Dood spel door Jaques Weijters

1. De begingegevens
1. De titel
De titel van het boek is Dood spel. Dit boek is geschreven door
Jaques Weijters. Het ontwerp van de omslag is van Harry de Graaf; de foto voor de omslag is gemaakt door Anno Pieterse. Het boek is uitgegeven met een licentie van Uitgeverij Elzenga, Amsterdam. Het boek maakt deel uit van de Penta Basics van 1999. Dood spel is nummer 5 uit deze serie. 1. De titelverklaring
De titel heeft te maken met de rellen in het voetbalstadion. Als er in het voetbalstadion rellen aan de gang zijn, wordt het spel stilgelegd. Het spel is dan ‘dood’. Dat komt meerdere malen voor in het boek. Dat is mijn titelverklaring voor Dood spel. 2. Het genre

Ik denk dat het genre van dit boek als realistische roman kan worden omschreven. Er komen namelijk veel dingen in voor, die in het dagelijks leven ook voor (kunnen) komen. 3. De omvang
Dood spel bevat 144 bladzijden, 27 hoofdstukken en 3 betitelde delen. Achter in het boek staat een nawoord en er staan een aantal voetbalrampen op een rijtje, waarbij staat hoeveel mensen om het leven zijn gekomen. Daar gaat dit boek immers over. Ook staat er een recensie, een samenvatting en iets over de auteur achter in het boek. 4. Het uiterlijk
Wat mij opvalt is dat er een foto op de voorkant van het boek staat. Het is een foto van een fototoestel; dat is waarschijnlijk het toestel waarmee Elvis (de hoofdpersoon) foto’s maakt van de voetbalwedstrijden. Dat is waarschijnlijk dan ook het fototoestel waarmee hij de voetbalramp heeft gefotografeerd. Bovendien is fotograferen de grootste hobby van de hoofdpersoon. 5. De auteur
Jaques Weijters is een beetje vreemd, net zoals zijn boeken. Wanneer hij geboren is weet men niet precies, want de ene keer zegt hij dat het 2034 is en daarna 300 v. Chr.. Ik heb ontdekt dat hij is geboren in 1940. Wat men wel weet is dat schrijven voor hem de enige manier is om tijd te ontstijgen: wie schrijft, blijft. Deze informatie (in uitgebreidere versie) wordt achter in het boek vermeld. De recensie vindt u onder punt 4 van dit verslag. 7. Mijn lectuur
Ik heb dit boek gekozen doordat ik de serie ‘Penta Basics’ had besteld. Dood spel maakt deel uit van deze serie. De beschrijving op de achterkant vond ik wel aangrijpend. Ook had een vriendin van mij het boek al gelezen, die vertelde mij dat het een leuk boek is. Ik heb het boek ongeveer twee weken voordat ik dit verslag ging maken gelezen. Ik heb er ook ongeveer twee weken over gedaan. 2a. Het Verhaal
8. Hoe begint het boek
Het boek begint in het voetbalstadion. Elvis is fotograaf en mag bij elke thuiswedstrijd foto’s maken voor de krant. Hellas is de club waarvan hij foto’s mag maken. Bij diezelfde wedstrijd zit ook een meisje in het stadion: Renée. Elvis en Renée kennen elkaar op dat moment nog niet, maar als Elvis met zijn fototoestel het stadion afgluurt, ziet hij haar. Als de wedstrijd is afgelopen rent Elvis naar de uitgang, om Renée op te wachten. Als hij haar ziet lopen zoekt hij contact. 9. Waardoor komt het verhaal op gang? Het verhaal komt op gang doordat Elvis en Renée en relatie krijgen, en erachter komen dat ze veel met elkaar gemeen hebben. Zij kennen beide iemand die is omgekomen bij een rel in een voetbalstadion. Voor Elvis is dat zijn vader, die op dat moment vier jaar geleden, is overleden. Renée’s ex-vriendje overkwam precies hetzelfde. Allebei hebben ze hetzelfde vermoeden: die mensen leven nog. Elvis denkt zijn vader al een aantal maal gezien te hebben in het voetbalstadion. Ook Renée denkt haar ex-vriendje, Johny, al een aantal keer gezien te hebben. 10a. Waardoor wordt het spannend? Het verhaal wordt spannend doordat Renée ook omkomt bij een voetbalongeluk. Elvis moest voor de krant foto’s maken en heeft ervoor gezorgd dat Renée een plaats in het stadion heeft gekregen. Renée zit in het vak bij alle familie van de spelers. In het vak daarnaast breken rellen uit en dat loopt door, omdat er een hek tussen de beide vakken breekt. Renée valt en wordt platgetrapt door alle andere slachtoffers, die proberen te vluchten. 10b. Wat gebeuren er voor belangrijke dingen? Een belangrijk iets wat gebeurt in het boek, is het weerzien van die overleden mensen. Doordat Elvis denkt dat hij zijn vader heeft gezien wordt zijn graf opengemaakt, daar blijkt hij niet in te liggen. Het overlijden van Renée is ook heel belangrijk. Daardoor krijgt Elvis rare ideeen; hij ziet het leven niet meer zitten. Zijn moeder kan hem niet goed opvangen en Renée is hij ook al verloren! Elvis besluit zelfmoord te plegen, op een hele gruwelijke manier: hij wil zichzelf levend begraven! Hij wil het graf van Renée openmaken en er bij gaan liggen. Zodra hij op een nacht op de begraafplaats is en het graf van haar openmaakt, is ze verdwenen. Elvis probeert nu het normale leven weer een beetje op te pakken. Hij gaat zelfs naar een voetbalwedstrijd. Daar komt hij ook om bij een voetbalramp. Daarna ziet hij Renée weer, in het leven na de dood. 11. Wat is het hoogtepunt? Het hoogtepunt vind ik het moment dat Elvis zelfmoord wil plegen en dat hij dan ontdekt dat Renée is verdwenen uit haar graf. 12. Hoe eindigt het verhaal? Het verhaal eindigt dat Elvis het normale leven weer een beetje heeft opgepakt en naar een voetbalwedstrijd gaat. Daar breken weer rellen uit, waarbij een hek breekt, en alle toeschouwers van dat vak naar beneden, in een betonnen greppel, storten. Dan denkt Elvis dat hij Renée nog ziet lopen, maar waarschijnlijk ziet hij haar als hij dood is. 2b. Hoe zit het verhaal in elkaar? 13. Personen
De hoofdpersonen van het boek zijn Elvis en Renée. Elvis Helmer is 16 jaar. Hij maakt in zijn vrije tijd foto’s van voetbalwedstrijden. Hij wil later fotograaf worden, net zoals zijn vader. Doordat zijn vader dood is en zijn moeder niet meer met hem praat, voelt hij zich erg eenzaam. Renée’s leeftijd is niet bekend, maar ze zal wel van Elvis’ leeftijd zijn. Wel bekend is dat ze heel erg van voetbal houdt. Ook zijn Felix Helmer (de vader van Elvis) en Johny belangrijke personen. Zij worden ook enkele malen gezien door Renée en Elvis. Felix Helmer, de vader van Elvis hield, net als Elvis, van fotograferen. Hij werkte, voor hij stierf, bij een bekend sportblad, waar Elvis’ foto’s ook gepubliceerd werden. Johny is het ex-vriendje van Renée. Hij is ook omgekomen bij een voetbalramp (net als de vader van Elvis). Achteraf blijken Felix en Johny bij dezelfde ramp te zijn omgekomen. Over Johny is verder niets bekend. 14. Relaties
Wat deze personen met elkaar te maken heb ik al vermeld in het stukje over de personen. 15. Plaats

Waar het verhaal zich afspeelt wordt niet vermeld, maar wel, dat het de thuisplaats is van voetbalclub ‘Hellas’. Het speelt zich ook af en toe bij Elvis thuis af, maar voor het grootste deel in de stad of in het voetbalstadion. 16. Tijd
Het verhaal speelt zich in 1989 af, dat kun je opmaken uit het gegeven dat de vader van Elvis en Johny, 4 jaar geleden waren overleden, en dat was in 1985. Het verhaal wordt ook in de meelopende tijd verteld, dat wil zeggen dat je niet weet wat er nog gaat gebeuren. Er komen wel een aantal flash-backs in voor, maar die duren meestal niet langer dan maximaal 2 bladzijden. 17. Perspectief
Het verhaal wordt verteld door een personaler verteller. Het verhaal wordt objectief en ook subjectief verteld. De schrijver vertelt zijn mening, maar ook wordt er veel volgens de waarheid/feiten verteld. 18. Bedoeling
Ik denk dat de schrijver je erop attent wil maken, wat de gevolgen kunnen zijn van voetbalrellen en geweld. Bovendien denk ik dat hij je laat nadenken over het leven en de dood; is er leven na de dood, zie je elkaar weer terug na dit leven e.d.. 19. Realiteit
Sommige delen van Dood spel kunnen wel echt gebeurd zijn, maar er zijn ook delen die niet echt gebeurd kunnen zijn. Ik denk namelijk niet dat je ’s avonds naar een kerkhof gaat, over het hek heen springt en het graf van je overleden vriendin openmaakt. Ik denk wel, dat het kan gebeuren, dat je mensen denkt te zien, die zijn overleden. 20. Taalgebruik
De schrijver gebuikt normale Nederlandse taal. Hij gebruikt ook spreektaal, waardoor het taalgebruik wat gevarieerder wordt. Door het verschillende taalgebruik is het leuker om te lezen. 21. Humor
Er is in het verhaal géén sprake van humor. Er wordt wel gelachen in het begin, maar later, als er mensen overlijden, wordt het boek steeds serieuzer. 3. De waarderingsmeter
A. Hoe waardeer ik het onderwerp? 20 punten: Ik denk dat de schrijver goed over het onderwerp heeft nagedacht, want ik heb nog nooit een boek gelezen over voetbalrampen. Over onderwerpen zoals pesten, worden heel vaak boeken geschreven. B. Hoe waardeer ik de manier van vertellen? 20 punten: Ik geef dit onderdeel ook 20 punten, want ik vind dat er duidelijk wordt verteld wat er gebeurt. Bij andere boeken moet ik wel eens een zin meerdere keren lezen, maar bij dit boek was dat niet het geval. C. Hoe waardeer ik het thema en de bedoeling van de schrijver? 20 punten: Ik geef dit onderwerp wederom 20 punten, omdat ik het thema, voetbalrellen en dood, een goed onderwerp vind om een boek over te schrijven. De bedoeling is volgens mij: doe geen rare dingen. Daarmee bedoel ik dat je b.v ’s avonds niet op een kerkhof een graf open moet maken. En ik denk ook dat de schrijver je er bewust van wil maken wat voor gevolgen een rel kan hebben. D. Hoe waardeer ik de karaktertekening van de personen? 15 punten: Ik geef dit onderdeel 15 punten, omdat ik vind dat de personen niet zo uitgebreid worden beschreven, waardoor ik geen goed beeld kan krijgen over de personen. E. Hoe sterk is het boek voor jouw gevoel gaan leven? 15 punten: Het boek is bij mij voor een deel wel gaan leven, toen bijvoorbeeld Renée dood ging vond ik het heel erg voor Elvis. Maar toen Elvis haar babyfoto’s ging bekijken bij de moeder van Renée, toen Renée was overleden, deed dat me helemaal niks, terwijl als er in het echt iemand is overleden, en je gaat daar babyfoto’s van kijken, je daarbij wel verdrietige gevoelens krijgt. Totaal: 90: 10 = 9
F. Mijn mening over de volgende punten: *moeilijkheid: Ik vind dit boek makkelijk leesniveau, niet te moeilijk, maar ook weer niet heel makkelijk. Er worden, voor mij, geen moeilijke woorden in gebruikt. *spanning: In het boek zit veel spanning; telkens is er weer iets nieuws wat spannend is, dat maakt het boek wel leuk. *gevoelens: Gevoelens zijn bij mij in sommige delen wel gaan leven, maar in sommige delen ook totaal niet. *identificatie: Ik kan mezelf op sommige onderdelen wel identificeren met de hoofdpersoon, Elvis. Elvis houdt heel erg van voetbal en fotograferen. Voetbal vind ik ook heel erg leuk om te kijken. Fotograferen doet mij niks. *vernieuwing: Het is voor mij een totaal nieuw onderwerp, ik heb nog nooit een boek gelezen over rellen en fotograferen. Ik vind het dus een goede vernieuwing. *werkelijkheid: Sommige dingen stemmen heel erg overeen met de werkelijkheid, maar sommige delen totaal niet. Doodgaan bij voetbalrellen zijn heel goed te vergelijken met de werkelijkheid, maar ’s nachts naar een kerkhof gaan en een graf open maken, niet. *leereffect: Het boek heeft zeker een leereffect. Ik denk dat de schrijver duidelijk wil maken wat voor gevolgen voetbalrellen kunnen hebben. *stijl: Dit boek is niet in een bepaalde stijl geschreven. Tenminste, die kan ik niet achterhalen. Het is geschreven in normaal Nederlands. 4. Uitwerking waarderingsmeter en recensie

Ik heb op www.scholieren.com een recensie over het boek Dood spel van Jaques Weijters gevonden: Beoordeling
Ik vond het wel een leuk boek, want er gingen mensen dood, maar die waren helemaal niet dood. Ze leefden gewoon nog. Dat had ik nog nooit meegemaakt in boek. Ik vond het einde wel een beetje kort, want opeens zag hij iedereen die hij kende. Maar verder was het een mooi boek. Als ik een cijfer moest geven dan gaf ik een 8,5. Ik vind het een beetje een vage mening, maar er waren geen andere te vinden. Ik ben het niet helemaal eens met de mening van degene die deze beoordeling heeft gemaakt. Ik denk dat de mensen die dood waren, niet meer leefden. En met het einde ben ik het ook niet eens, want hij ziet niet iedereen weer, die hij heeft verloren. Hij ziet alleen Renée. Mijn conclusie: Ik denk dat ik het nooit eens zal worden over het boek met de schrijver van die recensie. Ik denk heel anders over het boek: Volgens mij zijn die mensen, die dood beschreven zijn, ook gewoon dood!! Waar ik het wel mee eens ben, is dat het een heel mooi