Om de zuid door Willem Lodewycksz

A: ROMANANALYSE Titel : Om de Zuid
Schrijver : Willem Lodewycksz
Uitgever : SUN, Nijmegen
Jaar van uitgave : 1997
Vertaling van het origineel : door Vibeke Roeper en Diederick Wildeman
Titelbeschrijving : De titel verwijst naar de route die de Nederlandse ontdekkingsreizigers nemen om naar Oost-Indië. Ze gaan via het zuiden. Dat betekent via Kaap de Goede Hoop, en niet via de noordpool. Genre : ontdekkingsreizen
Thematiek : ontdekkingsreizen, vertrouwen, handel.
Samenvatting In 1595 gaan 4 schepen, genaamd; de Hollandia, de Amsterdam, Duyfken en de Mauritius, op weg naar Oost-Indië, om handel te drijven. De belangrijkste producten waren, specerijen en marmer. Holland had grote concurrentie van Portugal, die een groot deel van de oceanen onveilig maakte voor concurrentie. De 4 schepen gingen vanaf Texel naar Kaap de Goede Hoop. Onder de opvarende was Willem Lodewycksz, die later de tocht op schrift stelde. De bemanning ging aan land bij het eiland S. Tiango en gingen daar voedsel zoeken. Ze vonden er bokken, die ze meenamen naar het schip. Op 4 juni passeerden ze de evenaar. Daarna gingen ze weer aan land bij de baai Aguada de S. Bras. Overal waar ze aan land gingen probeerden ze handel te drijven voor hun vaderland. De meeste inwoners op de landen ruilden eten voor kralen die de Nederlanders hadden meegenomen, maar sommige inwoners probeerden de Nederlanders te beroven van hun bezittingen. De 4 schepen kwamen langs het Hollandse Kerkhof, dat zijn naam eer aan deed. Veel van de opvarenden stierven door scheurbuik, een ernstige ziekte die te voorschijn komt als men niet genoeg fruit eet, of een tekort heeft aan vitamine C. Daarna vaarden ze langs dorpjes met een Nederlandse naam, zoals Spakenburg. Ze kwamen ook allemaal onbekende dieren tegen, die Lodewycksz in kaart heeft gebracht. Op het eiland Madagaskar vonden ze ronde, zwarte peper. De gouverneur van het eiland Pulo Panjan was bang voor de Hollanders en later werden de Hollanders bespied door de Portugezen. Ze kwamen bij 5 eilandjes en omdat daar een opvarende, genaamd Barent Heinck overleed hebben ze de 5 eilandjes naar hem vernoemd. De eilanden heten nu de Berels, en een ander langwerpig eiland werd vernoemd naar de opperbarbier Hermans genoemd. Op 3 juli, bij Java aangekomen, sloten ze een verbond, zodat ze in Bantam vrij peper konden kopen en verkopen. Daardoor werden ze de `leider` van overzeese handel. Op 28 augustus werden Cornelis de Houtman, leider van de expeditie, en de mannen die bij hem aan boord waren gevangengezet en daarna vielen de andere Hollanders de stad aan waar ze gevangen zaten. De Houtman kon zich overal uit redden, en ook dit keer wist hij zich vrij te kopen. Hij wist zelfs nog het losgeld dat voor zijn vrijlating betaald moest worden af te dingen. Dit was een van zijn vaardigheden. Weer op zee werd het schip de Amsterdam in een hinderlaag gelokt en van de 27 zeelieden aan boord stierven er 12 en raakte er 4 zwaargewond. De overige mannen van de Amsterdam werden verdeeld over de andere 3 schepen en de Amsterdam werd verbrand. Cornelis de Houtman werd beschuldigt van moord op schipper Meulenaar en werd gevangengenomen. De 3 schepen gingen terug naar Holland en werden daar alle 3 `Het zeegat ingeloodst`. Personen De belangrijkste personen uit het verhaal zijn; Cornelis de Houtman en Willem Lodewycksz. Cornelis de Houtman was een jonge koopman en handelsagent. Volgens Willem Lodewycksz was de Houtman `niet geschikt voor het commando over de vloot`. De Houtman had een enorm koopmanstalent, want hij kon zich overal uitpraten. Hij had geen karakter van een leider, want toen hij gevangen zat, vielen zijn mannen gewoon het dorp aan, zonder zich te bekommeren om het leven van de Houtman. Lodewycksz had een grote kennis van geografie en veel ervaring met ontdekkingsreizen. Lodewycksz had waarschijnlijk een soort scheidsrechters kant in hem, want volgens sommige ging hij mee om te bemiddelen tussen de Houtman en Gerrit van Beuningen, tweede koopman van de vloot. Perspectief Het perspectief is ik-verteller. Het verhaal wordt namelijk vertelt door een persoon uit het verhaal. Je ziet de expeditie door de ogen van Lodewycksz, de hoofdpersoon uit het verhaal. Structuur Het verhaal bestaat uit 246 bladzijdes en 43 hoofdstukken. Achterin het boek staat een appendix, en voorin een inleiding en een verantwoording. Het is chronologisch en er zit een duidelijke verhaallijn in. B SECUNDAIRE INFORMATIE De auteur De auteur van het verhaal is Willem Lodewycksz. Er is weinig over hem bekend. Hij is tijdens de expeditie een onderkoopman op het schip de Amsterdam (het schip dat in een hinderlaag liep) en had veel geografische kennis, omdat hij al meerdere reizen had gemaakt. Hij kreeg de leiding over de verkenningstochten op de vele eilanden. Hij publiceerde na zijn terugkeer de kaart onder de titel Nieuwe caerte op Java gheteeckent, van de eylanden van Java, Sumatra, Borneo tot Malacca toe. Ook schreef hij onder een pseudoniem Historie van Indien, waer inne verhaelt is de avontueren die de Hollandtsche Schepen bejeghent zijn. In 1598 voer hij voor de Zeeuw Balthasar de Moucheron naar de kust van Guinee. In 1600 vertrok hij vervolgens op een expeditie naar Brazilië en Oost-Indië, maar keerde al snel weer terug zonder de bestemming bereikt te hebben. Pas in 1603 nam hij weer deel aan een gewone reis naar de Oost, als opperkoopman van de VOC. Ook deze keer bereikte hij zijn eindbestemming niet. Hij overleed op de uitreis, vlak na het passeren van de evenaar, in april 1604. Plaats van de roman in de literatuur Het was een revolutionair en goed boek voor die tijd. Eigenlijk mocht je geen verslag maken van reizen, want zeevaarders van de VOC hadden een eed afgelegd dat de informatie van die reizen geheim moest blijven. Dat is ook wel logisch, omdat de zeevaarders anders de informatie konden verkopen aan de Portugezen. Het boek is een hele verandering voor de bevolking, want door het publiceren van het boek wisten de mensen meer van de wereld. Lodewycksz gaf het eerste beeld van inwoners van andere landen. De mensen wisten dat ze niet alleen waren, maar nu wisten ze ook hoe andere mensen eruit zagen en wat hun gewoontes waren. Door het beeld van Lodewycksz gingen de Hollanders zich ook superieur voelen t.o.v. mensen uit Oost-Indië. Lodewycksz schreef veel over de verschillende stammen op de eilanden, maar daar sprong vooral uit dat Lodewycksz de stammen onbeschaafd vond. De mensen uit West-Europa gingen daardoor neerkijken op die stammen.
C DE PERSOONLIJKE VERWERKING JURGEN:Ik heb dit boek gekozen omdat het onderwerp ontdekkingsreizen me wel aansprak. De andere onderwerpen spraken me minder aan. Ik vind het een origineel onderwerp, wat het in die tijd dat het gepubliceerd werd ook was. Het was namelijk voor het eerst dat er een
verslag van een ontdekkingsreis gepubliceerd werd. Het is niet een heel spannend boek vind ik, omdat de schrijver niet echt erbij betrokken lijkt (hij is het natuurlijk wel). Het was toen
ook niet de bedoeling dat het moest amuseren, want het was eigenlijk alleen informatief. Ik lees liever een modern boek, want dat is bedoeld om de lezer te amuseren. Het boek `Om de
Zuid` is alleen bedoeld om de mensen te informeren. SYLVAN: Ik vond dit onderwerp eigenlijk de interessantste van de onderwerpen waaruit we de keuze hadden. Het is voor de tijd dat het geschreven werd een revolutionair boek, niet alleen omdat het de eerste keer was dat een (Nederlandse) ontdekkingsreiziger zijn bevindingen niet alleen opschreef, zoals iedere ontdekkingsreiziger- zeker in die tijd omdat er nog veel ontdekt moest worden- deed, maar ook uitbracht. Dat was niet verwacht, omdat alle VOC-reizigers voordat ze op reis gingen een eed af moesten leggen waarin zij beloofden de resultaten van hun reizen uitdrukkelijk niet te publiceren. Het is een mooi boek, omdat je goed kunt zien hoe de reizen verliepen (zo moesten de meeste reizen gegaan gaan), en de typografie is goed; het leest lekker en het is overzichtelijk.