De aanslag
Boekbeschrijving: Druk: 34ste (Penta Pockets 1999 nr.4) Uitgever: Wolters-Noordhoff
Plaats: Groningen
Jaar: 1999
Jaar van eerste druk: 1982
Aantal pagina's: 203
Indeling: proloog en 5 episodes
Motto: Overal was het al dag, maar hier was het nacht, neen, meer dan nacht. C. plinius caecilius secundus Epistulae, 5, 16
Samenvatting: Proloog: aan de rand van Haarlem staan vier villa's. In
Het tweede huis 'Buitenrust' woont de familie Steenwijk vader, moeder, peter (17 jaar) en Anton (12 jaar). Links van hun woont de familie Beumer in 'Welgelegen'. Rechts in 'Nooitgedacht' wonen meneer korteweg en zijn dochter Karin. In het laatste huis 'rustenburg' woonden mensen die heel erg op zichzelf waren. Eerste episode 1945: Op een avond in januari 1945 wordt de familie steenwijk opgeschrikt door 6 schoten. Voor het huis van de familie Korteweg ligt het lijk van Fake Ploeg, hoofdinspecteur van de politie. Korteweg en Karin slepen het lijk voor de deur bij de familie steenwijk. Peter rent naar buiten om het dode lichaam terug te leggen. De Duitsers komen; Peter vlucht weg en neemt het pistool van Ploeg mee. Anton en zijn ouders worden uit hun huis gehaald en het wordt in brand gestoken, nadat eerst alles kapotgeslagen is. Anton wordt in een auto afgevoerd. Wat er met zijn ouders gebeurt weet hij niet. Hij wordt in een cel gegooid onder het politiebureau in Heemstede. In de cel zat al een vrouw. Ze troost Anton en praat met hem over de fascisten. Jawel, maar dat hebben ze gedaan omdat die hufter daar is geliquideerd, en ze zullen zeggen, dat het dus de schuld van de illegaliteit is dat ze dat moesten doen. En over de noodzaak hen te haten. Anton wordt de volgende dag overgebracht naar de Ortskommandant in Haarlem, van wie hij naar zijn oom en tante mag gaan. Tijdens de rit van Haarlem naar Amsterdam wordt het konvooi door een Engels vliegtuig beschoten, waarbij enige doden vallen. In Amsterdam komt Anton bij een Duitse generaal terecht, die vriendelijk voor hem is. Zijn oom Peter haalt hem op. Tweede episode 1952: Anton wordt opgevoed door zijn oom en tante, een kinderloos doktersechtpaar aan de Apollolaan te Amsterdam. Na de oorlog blijkt dat Anton's ouders en Peter die avond ter plekke zijn doodgeschoten. Anton reageert beheerst; hij gaat niet op onderzoek uit. Na het gymnasium gaat hij medicijnen studeren. Als hij tweedejaars is, wordt hij door een studiegenoot uitgenodigd op een feestje in Haarlem. Zo komt hij voor het eerst in 1952 weer terug in de stad die hij in januari 1945 verlaten heeft. Het feestje wordt voor hem een teleurstelling, omdat een paar flauwe studenten kwetsende opmerkingen maken. Maar er schijnen ook allerlei oud-SS'ers in het legioen te zitten. Ik heb gehoord, dat ze vrijstelling krijgen als ze zich melden. Nou en? Je loopt achter man, met je SS. In Korea kunnen ze het mooi goedmaken. Anton wordt hierdoor herinnerd aan hetgeen hij in de oorlog
heeft meegemaakt. De aansporingen om zich als vrijwilliger aan te melden voor de oorlog in Korea doen hem besluiten het feest vroegtijdig te verlaten. Hij besluit, na lang aarzelen, een kijkje te nemen in zijn oude straat. Als hij in de straat staat, komt mevrouw Beumer naar buiten en roept hem naar binnen. Ze vertelt dat Anton's moeder die nacht in januari een Duitser is aangevlogen en dat ze daarna samen met de gijzelingen zijn geliquideerd. Ook vertelde zij dat er aan het einde van de straat, op de plek waar geschoten was, een monumentwas opgericht. Anton vertrekt om het monument te bekijken, hij ziet de namen van zijn ouders, maar Peter staat er niet bij. Bij navraag blijkt dat zijn oom hem verteld heeft van het monument, maar dat Anton de onthulling niet wilde bijwonen. Anton voelt voor het eerst iets van angst voor het afgesloten verleden. Derde episode 1956
Na zijn kandidaatsexamen gaat Anton op kamers wonen in de binnenstad van Amsterdam. In 1956 vallen de Russen Hongarije binnen. Dagenlang is het rumoerig rond het hoofdkantoor van de C.P.N. in Amsterdam (het gebouw Felix Meritis). Tijdens een relletje ontmoet Anton in de portiek van zijn huis Fake Ploeg jr., die een kei in zijn hand heeft. Op de kamer van Anton ontwikkelt zich een heftig gesprek. Omdat zijn vader in de oorlog fout was kon Fake niet gaan studeren. Hij werkt nu in een zaak voor huishoudelijke artikelen. Hij is fel anticommunistisch, Het zijn niet toevallig diezelfde rotcommunisten geweest, die hem hebben vermoord. Dat is hetzelfde tuig dat je nu met helmen op hun rotkoppen daar door de dakgoot ziet lopen. Anton verwijt Fake dat het de vrienden van zijn vader waren, die Anton's familie hebben uitgeroeid. Fake wordt woedend en verbrijzelt de spiegel met zijn kei. Kort daarop ontploft de oliekachel, waardoor de kamer onder het roet zit. Dit herinnert hem aan de nacht dat de Duitsers hen uit hun huis sleurden en hun huis in brand staken.
Vierde episode 1966
In 1959 doet Anton staatsexamen. Hij krijgt een assistentschap in de anesthesie en gaat in de buurt van het Leidscheplein wonen. Hij werkt in het Wilhelmina Gasthuis. In Londen ontmoet hij een stewardess Saskia de Graaff. Een jaar later trouwen ze. Ze kopen een half huis in de buurt van het concertgebouw. De vader van Saskia is ambassadeur in Athene. In de oorlog speelde hij een belangrijke rol in het verzet. Begin juni 1966 wordt Sjoerd begraven. Hij was een bekend journalist die in de oorlog in het verzet zat. Omdat hij een vriend was van de Graaff, gaan Anton, Saskia en hun dochtertje Sandra ook naar de begrafenis. Na afloop van de plechtigheid komt Anton in contact met de verzetsstrijder Cor Takes. Deze heeft Fake Ploeg doodgeschoten. Anton wil eigenlijk niet meer over het gebeurde uit de oorlog praten, Hij wilde er helemaal niet over praten. Zij dachten vermoedelijk dat hij geweldig met het verleden overhoop lag, nog elke nacht ervan droomde, maar de feiten waren dat hij er bijna nooit aan dacht. maar Takes moet zijn hart luchten en blijft tegen hem aanpraten. Hij tracht zich e rechtvaardigen door te vertellen over de gruweldaden van Ploeg. Hij had een zweep met ijzerdraad erin gevlochten, waarmee hij de vellen van je gezicht sloeg, en van je blote kont, en dan douwde hij je met je achterste tegen de gloeiende kachel. Hij stopte een tuinslang in je reet en liet hem net zo lang spuiten tot je je stront uitkotste. Over het gezeul met het lijk van Ploeg weet hij niks. Hij vertelt over zijn vriendin Truus Coster. Ze blijkt het meisje te zijn met wie Anton in de cel heeft gezeten. Anton hoort nu dat ze 3 weken voor de bevrijding is vermoord door de Duitsers. Takes geeft zijn adres en telefoonnummer aan Anton. Anton gaat met zijn gezin en schoonouders ergens lunchen. Daarna gaat hij met Saskia en Sandra naar het strand. Door de onthulling van Takes is hij helemaal uit zijn evenwicht. Hij wilde de foto van Truus, die in het bezit is van Takes, zien. In een foto van Saskia herkent hij het beeld dat hij sinds 1945 in zijn hoofd heeft van Truus. De volgende dag gaat Anton naar Takes die nog helemaal met zijn gedachte in het oorlogsverleden zit. Het vrijlaten van de oorlogsmisdadiger Lages maakt de verzetsheld woedend. Anton ziet de foto van Truus. Zij was het die de laatste 2 schoten op Ploeg afvuurde. Ploeg heeft haar daarna nog met een schot verwond. Anton is zeer geëmotioneerd. Laatste episode 1981
Anton en Saskia zijn gescheiden en Anton is hertrouwd met Liesbeth, die kunstgeschiedenis studeert. Ze hebben een zoon Peter. Anton verdient veel en heeft 4 huizen. Hij is vaak in Italië. Hij wordt neerslachtig en heeft soms ook last van een crisis. In 1978 gaat hij met Sandra naar Haarlem. Op de plaats waar het verbrande huis heeft gestaan is een bungalow gebouwd. Ze bezoeken het monument en het graf van Truus Coster op de erebegraafplaats in Bloemendaal. Sandra legt een roos op het graf. Door de emoties weet Anton nu weer wat Truus in de cel tegen hem gezegd heeft. Als Anton dit aan Takes wil vertellen, merkt hij dat het huis van Takes is afgebroken. Tijdens de vredesdemonstratie op 21 november 1981 te Amsterdam ontmoet Anton Karin kortweg. Van haar verneemt hij, dat Peter in die nacht in januari 1945 bij hen is binnen gevlucht. De Duitsers hebben hem neergeknald. Korteweg en zijn dochter zijn naar de Ortkommandantur gebracht. Anton herinnert zich dat hij Korteweg daar in een glimp gezien heeft. Hij hoort nu ook waarom Korteweg het lijk weg wilde hebben: hij was bang voor zijn hagedissen. Toen bleek wat welke represaillemaatregelen de Duitsers namen, heeft hij de beesten zelf doodgetrapt. Hij wilde het lijk niet voor het huis van Aarts leggen, omdat daar joden zaten ondergedoken. Ook vertelt Karin dat haar vader zelfmoord heeft gepleegd in 1948. Nu weet Anton alles. Hij laat Karin hulpeloos achter en wordt door de menigte opgenomen. Samen met Peter loopt hij verder. Een lange man loopt met zijn zoon aan zijn hand in een demonstratie. Hij heft de oorlog meegemaakt, nog net als een van de laatsten. Tegen zijn zin in is hij erbij betrokken, bij de demonstratie. Thema: Het thema is lot, als Ploeg ergens anders was geschoten was dit alles met iemand anders gebeurd dan met Anton. Een ander thema is vuur, want er is vuur als zijn huis in brand is gestoken, er is vuur als het Engelse vliegtuig het konvooi aanvalt, er is vuur als zijn kachel ontploft. Nog een ander thema is het verleden en het vergeten, want ook al doet hij het niet bewust komt hij steeds in aanraking met het verleden. Hij had trouwens min of meer mystieke vermoeden, dat een narcose de patiënt niet zozeer gevoelloos maakte maar dat de chemicaliën uitsluitend bewerkstelligden, dat hij zijn pijn niet kon uiten, en verder dat zij achteraf de herinnering aan de doorstane pijn wegnamen. Terwijl de patiënt er toch door veranderd was. Titelverklaring: Er is een aanslag gepleegd op Fake Ploeg. Deze aanslag heeft het leven van de familie Ploeg, Cor Takes, Truus Coster, de familie Steenwijk en vele anderen, maar vooral dat van Anton voor de rest van hun leven getekend. Analyse: Personages: Anton Steenwijk: in het begin is hij een stille jongen maar naar mate hij meer over zijn verleden te weten komt toont hij steeds meer gevoelens en emoties. Ook wordt hij steeds zelfstandiger en zelfbewuster. Saskia Steenwijk: ze blijft op de achtergrond waardoor je weinig over haar te weten komt. Wel is bekend dat ze veel van Anton houdt en van hun dochter Sandra. Na de scheiding blijven ze goede vrienden. Sandra Steenwijk: ook van haar kom je niet veel te weten, wel dat ze een heel goede band heeft met haar vader en nieuwsgierig is naar zijn verleden. Liesbeth: van haar kom je helemaal niks te weten alleen dat ze met Anton getrouwd is. Cor Takes: een oude verzetsheld, en een van de daders van de aanslag. Hij kan de oorlog niet achter zich laten, omdat zijn grote liefde erdoor omgekomen is. Het is nog steeds oorlog, hè Takes? Zeker, zei Takes en bleven hem ook recht aankijken. Zeker. Truus Coster: dit is misschien wel de belangrijkste persoon voor Anton. Haar gedaante is hem altijd bijgebleven vanaf de avond in de cel. Hij is op Saskia gevallen omdat zij op Truus leek. De rest van de personen worden te weinig genoemd om maar enig belang op te wekken. Allen zijn ze flat caracters behalve Anton, hij is een rond-caracter. Perspectief: Er is spraken van een alwetende verteller die het verhaal "stuurt" maar je ziet alleen de gevoelens en gedachten van Anton. Tijd: Het verhaal speelt zich af in de tijd net na de oorlog over een periode van 37 jaar. Een episode duurt ongeveer een paar dagen in een bepaalde periode. De perioden zijn chronologisch. Ruimte: De ruimte is eerst in Haarlem, daarna in Amsterdam, maar Haarlem is de belangrijkste ruimte want daar is alles begonnen. Beoordeling: Ik vind het een mooi boek, makkelijk om te lezen ik denk doordat het bleef boeien. Je komt steeds meer te weten over hoe het in januari 1945 gebeurde en op het einde is de hele puzzel compleet. Informatie over boek en schrijver: Harry Mulisch werd in 1927 in Haarlem geboren. Al op jonge leeftijd wijdde hij zich volledig aan het schrijversschap. Voor zijn roman 'Archibald Strohalm' (1952) kreeg hij de Reina Prinsen Geerlingsprijs. Mulisch wordt als een van de belangrijkste schrijvers van na de tweede wereldoorlog beschouwd. Hij heeft erg veel gepubliceerd: gedichten, romans, verhalenbundels, essays en reportages. De roman 'De Aanslag' (1982) werd een bestseller.
Boekbeschrijving: Druk: 34ste (Penta Pockets 1999 nr.4) Uitgever: Wolters-Noordhoff
Plaats: Groningen
Jaar: 1999
Jaar van eerste druk: 1982
Aantal pagina's: 203
Indeling: proloog en 5 episodes
Motto: Overal was het al dag, maar hier was het nacht, neen, meer dan nacht. C. plinius caecilius secundus Epistulae, 5, 16
Samenvatting: Proloog: aan de rand van Haarlem staan vier villa's. In
Het tweede huis 'Buitenrust' woont de familie Steenwijk vader, moeder, peter (17 jaar) en Anton (12 jaar). Links van hun woont de familie Beumer in 'Welgelegen'. Rechts in 'Nooitgedacht' wonen meneer korteweg en zijn dochter Karin. In het laatste huis 'rustenburg' woonden mensen die heel erg op zichzelf waren. Eerste episode 1945: Op een avond in januari 1945 wordt de familie steenwijk opgeschrikt door 6 schoten. Voor het huis van de familie Korteweg ligt het lijk van Fake Ploeg, hoofdinspecteur van de politie. Korteweg en Karin slepen het lijk voor de deur bij de familie steenwijk. Peter rent naar buiten om het dode lichaam terug te leggen. De Duitsers komen; Peter vlucht weg en neemt het pistool van Ploeg mee. Anton en zijn ouders worden uit hun huis gehaald en het wordt in brand gestoken, nadat eerst alles kapotgeslagen is. Anton wordt in een auto afgevoerd. Wat er met zijn ouders gebeurt weet hij niet. Hij wordt in een cel gegooid onder het politiebureau in Heemstede. In de cel zat al een vrouw. Ze troost Anton en praat met hem over de fascisten. Jawel, maar dat hebben ze gedaan omdat die hufter daar is geliquideerd, en ze zullen zeggen, dat het dus de schuld van de illegaliteit is dat ze dat moesten doen. En over de noodzaak hen te haten. Anton wordt de volgende dag overgebracht naar de Ortskommandant in Haarlem, van wie hij naar zijn oom en tante mag gaan. Tijdens de rit van Haarlem naar Amsterdam wordt het konvooi door een Engels vliegtuig beschoten, waarbij enige doden vallen. In Amsterdam komt Anton bij een Duitse generaal terecht, die vriendelijk voor hem is. Zijn oom Peter haalt hem op. Tweede episode 1952: Anton wordt opgevoed door zijn oom en tante, een kinderloos doktersechtpaar aan de Apollolaan te Amsterdam. Na de oorlog blijkt dat Anton's ouders en Peter die avond ter plekke zijn doodgeschoten. Anton reageert beheerst; hij gaat niet op onderzoek uit. Na het gymnasium gaat hij medicijnen studeren. Als hij tweedejaars is, wordt hij door een studiegenoot uitgenodigd op een feestje in Haarlem. Zo komt hij voor het eerst in 1952 weer terug in de stad die hij in januari 1945 verlaten heeft. Het feestje wordt voor hem een teleurstelling, omdat een paar flauwe studenten kwetsende opmerkingen maken. Maar er schijnen ook allerlei oud-SS'ers in het legioen te zitten. Ik heb gehoord, dat ze vrijstelling krijgen als ze zich melden. Nou en? Je loopt achter man, met je SS. In Korea kunnen ze het mooi goedmaken. Anton wordt hierdoor herinnerd aan hetgeen hij in de oorlog
heeft meegemaakt. De aansporingen om zich als vrijwilliger aan te melden voor de oorlog in Korea doen hem besluiten het feest vroegtijdig te verlaten. Hij besluit, na lang aarzelen, een kijkje te nemen in zijn oude straat. Als hij in de straat staat, komt mevrouw Beumer naar buiten en roept hem naar binnen. Ze vertelt dat Anton's moeder die nacht in januari een Duitser is aangevlogen en dat ze daarna samen met de gijzelingen zijn geliquideerd. Ook vertelde zij dat er aan het einde van de straat, op de plek waar geschoten was, een monumentwas opgericht. Anton vertrekt om het monument te bekijken, hij ziet de namen van zijn ouders, maar Peter staat er niet bij. Bij navraag blijkt dat zijn oom hem verteld heeft van het monument, maar dat Anton de onthulling niet wilde bijwonen. Anton voelt voor het eerst iets van angst voor het afgesloten verleden. Derde episode 1956
In 1959 doet Anton staatsexamen. Hij krijgt een assistentschap in de anesthesie en gaat in de buurt van het Leidscheplein wonen. Hij werkt in het Wilhelmina Gasthuis. In Londen ontmoet hij een stewardess Saskia de Graaff. Een jaar later trouwen ze. Ze kopen een half huis in de buurt van het concertgebouw. De vader van Saskia is ambassadeur in Athene. In de oorlog speelde hij een belangrijke rol in het verzet. Begin juni 1966 wordt Sjoerd begraven. Hij was een bekend journalist die in de oorlog in het verzet zat. Omdat hij een vriend was van de Graaff, gaan Anton, Saskia en hun dochtertje Sandra ook naar de begrafenis. Na afloop van de plechtigheid komt Anton in contact met de verzetsstrijder Cor Takes. Deze heeft Fake Ploeg doodgeschoten. Anton wil eigenlijk niet meer over het gebeurde uit de oorlog praten, Hij wilde er helemaal niet over praten. Zij dachten vermoedelijk dat hij geweldig met het verleden overhoop lag, nog elke nacht ervan droomde, maar de feiten waren dat hij er bijna nooit aan dacht. maar Takes moet zijn hart luchten en blijft tegen hem aanpraten. Hij tracht zich e rechtvaardigen door te vertellen over de gruweldaden van Ploeg. Hij had een zweep met ijzerdraad erin gevlochten, waarmee hij de vellen van je gezicht sloeg, en van je blote kont, en dan douwde hij je met je achterste tegen de gloeiende kachel. Hij stopte een tuinslang in je reet en liet hem net zo lang spuiten tot je je stront uitkotste. Over het gezeul met het lijk van Ploeg weet hij niks. Hij vertelt over zijn vriendin Truus Coster. Ze blijkt het meisje te zijn met wie Anton in de cel heeft gezeten. Anton hoort nu dat ze 3 weken voor de bevrijding is vermoord door de Duitsers. Takes geeft zijn adres en telefoonnummer aan Anton. Anton gaat met zijn gezin en schoonouders ergens lunchen. Daarna gaat hij met Saskia en Sandra naar het strand. Door de onthulling van Takes is hij helemaal uit zijn evenwicht. Hij wilde de foto van Truus, die in het bezit is van Takes, zien. In een foto van Saskia herkent hij het beeld dat hij sinds 1945 in zijn hoofd heeft van Truus. De volgende dag gaat Anton naar Takes die nog helemaal met zijn gedachte in het oorlogsverleden zit. Het vrijlaten van de oorlogsmisdadiger Lages maakt de verzetsheld woedend. Anton ziet de foto van Truus. Zij was het die de laatste 2 schoten op Ploeg afvuurde. Ploeg heeft haar daarna nog met een schot verwond. Anton is zeer geëmotioneerd. Laatste episode 1981
Anton en Saskia zijn gescheiden en Anton is hertrouwd met Liesbeth, die kunstgeschiedenis studeert. Ze hebben een zoon Peter. Anton verdient veel en heeft 4 huizen. Hij is vaak in Italië. Hij wordt neerslachtig en heeft soms ook last van een crisis. In 1978 gaat hij met Sandra naar Haarlem. Op de plaats waar het verbrande huis heeft gestaan is een bungalow gebouwd. Ze bezoeken het monument en het graf van Truus Coster op de erebegraafplaats in Bloemendaal. Sandra legt een roos op het graf. Door de emoties weet Anton nu weer wat Truus in de cel tegen hem gezegd heeft. Als Anton dit aan Takes wil vertellen, merkt hij dat het huis van Takes is afgebroken. Tijdens de vredesdemonstratie op 21 november 1981 te Amsterdam ontmoet Anton Karin kortweg. Van haar verneemt hij, dat Peter in die nacht in januari 1945 bij hen is binnen gevlucht. De Duitsers hebben hem neergeknald. Korteweg en zijn dochter zijn naar de Ortkommandantur gebracht. Anton herinnert zich dat hij Korteweg daar in een glimp gezien heeft. Hij hoort nu ook waarom Korteweg het lijk weg wilde hebben: hij was bang voor zijn hagedissen. Toen bleek wat welke represaillemaatregelen de Duitsers namen, heeft hij de beesten zelf doodgetrapt. Hij wilde het lijk niet voor het huis van Aarts leggen, omdat daar joden zaten ondergedoken. Ook vertelt Karin dat haar vader zelfmoord heeft gepleegd in 1948. Nu weet Anton alles. Hij laat Karin hulpeloos achter en wordt door de menigte opgenomen. Samen met Peter loopt hij verder. Een lange man loopt met zijn zoon aan zijn hand in een demonstratie. Hij heft de oorlog meegemaakt, nog net als een van de laatsten. Tegen zijn zin in is hij erbij betrokken, bij de demonstratie. Thema: Het thema is lot, als Ploeg ergens anders was geschoten was dit alles met iemand anders gebeurd dan met Anton. Een ander thema is vuur, want er is vuur als zijn huis in brand is gestoken, er is vuur als het Engelse vliegtuig het konvooi aanvalt, er is vuur als zijn kachel ontploft. Nog een ander thema is het verleden en het vergeten, want ook al doet hij het niet bewust komt hij steeds in aanraking met het verleden. Hij had trouwens min of meer mystieke vermoeden, dat een narcose de patiënt niet zozeer gevoelloos maakte maar dat de chemicaliën uitsluitend bewerkstelligden, dat hij zijn pijn niet kon uiten, en verder dat zij achteraf de herinnering aan de doorstane pijn wegnamen. Terwijl de patiënt er toch door veranderd was. Titelverklaring: Er is een aanslag gepleegd op Fake Ploeg. Deze aanslag heeft het leven van de familie Ploeg, Cor Takes, Truus Coster, de familie Steenwijk en vele anderen, maar vooral dat van Anton voor de rest van hun leven getekend. Analyse: Personages: Anton Steenwijk: in het begin is hij een stille jongen maar naar mate hij meer over zijn verleden te weten komt toont hij steeds meer gevoelens en emoties. Ook wordt hij steeds zelfstandiger en zelfbewuster. Saskia Steenwijk: ze blijft op de achtergrond waardoor je weinig over haar te weten komt. Wel is bekend dat ze veel van Anton houdt en van hun dochter Sandra. Na de scheiding blijven ze goede vrienden. Sandra Steenwijk: ook van haar kom je niet veel te weten, wel dat ze een heel goede band heeft met haar vader en nieuwsgierig is naar zijn verleden. Liesbeth: van haar kom je helemaal niks te weten alleen dat ze met Anton getrouwd is. Cor Takes: een oude verzetsheld, en een van de daders van de aanslag. Hij kan de oorlog niet achter zich laten, omdat zijn grote liefde erdoor omgekomen is. Het is nog steeds oorlog, hè Takes? Zeker, zei Takes en bleven hem ook recht aankijken. Zeker. Truus Coster: dit is misschien wel de belangrijkste persoon voor Anton. Haar gedaante is hem altijd bijgebleven vanaf de avond in de cel. Hij is op Saskia gevallen omdat zij op Truus leek. De rest van de personen worden te weinig genoemd om maar enig belang op te wekken. Allen zijn ze flat caracters behalve Anton, hij is een rond-caracter. Perspectief: Er is spraken van een alwetende verteller die het verhaal "stuurt" maar je ziet alleen de gevoelens en gedachten van Anton. Tijd: Het verhaal speelt zich af in de tijd net na de oorlog over een periode van 37 jaar. Een episode duurt ongeveer een paar dagen in een bepaalde periode. De perioden zijn chronologisch. Ruimte: De ruimte is eerst in Haarlem, daarna in Amsterdam, maar Haarlem is de belangrijkste ruimte want daar is alles begonnen. Beoordeling: Ik vind het een mooi boek, makkelijk om te lezen ik denk doordat het bleef boeien. Je komt steeds meer te weten over hoe het in januari 1945 gebeurde en op het einde is de hele puzzel compleet. Informatie over boek en schrijver: Harry Mulisch werd in 1927 in Haarlem geboren. Al op jonge leeftijd wijdde hij zich volledig aan het schrijversschap. Voor zijn roman 'Archibald Strohalm' (1952) kreeg hij de Reina Prinsen Geerlingsprijs. Mulisch wordt als een van de belangrijkste schrijvers van na de tweede wereldoorlog beschouwd. Hij heeft erg veel gepubliceerd: gedichten, romans, verhalenbundels, essays en reportages. De roman 'De Aanslag' (1982) werd een bestseller.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden