Ondertitel : - Verschenen in: 1943
Aantal blz: 93
Leestijd: 2,5 uur
Uitgelezen op: 14-04-2001
Inhoud: Dit boek gaat over een piloot (Antoine de Saint-Exupéry zelf) die neerstort in een woestijn en een klein prinsje ontmoet. De piloot is geïnteresseerd in het prinsje en langzaam maar zeker komt de piloot achter het verhaal van het prinsje. De kleine prins is een mensje dat in zijn eentje met een bloem en drie vulkanen op een kleine planeet woont. Doordat hij de bloem erg arrogant vindt, besluit de kleine prins andere planeten en asteroïden te bezoeken om te kijken of daar meer te beleven valt. De kleine prins bezoekt op deze manier 7 planeten, waarvan de laatste onze Aarde is. Op al deze planeten ontmoet hij verschillende personen en dieren. Op de tweede planeet, die hij bezoekt woont een ijdeltuit, maar de prins heeft niet zoveel bewondering voor deze persoon en gaat verder naar de derde planeet. Daar ontmoet hij een dronkaard, die drinkt om zijn drankprobleem te vergeten. De kleine prins vindt dit gedrag erg vreemd en gaat weer naar planeet nummer vier. De vijfde planeet is de kleinste en een lantaarnopsteker woont op deze planeet, die steeds de lantaarn moet doven en aansteken, omdat de planeet erg snel ging draaien en daardoor de dagen en nachten snel voorbij zijn. De prins heeft bewondering voor deze man, omdat hij de enige is die niet alleen zichzelf denkt. Na acht dagen is het water op van de piloot en de kleine prins en de piloot besluiten om een put te gaan zoeken. Die vinden ze en dan beseft de kleine prins dat dit de plek is waar hij op Aarde was terechtgekomen en hij wil graag weer terug naar huis. Dan ziet hij de slang die hij de eerste keer op de Aarde ook tegenkomen was en hij vraagt of de slang hem dood wil bijten, omdat hij geen fut meer heeft voor de lange reis terug. De piloot is daardoor erg verdrietig, want hij was erg van de kleine prins gaan houden. Maar de prins zegt hem dat ze elkaar altijd via de sterren kunnen zien en elkaar kunnen troosten. Persoonlijke beoordeling: In het begin was ik bang dat het boek nogal kinderachtig zou zijn. Gelukkig viel dat heel erg mee. De zinnen waren wel erg makkelijk in elkaar gezet en ook vrij kort. Het verhaal was op zich goed te begrijpen, maar de gedachte achter het verhaal was moeilijker te onderscheiden. Het verhaal heeft een diepere bedoeling en daardoor is het verhaal niet alleen voor jongere, maar ook voor oudere mensen geschikt om te lezen. Dat vond ik erg leuk aan het boek. Het boek is totaal niet herkenbaar in mijn eigen belevingswereld, omdat het een fictief verhaal is. Er gebeuren verscheidene dingen, die in het echt nooit kunnen gebeuren, zoals bijvoorbeeld de reizen die de kleine prins maakt met de raket en de verschillende werelden die hij bezoekt. Het verhaal was verder goed te lezen en te begrijpen, doordat er ook geen moeilijke woorden werden gebruikt. Je kon je er ook best goed in inleven, ook al kon je jezelf
niet met de hoofdpersoon associëren. De gedachten van de kleine prins zorgen ervoor dat je zijn beslissingen goed kan begrijpen. Een ander leuk aspect van het boek vind ik het feit dat de auteur ook zelf in het verhaal speelt en wel als de piloot die het prinsje ontmoet en langzaam achter zijn verhaal komt. De schrijver van een boek komt meestal niet zelf in het boek voor en dat vind ik wel speciaal in dit boek. Ik vind het ook grappig dat je het gehele boek en de gebeurtenissen door de ogen van een kind bekijkt. Je merkt hoe een kind denkt over volwassenen of over andere, toch belangrijke dingen in het leven, zoals vriendschap. Alle verschillende ‘personen’, zoals een bloem, hebben menselijke gevoelens en karaktertrekken en daardoor leren jongere kinderen die het boek lezen, ook wat meer over het leven, vriendschap en de fantasie te ontwikkelen. Voor volwassenen is het achterliggende verhaal, de achterliggende gedachte van het verhaal erg mooi. Ik vond het verder een vrolijk en fantasierijk boek. De serieuzere overdenkingen en de diepgang van het verhaal vond ik erg fascinerend. Verklaar de titel: De titel van het boek is ‘Le petit prince’, oftewel ‘De kleine prins’. Die titel slaat op de hoofdpersoon van het boek. Dat is namelijk een kleine prins van een planeet die besluit om op onderzoek uit te gaan naar andere planeten om te kijken of hij daar beter zou kunnen leven dan in zijn eigen wereldje. Dat de hoofdpersoon een prins is, kan misschien slaan op het feit dat de kleine prins het eigenlijk heel goed had op zijn eigen planeet en dat hij dus eigenlijk helemaal niet naar de andere planeten hoefde te reizen, omdat hij alles had wat hij nodig had op zijn eigen planeet. Prinsen zijn wel vaker omschreven als verwend. Er was verder geen ondertitel aanwezig. Waar de auteur zijn verbeelding uitputte: Antoine de Saint-Exupéry leefde van 1900 tot 1944 en tijdens de tweede wereldoorlog werd hij als piloot van de Geallieerden neergeschoten. Dat vind je ook terug in het verhaal, waarin hij zelf de piloot speelt. Antoine was een humanist en dacht vaak na over de zin van z’n werk en dat kun je in het boek ook duidelijk terugvinden. Je merkt aan de kleine prins dat hij vaak nadenkt over de zin van het leven en de omgang met bepaalde mensen of dieren. De mening en gedachten van de kleine prins worden heel duidelijk weergegeven in het boek en je merkt dat het kleine ventje ook over veel verschillende dingen nadenkt en de band tussen hem en zijn omgeving onderzoekt. De auteur heeft de kinderlijke aspecten van de kleine prins goed verbonden met de volwassenen die in het boek voorkomen. Zo geeft hij de relatie tussen kinderen en volwassenen goed weer. De hoofdpersoon en de realiteit: De hoofdpersoon is in dit geval de kleine prins en hij is nog maar een kind in het boek. Hij woont op een kleine planeet met alleen een bloem die nogal arrogant is en dat kan de kleine prins niet waarderen. Hij besluit om zijn planeet te verlaten en kijken of er op andere planeten beter te leven valt. Hij is dus vrij impulsief in zijn beslissingen en hij wil graag zijn situatie ontvluchten, omdat hij zich daar niet op zijn gemak voelt. Hij staat niet machteloos op het moment dat hij zijn planeet verlaat, want hij heeft er duidelijk voor gekozen en hij is ook erg nieuwsgierig. De kleine prins is erg gesteld op zijn vrijheid en daarom besluit hij ook in eerste instantie om zijn eigen, vertrouwde planeet te verlaten. De kleine prins heeft ook altijd wel een eigen mening klaar over de verschillende andere personen die in het verhaal voorkomen. Hij heeft over hen snel zijn oordeel klaar en die steekt hij niet onder stoelen of banken en besluit om gewoon verder te reizen als het hem niet bevalt. Het ideaal van de kleine prins is waarschijnlijk een planeet met nog meer mensjes zoals hij zelf, die hetzelfde als hij denken en waarmee hij zich kan associëren en ook beter mee kan communiceren. De prins is wel solidair, omdat wanneer hij bij de vijfde planeet is aangekomen, zich bedenkt dat deze lantaarnopsteker toch wel een speciaal iemand is. Hij heeft respect voor deze persoon, omdat dit de eerste persoon was die niet alleen aan zichzelf dacht, maar zichzelf helemaal wegcijferde in het belang van zijn planeet. De samenhang en de symboliek van het verhaal: Het thema van dit verhaal is dat de auteur zijn kritiek op de samenleving wil laten blijken. Hij doet dat via een klein, onschuldig kind. Een jongetje dat een kroontje draagt en zichzelf een prinsje noemt. Het kleine prinsje bezoekt verschillende planeten en ontmoet daar verschillende mensen en dieren. De mensen zijn allemaal heel verschillend en erg overdreven beschreven. Er is bijvoorbeeld een koning die op een planeet woont en het prinsje gelijk als een onderdaan van hem ziet. Een ijdeltuit, die denkt dat het prinsje alleen langs komt om hem te bewonderen en nog meer van die uitersten van karaktereigenschappen komen naar voren in dit boek en worden in het verhaal aan bod gebracht. Op deze manier laat de schrijver de verschillende, slechte eigenschappen zien die volwassenen kunnen hebben en hij beschrijft ze heel overdreven zodat het duidelijk merkbaar is dat het slechte mensen zijn en dat het ook duidelijk op het prinsje overkomt dat hij in slecht gezelschap verkeert. Als de piloot en het prinsje op het einde van het boek afscheid moeten nemen, is het doel van de piloot volbracht. Het was de bedoeling dat de piloot zichzelf wat beter zou voelen, omdat hij zich tijdens het verhaal niet goed voelde. Hij was niet in vrede met zichzelf. Maar als de twee afscheid hebben genomen heeft de piloot zijn ‘ik’ gevonden. Het prinsje sterft niet echt in het verhaal, maar ‘wordt’ een ster. Hij lijkt voor de piloot nu heel ver weg, terwijl hij eigenlijk ook heel dicht bij is, omdat de piloot hem nu elke avond kan zien. Citaten: Het boek begint met deze zin: “Toen ik een jaar of zes was, zag ik een keer een prachtige plaat in een boek over het Oerwoud, dat ‘Ware Verhalen’ heette.” Dit wordt gezegd door de piloot, die in het boek voorkomt. Het beschrijft hoe de piloot de kleine prins ontmoette, nadat hij een gedeelte van zijn levensverhaal heeft verteld. De laatste zin in het boek is: “En nooit zal een groot mens

kunnen begrijpen hoe belangrijk het is!” Dit wordt gezegd door de kleine prins, die na zijn avonturen tot de conclusie is gekomen dat volwassenen vaak over andere dingen nadenken dan kleine kinderen. Hij heeft moeite met het begrijpen van volwassenen, doordat zij vaak meer aan zichzelf denken dan aan anderen, terwijl dat volgens het prinsje bij kinde-ren niet het geval is. Bladzijde 47: “Ik bezit een bloem die ik elke dag begiet, en drie vulkanen die ik elke week uitveeg. Want de dode vulkaan veeg ik ook – je kunt nooit weten. Voor mijn vulkanen en mijn bloem is het nuttig dat ik ze bezit. Maar jij hebt voor de sterren geen nut…” Dit verteld de kleine prins aan de zakenman die hij op de vierde planeet heeft ontmoet. Hij wil duidelijk maken aan de zakenman, dat hij alleen maar doet waar hij zin in heeft en dat het tellen van de sterren geen baat heeft voor de sterren zelf, omdat alleen de zakenman zelf daar baat van heeft, om zijn rijkdom te kunnen bepalen. Ik vind dit een mooie zin omdat de kleine prins duidelijk zijn mening laat blijken en met maar weinig woorden de zakenman precies kan raken waar het pijn doet. Bladzijde 51: “De kleine prins durfde zichzelf niet bekennen, dat hij zo’n spijt had over de gezegende planeet met haar veertienhonderdveertig zonsondergangen in vierentwintig uur.” Ik vind dit een mooie, kernachtige zin, omdat hier duidelijk wordt gemaakt dat de kleine prins ook zwakke kanten heeft, omdat hij hier de waarheid niet onder ogen durft te zien. Bladzijde 86: “Je hebt ongelijk. Je krijgt verdriet. Het zal lijken alsof ik dood ben en dat is niet zo… Mijn lichaam zal niets anders zijn dan een oud omhulsel dat weggegooid wordt. Daar is niets verdrietigs aan. “ De kleine prins zegt dit bij zijn afscheid tegen de piloot. Hij wil hem duidelijk maken dat hij altijd in het hart van de piloot aanwezig zal zijn en dat de piloot daarom niet om hem hoeft te treuren. Ik vind dit een mooie zin, omdat de prins erg duidelijk zegt waar het op slaat en zo probeert het verdriet van de piloot te laten afnemen. Ook al heeft hij besloten om de makkelijke weg te kiezen, laat hij ook zien dat hij aan anderen denkt, door de piloot te proberen zijn beslissing uit te leggen en hem veel verdriet te besparen.