Aliocha door Henri Troyat

Titel: Aliocha
Auteur: Henri Troyat
Uitgever: Editions j'ai lu Hoofdstuk 1
Alexis (oftewel Aliocha) heeft goed nieuws, hij is de een na de beste met Frans. Voor hem is dat bijzonder goed, want hij woont pas 5 jaar in Frankrijk. Hij en zijn familie zijn Russische vluchtelingen. Thuisgekomen is dit echter niet het belangrijkste nieuws want er is nieuws uit Rusland: Lenin is dood. Dit is groot nieuws, omdat het betekent dat de familie misschien binnenkort weer terug kan naar Rusland. Die middag op school spreekt Alexis met een jongen op school die altijd de beste in alles is. Het is de gehandicapte Thierry Gozehn. Beiden hebben ze een grote interesse in lezen van franse boeken. 's Avonds komen vrienden van de ouders van Alexis op bezoek, ook russen. De dood van Lenin wordt natuurlijk uitgebreid besproken. Zij hebben het als maar over de terugkeer naar Rusland. 's Avonds in bed wordt het Alexis en beetje te veel. Hij stelt zich voor hoe het zou zijn om terug te keren naar Rusland. Hij zou er zich een vreemdeling voelen. Maar hier in Frankrijk voelt hij zich ook anders dan anderen. Hij denkt terug aan het leven in Rusland en het verlaten van het huis. Dan wil hij alles van zich afzetten en pakt een boek, waarna hij in slaap valt. Hoofdstuk 2
Alexis is geboeid door een poëziestuk van Victor Hugo: "Les Djinns". Hij vraagt de mening van zijn moeder hierover en zij doet het af met: "ooit zul je nog wel echte Russische boeken lezen". De volgende dag op school moet Alexis een soort spreekbeurt over dit boek houden. 's Middags in de pauze geeft iemand Thierry een duw waardoor hij valt. Alexis gaat achter de jongen aan en er vindt een vervelende woordenwisseling plaats. Alexis wordt uitgescholden voor Bolsjewiek en dat doet hem zeer. Thierry nodigt hem uit bij hem thuis. Thuisgekomen zegt Alexis' moeder dat ze het maar niks vindt dat Alexis zich zo interesseert voor de franse literatuur, Russische literatuur zou beter zijn. En Alexis verteld de moeder over zijn bezoek morgen aan Thierry. Hoofdstuk 3

Het is de volgende dag. Thuis zijn vele kennissen van de ouders van Alexis en ze hebben het maar over Lenin, zijn begrafenis en de omstandigheden in Rusland. Alexis gaat zich klaarmaken en omkleden voor het bezoek aan Thierry. Bij binnentreden van zijn huis in een rijke buurt lijkt het of hij in een museum komt. Het huis is ontzettend vol met mooie dingen evenals de kamer van Thierry, die een eigen bibliotheek bezit. Terwijl ze zitten in de kamer praten de jongens bijna onophoudelijk over literatuur. De kennis hierover van Thierry is onbeperkt en Alexis voelt zich bij hem wat dom. Ook praten de jongens over meisjes en hun toekomst. Ze willen allebei graag schrijver worden en willen beiden de beste schrijvers van Frankrijk worden. Ook ontmoet Alexis de ouders de ouders van Thierry, die erg ï zijn. Thierry vraagt of hij voor zijn ouders de bespreking van het boek "Les Djinns" nog eens wil doen, net zoals hij in de klas deed. Alexis wil dit niet, maar Thierry blijft aandringen en Alexis begint zich te ergeren. Hierdoor veranderd de sfeer en Alexis wil naar huis. Al weglopend van zijn huis heeft hij er spijt van, maar durft dit niet te zeggen. Thuisgekomen denkt hij bij zichzelf dat hij nooit schrijver zal worden, Thierry is toch veel beter en hij vraagt zich af of bij Thierry hem nog wel wil als vriend na dit voorval. Hoofdstuk 4
In de ochtend pauze de volgende dag op school zeggen de jongens niks tegen elkaar. Pas als de jongens voor de middag pauze naar huis mogen praten ze tegen elkaar. Ze leggen het bij en constateren dat het een misverstand was. Samen lopen ze naar huis (deze keer wordt Thierry niet opgehaald door een chauffeur) en Thierry vraagt of hij even met hem mee naar huis mag. Alexis ziet dit eigenlijk niet zitten en zegt dat het huis heel klein is, hij heeft niet eens een eigen kamer. Maar dat maakt Thierry niet uit. Thuisgekomen ontmoet hij de beide ouders en deze praten weer over Rusland en de terugkeer. Alexis zit zichzelf op te vreten en kwaad te maken en schaamt zich toch ook wel voor zijn ouders. Thierry moet al snel weer weg, zijn eigen ouders wachten op hem en de moeder van Alexis nodigt hem uit een keer te komen eten. Deze uitnodiging neemt hij aan en gaat naar huis. 's Middags op school zegt Thierry tegen Alexis dat hij zijn ouders geweldig vindt en Alexis ogen prikken en worden troebel. Hoofdstuk 5
De ouders vinden dat als Thierry komt eten (a.s. zondag) het een echte Russische maaltijd moe worden. Dit wil Alexis absoluut niet en kan het uit hun hoofd praten; het wordt een echte franse maaltijd. Er is nieuws uit Rusland: Frankrijk is terughoudend met de erkenning van Rusland. Engeland daarentegen is wel positief. Net nu vandaag Thierry zou komen eten en Alexis maakt zich hierover zorgen. Maar alles gaat goed en het eten bevalt Thierry. Na het eten praten de jongens nog en Thierry moedigt Alexis aan zijn belevingen in Rusland in het klassenschrift te schrijven nadat hij zelf veel had aangehoord. Thierry zegt ook dat Alexis ook in het Russisch moet lezen over de geschiedenis. Hij vindt dat Alexis bevoorrecht is want hij kan wel twee talen. Alexis ziet dat absoluut niet zo, hij is het liefst gewoon een franse jongen die alleen Frans kan. Hij leest geen Russische boeken want die zijn alleen maar moeilijk en hij zet zich af tegen het leren van Russische geschiedenis. Hoofdstuk 6
Alexis en Thierry zijn samen naar het museum het "Louvre" geweest en dit vond hij geweldig, vooral de naakte portretten van vrouwen. Als Alexis zoals al een paar keer eerder op donderdag is gebeurd, weer bij de familie Gozelin gaat eten, krijgt hij de mededeling dat er familieleden meekomen eten. Dit zijn een oom en een tante van Thierry en een nichtje Gisèle. Zij is degenen die onder het eten vraagt welk schilderij Alexis het mooiste vindt en dat is: "La Source" van Ingres. Hij heeft er later spijt van dat hij het gezegd heeft want het is een schilderij van een naakte vrouw en hij is nog maar een "jonge" jongen. Na het eten vraagt Thierry of Alexis in de zomervakantie met hem mee op vakantie wil. En met goedkeuring van zijn moeder, vertelt hij de volgende dag dat hij graag mee wil. Alexis had besloten zijn belevenissen van zijn bezoek aan het Louvre in het klassenschrift te schrijven maar als hij het terugkrijgt, krijgt hij vervelend commentaar en een slecht cijfer. Natuurlijk schreef hij niets over zijn favoriete schilderij, bang voor commentaar. Na bemoedigende woorden van zijn vriend Thierry besluit hij enkele fragmenten van zijn leven in Rusland op te schrijven in het klassenschrift (zie H. 5). Dit verhaal wordt echter wel gewaardeerd en zelfs bekroond met een applaus van de klas. Dan roept een jongen in de klas dat hij het allemaal verzonnen heeft, dit misverstand wordt snel uit de weg geruimd maar het heeft Alexis diep geraakt en in de pauze kan hij zijn tranen niet tegenhouden. Hoofdstuk 7
Er komt een Russisch echtpaar eten bij de familie Krapivine. De ouders van Alexis en deze vrienden hebben het natuurlijk weer over de nieuwe ontwikkelingen tussen Frankrijk en Rusland. Het echtpaar heeft twee zonen en deze zitten op een soort (padvinders)kamp met Russische kinderen. Zij zitten dit aan te prijzen dat het leuk zou zijn voor Alexis, maar hij vindt dat natuurlijk niks. Het echtpaar zit er heel erg op aan te dringen en het wordt hem op een gegeven moment te veel en hij loopt kwaad weg. Zijn ouders nemen het wel voor hem op en van hem hoeft hij daar niet heen. Nadat hij zijn excuses heeft aangeboden voor het schreeuwen komt het weer goed en gaan ze door met eten. Hoofdstuk 8
Net als de familie wil eten, krijgen ze een stadstelegram. Hier staat een uitnodiging van
Lioubouvine in. Deze afspraak is met de advocaat die ervoor moet zorgen dat de familie Krapivine hun geld en bezit weer terug krijgt. Het gezin zou een paar dagen i.v.m. deze zaak naar Engeland gaan. Er zijn echter nogal wat strubbelingen rondom de terugkeer naar Rusland want hun advocaat had een fout begaan. Hoofdstuk 9
Alexis moet Thierry meedelen dat hij niet mee kan gaan naar Saint - Gervais. Hier geeft hij een andere reden dan de ware. De echte reden is dat de familie het niet kan betalen, omdat ze ook al een paar daagjes naar Engeland "moeten". Dan wordt Helène (moeder van Alexis), uitgenodigd door de moeder van Thierry. Zij wil graag dat Alexis toch met hen meegaat om Thierry gezelschap te houden. Na overleg beslissen de ouders dat Alexis toch mee mag en hij is echt dol gelukkig. Die donderdag gaat Alexis naar Thierry toe en hij geeft Alexis zijn bergschoenen, waar hij heel trots op is. Hoofdstuk 10
Alexis is inmiddels in Saint - Gervais. Hij ligt in bed, maar hij kan niet slapen omdat hij moet denken aan de dingen die hij daar allemaal wel niet gedaan heeft. Ook Thierry kan niet slapen en samen praten ze over de toekomst (als Alexis weggaat). Hij heeft ook al brieven geschreven naar zijn ouders en zijn ouders naar hem (in het Russisch) en hij voelt zich aan de ene kant wel schuldig om te vertellen wat voor leuke dingen hij heeft meegemaakt en hij wil ze graag laten deelnemen van zijn vreugde. Hoofdstuk 11

Alexis en Thierry groeien in deze vakantie nog meer naar elkaar toe en Alexis voelt zich ook heel fijn in de familie van Alexis. Maar op een gegeven moment maakt de moeder van Thierry een opmerking over mensen van lage komaf die zich omhoog gewerkt hebben en Alexis vraagt zich af wat ze dan wel niet van zijn ouders zouden vinden. Thierry's nichtje Gisèle, neemt de twee jongens mee uit. Ze gaan naar een soort discotheek, maar Thierry kan daar niet dansen vanwege zijn handicap. Als Alexis en Thierry naar huis lopen zegt Thierry dat de vriendin van Gisèle, Momtire, Alexis wel leuk vond maar Alexis voelt meer voor de mooie Gisèle. Hoofdstuk 12
De vakantie komt aan z'n eind en Alexis zit alleen in de trein voor zijn terugreis. De familie blijft namelijk nog een tijdje. Alexis denkt aan wat er nog allemaal is gebeurd; het bezoek aan de mis in de kerk en daarna de wandeling met o.a. Martine en Gisèle. Thierry en Alexis gingen met hen mee, maar het is een zware wandeling en halverwege verliest Thierry zijn evenwicht en valt. Hij verbiedt iedereen iets tegen zijn moeder te zeggen, maar eenmaal thuis gekomen is zijn moeder heel bezorgd en belt een dokter. Thierry moet een paar dagen in bed blijven. Alexis houdt hem zoveel mogelijk gezelschap en ze praten over het Russische boek dat Alexis nou echt eens moet lezen en over de terugkeer van Alexis morgen naar Neuilly. Hoofdstuk 13
Eenmaal thuisgekomen heeft hij al snel heimwee, helemaal wanneer de moeder van Thierry een brief stuurt en het heeft over de fantastische vriendschap tussen Alexis en Thierry. Er volgen vele brieven tussen de twee vrienden. Thierry vertelt een keer dat hij weer een ongeluk heeft gehad en dit schokt Alexis. Vanaf het ongeluk gaat het alleen maar slechter met Thierry en hij heeft moeite met schrijven dus schrijft hij heel weinig of niet, maar hij kan niet zonder de brieven van Alexis, dus hij vraagt hem of hij nog wel wil blijven schrijven. Alexis gaat met zijn ouders naar het theater en hij vertelt Thierry hiervan. Hij zou graag met Thierry als hij weer terug is naar het theater willen. Dan is plotseling de schrijver van zijn Russische boek overleden, Anatole France. Hij woont de ceremonie bij en vertelt hierover in alle details aan Thierry. Hoofdstuk 14
Er is iets vreselijks gebeurd: familie Krapivine krijgt een brief van Thierry's moeder om te vertellen dat Thierry is overleden. Iedereen is geschokt en ontsteld en vooral Alexis natuurlijk. Het steekt hem dat zijn ouders zeggen dat hij maar andere vrienden moet zoeken. Daarnaast is er nog ander slecht nieuws: Frankrijk maakt weer contact met Rusland wat de terugkeer van de familie niet zal bevorderen. Hoofdstuk 15
De situatie tussen Frankrijk en Rusland verbetert niet. Alexis vraagt zich af wat erger is: het verliezen van je land of je beste vriend? Ze blijven geëmigreerde Russen zonder geld. Ze zullen alleen een nieuwe reden moeten zoeken om te leven. Alexis gaat zijn ouders slaapkamer binnen en pakt een Russisch boek: "La Guerre et la paix". Zijn ouders zijn verrast en blij hiermee. Hij denkt terug aan Thierry en bij het lezen van de Russische woorden moet hij terugdenken aan zijn jeugd en hij begint het Russisch weer mooi te vinden.