Titel: Het bittere kruid Auteur: Marga Minco Motivatie: - ik heb dit boek gekozen omdat ik er een fragment van op school had gelezen wat me wel aansprak. - Het onderwerp interesseerde me. - Mijn 1e persoonlijke reactie was dat ik het boek droevig vond omdat de hoofdpersoon erge dingen meemaakt. Het was ook een leerzaam boek want je komt beter te weten hoe erg de 2e W.O. was. Het boek heeft me ook aan het denken gezet ; namelijk over hoe moeilijk het leven voor de joden geweest moest zijn. Ik vond het ook wel shockerend hoe slecht de joden behandeld zijn geweest. Ik vond ook dat het boek makkelijk te lezen was, hoewel er soms wel lastige woorden tussen zaten maar de meeste van die woorden stonden netjes achterin in het boek uitgelegd.(Dat waren verklaringen van joodse uitdrukkingen en woorden.) Samenvatting: Een joods gezin (de ik-figuur, Bettie, en de ouders) leefde tijdens de 2e W.O. in Breda. De broer van de ikpersoon heette Dave en woonde met zijn vriendin Lotte in Amsterdam. Er werden de laatste tijd heel wat mensen gekeurd, en de vader en Dave moesten ook gekeurd worden voor werkkampen. De vader en Dave hoefden beide niet naar het werkkamp. (dat bleek na de keuring) Een tijdje later was Bettie(de zus van de ikpersoon) opgepakt door de Duitsers. De ouders moesten verhuizen naar A’dam omdat ze de vijftig

gepasseerd waren. De ik bleef wel gewoon in Breda wonen met Dave en Lotte. Na een tijdje besloot de ik haar ouders te gaan bezoeken en trok weer stiekem bij hen in, totdat er op een dag aangebeld werd door Duitsers die haar ouders en de ik wilden oppakken maar de ik was al gevlucht en rende zo vlug mogelijk naar de Weteringsschans waar haar broer Dave en Lotte inmiddels ondergedoken waren.(Haar ouders waren wel opgepakt) Daar bleven ze ook niet lang wonen omdat ze door de eigenares het huis gezet uit werden. Dave wist nog een ander onderduikadres in Utrecht. Ze besloten naar Utrecht te gaan. Ze blondeerden hun haar zodat ze niet joods leken, want joden mochten in die tijd niet in de trein stappen(ze mochten nog veel meer niet). Toen ze bij het loket stonden, werd Lotte aangehouden en werd opgepakt. Dave ging met haar mee en de ik ging dus alleen naar Utrecht. In Utrecht was er geen plaats meer dus werd ze weer doorgestuurd naar allerlei andere adressen waar ze steeds maar tijdelijk bleef of kon blijven. Wout(een vriend die ze leerde kennen) zorgde voor een nieuw persoonsbewijs voor de ikpersoon zodat ze niet meer joods leek, en zorgde voor een onderdak in Heemstede voor haar. Haar ouders, Dave, Lotte en Bettie waren tijdens de oorlog allemaal doodgegaan. Relatie tussen werk en leven van de schrijver: Haar werk gaat over haar eigen leven. Verdiepingsopdracht 1 Het verhaal bevat veel open plekken want er zijn veel vragen die later beantwoord worden, maar er worden wel korte spanningsbogen gebruikt, want de tijd tussen de open plek en de invulling is namelijk kort. De schrijfster gebruikt vooral de manipulatietechniek gedetailleerd vertellen. De belangrijkste open plekken in dit verhaal waren: -Waarom moest de ik steeds verhuizen? -Waarom werden joden zo gediscrimineerd?(op deze vraag is ook geen antwoord gegeven in de tekst.) Verdiepingsopdracht 2 Het onderwerp ging over joden in de 2e wereldoorlog. Ik vond het onderwerp interessant en daarom ben ik ook het boek gaan lezen. Ik heb zelf ook wel eens over de tweede wereldoorlog nagedacht en ik wist ook wel veel al vanwege het vak geschiedenis. Ik heb wel is meer gelezen en beelden gezien over de 2e wereldoorlog maar in dit boek vond ik het beeld van de 2e W.O. wel heel erg goed naar voren komen. De belangrijkste gebeurtenis in dit boek was dat de ouders van de ikpersoon opgepakt worden, want vanaf die tijd moest de ikpersoon steeds maar weer een nieuw tijdelijk onderdak vinden. Het verhaal blijft boeiend omdat het veel gebeurtenissen bevat. De gebeurtenissen komen ook logisch uit elkaar voort, maar het is natuurlijk ook een waar gebeurd verhaal. Ik vind het verhaal dramatisch, want er komen veel dingen in het verhaal voor die erg zijn. Er is ook een gebeurtenis geweest die me het meest aangesproken heeft namelijk; als op een dag de vader thuis komt met sterren die ze op hun jas moeten naaien. De kinderen en ouders vinden dat heel leuk werk om te doen, maar ze weten dan nog niet dat ze die sterren moeten dragen zodat de Duitsers hen herkennen. Dat vind ik erg. Het verhaal is voor de rest niet zo verteld dat je zelf veel moest invullen. De hoofdpersoon is niet iemand op wie ik zou willen lijken want ze is erg ongelukkig. Ik kan me wel goed verplaatsen in de personages omdat ik met ze meeleef. Er was geen personage die voor me ging leven. Er waren wel eigenschappen die ik bewonderde zoals hulp geven aan de ikpersoon. Ik vond alle personages sympathiek, en hun beslissingen vond ik ook begrijpelijk, ik zou alleen als mijn ouders opgepakt zouden worden niet kunnen wegrennen. Van de ikpersoon kwam ik het meest te weten omdat je het leven vanuit haar ogen ziet. De bouw van de tekst vond ik makkelijk. Ik vond het verhaal ook boeiend omdat het onderwerp me interesseerde. Er werd niet echt met de tijd gespeeld en er zijn geen terugblikken. Er is een open einde dus je weet niet hoe alles verder afloopt in het leven van de ikpersoon. (Dat vind ik niet echt vervelend) Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van de ikpersoon en past heel erg goed bij het verhaal. De tekst was goed te lezen en er wordt in de verleden tijd verteld. De manier van vertellen vind ik ook goed. De verhouding tussen beschrijving, dialoog en gevoelens is ook goed. Eindoordeel: Ik vond het een spannend boek met droevige gebeurtenissen, maar ik vond het op een leuke manier geschreven zodat je aangespoord bleef het boek te blijven lezen tot het einde. Het uitvoeren van de verdiepingsopdrachten kostte heel veel tijd en dat vond ik wel een beetje jammer, maar je komt er wel achter of je het boek ook daadwerkelijk gesnapt hebt.