven weggeeft. Carlos moet dan denken aan die keer dat hij met zijn tante bij steenrijke mensen gingen eten en zagen hoe de bediening als vee werd behandeld.

Tijdens het lezen heb ik mij absoluut niet verveeld. Het was steeds een verrassing wat er met de kloosterlingen zou gaan gebeuren. Ik leefde erg met de hoofdpersoon, Carlos, mee en vond het erg voor hem dat zijn ouders al zo jong overleden waren. Ik heb het boek in één weekend uitgelezen. Toen ik éénmaal begonnen was, wilde ik weten hoe het af zou lopen.

Ik houd zelf niet zo erg van sprookjes en fantasieverhalen, omdat ik me dan niet goed kan voorstellen hoe de personen zich voelen. Daarom vond ik het leuk dat het een realistisch verhaal was wat echt gebeurd kan zijn en wat ik zelf ook mee kan maken.

De opbouw van het verhaal vond ik goed. Ik vond het alleen jammer dat je op sommige momenten uit het avontuur werd gehaald, omdat Carlos dan een herinnering aan vroeger kreeg, hoe hij als klein jongetje was geweest. Het was een verrassend avontuur en ik had niet gedacht dat Carlos met de nonnen en priesters nog veilig uit het klooster konden ontsnappen.

Ik vind het knap van Gijs Wanders dat hij van een politiek probleem een spannend avonturenverhaal heeft gemaakt en dat je tijdens het lezen veel te weten komt over de politieke situatie in Zuid-Amerika. Het verhaal was niet langdradig en er werd niet voor elk probleem een te lange uitleg gegeven.


Het verhaal speelde zich af in deze tijd en er werd geen ouderwets taalgebruik gebruikt.

Ik vond het een goed boek en ik ben zeker van plan om meer boeken van Gijs Wanders te lezen.