Bonjour tristesse door Françoise Sagan

Uitgever van het boek: Julliard Analyse
Boektype: Een psychologische roman. Cécile toont ons haar innerlijke gevoelens, wat er in haar omgaat. Titelverklaring: In ‘Bonjour Tristesse’ begroet Cécile de triestheid. Een gevoel dat pas na de gebeurtenissen in het boek bij haar na boven komen. Het is een gevoel dat haar vreemd was. Ze twijfelt dan ook of ze het zo mag noemen. Aan het eind van het boek verwoordt Cécile de trieste gebeurtenissen door met haar ogen gesloten ‘bonjour tristesse’ te roepen. De bedoeling van de schrijfster: Ze analyseert de immoraliteit van de personen in het boek. Ze schrijft over bepaalde vormen van liefde die, voor haar tijd, erg shockerend waren. Ook strijdt ze in haar boeken tegen het oppervlakkige leven en de eenzaamheid. In ‘Bonjour Tristesse’ is niet sprake van een familieleven. Anne die voor structuur zorgt en een gezin vormt wordt verdreven. Ook vader leidt een leeg leven. Om de verveling en de eenzaamheid tegen te gaan neemt hij elk half jaar maar een andere vrouw. Het is allemaal de normaalste zaak van de
Tijd: Het verhaal is geschreven rond 1950. Van een tijdsaanduiding is in het boek geen sprake. Het zou ook in deze tijd kunnen spelen. Ruimte: Het verhaal speelt zich af aan de kust van de Middellandse Zee, vooral in de rijkere milieus. De vertelling geschiedt vanuit Parijs. Perspectief: Er is hier sprake van de ik-stijl. Cécile vertelt aan ons de gebeurtenissen die we dus ook louter door haar ogen te zien krijgen. Ik denk dat ik daarom alleen Cécile een round-character heb gegeven. We krijgen vooral haar gevoelens te zien. Over de andere personen komen we via haar te weten (wat niet echt objectief hoeft te zijn). Thematiek: Het mondaine milieu: Ook dit verhaal speelt zich af in rijke kringen, wat in meer boeken van Sagan voorkomt. In deze kringen spelen geld, alcohol een grote rol. Bezint eer ge begint: Denk na over de gevolgen alvorens je iets onderneemt want er is vaak geen weg meer terug. In Bonjour Tristesse is ook sprake van iemand die iets onderneemt en eerst de situatie niet kan inschatten. Toch kan niet worden gesteld dat Cécile niet wist wat ze deed. Ze wist juist heel goed wat ze deed maar ondernam geen poging om haar plan tot stoppen te zetten. Eenzaamheid: Cécile voelt zich alleen, verraden en in de steek gelaten door haar vader. Voordat hij een relatie had met Anne waren Cécile en hij soulmates (allebei een ongedwongen leven). Als hij voor Anne en haar levenstijl kiest is dit voor Cécile moeilijk te verkroppen. Helaas geldt ook voor Raymond dat hij een leeg leven heeft. Hij wisselt zo vaak van vrouw om de verveling en de eenzaamheid tegen te gaan. Anne wijst Cécile erop dat haar vaders levensstijl niet altijd zo zal voortduren. Ook hij zal oud en lelijker worden. Op het laatst zal hij voor zijn liefde moeten gaan betalen. Dit zal hem ongelukkig maken. Françoise Sagan gebruikt de eenzaamheid vaker als thema in haar boeken. Volgens haar zijn de mensen bang om te leven omdat ze geestelijk alleen zijn. In onze maatschappij worden mensen tot een kuddedier gedegradeerd (oppervlakkig leven). Mensen met afwijkende ideeën houden liever hun mond want ze hebben niet het lef om buiten de kudde te treden. De belangrijkste personen: Cécile: Een zeventien jarig meisje dat zonder moeder opgroeit en door haar vader wordt opgevoed. Met hem heeft ze een hechte band. Deze band wordt verstoord door Anne, zij vormt een bedreiging voor haar vertrouwde leventje. Dit neemt Cécile niet en ze probeert het kersverse paar uit elkaar te drijven. In het begin van het boek is Cécile naïef . Veel van de wereld weet ze niet en ze leidt een zorgeloos en gelukkig leven. Naar mate het boek vordert wordt Cécile volwassener. Ze ontdekt de lichamelijke liefde en heeft soms zeer complexe gedachten. ‘Gelukkig’ heeft ze ook nog een gemene kant. Terwijl ze haar plannetjes bedenkt realiseert ze zich dat ze verkeerd bezig is, maar ze zet ze wel voort. Raymond: De vader van Cécile, een man van rond de veertig, die al vijftien jaar weduwenaar is. Hij leidt een wild leven, waarin uitgaan, veel vrouwen en feesten een grote rol spelen. Zijn dochter is voor hem erg belangrijk. Voor haar heeft hij verschillende gelegenheden, om met een vrouw de koffer in te duiken, laten lopen. Toch kan het hem niet veel schelen dat zij voor haar examen is gezakt. Als ze maar van haar luxe leven geniet. Zijn relatie met Anne zet hij op het spel om er met zijn vorige vriendin, Elza, vandoor te gaan. Anne: Een 42-jarige aantrekkelijke vrouw, die serieus van karakter is. Bij haar is alles berekend (er zit structuur in haar leven). De mensen met wie ze omgaat komen allemaal uit de betere kringen en zijn allemaal succesvol. Niks berust bij haar op het toeval. Door een relatie met Raymond te beginnen, gaat zij zich verantwoordelijk voelen voor Cécile. Anne dringt Cécile haar een zeker en standvastige levenswijze op, wat niet geaccepteerd wordt. Aan de ene kant maakt ze op mij een onverschillige maar ook een zeer krachtige en directe indruk. Zij is de leidende figuur in het nieuwe gezinnetje maar is niet bijster geïnteresseerd in een ander. Aan de andere kant zien we iemand die op zoek is naar liefde en die denkt de ware gevonden te hebben. Wat dus uiteindelijk een fiasco blijkt te zijn. Elza: Zij is een ietwat simpele vrouw, met een verleden als figurant in een van de bars op de Chams-Elysées. Zij was de vriendin van Raymond voor zijn relatie met Anne. Zij is een eenvoudige vrouw die weinig eisen stelt. Je krijgt de indruk dat ze niet echt een intelligente vrouw is. Ze laat zich wel erg makkelijk voor Cécile’s karretje spannen, om zich vervolgens op Raymond te storten. Cyril: Een jonge rechtenstudent die op vakantie is, met zijn moeder, aan de kust van de Middellandse Zee. Cécile valt op hem omdat hij zo’n eerlijke, evenwichtige en beschermende indruk op haar maakte. Ook hij laat zich voor haar karretje spannen, alleen interesseert hem het doel niet echt, wat bij Elza wel het geval is. Hij doet het om Cécile een plezier te doen.
Inhoud: In het begin maken we kennis met Cécile, die op dat moment in Parijs zit. Ze vertelt over de zomer dat ze nog gelukkig was en over haar vader (Raymond) en Elsa (zijn minnares) Ze vertelt ook over haar trieste gevoel. Raymond, haar vader, houdt er nogal een wild leven op na. Hij deelt zijn leven elk half jaar met een andere vrouw. Hier is Cécile uiteraard niet zo blij mee, maar ze legt zich bij zijn vreemde drang neer. Cécile zelf, is pas gezakt voor haar examen, wat ze eigenlijk niet zo erg vindt. Haar vader vindt dat examen ook niet zo belangrijk, als ze maar van het leven geniet. Samen met haar vader (haar moeder stierf toen ze twee jaar was) leidt ze een ongedwongen en makkelijk leventje. Op dat moment is Elza de vriendin van haar vader. Zij gaat ook met hen mee op vakantie naar de Middellandse Zee. Ze ontmoet Cyril, de jongen van haar dromen. Normaal valt ze alleen op mannen van haar vaders leeftijd, maar Cyril vindt ze leuk Hij is ook op vakantie en woont met zijn moeder in een nabijgelegen villa. Samen met Cyril gaat Cécile zeilen en ze wordt verliefd op hem. Op een avond kondigt haar vader aan dat een oude vriendin van haar moeder komt logeren, Anne Larsen geheten. Cécile had al een keer met Anne te maken gehad toen ze van kostschool kwam. Haar vader had haar toen naar Anne heen gestuurd. Binnen een week had ze geleerd hoe ze zich moest kleden en hoe te gedragen. Met haar komst verandert het leven en de vakantie voor Cécile volledig. Anne wijst haar erop dat ze zich moet voorbereiden op haar herexamens en laat haar merken wat voor leventje ze nu met haar vader leidt. Cécile schaamt zich tegenover Anne over het plezier dat zij aan etentjes en feesten ontlenen. Op een avond gaan ze met z’n vieren naar het casino. Hier betrapt Cécile, Anne en haar vader in de auto. Cécile vindt dit verraad van haar vader tegenover Elza. De volgende ochtend maakt vader bekend dat hij met Anne wil gaan trouwen. Door het aankomende huwelijk voelt Anne zich sterk verantwoordelijk voor Cécile, wiens leven zij steeds meer gaat beheersen. Anne verbiedt Cécile de omgang met Cyril, zodat ze aan haar herexamen kan werken. Cécile is woedend op Anne en zint op wraak. Ze verzint een plan om haar vader en Anne uit elkaar te drijven. Elza en Cyril moeten in dit plan net doen alsof ze een stelletje zijn. Haar vader moet op deze manier jaloers worden, zodat hij Elza zal heroveren en Anne zal laten vallen als een blok. Haar vader zal moeten weten dat als hij trouwt met Anne, dat het met zijn huidige leventje is gedaan. Het plan werkt: eerst is doet haar vader alsof het hem niet deert, maar na een poosje is wel te merken dat hij jaloers wordt en in zijn eer is aangetast. Hij herovert Elza en laat Anne vallen. Anne, die door heeft dat Raymond er weer met Elza vandoor is (ze betrapt ze), vlucht met de auto naar Parijs. Onderweg krijgt ze een ongeluk, wat haar fataal wordt. Het is niet duidelijk of het een gewoon ongeluk is of een zelfmoordactie. Cécile ziet in wat ze heeft aangericht. Ze heeft Anne al die tijd als een voorwerp aanschouwt. Na Anne’s vluchtpoging realiseert ze zich dat Anne ook een mens is. Een groot schuldgevoel bekruipt haar. Op de begrafenis ontmoet Cécile Cyril voor het laatst. Ze loopt hem voorbij zonder iets te zeggen. De toekomst is weer als vroeger, Cécile en haar vader. Toch zullen ze Anne niet gauw vergeten. Mijn mening: Ik heb het boek met smaak uitgelezen. De inhoud was redelijk en best wel verrassend. Ik kan me goed voorstellen dat in de jaren vijftig er veel ophef over dit boek was. Nu kijken we niet echt meer van zo’n verhaal op, we zijn wel wat gewend. Verder is het taalgebruik niet moeilijk maar je moet er wel je gedachten bijhouden, want je raakt zo afgedwaald. Informatie over de schrijfster: In de jaren vijftig werd Sagan beschouwd als een revolutionair schrijfster. Ze schreef over de liefde op een immorele manier (samenwonen, wisselende seksuele contacten, seks voor het huwelijk en dit alles zonder consequenties), waardoor ze in die tijd vernieuwend werd gevonden. Veel mensen vonden de vrije liefde, die Sagan in haar boeken predikte, schandalig. Toch was haar eerste boek direct een groot succes. Het is verfilmd en in meer dan twintig talen vertaald. Dit succes bracht haar grote rijkdom, waardoor ze een luxueus leventje kon leiden. Het verhaal wordt vooraf gegaan door een gedicht van Paul Eluard. Hierin staat twee keer het zinsdeel ‘Bonjour Tristesse’ genoemd. Françoise Sagan is een pseudoniem van Françoise Quoirez. Zij is geboren op 21 juni 1935 in Cajarc. Ze was het jongste kind van de directeur van een elektriciteitsbedrijf en zijn vrouw. Ze kende een gelukkige en onbezorgde jeugd in een streek waar rust en ruimte nog volop aanwezig waren. Op haar vijftiende werd ze door haar ouders naar een kostschool in Parijs gestuurd. Hoewel ze deze jaren niet echt prettig vond, realiseerde ze zich dat de kostschool nodig was om te gaan studeren aan de universiteit van Sorbonne, iets wat ze graag wilde, al was het meer het studentenleven dat haar aantrok. Het geweldige uitgaansleven verminderde de aandacht voor haar examen, waar ze dan ook voor zakte. Ze had immers toch al besloten om schrijfster te worden. Op haar achttiende schreef ze in drie maanden ‘Bonjour Tristesse’ en deponeerde het in de brievenbus van uitgever Julliard. Het enorme succes van de roman leidde ertoe dat ze al op jonge leeftijd ‘zwom in het geld’ (maar dat gaf ze ook weer met grote hoeveelheden uit, o.a. aan grote sportauto’s). Verder schreef ze ook nog toneelstukken en vele andere romans.