Afscheidsbrief door Bobje Goudsmit

Zakelijke gegevens De titel van het boek is 'Afscheidsbrief.' Het is geschreven door Bobje Goudsmit. De uitgever is Holland - Haarlem. In 1999 is het boek verschenen. Korte uitleg waarom het boek gekozen is Ik had in de krant gelezen dat het boek zeer goed was en volgens mij is het ook genomineerd. Nadat ik had gelezen waarover het boek werkelijk ging, leek het me wel een interessant boek om te lezen. Ik vond het eigenlijk heel vreemd wat er op de achterkant van het boek stond, maar dat spoorde me juist aan om er achter te komen hoe het allemaal werkelijk zat. Ik vond het vreemd dat Marit een brief schreef aan haar beste vriendin Anicke, die al twee jaar dood is. Ook vond ik het raar dat Marit een uitnodiging kreeg om de verjaardag van Anicke te vieren. Eerste persoonlijke reactie Ik heb gekozen voor de beoordelingswoorden: droevig, zielig, indrukwekkend, zet me aan het denken, werkelijk, en mooi. Het is een heel droevig verhaal. Anicke heeft een hersentumor en haar leven wordt erdoor belemmerd. Haar moeder Hanna en Anickes vriendin Marit hebben het er ook heel erg moeilijk mee. Het is allemaal heel triest. Ik zou niet in Anickes schoenen willen staan. Ook niet in die van Marit. Zij wordt uiteindelijk achtergelaten door Anicke. Het is allemaal erg zielig. Het verhaal heeft een enorme indruk op me gemaakt. Ik stond er bij stil dat het heel erg is om iemand te verliezen en dat het niet zo gemakkelijk is om de dood van je beste vriendin te verwerken. Ik ben er ook over gaan nadenken hoe het zou zijn als ik zelf kanker had of hoe het zou zijn als m' n beste vriendin het had. Ik zou er denk ik niet mee kunnen leven als ik kanker had. Ik ben niet zo sterk als Anicke. Zij gaat nog vrij vrolijk door het leven. Ze blijft altijd hopen en blijft positief. Ik zou echt niet positief blijven. Maar je hebt er eigenlijk ook niks aan als je alleen maar negatief denkt. Ik ben me wel gaan realiseren dat ik me niet om het kleinste ding druk moet maken. Verder vind ik het een heel werkelijk verhaal. Er zijn genoeg jongeren die kanker hebben en eraan doodgaan. De verdere gebeurtenissen zijn ook allemaal heel werkelijk. Bijvoorbeeld het rouwproces. Tenslotte vind ik het een mooi verhaal. Het leven van Anicke is heel mooi verteld en je kon heel goed meeleven met Marit. Ik deed net of ik Marit was en kon me alles goed voorstellen.
Korte samenvatting van de inhoud Marit krijgt een uitnodiging van Hanna (Anickes moeder) om de verjaardag van haar beste vriendin Anicke te vieren. Maar Anicke is al twee jaar dood. Marit wil niet gaan. Ze besluit een brief te schrijven waarin ze uitlegt waarom ze niet wil komen. Er wordt beschreven hoe Anickes leven verliep vanaf dat Marit haar leerde kennen tot nu, bijna twee jaar na de dood van Anicke. Marit en Anicke kennen elkaar al vanaf de brugklas. Al gauw werden ze dikke vriendinnen. Na verloop van tijd begon Anicke zich steeds vreemder te gedragen. Ze was er vaak niet met haar gedachten bij en was ook sneller geëmotioneerd. Toen Anicke en Marit bijvoorbeeld samen gingen shoppen, voelde Anicke zich plotseling niet zo lekker. Ze reageerde ook niet als iemand haar iets vroeg. Ze besloten ergens te gaan zitten, maar dat hielp niet. Ze viel plotseling flauw. Hanna dacht dat het niks voorstelde. Ze dacht dat het kwam door Anickes eerste ongesteldheid. Lange tijd klaagde Anicke nergens meer over, ze dacht dat het bij die ene keer bleef. Ze begon toch steeds vaker flauw te vallen. Uiteindelijk besloot Hanna om naar de huisarts te gaan. Hij verwees haar door naar het ziekenhuis, waar Anicke veel onderzoeken moest ondergaan. Ze bleek een hersentumor te hebben en moest geopereerd worden. Iedereen reageerde geschokt. Ze moest ook nog eens bestraald worden en werd dus kaal. Dat vond ze echt verschrikkelijk. Toch blijft Anicke vrij kalm en blijft hopen, Marit daarentegen maakt zich zorgen. Anicke bleef steeds vaker weg van school. Ze begon steeds slechter uit te zien en ging zich steeds zwakker voelen. Haar hersentumor groeide weer. Marit voelde dat ze elke dag een stukje bij haar vandaan vloog. Uiteindelijk raakt ze in coma. Ze had Marit niet durven vertellen dat haar hersentumor weer aan het groeien was. Ze was bang dat iedereen zich dan ten opzichte van haar anders zou gaan gedragen. Ze vond het juist zo fijn dat ze gewoon normaal met haar bleven omgaan. Na vijf dagen overleed Anicke en werd ze gecremeerd. Marit mist haar heel erg. Marit kan weinig steun vinden bij haar moeder, die heeft het altijd druk, druk, druk. Ze houdt wel veel van haar dochter, maar laat dat niet echt blijken. Tijdens Anickes ziekteperiode zijn Marit en haar moeder steeds meer naar elkaar toe gegroeid. Ze praten meer met elkaar over Anicke en Marits overleden vader. Hanna, die altijd overbezorgd is, heeft het ook erg moeilijk met het verwerken van haar dochters dood. Ze wil dat Marit steeds langskomt, ook op de verjaardag van Anicke. Marit vindt het maar niks, ze wil afstand doen van vroeger. Het leven moest verdergaan, vond ze. En dan komt er weer een uitnodigingsbrief (twee jaar na Anickes dood) voor het feestje van Anicke. Ondanks dat ze niet meer gaat, mist ze haar nog steeds heel erg. Bespreking van de verhaalaspecten: Fictie en werkelijkheid Hoewel het verhaal fictie is, lijkt het toch heel veel op de werkelijkheid. Het is realistische fictie. Het boek is alleen in grote lijnen naar de werkelijkheid geschreven. Bobje Goudsmit is Afscheidsbrief gaan schrijven naar aanleiding van een sterfgeval bij haar op school. Ze was destijds mentor van de vriendinnen van het meisje dat overleed. Zij zat in de vierde in de parallelklas, toen Anicke ziek werd. Ondanks dat ze haar zelf nooit heeft gekend, heeft ze toch van dichtbij meegemaakt hoe het in dat ene jaar met haar ging. Via haar vriendinnen. Het maakte een diepe indruk op haar, zoals die meisjes haar tot aan haar dood met hun zorg en aandacht omringden. Bobje Goudsmit heeft bewust gekozen voor een ander type meisje als vriendin en voor een ander ziektegeval. Om het verloop van Anickes ziekte goed te kunnen schetsen, heeft ze regelmatig de hulp ingeroepen van een röntgenoloog en een neuroloog. Het is dus niet gek dat het zo' n werkelijk verhaal is. Je hebt niet zoveel verbeelding nodig om je de personen en gebeurtenissen
voor te stellen. Spanning en open plekken Er zijn best veel open plekken in het boek. Een paar voorbeelden: In het begin van het boek krijgt Marit een uitnodiging van Hanna om Anickes verjaardag te vieren. Ze wil absoluut niet gaan. Het is helemaal niet duidelijk waarom niet. Ze wil het verleden niet meer terughalen, maar wat voor een verleden? Wat is er vroeger allemaal gebeurd? Er komen verschillende vragen bij me op. Marits moeder zegt op een gegeven moment: "Leg haar uit waarom je niet wilt komen. Ze zal misschien wel teleurgesteld zijn, maar het is jouw goed recht om te weigeren. Als je haar maar vertelt waarom. Deze tijd zal best moeilijk voor haar zijn, nu jullie gaan studeren." Waarom zal Hanna het moeilijk krijgen? Pas later in het boek krijg je antwoord op al die vragen. Er wordt teruggeblikt naar Anickes leven. Op sommige vragen krijg je al snel antwoord, maar er zijn ook vragen waar je op het eind pas antwoord krijgt. Dat maakt het best spannend. Personages Rollen Er zijn twee hoofdpersonen in het verhaal. Marit en Anicke. Marit is een onzeker, maar sociaal mens. Anicke is een vriendelijke en rustige meid en heeft opvallend spaniëlhaar. Ze overlijdt op een leeftijd van ongeveer 17 jaar aan een hersentumor. Hanna wil dat Marit toch nog steeds de verjaardag van Anicke viert, samen met haar vriendengroep. Zij is de tegenstander. Marit wil afstand doen van vroeger en verder leven, ze wil vooruitkijken. Ze wil gaan studeren. Ze mist Anicke wel heel erg.
Relaties Marit heeft een moeder, maar ze heeft helaas geen vader meer. Hij is twee jaar geleden overleden. Marits moeder heeft het altijd heel erg druk op haar werk. Daarom lijkt het alsof ze niet van haar dochter houdt. Ze heeft nooit tijd voor haar. Marit reageert altijd fel als haar moeder niet reageert. Anicke heeft twee oudere broers, Jorn en Tim. In het begin is Jorn heel onvriendelijk tegen Marit. Maar als Anicke ziek begint te worden, wordt hij opeens heel aardig. Tim doet normaal en gaat bijna niet met Marit om. Marit en Anicke zitten bij elkaar in de klas. Ze zijn al vanaf de brugklas dikke vriendinnen. Alle klasgenoten hebben een goede band met elkaar. Er zijn wel eens ruzies, maar niet echte ruzies. Ze gaan vrijwel goed met elkaar om. Hanna is de moeder van Anicke. Ze is altijd overbezorgd. Ze hebben een goede band met elkaar tegenover Marit en haar moeder. Marit en Hanna kunnen het wel goed met elkaar vinden, maar ze denken allebei anders over de manier van de verwerking van Anickes dood. Verandering personages Anicke verandert en klein beetje in de loop van het verhaal. In het begin maakt ze zich niet zo veel zorgen, maar als ze steeds zieker wordt wel. Ze begint door medicijnen steeds molliger uit te zien. Ze is bang voor reacties van anderen. Ze begon steeds verder af te takelen. Ze was steeds vaker afwezig en snel geraakt. Ze kon heel fel reageren. Eerst kan Jorn best bot zijn tegen Marit, maar dan wordt hij opeens heel aardig. Ze praten meer met elkaar over Anicke en steunen elkaar. Jorn beschouwt Marit niet meer alleen als een vriendin van z' n zusje. Marits moeder heeft in het begin heel weinig tijd voor Marit en ze reageert niet als Marit haar iets vraagt. Later verandert dat en praten ze meer met elkaar, ze beseft nu pas dat Marit haar nodig heeft. Opbouw Het verhaal is in de niet - chronologische volgorde vertelt. Door terugblikken en herinneringen kom je de vroegere gebeurtenissen te weten. Het verhaal is door de open plekken spannender en boeiender. Het verhaal begin midden in de gebeurtenissen. In het begin weet je helemaal niet wat er gebeurd is, later wordt verteld wat er vroeger is gebeurd. Dit heet in medias res. In het begin is het bijvoorbeeld niet duidelijk wat Hanna wil, later wordt het pas duidelijk. Er zijn veel open plekken in het verhaal, dus ook veel spanningsbogen. Je begint je van alles af te vragen. Bijvoorbeeld waarom Marit niet naar Anickes feestje wil gaan. Later kom je erachter als de spanningsboog eindigt. Tijd Het verhaal speelt zich af in het heden. De tijd die tussen begin en eind verloopt bedraagt ongeveer 7 jaar. Van de brugklas tot en met twee jaar na de dood van Anicke. Dit is de vertelde tijd. Afscheidsbrief telt 155 bladzijden. Dit is de verteltijd. Er wordt veel met de tijd gemanipuleerd. In flashbacks wordt teruggekeken naar wat er vroeger is gebeurd. Er wordt ook best vaak tijd samengevat. Bijvoorbeeld "Zeker een paar maanden kwam ik niet meer bij jullie thuis." Het verhaal heeft een gesloten einde. Marit heeft besloten om afstand te doen van het verleden, ze wil niet steeds aan Anicke herinnerd worden Hanna is na een lange tijd ermee akkoord gegaan. Het verhaal is fragmentarisch verteld. Er ontstaat een verbrokkelde indruk, doordat er zoveel met de tijd gespeeld wordt. In het begin moest ik echt goed lezen om alles goed te begrijpen, ik moest telkens weer even terugbladeren. Er zijn twee verhaallijnen. Het verhaal beschrijft afwisselend wat de hoofdpersonen Marit en Anicke meemaken. Grondige beschrijving van mijn leeservaringen Onderwerp Het onderwerp spreekt me erg aan. Het is ook belangrijk om je eens bezig te houden met minder leuke dingen, zoals de dood. Maar te vaak is ook niet goed. Ik heb er wel eens vaker over nagedacht hoe het zou zijn als ik iemand zou verliezen van m' n vrienden of familie. In het begin zou ik er denk ik echt niet mee kunnen leven, maar waarschijnlijk kom ik er na een lange tijd wel overheen. Het is natuurlijk heel erg om iemand waarvan je houdt te verliezen, maar je kunt niet eeuwig blijven treuren. Jijzelf moet ook verder kunnen leven. Het boek heeft me een nieuwe kant van het onderwerp laten zien. Het viel me op dat rouwprocessen en behoeften van mensen daarin enorm kunnen verschillen.
Gebeurtenissen Het verhaal bevat voldoende gebeurtenissen om te blijven boeien. Het is niet zo dat je niet verder wilt lezen, omdat het niet boeiend is. In elk hoofdstuk gebeurt er wel iets onverwachts. Het gaat niet steeds over hetzelfde. Het moment dat Anicke in coma raakte heeft het meeste indruk op me gemaakt. Het gebeurde heel onverwacht. Je denkt er eigenlijk niet aan dat het zou kunnen gebeuren. Je gaat er toch even bij stilstaan hoe erg het is voor haar familie en vrienden. Marit wist er niks van dat het zou kunnen gebeuren, Anickes moeder wel. Personages Ik ben het eens met de beslissing van Marit om niet meer naar de verjaardagsfeestjes van Anicke te gaan. Als je ieder jaar wel gaat kun je nooit afstand doen van het verleden. Je kunt niet verder gaan met je eigen leven denk ik. Ik zou er niet tegen kunnen om zo vaak herinnerd te worden aan m' n beste vriendin, net zoals Marit. Je kunt iemand wel heel erg missen, maar dan hoef je niet ieder jaar de verjaardag te vieren van die persoon. Ik denk dat je het zo nooit kunt verwerken. Voor sommige mensen is dat misschien wel een manier, maar iedereen heeft daar een andere mening over. Ik ben het iets minder eens met de beslissing van Anicke om te verzwijgen
dat de hersentumor weer aan het groeien was. Ik ben het niet helemaal met haar oneens, want als ik in haar situatie zou verkeren, weet ik ook niet of ik het zou zeggen of niet. Ik zou het ook niet leuk vinden als m' n vriendin zich ten opzichte van mij anders zou gaan gedragen. Maar Marit heeft eigenlijk geen afscheid kunnen nemen. Het gebeurde allemaal heel snel. Als Anicke het gezegd had, had Marit afscheid kunnen nemen en misschien had ze het dan ook minder moeilijk met de verwerking. Ik wel, denk ik. Opbouw De bouw van het verhaal is ingewikkeld. Er wordt veel teruggeblikt en daardoor zijn er veel open plekken. Je weet in het begin niet wat er precies gebeurd is met Anicke, etc. Er zijn veel onduidelijkheden. Pas in de loop van het verhaal wordt alles duidelijk. Het boek is hierdoor wel interessanter om te lezen. Je wilt weten wat er precies gebeurd is, het verhaal blijft spanning behouden. Er gebeurt veel. Als er niet werd teruggeblikt denk ik dat het verhaal niet zo boeiend was geweest. Ik wilde steeds verder lezen, want er gebeurden veel onverwachte dingen. Het gebeurde bijvoorbeeld heel onverwacht dat Anicke flauwviel. Taalgebruik Het boek is makkelijk om te lezen, want er komen geen moeilijke woorden en lange zinnen in voor. Ik kon het verhaal vrij vlot lezen, ondanks de terugblikken. Het is ook een onderwerp dat me interesseert. Ook interesseert het me, omdat het over jongeren gaat. Verwerkingsopdracht: Songteksten Against all Odds (Take a look at me now) Phil Collins How can I just let you walk away, just let you leave without trace? When I stand here taking every breath with you; ooh, you're the only one who really knew me at all. How can you just walk away from me. When all I can do is watch you leave? 'Cause we shared the laughter and the pain. And even shared the tears. You're the only one who really knew me at all. So take a look at me now, well, there's just an empty space. And there's noting left here to remind me, just the memory of your face. Well, take a look at me now, well, there's just an empty space. And you coming back to me is against the odds, and that's what I've got to face. I wish I could just make you turn around. Turn around and see me cry. There's so much I need to say to you. So many reasons why. You're the only one who really knew me at all. So take a look at me now, well, there's just an empty space. And there's nothing left here to remind me, just the memory of your face. Now take a look at me now, 'cause there's just an empty space. But to wait for you is all I can do, and that's what I've got to face. Take a look at me now, 'cause I'll still be standing here. And you coming back to me is against all odds, it's the chance I've got to take. Take a look at me now. Never Forget
Mariah Carey I won't see your smile

And I won't hear you
Laugh anymore
Every night
I won't see you
walk through that door 'Cause time wasn't on
your side
It isn't right
I can't say I love you
It's too late to
Tell you
But I really need
You to know
No, I'll never forget you
I'll never let you out of my heart
You will always be here with me
I'll hold on to the memories baby
Baby can you hear me
Wherever you are
May be tonight
Are you near me
I need you to be by
My side 'Cause I never said
Goodbye
It isn't right
I should have said
I love you
Why didn't I just
tell you
God knows I need
You to know
No, I'll never forget you

I'll never let you out of my heart
You will always be here with me
I'll hold on to the memories baby
Somewhere I know you'll be
with me
Someday in another time
But right you're gone
You just vanished away
But I'll never leave
you behind
No I'll never forget you
I'll never let you out of my heart
You will always be here with me
I'll hold on to the memories baby Honey
Bobby Russell One day while I was not at home
While she was there and all alone
The angels came
Now all I have is memories of Honey
And I wake up nights and call her name
Now my life's an empty stage
Where Honey lived and Honey played
And love grew up

And a small cloud passes overhead
And cries down on the flower bed
That Honey loved
And honey, I miss you and I'm being good
And I'd love to be with you if
Only I could Tears in Heaven
Eric Clapton Would you know my name? if I saw you in Heaven
Would it be the same
if I saw you in Heaven
I must be strong and carry on
Cause I know I don't belong here in heaven
Would you hold my hand ,if I saw you in heaven
Would you help me stand, if I saw you in heaven
I'll find my way through night and day
Cause I know I just can't stay here in heaven. Time can bring you down Time can bend your knees
Time can break your heart
Have you beggin

please beggin please
Beyond the door, there's peace for sure
and I know there'll be no more tears in heaven. Cause I know I don't belong here in heaven Bronnen: Internet: www.mp3guide.nl www.borrowed-tyme.com Take a look at me now past heel goed bij dit verhaal. Het liedje beschrijft precies het verdriet van Marit. Anicke is overleden en komt nooit meer terug in Marits leven. Dit liedje wordt ook gedraaid op Anickes crematie. Het was haar lievelingsliedje. Never forget beschrijft ook dat er een dierbaar iemand van een persoon uit zijn/haar leven is verdwenen. Marit zal Anicke nooit vergeten, ook al wil ze afstand doen van het verleden. Dit liedje beschrijft ook dat een persoon nooit zal worden vergeten. Honey gaat over iemand die een persoon heel erg mist. Marit heeft ook alleen nog maar herinneringen en Anicke zal nooit meer bij haar zijn. Tears in heaven gaat over iemand die graag bij een dierbaar iemand wil zijn, maar die is inmiddels al overleden. Marit moet doorgaan met leven, hoe moeilijk het ook is. Alle liedjes gaan eigenlijk over de dood en afscheid. Informatie over de schrijfster Bobje Goudsmit is het vierde kind uit een gezin van zes. Ze is lerares Nederlands, hoewel ze vroeger niet zo goed daarin was. Ze werd vroeger altijd 'Bobbeltje' genoemd door haar vader. Later werd het Bobje. Ze schrijft al vanaf dat ze vijf jaar is. De eerste keer dat ze de macht van letters ontdekte, was toen haar moeder haar drie oudere zusjes aan het voorlezen was. Als ze lief en braaf was geweest, mocht ze als vierde meeluisteren. Ze leerde hoe je het woord BOEK moest schrijven. Ze ging meteen haar eerste boek maken: vier papiertjes die aan elkaar geniet waren. Op elke bladzijde maakte ze een tekening vol verhalen die ze zelf bedacht en een letter: B, O, E, K. Haar moeder vond het kleutergeleuter en legde haar uit dat er achter letters woorden en zinnen verborgen waren, die allemaal samen een boek vormden. Daarna heeft ze heel snel via schooltje spelen met haar oudere zussen zichzelf lezen geleerd. Als Bobje een boek wil schrijven, gaat ze gewoon achter de computer zitten, steunt haar hoofd op haar handen en gaat denken. Dan alles snel opschrijven en herlezen en schrappen en verbeteren en weer opschrijven. Haar verhaal verandert steeds. Ze weet nooit precies van tevoren hoe het zal aflopen. Zo blijft het voor haar nog een beetje een avontuur. In haar boeken gebruikt ze stiekem dingen van haar vier kinderen of van de school, waar ze lesgeeft. Naar aanleiding van een gebeurtenis gaat ze schrijven. Ze gebruikt bijvoorbeeld wel andere namen en verandert alles een beetje. Uiteindelijk komt het wel op hetzelfde neer. Bobje leest heel veel boeken over verschillende onderwerpen, zoals griezelboeken en spannende boeken. Als kind was ze dol op de sprookjes van Grimm. Het kon haar niet eng genoeg zijn. In het algemeen spreken haar boeken de boekbesprekers erg aan.
Andere boeken van Bobje Goudsmit: Gabbers
Geen verbinding
Shoe Sjanah en de spinnevrouw
Skeelers