The chamber door John Grisham

ZAKELIJKE GEGEVENS John Grisham
The chamber, Zwarte Beertjes, 1994-1, 592 blz. (eerste druk 1994) Advocaatroman EERSTE REACTIE Ik heb voor dit boek gekozen, omdat mijn moeder het me heeft aangeraden. Zij is namelijk een grote fan van deze schrijver en wist zeker dat ik dat ook zou worden, als ik dit boek zou lezen. Ik vond het een ontzettend goed boek. Ik heb geen ervaring met advocaatfilms of advocaatboeken, maar ik had gelijk een uitgebreide mening over dit boek. Het was zelfs zo goed dat ik me zou kunnen voorstellen, dat het emoties bij iemand opwekt. VERDIEPING Sam Cayhall, een fanatiek lid van de Ku-Klux-Klan, heeft twee Joodse kinderen vermoord en hun vader verlamt, die uiteindelijk ook zelfmoord pleegde. Ongeveer zijn hele leven zit hij in de gevangenis in Mississipi om op zijn doodstraf te wachten. Deze wist hij al die tijd uit te stellen met allemaal juristen. Sinds een jaar is hij het zat en besluit alle hulp af te wijzen, en zichzelf te gaan verdedigen. Plots biedt de jonge, net afgestudeerde Adam Hall zijn hulp bij hem aan, die Sam natuurlijk afwijst. Na een paar moeilijke gesprekken, overtuigt Adam Sam dat hij zijn kleinzoon is. Adam vindt de daden die Sam had verricht walgelijk, maar hij dacht dat hij zijn opa toch kon vrijpleiten. Als Sam het goed heeft gekeurd, gaat Adam gelijk aan het werk. Hij is erg onervaren en weet niet waar te beginnen. Als hij iets heeft bedacht, en dat in een rechtszaak gebruikt, wordt dat al snel verworpen. Toch zijn er nog genoeg punten waarmee hij hem vrij kan krijgen.Hij koopt een dokter om, die de rechter en de jury moet vertellen dat na een volledig onderzoek blijkt, dat Sam gek is en dat het dus niet z’n bedoeling was om de kinderen te doden. Als andere mensen worden verhoord, die dagelijks met Sam te maken hebben, zeggen deze dat Sam bij zijn volle verstand is en precies wist wat hij deed. Als ook het laatste voorstel verworpen is, gaan de dagen steeds sneller. Als hij nog één dag heeft, zegt Sam dat Adam zijn best heeft gedaan en het er maar bij moet laten. Inmiddels hebben ze goede verhoudingen met elkaar gekregen en wisselen veel emoties uit. Op de dag van de executie krijgt Sam zijn galgemaal (zijn lievelingsijsje) en moet hij zich klaarmaken. Hij wordt in een normaal pak gehesen en moet de isolatiecel in. Als de executie gaat beginnen, bedankt hij Adam en wordt hij vastgebonden. Ook al hoort Adam toe te kijken, hij rent met tranen het gebouw uit. Hij wil alles vergeten en niet weten hoe het met zijn opa afloopt. Het thema van het boek is trouw ondanks alles. Adam blijft aan Sam’s kant staan, terwijl deze lid is van de Klan en heel veel mensen het leven zuur heeft gemaakt en zelfs heeft gemoord. Hij doet er alles voor om hem vrij te krijgen en wordt ontzettend emotioneel wanneer dit niet lukt. Er is geen verband tussen de titel en het thema. De titel slaat op de soort roman. The chamber staat voor het vonnis, wat een advocatenterm is.
BEOORDELING Zoals ik al eerder zei is dit één van de beste boeken die ik ooit gelezen heb. De gedachten van de personages roepen iets bij je op. Ook de manier waarop Sam en Adam ineens dichterbij elkaar komen, is heel bijzonder. Het einde, waarin Sam doodgaat is nog het beste. Normaal verwacht je dat het goed met de persoon komt en dat het hem allemaal meezit. Het bijzondere van dit verhaal is, dat dat hier niet het geval is. Op een gegeven moment leggen ze zich erbij neer en weet je ineens dat het anders gaat lopen dan je dacht. De humor in het verhaal was ook heel apart. Op de meest serieuze of emotionele momenten, komt er ineens een grappige situatie naar voren. Bijvoorbeeld dat Sam als galgemaal ijsjes wil hebben. De schrijfstijl was duidelijk. Je was het niet plotseling in het verhaal helemaal kwijt. Het was zo geschreven dat je elk moment zowat voelde en dat je net zoveel als de persoon wist. Het was zo boeiend dat ik wilde dat het boek nog een stuk langer duurde, wat ik normaal nooit heb. Een bijzondere situatie vind ik als ze het opgeven. Dan gaan ze urenlang over hun familie zitten praten en vertellen elkaar grappen. Ze leren elkaar dan pas echt een beetje kennen. Daarom is Adam ook zo ontregelt en verdrietig als zijn opa vergast wordt. Ik heb de verfilming van het boek ook gezien. Deze vond ik echter wat slechter. De sterke band die ontstaat tussen opa en kleinzoon wordt niet of nauwelijks weergegeven. Dit is slecht omdat dit ongeveer het belangrijkste element uit het boek is. Ik zou dit boek aan iedereen willen aanraden die een beetje van humor, rechtszaken, emoties en spanning houdt. Zoals je hebt gelezen heb ik er geen negatief woord voor over en ga ik hem zeker nog een keer lezen.