Kinderjaren door Jona Oberski

Zakelijke gegevens
Titel: kinderjaren
Schrijver: jona oberski
Druk: 3e september 1981 1e september 1978
Uitgeverij: BZZTôH
hoofdstukken: 5 delen met elk titels en hoofdstukjes
I 4 hoofdstukjes met titel
II 5 hoofdstukjes met titel
III 5 hoofdstukjes met titel
IV 5 hoofdstukjes met titel
V 2 hoofdstukjes met titel
Blz: 101
Motivering
Ik heb dit boek gekozen omdat ik had gehoord dat het over de WOII ging en dat vind ik we interessant. Dit boek stond bij ons thuis in de kast dus vond ik het wel makkelijk om dit te nemen. Ik verwachtte dat het een moeilijk boek was maar het was eigenlijk op een kinderlijke manier geschreven maar zo dat kinderen van een jaar of 9/10 er niet veel van begrijpen daar is het te moeilijk voor. Samenvatting
De hoofdpersoon is een jongetje van drie jaar. Met zijn moeder zit hij in een barakkenkamp. Zijn moeder zegt dat het een vergissing is en dat ze snel weer naar huis gaan. En inderdaad, na een week mogen ze weer naar huis. Thuis gaat het gewone leven verder. Op een dag komt een onbekende man het huis binnen en schreeuwt dat ze op moeten schieten en mee moeten gaan. Moeder pakt snel wat spullen bij elkaar. Ze worden met heel veel andere mensen, onder anderen met Trude, op de trein gezet. Van zijn vader leert hij al vast wat Hebreeuwse letters, omdat ze, zoals zijn vader zegt, op weg naar Palestina zijn. Ze komen aan in het barakkenkamp. Daar blijven ze niet lang en moeten weer met de trein reizen. In het nieuwe kamp worden ze van vader gescheiden. Op een morgen echter mogen ze vader zien. Het is zijn verjaardag. Moeder heeft een taart van aardappels en broodkruimels gemaakt. De jongen moet afscheid van zijn vader nemen, zijn moeder mag nog even blijven. Later moet de jongen naar de ziekenbarak omdat zijn vader ziek is. De verpleegkundige stuurt hem naar zijn moeder om haar te halen voor het te laat is. Hij verdwaalt en vergeet het tegen zijn moeder te zeggen. Toch kunnen ze nog op tijd bij vader zijn als hij sterft. Van de andere kinderen in het kamp moet de jongen het ketelhuis binnengaan, als proef om te bewijzen dat hij bij de groten hoort. Hij gaat dit ketelhuis binnen en hij ziet daar allemaal lijken liggen. Hij zoekt zijn vader, maar kan hem niet vinden. Als zijn moeder hoort waar hij geweest is, wordt ze kwaad en wast ze hem met een ontsmettingsmiddel. Ze zegt dat hij niet in het ketelhuis, maar in het knekelhuis is geweest. Later worden de jongen en zijn moeder weer op de trein gezet. Hij slaapt 2 weken en zolang is de trein al onderweg. De trein staat stil en ze kunnen even naar buiten. Russische soldaten komen hen ophalen en brengen ze Tröbitz. De moeder van de jongen ligt in het ziekenhuis. Samen met Trude gaan ze haar bezoeken. Zijn moeder is er zeer slecht aan toe en begint te vechten. Een paar dagen later vertelt Trude dat ze niet meer naar zijn moeder kunnen omdat ‘de weg is afgesloten’. Van Eva een kamergenoot hoort de jongen wat Trude bedoelde met de afgesloten weg: zijn moeder is dood. Hij wordt ontzettend kwaad en krijgt hierdoor koorts. Met een Canadese vrachtwagen gaan ze naar Amsterdam. Daar komen meneer Paul en zijn vrouw, tante Lisa, hem vertellen dat hij bij hen kan komen wonen. De ik-figuur weigert te eten en als tante Lisa eten in zijn mond stopt, kotst hij alles uit. Omdat hij geen kind meer is (hij is dan acht jaar), moet hij alles zelfopruimen. Titelverklaring

De titel kinderjaren hangt samen met de tijd van het leven die van het jongetje wordt verteld, zijn kinderjaren. Maar ook dat deze kinderjaren aan het eind van het boek door de oorlog juist voorbij zijn gegaan. De eerste jaren van een kind zijn zorgeloos en kunnen ze kind maar halverwege moet het kind volwassen worden. De ondertitel van kinderjaren is: ‘Een novelle’ Het hoofdthema in dit boek is de oorlog. Omdat ‘Kinderjaren aan al deze kenmerken voldoet kan je ervan uit gaan dat dit boek een novelle is. Personen
Ik-persoon: is een Joods jongetje die in het begin van het boek 3 jaar is en aan het eind bijna 8. Hij wil in het kamp graag vriendjes en doet daar ook wel wat voor. Zo moet hij een lange neus maken en het knekelhuis in. In het hele boek eet de jongen erg slecht. Moeder: Zij is bijna het hele boek bij de jongen in de buurt. Zij beschermt hem tegen de buitenwereld. Als de vader sterft is de jongen het enige nog wat voor haar telt. Ze is slim maar ook wel streng. Vader: Over zijn vader kom je niet veel te weten wel merk je in het verhaal dat hij van zijn zoon houd en doet ook vaak kleine leuke dingen met hem. Trude: is een tante. Zij zit in dezelfde kampen en zij zorgt voor de jongen wanneer zijn moeder ziek is en sterft ook zoekt zij een pleeggezin voor hem. Meneer Paul en mevrouw G. (tante Lisa): Zij kennen de jongen al van voor de oorlog en worden erna zijn pleegouders. Meneer Paul was voor de oorlog een collega van zijn vader. Ik-verhaal, hij/zij-verhaal
Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. Je ziet het hele verhaal uit de ogen van een kind. Hierdoor zijn de zinnen ook kinderlijk neergezet. Blz. 9 “Ik kon haar bijna niet zien. Zijfluisterde en streelde mij over mijn hoofd.” Blz.89 “Ik schopte nog wat steentjes weg en zei dat ik best wist dat de weg afgesloten was.” Tijd en plaats
Het verhaal speelt zich af in de tweede wereldoorlog. De vertelde tijd is zo’n 5 jaar en het is chronologisch verteld. Er komen geen flashbacks in voor. Er staat niet echt tijden in. Het enige wat je van tijd weet is dat het hoofdstuk “meneer Paul” zich eind April, begin mei 1942 afspeelt omdat de joden toen verplicht waren om sterren te dragen. En het loopt tot ongeveer eind 1944 begin 1945 omdat de joden toen uit Bergen-Belsen mochten. En net na de bevriding is de jongen bij meneer Paul en zijn vrouw. Het speelt zich af in Westerbork, Bergen-Belsen, Tröbitz en Mokum. Thuis: Door mijn dichte oogleden kon ik het icht zien dat in mijn kamer brandde. Blz.11
Op hetzelfde moment begonnen mijn vder en moeder lang-zal-hij-leven te zingen. blz.11
Westerbork: De mensen zeiden dat wij naar Westerbork zouden gaan. Blz.29
De vorige keer dat de sirene geloeid had, moesten wij onder ons bed kruipen. Er was weinig plaats. Brommend vloog er een vliegtuig over. Mijn buik bromde mee. Het leek of het gebrom van het dak van de barak kwam. Blz.34
Tröbitz: We stopten op een klein station. Trude vroeg of ik kon lezen hoe het heette. Ik las het woord Trobitz. Blz. 81
Mokum: “We zijn er, we zijn thuis.” “We zijn terug.” “Leve Mokum.” Blz.98 Mening Ik vond het een erg indrukwekkend boek. Je leest hoe een kind omgaat met oorlog, wat hij niet begrijpt. En hoe het omgaat met de dood van zijn ouders. Ik had nog nooit iets van deze schrijver gelezen en ik wist niet echt wat ik moest verwachten. Of het een goed boek zou zijn of niet. Nu ik dit boek gelezen heb ben ik wel van plan om meer boeken van hem te lezen. Bronvermelding
http://www.cyberschool.nu/cgi-bin/zoeken/nederlands/zoeken.cgi?Q=kinderjaren
http://huiswerk.scholieren.com/uittreksels/view.php3?id=5609
http://www.studentsonly.nl/uittreksels/boekverslag.asp?BvID=195
http://huiswerk.scholieren.com/uittreksels/view.php3?id=3446
I. Vergissing ze zitten in een kamp maar daar hoeven ze niet te zijn en mogen terug naar huis. Harlekijn deze kreeg hij voor zijn verjaardag

Kruidenier ze waren joods dus mochten ze niets in de winkel kopen
Glazenwasser
II. Pont met zijn vader ging hij op depont varen
Meneer Paul op zijn vaders werk mocht hij met meneePaul op de typmachine typen. Muiderpoort werden opgehaald en moesten met de trein mee naar Westerbork ze blijven bij elkaar
Blanke top zingen metz’n alle liedjes
Verzamelplaats ze vertrekken met de trein naar Bergen-Belsen. Daar worden ze uit elkaar gehaald
III. Keuken Gamellen schoonmaken hij wist niet hoe. Later wel
Taart Zijn moder heeft van aardappels en kruimels een verjaardagstaart voor zijn vader gemaakt. Lange neus moet bewijzen dat groot is en maakt tegen een soldaat een lange neus. Schaduw zin vader is ziek en hij moet zijn moeder halen. Hij verdwaalt en vergeet het te zeggen. Ze zijn net optijd als zijn vader sterft. Ketelhuis moet zich bewijzen dat hij groot is en gaan naa het Knekelhuis. Allemaal lijken en zoekt zijn niet te vinden vader. IV. Soep vertrekken met de trein en als ze stoppen gaat hij et Trude naar buiten om netels te plukken ze maken daar soep van. Soldaten russen komen en ze rijden naar Tröbitz daar wordt zijn moeder naar het zieken huis gebracht en hij woont bij Trude en Eva. Aardappels brengen zijn moder aardappels . ze is erg ziek en gaat ermee gooien. Slachting Er wordt eeen varken geslacht. Trude hadgezegt dat de weg mnaar zijn moeder was afgesloten maar Eva maakt hem duidelijk dat zij dood is, Ziekte Hier wordt hij zo ziek van dat hij hoge koorst krijgt. V. Mokum Met een canadeese vrachtauto naar Mokum/ A;dam
Tante Lisa gaat bij meneer Paul en vrouw wonen. Eet niet als lisa hem voert kotst hij het uit en omdat hij groot is moet hij het zelf opruimen. Schrijver

Biografie van de auteur: Jona Oberski werd op 20 maart 1938 geboren in Amsterdam, hij was enig kind, zijn ouders zijn van Duits-Joodse afkomst. In de dertiger jaren zijn ze van uit Hitler-Duitsland naar Nederland gevlucht. Met zijn ouders kwam hij kwam hij in de Tweede Wereldoorlog, via Westerbork, in het concentratiekamp Bergen-Belsen terecht, waar beide ouders overlijden. Na de oorlog keert Oberski terug naar Amsterdam, waar hij opgroeit in een pleeggezin. Nadat hij in 1956 zijn gymnasiumdiploma behaalde ging hij wis- en natuurkunde studeren aan de Uni-versiteit van Amsterdam en specialiseert zich als kernfysicus. In de jaren zeventig volgt Oberski, inmiddels getrouwd en vader van drie kinderen, een cursus gedichten schrijven bij Judith Herberg. Zo komt hij op het idee om zijn ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog op te schrijven. In nauwelijks 6 weken schreef hij de novelle Kinder-jaren. Hij doet er nogal vaag over of het boek autobiografisch is, wel heeft hij gezegd dat de verhouding feit-fictie ongeveer fifty-fifty is. Hij doet zo onduidelijk, omdat hij niet wil dat mensen zullen zeggen dat zijn jeugdjaren niet zo erg waren, omdat het toch allemaal is goed-gekomen. Er staat op de één na laatste bladzijde wel dat hij dit boek opdraagt aan zijn pleeg-ouders die volgens hemzelf: "heel wat met me hadden uit te staan." Naast Kinderjaren heeft Oberski maar twee ander boek geschreven, in 1995 kwam de novelle De ongenode gast uit en in 1997 de roman De eigenaar van niemandsland. Verder heeft Oberski wel een proefschrift en twee wetenschappelijke werken geschreven maar geen romans of novelles.