J. Bernlef, Hersenschimmen. Querido, Amsterdam, 40e druk, 2000
J. Bernlef, in werkelijkheid Hendrik Jan Marsman is op 14 januari 1937 in sint Pancras (Noordholland). Hij groeide op in een middle-class familie. Hij begon in 1954 met schrijven als hij het HBS had voltooid en de studie aan de Politiek-sociale Faculteit van de universiteit van Amsterdam. Zijn eerste prijs was de Reina-Prinsen Geerligsprijs in 1959 voor een aantal verhalen en gedichten die hij onder het pseudoniem J. Bernlef had ingestuurd. Hij is niet alleen een schrijver van boeken maar ook van kritieken in o.a. de groene Amsterdammer, het Parool, het Algemeen Dagblad enz. Ook schrijft J. Bernlef toneelstukken. Genre: epiek, psychologische roman. II. DE SAMENVATTING
Maarten Klein die al vijftien jaar met Vera samenwoont in de VS, kijkt op een zondag uit het raam, om naar de kinderen te gaan kijken die uit school komen doordeweeks, hij verbaast zich dat ze niet komen. Hij komt erachter dat het zondag is en dat de kinderen dus geen school hebben. De rest van de dag blijft hij dingen vergeten. Zo gaat dat een aantal dagen door tot hij op een zekere ochtend uit bed stapt om naar de IMCO-vergadering te gaan hij komt bij het huisje bij het strand en merkt dat hij helemaal geen werknemer meer is en dat hij al jaren met pensioen is. Vera die inmiddels ook al gemerkt heeft dat zijn geheugen zo lek is als een mandje, gaat naar dokter Eardly. Hij geeft haar het advies om samen met Maarten eens wat fotoboeken door te kijken om zijn geheugen weer op een rijtje te krijgen. Wanneer zij dit doen blijkt dat hij plots alles tot in detail weet te herinneren.Dokter Eardly komt die dag nog even langs om te kijken hoe de test is gegaan. Als Maarten antwoord wil geven blijkt dat hij plotseling als verkeerd zegt. Het lukt hem niet de juiste woorden te zeggen. De volgende dag herkent hij zelfs Vera niet meer! Hij vraagt ook aan Vera of pappa al naar kantoor is. En zijn proces blijft doorzetten. Vera is ten einde raad en gaat naar dr. Eardly die advies geeft hem thuis in bed te houden. Later wordt hij naar een kliniek gebracht. Hij kan helemaal niet meer denken. Daar takelt hij steeds verder af tot hij alleen nog maar met zijn ogen dicht kan luisteren naar de stem van zijn vrouw. III. ERVARINGSVERSLAG A. Ik heb het boek gekozen omdat mijn broer het een goed boek vond en omdat er ik een soortgelijk geval in mijn familie heb mee gemaakt. B. De hoofdpersonen zijn: - Maarten Klein; een 71 jarige man, oud-medewerker van IMCO, een bedrijf dat allerlei statistieken over de visserij bijhoudt. Maarten is een persoon die heel erg van stabiliteit houdt, hij heeft een strakke routine. - Vera; de vrouw van Maarten, iemand die vrij gauw kwaad is maar die toch veel medelijden heeft met haar man. C&D. Het verhaal speelt zich af in deze tijd. In de Verenigde Staten in Gloucester.De tijd is niet van belang, deze ziekte kwam vroeger ook al voor en zal later ook nog wel voorkomen. Ik wist al veel van deze ziekte en daarom kon ik me ook wel makkelijk in leven in het verhaal. Het verhaal is ook voor een leek wel te begrijpen. E. Ik denk niet dat de schrijver de lezer iets wil leren. Het beschrijft de ziekte dementie wel zeer goed. Hoewel je er als lezer veel aan hebt is het gewoon fictie. Ik denk dat de schrijver vooral bedoeld heeft om iets duidelijk te maken over iets wat ons allemaal kan overkomen. F. De sfeer van het verhaal is heel somber; het hele verhaal gaat eigenlijk over de dood of het doodgaan. En over de mensonwaardigheid waarin Maarten Klein steeds meer komt. G. Het verhaal is heel boeiend omdat ik er heel veel van herken en tegelijkertijd ook erg ontroerend omdat het heel erg is voor die man. IV. BRONNEN - Dick Prak, de ABC- van het leesdossier. Uitgeverij: Bulkboek, Amsterdam, 1998- Encarta ‘99

Microsoft Corporation 1999
V. VERDIEPINGSOPDRACHT
Ik heb gekozen voor verwerkingsopdracht zeven; het duidelijk maken van de aansluiting of botsing met jouw ervaringen op dit gebied. Ik heb het aftakelingsproces dat in Hersenschimmen wordt beschreven meegemaakt met een familielid. Er zijn zeer veel punten beschreven die ik herken, zoals het ergens heengaan terwijl hij even later niet meer weet waar en waarom hij gaat en de wartaal die het hoofdfiguur uitslaat. Ik denk dat als je deze ziekte niet kent je er wel een heel duidelijk beeld van krijgt door de uitvoerige beschrijving in dit boek.