1. Zakelijke gegevens oorspronkelijke verhaal a. Auteur: P.C. Hooft. b. Titel: Warenar, Amsterdam, geschreven in 1617, 1486 versregels. c. Genre: Toneelstuk. 1.  Zakelijke gegevens gelezen teksteditie a. Auteur: H. Adema. b. Titel: Warenar, Uitgeverij Taal & Teken, Leeuwarden, 1989, 1486 versregels, 95 p. c. Genre: Toneelstuk. 2. Eerste reactie a. Keuze: Ik heb dit boekje gekozen omdat ik een Middelnederlands boekje moest lezen. De titel Warenar sprak mij wel aan. Ik nam aan dat het een grappig boekje zou zijn. b. Inhoud: Toen ik het net had gelezen vond ik het niet zo bijzonder. Ik vond het een beetje saai om te lezen. Er gebeurt nogal weinig. Het was ook heel anders dan ik had verwacht. Het ging over een gierigaard. Ik had eigenlijk gedacht dat het over en nar zou gaan of zoiets. Dit vond ik wel wat jammer. 3. Verdieping a. Samenvatting.
Voorrede Mildheid heeft zich voorgenomen de macht over te nemen in het huis van Warenar, waar haar doodsvijand Gierigheidt regeerde vanaf de tijd dat Warenars grootvader er woonde en in de haard een pot met goudstukken verborg. De vrek Warenar heeft op een dat die pot teruggevonden. Zijn dochter Klaertje verwacht een kind, maar er kan alleen van een huwelijk sprake zijn als Gierigheidt verdwijnt. Als deze met tegenzin de woning verlaten heeft, vertelt Mildheid dat het spel Pottery zal heten en dat zij de plaats inneemt van de huisgod, die bij plautus de voorrede uitspreekt. Eerste bedrijf. Warenar, die iedereen wantrouwt, jaagt zijn dienstmeid Reym de deur uit, omdat hij vreest dat ze zal merken dat hij een pot met goud in huis heeft. Reym snapt er niets van: wel tien keer per dag wordt ze het huis uitgejaagd en 's nachts staat Warenar wel vijftig keer op. Ze maakt zich zorgen, vooral ook omdat Klaertje, Warenars ongetrouwde dochter, een kind verwacht. Warenar kijkt of zijn pot er nog staat, laat Reym weer binnenkomen en gaat een boodschap doen. De buren van Warenar, Rijckert en Geertruyd (broer en zus) praten over trouwen. Geertruyd vindt dat de welgestelde vrijgezel Rijckert maar eens moet trouwen en zij weet wel iemand: de veertigjarige Lobberich, weduwe van Klaesje Klik. Maar haar broer moet niets van dat 'kreng' hebben; wel heeft hij belangstelling voor hun achttienjarig buurmeisje Klaertje. Volgens Geertruyd komt die echter uit een veel te eenvoudig milieu. Rijckert wil eens met Warenar gaan praten. Na een inleidend praatje vraagt hij om de hand van Klaertje. Warenar stemt toe en kijkt dan eerst nog even snel of de pot er nog is. Hij zegt dat hij zijn dochter geen bruidschat kan meegeven, maar Rijckert vindt dat niet erg. Warenar verbaast zich erover dat Rijckert zo snel toehapt. Hij geeft Reym opdracht het huis in orde te maken, want 's avonds zal er ter gelegenheid van het huwelijk een maaltijd gehouden worden, op kosten van Rijckert. Reym maakt zich zorgen over Klaertje, want het kind kan elk moment geboren worden. Tweede bedrijf. Rijckert stuurt zijn knecht Lekker erop uit om alles voor de bruiloft in gereedheid te brengen. Hoewel Teeuwes de kok en Casper de hofmeester het erg druk hebben, zijn ze toch bereid Rijckerts bruiloftsmaal te verzorgen. Ze verbazen zich erover dat de bruidegom voor de kosten moet opdraaien en vertellen enkele staaltjes van Warenars gierigheid (zeil over de schoorsteen leggen om geen warmte te verliezen, drie dagen gevast omdat hij bij Trijn ging eten, afgeknipte nagels bewaart enzovoort.) Lekker begeleidt hen naar Warenars woning. Warenar zelf is naar de vismarkt en vleeshal om inkopen te doen, maar alles is hem veel te duur. Net als hij thuiskomt, hoort hij Teeuwes zeggen: 'deze pot is te klein' en dan jaagt hij de 'dieven met een stok de deur uit. Derde bedrijf. Warenar merkt al gauw dat hij Casper en Teeuwes ten onrechte heeft verdacht. Hij doet nu alsof hij zich bedreigd heeft gevoeld door het lange koksmes. Warenar denkt dat Rijckert de kerels ingehuurd heeft om zijn pot te stelen. Maar dan komt Rijckert op bezoek; hij prijst uitvoerig de zuinigheid en veroordeelt pronkende en verkwistende vrouwen. Dat stelt Warenar wat gerust en wekt zijn Sympathie op. Als Rijckert echter vragen begint te stellen over Warenars bruiloftskleding en de bruiloftswijn, komt zijn achterdocht weer terug: Rijckert weet natuurlijk waar de pot is, zal hem dronken voeren en de pot stelen! Hij besluit dan de pot met geld op het kerkhof van de 'ellendigen' te gaan begraven. Vierde bedrijf. In een monoloog vertelt Lekker, dat hij Ritsert, de neef van Rijckert, van het aanstaande huwelijk van zijn oom en Klaertje op de hoogte heeft gesteld. Ritsert is daar erg van geschrokken, want hij heeft Klaertje na een feestje in het huis van Warenar zwanger gemaakt. Lekker komt langs het kerkhof en ziet daar Warenar (die de pot net onder de grond heeft gestopt) rondscharrelen. Als Warenar wegloopt bedenkt hij dat er misschien wel iemand door het raam stond te kijken. Daarom gaat hij terug. Hij ontdekt Lekker. Hij denkt dat Lekker de pot al gevonden heeft, ranselt hem af, scheldt hem uit voor dief, fouilleert hem en vindt nog geld ook. Lekker beweert dat hij dat geld als kassier bij zijn baas Rijckert verdiend heeft. Als hij wegloopt, bedenkt hij dat Warenar weleens ergens geld verborgen kan hebben. Dat zou hij best kunnen gebruiken, want hij heeft de kas voor zo'n vijfhonderd gulden bestolen. Hij besluit Warenar stiekem te volgen. Geertruyd roept haar zoon Ritsert ter verantwoording. Hij bekent wat hij gedaan heeft en verklaart dat hij bereid is met Klaertje te trouwen, hoewel Geertruyd lieven een meisje met geld had gezien, bijvoorbeeld Jannetjen Joosten of Weyntje Wispeltuers. Ritsert wil hier echter niets van weten. Een probleem is echter hoe de zaak met oom Rijckert geregeld moet worden. Lekker heeft intussen de pot met goud gevonden, die Warenar onder een steiger bij de molenwerf begraven had. Als Warenar ontdekt dat zijn geld verdwenen is, begint hij luid te jammeren. Ritsert hoort dat en denkt dat hij zo te keer gaat vanwege Klaertje. Ritsert bekent dat hij de schuldige is, wat Warenar opvat als een bekentenis van de diefstal. Het misverstand wordt na een hevige scheldpartij van Warenars kant duidelijk en opgelost. Ritsert vraagt om de hand van Klaertje; zijn oom wil van het huwelijk afzien. Warenar gaat zijn huis binnen om zich te overtuigen van de waarheid van Ritserts woorden. Ritsert belooft hem te helpen zoeken naar de pot en gaat een straatje om.
Vijfde bedrijf. Ritsert ontmoet Lekker, die tevergeefs probeert de pot me geld onder zijn mantel te verbergen. Ritsert zegt dat het geld van Warenar is, licht hem in over het aanstaande huwelijk en dwingt hem mee te gaan naar Warenar. Reym moet snel Geertruyd gaan halen om bij de bevalling te assisteren, die verhaast is, doordat Klaertje danig geschrokken is van het plan om haar met Rijckert te laten trouwen. Reym prijst uitvoerig de goede eigenschappen van Klaertje. Ritsert en Lekker komen bij Warenar. Lekker geeft de pot met geld terug en Warenar is dolgelukkig. Maar hij heeft zijn lesje geleerd: hij geeft het geld als huwelijksgeschenk aan Ritsert. Dan komen Reym en Geertruyd met de pasgeboren zoon, een wolk van een jongen. Lekker maakt handig van de situatie gebruik door vijfhonderd gulden aan Ritsert te vragen om het kastekort aan te zuiveren en hij krijgt ze. Ritsert gaat naar de kraamvrouw kijken en Lekker besluit het stuk met een verzoek om applaus. b. Onderzoek van de verhaaltechniek. Schrijfstijl Warenar is geschreven in dichtvorm. Het is bedoeld als toneel. De tekst werd dus door de verschillende rollen uit het hoofd geleerd en voorgedragen. De kijkers hadden naast de tekst natuurlijk ook nog de beelden. Ook in de vertaling is de rijmende versvorm behouden. Dit vond ik wel leuk om te lezen. De taal is hoofdzakelijk plat Amsterdams dialect. Alleen Casper spreekt een kreupel soort Brabants: ('ou' in plaats van 'u'; 'nettekens' (vers 498); 'hebbe kik' 9vers 501) enzovoort). Ruimte Het verhaal speelt zich af in de omgeving van de Nes in Amsterdam, bij het huis van Warenar en in de directe omgeving. Er zijn ook maar weinig plaatsen waar gespeeld wordt. De enige speelplaats die enigszins verder van Warenars huis ligt is het 'Ellendig Kerkhof'. Er kunnen ook niet te veel plaatsen zijn. Het zou dan moeilijker speelbaar zijn op een toneel. De ruimte wordt niet beschreven. Dat is logisch, want het is een toneel. Dan kan je zelf zien hoe aller eruit ziet. Het verhaal wordt chronologisch verteld. Er komen geen flash-forwards in voor. Wel een kleine flashback: als Ritsert aan Geertruyd verteld hoe hij Klaertje zwanger heeft gemaakt. Het verhaal heeft een informatieve opening en een gesloten einde. De verteltijd is 1486 versregels. De vertelde tijd is een dag. Er is dus sprake van een vertraging, aangezien het hele verhaal maar over een dag gaat. Verhaalfiguren In het verhaal wordt er eigenlijk niets verteld over de personages. Er wordt alleen verteld wat voor taak zij hebben in het leven. Hoe ze eruit zien moet je in het toneelstuk zelf zien. Ze stellen zichzelf aan het begin van het toneelstuk wel allemaal even voor.   Mildheid: zei doet het voorwoord. Ze speelt zelf verder niet mee in het verhaal. Zij vertelt dat het spel Spotternij zal gaan heten, dat Plautus het stuk heeft geschreven voor de burgers van het oude Rome en dat de vertaler haar heeft gevraagd om het inleidende woord te houden. Dit inleidende woord werd oorspronkelijk gehouden door de huisgod. Warenar: Hij is de vrek van het verhaal. Hij is ongeveer zeventig jaar oud en een enigszins neurotische figuur. Hij heeft onder de vloer een oude pot met gouden dubloenen gevonden. Hij is doodsbang om deze te verliezen en wil ook niets uitgeven. Hij is ontzettend gierig. Zijn gierigheid wordt hem tot een nachtmerrie, die zijn hele leven ontwricht. Hij vertrouwt niemand meer en zijn handelen wordt volledig beheerst door de angst om zijn geld kwijt te raken. Hij heeft zelf niet in de gaten dat zijn dochter zwanger is. Hij ontdekt dit pas als Ritsert hem verteld dat hij zijn dochter zwanger heeft gemaakt en dat ze op het punt staat te bevallen. Als de pot met goud dan eindelijk wordt gestolen, is hij van zijn obsessie genezen en blij dat hij van zijn kwelling verlost is. Hij wil het geld zelfs niet meer terug hebben en geeft het mee als bruidschat voor zijn dochter. Klaertje: zij is de dochter van Warenar. Haar moeder wordt niet vermeld in dit verhaal. Zij weet tot haar bevalling haar zwangerschap voor haar vader te verbergen. Zij schrikt nogal van het idee om met Rijckert te trouwen. Uiteindelijk trouwt ze met Ritsert. Ze speelt eigenlijk niet mee in het verhaal. Op het toneel zal ze ook niet gezien worden. Ze is eigenlijk een denkbeeldige figuur, die toch wel belangrijk is. Reym: zij is de dienstmeid van Warenar. Zij begrijpt er niets van dat Warenar haar telkens het huis uit jaagt en dat hij 's nachts steeds weer opstaat. Ze wordt ook dag in dag uit uitgescholden door Warenar. Ze maakt zich ook grote zorgen over Klaertje, dit op het punt staat te bevallen. Rijckert: hij is een welgestelde koopman. Zijn zuster maand hem aan om te gaan trouwen. Hij gaat echter niet akkoord met haar voorstellen. Klaertje vindt hij wel wat en hij vraagt Warenar om haar hand. Op het laatst gaat dit huwelijk echter niet door. Geertruyd: zij is de zuster van Rijckert. Het verhaal vermeld niet of zij getrouwd is. Ze heeft wel een zoon. Zij is ook degene die komt helpen bij de bevalling van Klaertje. Ritsert: hij is de zoon van Geertruyd. Hij maakt Klaertje tijdens een feestje zwanger. Hij is bereid met haar te trouwen, wat hij uiteindelijk ook doet. Zijn moeder had het liever anders gezien. Zij had liever gewild dat hij met een rijk meisje zou trouwen, zodat hij een grote bruidschat zou krijgen. De pot met goud die ze krijgen is dus een grote meevaller. Rijckert is zijn oom. Lecker: hij is de knecht van Rijckert. Hij is degene die de pot van Warenar steelt. Onder druk van Ritsert geeft hij deze ook weer terug. Uiteindelijk krijgt hij toch een beloning: vijfhonderd guldens om terug te stoppen in de pot van Rijckert, nadat hij ze eerst daaruit gestolen had. Casper: hij is de hofmeester. Hij moet samen met Teeuwes voor de bruidsmaaltijd zorgen. Verder wordt over hem niet veel verteld. Teeuwes: hij is de kok. Hij moet het eten koken voor de bruidsmaaltijd. Hier wordt echter weinig over gezegd. Warenar is het enige karakter in dit verhaal. In het begin is hij ontzettend gierig en achterdochtig. Aan het eind is hij blij dat hij van zijn geld af is en als hij het terug krijgt geeft hij het gelijk weer weg. Dit vond ik wel een leuke wending van het verhaal. Alle andere verhaalfiguren zijn typetjes. Zij blijven het hele verhaal hetzelfde. Situaties De situaties in dit verhaal vond ik niet echt grappig, hoewel het toch een blijspel was. Enkele situaties: Er zijn verschillende situaties waarin Warenar ontzettend boos is en iemand ongenadig op zijn donder geeft. Geweld schuwt hij daar niet bij en grove taal ook niet. Op zo'n moment is hij bang dat iemand zijn pot ontdekt heeft en die van hem wil gaan stelen. Het verhaal begint al gelijk met zo'n situatie. Reym is dan het slachtoffer. Een andere ruzie is als Warenar thuiskomt van de markt om eten te kopen. Hij geeft dat de hofmeester en de kok op hun falie. Hij slaat ze zelfs met een stok. Zogenaamd omdat het dieven zijn. Er zijn ook enkele situaties die over de gesprekken tussen Rijckert en Warenar. Rijckert houd dan een praatje met Warenar. Warenar is dat eerst achterdochtig: normaal zegt niemand wat tegen hem. Als Rijckert dan een betoog houd voor zuinigheid en tegen al die geld verkwistende dames uit de stad, is Warenar weer wat gerust gesteld. Als Rijckert dan begint over het eten en de wijn wordt Warenar weer achterdochtig. Rijckert wil hem dronken voeren en dan de pot stelen! Dit is de reden dat hij de pot elders gaat verstoppen. Zo zijn er nog enkele wisselingen, waarin steeds Warenars achterdocht wordt gewekt. Bijvoorbeeld als buurman Rijckert zomaar een praatje komt maken en dat zijn dochter als vrouw vraagt. Eerst denkt hij: natuurlijk, leuk. Dat slaat dan weer om in achterdocht: de pot stelen via zijn dochter. Een goede reden om binnen te komen. Een andere leuke situatie vond ik de moment dat Warenar erachter komt dat zijn pot gestolen is. Hij klaagt dan steen een been. Ritsert, die al bang is geworden, bekend zonder te weten waar het over gaat dat hij het gedaan heeft. Zo ontstaat er weer een heel gesprek over dat misverstand, tot het eindelijk opgelost wordt. Dit vond ik een leuk moment uit het boekje.
Vertelwijze Het verhaal is auctoriaal. De verteller kent ieders gedachten. Een voorbeeld is het moment van de ruzie tussen Warenar en Ritsert over het stelen van de pot. Ritsert denkt op dat moment dat Warenar het over zijn dochter heeft. Warenar denkt dat Ritsert het over het stelen van de pot heeft. Wij als lezer (of als kijker) weten hoe het wel zit en dat het om een misverstand gaat. We kennen de gedachten van alle personages. Het verhaal wordt in de tegenwoordige tijd verteld. Thematiek Alles draait in het verhaal om de pot met goud en de gierigheid van de hoofdpersoon. Het toneelstuk laat zien wat de gevolgen van gierigheid kunnen zijn en wat dit voor invloed heeft op de omgeving. Zo wordt iedereen in de omgeving door de gierigaard uitgescholden uit gewantrouwd. Hij heeft zelfs niet in de gaten dat zijn dochter zwanger is. Dit is toch wel een belangrijke gebeurtenis, die je niet zomaar mist. Ook zie je de effecten van gierigheid op de gierigaard zelf. Hij wordt heel erg achterdochtig. Kan eigenlijk niet meer slapen en kan de deur niet uit zonder zorgen. Zelf als hij voor zijn deur staat voelt hij zich al niet lekker. Zo staat hij met Rijckert te praten. Het gesprek waarin Rijckert om de hand van Klaertje vraagt. Wanneer de achterdocht van Warenar wordt gewekt snelt hij gelijk naar binnen om te kijken of de pot er wel ligt. Ook in het volgende gesprek is dat het geval, als Rijckert over de wijn begint. Dan vindt Warenar weer een reden voor zijn achterdocht en vlucht hij weer naar zijn pot. Rijckert vindt dit maar raar, maar laat Warenar maar begaan. Uiteindelijk slaat de gierigheid om in vrijgevigheid. Als Warenar zijn geld kwijt raakt vindt hij dit in eerste instantie heel erg en staat hij te vloeken en te tieren. Later ondervindt hij dat het wel lekker rustig is zo zonder die zorg van dat geld en geeft hij het geld, nadat hij het heeft teruggehad, gelijk weer weg. Lekker rustig! Het verhaal (toneelstuk) draagt dus eigenlijk een morele boodschap uit: met gierigheid schiet je niets op. Het brengt alleen maar narigheid mee. Ik denk dat er ook nog wel een ander soort boodschap in zit die laat zien hoe iets hoort. Namelijk het feit dat Ritsert een kind heeft verwekt bij Klaertje. Niemand weet hiervan. Zelfs Klaertje niet, doordat hij op dat moment een masker droeg. Toch liegt hij hier niet over en bekend hij netjes dat hij degene was die dat gedaan heeft. Hij is ook bereid de consequenties te dragen. Hij is bereid met haar te trouwen en voor haar en haar kind te zorgen. Ook al kan hij beter krijgen: een rijk meisje met een grote bruidschat. Hij wist toen natuurlijk nog niet dat hij een hele pot met goud zou krijgen. Hij is dus eerlijk en wil de gevolgen aanvaarden. Ook Lecker is zo'n geval. Hij steelt de pot. Hij geeft deze echter, hoewel onder lichte dwang, toch terug aan zijn rechtmatige eigenaar. Uiteindelijk wordt hij hierdoor toch beloond met vijfhonderd gulden. Met de namen was toch wel iets vond ik. Zo heet de rijkaard uit het verhaal 'Rijckert': heel toepasselijk voor iemand met veel geld. 'Warenar': hij houd iedereen voor de gek. Iedereen denkt dat hij heel arm is en het zeer zwaar heeft om zijn hoofd boven water te houden, terwijl hij eigenlijk schatrijk is. Hij is dus een echte 'nar'. Iemand die mensen voor de gek houd. Nog twee namen komen voor in de proloog: 'Gierigheid': zij schijnt net zo'n gierigaard te zijn als Warenar. Warenar heeft zijn gierigheid waarschijnlijk van haar. Haar naam is in overeenstemming met haar gedrag. Een andere naam die ter sprake komt is 'Schraalhans'. Hij zou de kok zijn van Gierigheid. Mildheid vindt dat men niet zo gierig moet zijn en zij vindt dat Schraalhans al veel te lang kok is. Waarschijnlijk kookt hij heel zuinig. Schraalhans vind ik hier dan weer zeer toepasselijk.   Plaats in de literatuurgeschiedenis Warenar is een realistisch karakterblijspel naar klassiek voorbeeld. Het is grotendeels een navolging, gedeeltelijk een vertaling, van Aulularia, maar tevens een verbetering hiervan. Aulularia is een door Plautus geschreven blijspel naar Grieks voorbeeld. Het laatste bedrijf hiervan is echter verloren gegaan. Hooft heeft dit dus zelf bedacht. Plautus leefde van 254-184 v. Chr. Het stuk vertoont ook veel overeenkomsten met het blijspel Moortje (1615) van Bredero: klassiek voorbeeld, Amsterdamse sfeer, personages en dialect. Warenar werd een groot succes. Het werd zelfs in 1966 nog gespeeld. Dat is 349 jaar later! Hooft zegt het stuk in 9 dagen geschreven te hebben. Beoordeling Ik heb dit boek zeker niet met tegenzin gelezen, maar echt heel leuk vond ik het niet. Er gebeurt wat weinig en er zitten weinig onverwachte wendingen in het verhaal. Het gaat voortdurend over de pot die niet gestolen mag worden en over de handelingen die Warenar als gevolg verricht. Ik vond het verhaal dus een beetje saai. Warenar vond ik ook behoorlijk getikt. Niet op een leuke manier, dat hij allerlei gekke dingen doet, maar een beetje vervelend. Dit is natuurlijk de bedoeling van het verhaal. Het moet zo zijn dat de mensen dit zo niet willen worden. Het verhaal is dus wel geslaagd, maar niet echt leuk. (esthetische argumenten) De slachtoffers van Warenar vond ik wel een beetje zielig. Ze worden voortdurend uitgescholden, bedreigd en soms zelf geslagen. Dit eigenlijk voortdurend zonder reden. Warenar gaat steeds op zijn eerste gedachte af en komt er dan steeds achter dat hij fout zat. Hij kijkt dus niet verder dan zijn neus lang is. Hij bedenkt vervolgens een smoesje om er tussenuit te komen. Hij geeft dus niet toe dat hij fout zat. Dit ergert me eigenlijk meer en meer. Warenar is er precies het voorbeeld van hoe het niet moet. Voor Warenar had ik dus weinig sympathie. Alleen op het laatst vond ik hem wel leuk, als hij eindelijk van zijn obsessie is genezen. Voor Ritsert heb is wel sympathie. Hij geeft zijn fouten toe en is bereid de gevolgen te aanvaarden. Hij is eerlijk. Over de andere spelers heb ik eigenlijk niet echt een mening. Alleen nog met Reym, die ondanks al de verwijten toch haar werk blijf doen en voor Klaertje blijft zorgen. (emotieve argumenten). Het verhaal is heel realistisch. Het speelt zich gewoon af in bekende straten van Amsterdam. Met doorsnee mensen. Het is wel wat minder realistisch dat Warenar een pot vol goud vindt en dat hij vervolgens zo gierig wordt als het maar kan. Veel mensen zouden zichzelf eens wat extra verwennen. Dit heeft natuurlijk ook met zijn opvoeding te maken (de opvoeding van Gierigheid). Deze is zo dat er geen cent te veel uitgegeven mag worden. (realistische argumenten) De schrijver vindt duidelijk dat je niet te veel op je centen moet zitten als je er genoeg hebt. Ik ben het hier wel mee eens. Ik vind ook dat je het geld hebt om te gebruiken en om er iemand anders mee te plezieren. Daarnaast vindt de schrijver dat je eerlijk moet zijn. Ook hier ben ik het mee eens. Warenar licht iedereen op en bedenkt een heleboel smoesjes om zijn verkeerde handelingen goed te maken. Ritsert daarentegen is wel eerlijk en dit geeft hem alleen maar goede dingen. Het is natuurlijk niet altijd even makkelijk om eerlijk te zijn. (morele argumenten) Ik vond het soms wel wat rottig lezen dat iedere regel opnieuw met een hoofdletter begon. Ook als de zin nog niet af was. Ik vond het wel leuk dat de rijm uit het oorspronkelijke verhaal grotendeels was behouden. Ik vond het soms ook wel raar dat de zin midden in de bladzijde pas begon, of wat meer naar rechts of naar links. Ook miste ik wel enkele stukken. Ritsert zegt bijvoorbeeld dat zijn oom het wel goed vindt om hem met Klaertje te laten trouwen en dat hij het hem zal vragen. Een eindje verder verteld Ritsert al tegen Warenar dat zijn oom van het huwelijk af zal zien. Ik miste dus eigenlijk het stukje dat door Rijckert besloten wordt om van het huwelijk af te zien. (structurele argumenten) De bedoeling van de schrijver is om een aantal morele boodschappen mee te geven: wees eerlijk, lieg niet en wees niet te zuinig als je genoeg te besteden hebt. Help ook eens anderen. Zo is Rijckert heel gul. Hij wil met Warenars dochter trouwen. In die tijd was het gebruikelijk dat de dochter dan een bruidschat krijgt. Rijckert vindt dit absoluut niet nodig, in de veronderstelling dat Warenar het al zo moeilijk heeft. Hij wil dus gerust met Klaertje trouwen zonder bruidschat. Hij wil zelfs de hele bruiloft betalen, die normaal ook altijd wordt betaald door de ouders van de bruid. Deze morele boodschappen vind ik zeer goed. (intentionele argumenten) P.C. Hooft is er dus wel in geslaagd een goed toneelstuk te schrijven. De boodschap komt goed over en het was heel populair. Het werd zelfs 349 jaar later nog gespeeld. Nu wordt het wel niet meer gespeeld maar het wordt nog steeds gelezen. Ik vond het wel niet zo heel leuk om te lezen. Ik vond het toch de moeite wel waard om het te lezen en ik heb het zeker niet met tegenzin gelezen. Het was ook niet zo heel erg moeilijk. Bron: Prisma