Samenvatting Op de terugweg van de reis 'Nederlandse cultuur voor Nederlandse emigranten' van Nieuw- Zeeland naar Amsterdam loopt het vliegtuig van Jacques Bekker vertraging op bij een tussenstop in Sydney. Jacques is van plan om in de tussentijd Moniek Ilegems, een oude vakantieliefde, op te zoeken. Hij vindt haar, terwijl ze net bezig is koffers in haar auto te laden. Ze herkent hem en ze vraagt of hij haar wil helpen. Waarom wil ze eerst niet zeggen, ook niet waar ze naartoe gaat. Jacques helpt haar, alleen als hij op tijd terug is voor zijn vliegtuig. Ze vertelt hem dan waarom ze moet 'verdwijnen'. Ze wordt gezocht door de politie, omdat ze belastingfraude heeft gepleegd. Ze rijden naar een autohandelaar, daar moet Jacques een nieuwe auto kopen voor Moniek. De tijd begint te dringen en dan besluit hij in een dwaas moment én op aandringen van Moniek om met haar mee te gaan. Ze trekken door Australië, weg van de drukke steden, het lege Australische landschap in. Om niet herkend te worden nemen ze andere namen aan en ze vermommen zich. Moniek knipt haar haar en blondeert het. Jacques scheert zijn hoofd kaal en laat zijn baart staan. Ze hebben valse paspoorten geregeld en tickets naar Londen. De verdwijning van de rijke en beroemde 'Madame Twenty', deze bijnaam is verzonnen door Jacques toen hij de vriend was van Moniek, is inmiddels voorpagina-nieuws. Maar dan lezen ze in de krant dat de man met wie Moniek de boel heeft opgelicht is gearresteerd en in zijn cel zelfmoord heeft gepleegd. Hun valse paspoorten zijn onbruikbaar geworden, want de man had zijn paspoort langs dezelfde wegen verkregen. Ook blijkt dat de 'zakenpartner' van Moniek al het geld van de gezamenlijke bankrekening heeft gehaald. Dat betekent dat ze geen geld meer hebben, behalve de paar honderdduizend dollar die Moniek cash bij zich heeft. Op een dag houden ze even pauze in een café. Als ze daar zitten komt er net een reportage over hun op televisie. Beiden worden gezocht. Ze krijgen het doodsbenauwd en ze zijn bang om herkend te worden. Snel vertrekken ze en rijden verder de woestijn in. Onderweg stoppen ze bij een groot meer, waar ze de hele dag doorbrengen. Maar dan worden ze door twee mannen beroofd van al hun geld. Deze mannen hadden hun in het café herkend. Hun auto wordt vernield, zodat ze midden in de woestijn vast zitten. Ze kunnen niets anders doen, dan in de woestijn lopend te zoeken naar een weg en daar hopen dat er auto langs komt rijden die hun oppikt. Gelukkig stopt er een auto en de bestuurder, Rick, neemt ze mee, hij herkend ze. Hij neemt ze mee naar het huis van zijn vriendin, Eileen, terug naar de bewoonde wereld. Ze mogen er blijven slapen. De volgende dag doet Moniek een interview voor veertigduizend Australische dollars, zo hebben ze weer wat geld. Ze mogen nog een nacht in het huis van Eileen blijven slapen voor achtduizend dollar. Die avond loopt alles uit de hand, er ontstaat een ruzie tussen Moniek en Eileen, die eindigt als Eileen wordt doodgeschoten door Moniek. Ze moeten weer vluchten en nemen hiervoor de jeep van Rick mee. Ze huren een huisje ergens midden in de woestijn. Hier blijven ze maandenlang wonen. Maar op een dag krijgen ze een brief waarin staat dat er op die plek een stuwmeer komt en dat het huis wordt afgebroken. Moniek zegt dat ze wil blijven en Jacques stemt voor de zoveelste keer in. Terwijl het de bedoeling was dat hij alleen maar de paar uurtjes die hij had door de vertraging zou doorbrengen bij Moniek, áls ze er dan wel was. Maar zijn mening verandert meteen als hij Sonja op de televisie ziet en hem zoekt. Hij besluit weg te gaan en moet hiervoor echt wegvluchten van Moniek. Hij komt een behoorlijk eind, maar Moniek vindt hem terug en ze bedreigt hem met een pistool. Ze vertelt hem nu voor het eerst waarom ze vroeger met hem omging. Ze deed het alleen maar om een vriendin te pesten door haar vriendje te versieren en dat ze hem na een week niet meer kon gebruiken, maar ze werd toch echt verliefd op hem, maar gaf er niet aan toe. Ook omdat hij drie jaar jonger was. Als Jacques weigert met haar mee terug te gaan, schiet ze niet hem, maar zichzelf door het hoofd. Hiermee zadelt ze Jacques op met de problemen, natuurlijk ook met het feit, dat hij hoofdverdachte is voor de moord op Eileen. Jacques verstopt het lijk van Moniek en vlucht. Later keert hij nog een keer terug naar de plek waar hij Moniek heeft neergelegd, maar daar blijkt politie te zijn die hem onmiddellijk arresteert. Verwerkingsopdracht Ik heb gekozen voor verwerkingsopdracht A6. De opdracht luidt als volgt:
CULTUUR VAN HET WERK Beschrijf wat jij uit het gelezen boek hebt geleerd over het land en de cultuur waar het zich afspeelt. a) Vermeld eerst waar het verhaal zich afspeelt. Wat voor aanwijzingen had je daarvoor? Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Australië. Dit blijk uit de plaatsnamen die meerdere keren in het verhaal worden genoemd. Plaatsnamen als: Sydney, Melbourne en Lake Eyre. Dit zijn stuk voor stuk plaatsen in Australië. Een ander (kleiner) deel van het verhaal speelt zich af in België. Dit weet ik, doordat de naam Oostende, meerdere keren in het verhaal voorkomt. Dit is voornamelijk tijdens de flashbacks die om het hoofdstuk in het verhaal voorkomen. b) Noteer vervolgens wat jij op dit moment afweet van dat land en de bijbehorende cultuur. Bij het woord ‘Australië’ denk ik aan kangoeroes, koalabeertjes en de eucalyptusboom. De eucalyptusboom was een hele grote boom, dat heb ik op de basisschool een keer geleerd. Verder weet ik niet veel over Australië, omdat ik me hier nooit voor heb geïnteresseerd. c) Vind je daar ook iets van terug in het gelezen boek? (noteer!) Kangoeroes en koalabeertjes: De woorden kangoeroes en koalabeertjes worden wel gebruikt in de tekst maar er wordt verder geen informatie over gegeven. Bladzijde 30: …Jack keek uit naar zijn eerste kangoeroe; volgens Moniek kwamen die in de schemering tevoorschijn. Maar waarschijnlijk niet hier, in de dichtbewoonde kuststrook. In Darling Point woonden koalabeertjes, ze kwamen vaak in haar tuin… De eucalyptus boom
De naam eucalyptusboom komt wel in het verhaal voor, maar echte informatie over de eucalyptusboom staat er niet in. Bladzijde 114: … de Yorty te voorschijn om even later weer achter de eucalyptusbomen te verdwijnen… d) Zoek tenslotte meer informatie over dit land en deze cultuur en voeg dat toe aan je leesdossier! Op het internet is voldoende informatie aanwezig over Australië, maar de meeste sites zijn in andere talen, daarom heb ik een stuk uitgekozen in het Nederlands, zodat het beter te lezen is. 1. Demografische gegevens Totale bevolking: 18.322.231
Leeftijdsopbouw: 0-14 jaar: 22% (vrouwen 1.929.366; mannen 2.032.238) 15-64 jaar: 67% (vrouwen 6.017.362; mannen 6.181.887) 65 + : 11% (vrouwen 1.227.004; mannen 934.374) Bevolkingsgroei: 1,31% Geboortecijfer: 14,13 per 1000 inwoners
Zuigelingensterfte: 7,1 dood geborenen op 1000 levend geborenen
Etnische verdeling: 95% blanken, 4% aziaten, 1% aboriginals en anderen (Bron: CIA World Factbook 1995: Australia) Ter vergelijking volgen hier enige statistische gegevens over Nederland. Bron: Statistisch Jaarboek 1995, CBS. De meeste cijfers zijn gebaseerd op de situatie van 1993. Totale bevolking: 15.341.553 (1994) Leeftijdsopbouw: 0-19 jaar: 24,5% = 3.751.154
20-39 jaar: 32,7% = 5.011.430
40-64 jaar: 29,8% = 4.570.975
65-79 jaar: 10,1% = 1.543.699
80 + ouder: 3,0% = 464.295
Bevolkingsgroei: 6,7 personen per 1000 inwoners
Geboortecijfer: 12,8 per 1000 inwoners
Zuigelingensterfte: 6,3 per 1000 inwoners
Dit is een plaatje van Melbourne, een plaats waar Jacques en Moniek een deel van hun tijd hebben doorgebracht. Er stond verder geen informatie bij over Melbourne. Hieronder vindt u een plattegrondje van Australië. De onderstreepte namen zijn plaatsen waar Moniek en Jacques zeker zijn geweest
Australië/ Nieuw Zeeland

Down under
31 daagse rondreis Australië- Nieuw Zeeland
Ondersteboven zult u zijn van deze unieke Down Under combinatie-reis door zowel Australië, ooit Nieuw-Holland genoemd, als het fraaie Nieuw-Zeeland. Nog niet eerder werd deze interessante landen-combinatie zo voordelig op de Nederlandse markt gebracht. Door te vliegen met Singapore Airlines en gebruik te maken van twee binnenlandse vluchten overbruggen wij eenvoudig grote afstanden op dit kleinste continent ter wereld en wordt het reizen minder vermoeiend. Deze reis is bovendien goed te combineren met een bezoek aan bijvoorbeeld Singapore, Indonesië, het zuidereiland van Nieuw Zeeland of uw geëmigreerde familie. Op verzoek maken wij uw rondreis op maat en bezoekt u slechts een van de twee landen. Beide landen staan bekend om hun vriendelijke bevolking, immense ruimte en een overweldigende natuur. Onder invloed van wind, zon en water zijn uitzonderlijke landschappen ontstaan. Prachtige contrasten zien wij tussen de verstilde monoliet Ayers Rock en het actieve vulkanische landschap rond Rotorua. Maar ook tussen het wereldberoemde Great Barrier Reef en de idyllische stranden van de Bay of Islands. Tussendoor maken wij fraaie dagwandelingen door nationale parken. Ook zullen wij kennismaken met de leefgewoonten van zowel de huidige bewoners, de zogenaamde "Aussies" en "Kiwi's", als de mythes en legendes van de oorspronkelijke bewoners van deze landen, namelijk de Aboriginals en de Maori's. Wij overnachten in schone, sfeervolle hotels en guesthouses met uitgebreide faciliteiten. Daarnaast zullen wij in de outback 3 nachten op luxe campings (met zwembad) gaan kamperen. OLYMPISCH SYDNEY
Vanaf ons hotel in de lommerrijke wijk Kings Cross wandelen wij dwars door de botanische tuinen met een uitgebreide verzameling exotische planten en bomen naar het welbekende Opera House. Dit excentrieke gebouw met daken in de vorm van bollende zeilen biedt een fraai uitzicht op de drukte in de nabije haven. Zeilboten en ferries laveren door de baai. Ook wij nemen de ferry vanaf Circular Quay. Op weg naar de winkelstraat bij Darling Harbour varen wij onder de schitterende constructies van Harbour Bridge door. Tegen de avond nemen wij na een bezoek aan "The Aquarium", de monorail, terwijl onder ons de stad voortbeweegt. KRONKELENDE GREAT OCEAN ROAD
Na twee volle dagen verlaten wij Sydney en reizen naar de imponerende Blue Mountains, zo genoemd vanwege de mistige dampen die door de hitte opstijgen uit de ontelbare eucalyptusbomen. Via de Hume Highway rijden wij vervolgens naar Canberra, de nog geen 100 jaar oude hoofdstad van Australië. Opvallend is de moderne architectuur van het nieuwe Parlementsgebouw, waar het mogelijk is om over het met gras bedekte dak te lopen of joggen. Daarvandaan heeft u een mooi uitzicht over het kunstmatige Burley Griffin-meer, genoemd naar de Amerikaanse architect van de stad, en op het oude Parlementsgebouw en oorlogsmonument. Deze drie bouwwerken zijn precies in elkaars verlengde geplaatst. Melbourne vervolgens is een smeltkroes van culturen en heeft woonwijken in fraaie Victoriaanse stijl, zoals Fitzroy en Carlton. De groengele trams passen goed in dit beeld. Ook op culinair gebied kunt u uw hart ophalen. Wat dacht u van een gerecht van emoe- of kangoeroevlees Overal op onze route komt u overigens verkeersborden tegen met waarschuwingen voor overstekende koala's en kangoeroes. Aan de zuidkust woont een grote pinguïnkolonie, die elke avond uit zee het strand opwaggelt om zich daar te nestelen. Deze unieke dierenparade willen wij zeker niet missen. De Great Ocean Road volgt zo'n 300 km. Langs de ruig kronkelende kustlijn, met fraaie panorama's, grillige kliffen, en de zeer spectaculaire rotsformatie "Twelve Apostles". Deze 12 tufstenen rotsbrokken zijn gevormd door de onophoudelijke branding en zullen uiteindelijk totaal worden opgeslokt. Maar dat is pas over enkele eeuwen. Op weg naar Adelaide overnachten wij in het historische dorpje Port Fairy met zijn 50 "National Trust" huizen en andere gebouwen, waar u het gevoel krijgt midden in een western-film verzeild te zijn geraakt. Wij maken hier een wandeling over het fraaie Long Beach. Ook slapen wij in het kleine vissersdorp Robe, waar men leeft van de kreeftvangst. Op een steenworp afstand ligt een schitterend strand met turkooisblauw water. Adelaide heeft ca. 1 miljoen inwoners en wordt omzoomd door een groene kransslagader van parken. Strandliefhebbers komen hier aan hun trekken en kunnen het historisch trammetje nemen, dat 30 minuten boemelt tussen het centrale Victoria Square en de drukbezochte stranden van Glenelg, een aboriginal naam die overigens ook in spiegelbeeld leesbaar is. ZANDSTENEN AYERS ROCK
Met het zand nog tussen de tenen verlaten wij de stedelijke zuidkust en trekken richting de ruige woestijnstaat Northern Territory, met de toepasselijke naam "Outback". Na een lange busreis door een eindeloos leeg landschap overnachten wij in de opaalmijnstad Coober Pedy, op een minder voor de hand liggende plaats, namelijk onder de grond. Langzaam zijn wij in het woestijnachtige land van de Aboriginals aangekomen, die overigens geen schrift kennen en hun eeuwenoude cultuur via verhalen en zang overdragen. De achtergestelde Aboriginals leven hier in kleine groepen met extensieve veeteelt en toerisme als enige bron van inkomsten. Natuurlijk bezoeken wij hun heilige centrum Uluru, ofwel Ayers Rock, een gigantische zandstenen monoliet. Deze grootste monoliet ter wereld, die al eeuwenlang wordtaanbeden door de Aboriginalstam Anunga, biedt onvergetelijke momenten met fascinerende kleurschakeringen tijdens zonsopgang en zonsondergang. Toepasselijk kamperen wij drie nachten in tweepersoonstenten op een campingressort met overigens uitstekende voorzieningen, zoals een zwembad. De sterksten onder u klauteren naar de bijna 400 m. hoge top van de roodkleurige "Rock" en genieten boven van het uitzicht. Al is de keuze aan u, want de Aboriginals willen eigenlijk dat geen enkele buitenstaander hun heiligdom betreedt. Ook bezoeken wij de majestueuze "drie-hoofdige" rotsformatie die de naam Olga's draagt, en natuurlijk Kings Canyon. Wij maken hier een mooie wandeltocht langs loodrechte 300 meter hoge rotswanden. Een heuse kamelensafari langs de Todd-rivier of een ballonvlucht boven de ruige Macdonell Ranges behoren ook tot de mogelijkheden, ook al zijn zij facultatief. Ons verblijf in het hart van Australië eindigen wij in Alice Springs, o.a. bekend van de "Flying Doctors". GREAT BARRIER REEF Per vliegtuig verlaten wij dit onwerelds landschap en landen in het subtropische Cairns om even onder te duiken in de wereld van zand, zee en zwemvliezen. Een schitterend paradijs van flora en fauna wacht onder water op bezoekers die getooid met een duikbril het hoofd onder water willen steken. Wij maken hier namelijk per boot een facultatieve trip naar het buitengaatse rif. Het zeeleven bewonderen vanuit een onderwatertunnel kan altijd nog. Bent u niet zo'n "zeeheld" of zonaanbidder, dan kunt u zelf een treinreis maken door de bergen rond Kuranda of wellicht wandelen door het vochtige Daintree regenwoud nabij Cape Tribulation. Deze bladzijden zijn afkomstig van: www.pagina.australie.nl Eindoordeel Het onderwerp

Het onderwerp van het verhaal is: jeugdliefdes die elkaar na een lange periode weer terugvinden. Het onderwerp vond ik leuk, maar ik kan mezelf er niet in herkennen (maar dat kan nog komen). Ik heb eigenlijk nog nooit nagedacht over dit onderwerp en het boek heeft me ook niet aan het denken gezet. Het boek roept geen ervaringen of gedachten bij mij op en ik kan ook niet aangeven of het boek in overeenstemming is met mijn gedachten. Dit komt waarschijnlijk doordat ik nog nooit over het onderwerp heb nagedacht en omdat ik er zelf geen ervaring mee heb. Het onderwerp is naar mijn mening met voldoende diepgang behandeld. Er worden veel gevoelens uitgedrukt en ook wordt er veel gebruik gemaakt van flashbacks. Ik vond het verhaal mooi, dus aan de rode draad in het verhaal zou ik niks veranderen. Wel zou ik iets minder gebruik maken van de af en toe overdreven lange zinnen en de uitgebreide omgevingsbeschrijvingen. De gebeurtenissen
Naar mijn mening zijn de gevoelens en de gedachten van de personen het belangrijkste in het boek. Deze gevoelens en gedachten veroorzaken namelijk de gebeurtenissen. Ik vond dat er voldoende gebeurtenissen in het boek voorkwamen, maar het verhaal om elke gebeurtenis heen vond ik over het algemeen te lang. Door de verschillende gebeurtenissen in het boek wilde ik steeds maar doorlezen en de uitgebreide vertellingen waren dan soms vervelend. De gebeurtenissen in het boek vond ik redelijk geloofwaardig. Het zou kunnen gebeuren, maar als iemand al deze dingen kan doen zonder snel gepakt te worden, wordt de geloofwaardigheid van het verhaal wel wat minder. Ik vond het wel jammer, dat het verhaal zo plotseling was afgelopen; Moniek schoot zichzelf dood en een bladzijde later werd Jacques aangehouden door de politie en was het verhaal al afgelopen. De personen
De personen in het verhaal kwamen in mijn ervaringen levensecht over: een rijke zakenvrouw en een schrijver/ tv-presentator. Hoewel de personen goed overkwamen, kon ik me niet goed inleven in het verhaal. Dit komt waarschijnlijk doordat de personen uit het verhaal vele jaren ouder zijn dan ik, deze personages hebben mij dan ook niet beïnvloed. Ook herken ik de personen niet in mijn eigen omgeving. In de persoon van Jacques waardeer ik zijn behulpzaamheid. Hij wil zijn jeugdliefde graag bij haar problemen helpen, met negatieve gevolgen voor zichzelf. In het personage van Moniek waardeer ik eigenlijk niets. Ze heeft Jacques meerdere malen aan het lijntje gehouden, om er zelf beter van te worden. Ik waardeer het personage van Moniek dan wel niet, maar ik zou niks aan haar veranderen als ik de auteur was. Want juist door haar gedrag loopt het verhaal zoals het loopt. Als zij Jacques niet zo gemeen had behandeld, was het misschien wel helemaal geen leuk verhaal geweest om te lezen. De opbouw
De opbouw van het verhaal vond ik een beetje vervelend. Eerst een hoofdstuk uit het heden, dan een uit het verleden. Dan weer een hoofdstuk uit het heden, dan weer een uit het verleden. Dat was af en toe wel vervelend, want ik raakte soms in de war door de tijdswisselingen. De heden- hoofdstukken sloten goed op elkaar aan, en de verleden- hoofdstukken ook. Onleesbare delen zaten niet in het boek, maar af en toe vond ik de zinnen wel een beetje onduidelijk. Ik moest de zin dan een paar keer lezen, voordat ik begreep wat er nou eigenlijk stond. Hele spannende delen vond ik niet in het boek zitten. Ik had al gehoord, dat Moniek zelfmoord zou plegen, dus ik had daar een spannend en uitgebreid hoofdstuk verwacht. Maar in tegenstelling kreeg ik een paar regels waarin de zelfmoord van Moniek beschreven werd. Dat vond ik wel jammer. Het einde vond ik niet zoveel aan. Het kwam wel erg verrassend, maar ik vond het een beetje saai. Het taalgebruik
Het taalgebruik van het boek vond ik minder moeilijk dan ik had verwacht. Soms zaten er wel lastige en lange zinnen in, maar na een paar keer lezen begreep ik het wel. De gebeurtenissen zijn naar mijn mening een beetje langdradig verteld en er zitten geen delen in het verhaal die ik lang zal onthouden. Dialogen kwamen in het verhaal voldoende voor en waren erg goed te begrijpen