Uitgeverij: Bert Bakker; Amsterdam
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 1985
Druk: 31e
Jaar van uitgave eerste druk: mei 1957
Aantal Blz.: 90
Titel: Het bittere kruid is van het begin tot het einde een indrukwekkend verhaal. Boeiend citaat: Na enige tijd zei mijn vader: ‘We wachten nog 10 minuten, dan steken we het grote licht aan..’ Maar voor die 10 minuten voorbij waren, ging de bel. Het was even voor negenen. We bleven zitten en keken elkaar verbaasd aan. Alsof we ons afvroegen: Wie zou daar zijn? Alsof we het niet wisten. Ze stonden in de kamer voor we ons hadden kunnen verroeren. Het waren grote mannen en ze hadden lichte regenjassen aan. ‘Haal onze jassen even,’ zei mijn vader tegen mij. Mijn moeder dronk haar kopje thee uit. Met mijn mantel aan bleef ik in de gang staan. Toen draaide ik me om, liep de keuken door, de tuin in. Het was donker. Zacht trok ik het tuinpoortje achter me dicht en rende de straat uit. Ik bleef rennen totdat ik op het Frederiksplein kwam. Stelling: Dit boek moet je wel lezen, omdat je in het boek goed kan lezen en voelen wat mensen in de 2e Wereldoorlog allemaal hebben meegemaakt. Je kan voelen wat voor angst ze hadden en wat er thuis allemaal gebeurde. In het boek maak je niet echt mee wat er in de buitenwereld gebeurde, alleen wat er in het hoofd van "ik" omgaat. Het is ook geen moeilijk boek om te lezen. Samenvatting: De hele familie Minco woont gezellig bij elkaar totdat de ouders van Marga wegens de oorlog naar Amsterdam moeten verhuizen. Marga, Dave en Lotte mogen blijven, want ze zijn afgekeurd. Na een tijd besluiten ze om naar Amsterdam te gaan. M. naar haar ouders en D. en L. naar een onderduikadres. Na een tijd worden de ouders van M. opgepakt, maar M. kan ontsnappen. M., D. en L. willen ergens anders onderduiken, dus ze gaan met de trein naar Utrecht. D. en L. worden dan opgepakt en M. gaat na veel omstandigheden ergens onderduiken.. Zij is de enige die de oorlog heeft overleefd van die familie. Beoordeling: Ik kan mij goed in Marga inleven. Ze laat haar angst zien, maar blijft sterk om te overleven. Ik denk dat ik dat ook zou doen. Je leven is toch heel belangrijk. Het is vreemd dat mensen zo bang zouden kunnen zijn voor andere mensen. Dat mensen beroofd worden van hun eigen vrijheid. Ik zou net als al die mensen zo bang zijn. Het boek is realistisch, want het is in de "ik" vorm geschreven. Dus je kan het niet zomaar verzinnen. Het maakt het verhaal boeiender. Ik hou van dit soort boeken. Dingen die echt gebeurd zijn vind ik leuk om te lezen en vooral als ik dingen zelf niet heb meegemaakt. Het is een boek wat kinderen van 13 t/m 16 jaar lezen en die kunnen deze oorlog dus niet hebben meegemaakt Het boek loopt gesloten af. Nadat de oorlog is afgelopen gaat Marga naar het enige familielid wat ze nog heeft: haar oom. Haar oom wacht ieder dag bij de tram of er nog familie van Marga uitstapt, maar nooit komt er iemand en als hij dan de moed heeft opgegeven gaat hij dood en eindigt het boek. Dan is haar laatste familielid ook overleden. Het verhaal kan je volgen. Het is niet verwarrend, er lopen geen dingen door elkaar heen. Er is een goeie opbouw in het verhaal. Het thema spreekt mij wel aan, het is waar gebeurd en heel spannend op sommige momenten. Dat die Duitsers ook zoveel invloed op de mensen hadden is bijna niet te geloven, de mensen geloofden gewoon dat ze daar (=de kampen) het beter zouden krijgen, maar ze liepen regelrecht de dood in. En dat zulke dingen iedere dag weer gebeuren. Het boek is een goed voor kinderen die het niet boeit wat er allemaal in de wereld gebeurd. Je moet respect hebben op wat je hebt, want wat er allemaal in de rest van de wereld gebeurd wordt er goed beschreven. Het is een goed voorbeeld van alle ellende die sommige mensen meemaken. Dat hele families uit elkaar worden gerukt en met niets meer eindigen. Vorm: Het taalgebruik is heel makkelijk. Er komen bijna geen moeilijk woorden in voor, behalve dan de Joodse uitdrukkingen. Die staan wel achterin wat ze betekenen. Het boek is vrij dun met redelijk grote letters. Je leest het dan ook heel snel uit. Mede komt dat ook doordat het hele kleine hoofdstukjes zijn. Ik vind dit zelf wel lekker lezen. Zoals ik eerder zij het taalgebruik is ook niet moeilijk. De indeling door het hele boek is ook goed. Er is goeie hoofdtuk aanduiding. Het is ook leuk dat er voor ieder hoofdstuk een titel is. Soms spreken de titeltjes mij dan aan en geeft mij dit aansporing tot verder lezen. Voor de rest zit er ook alles in wat erin moet zitten. "Het bittere kruid is van het begin tot het einde een indrukwekkend verhaal." Het boek is realistisch, want het is in de "ik" vorm geschreven. Dus je kan het niet zomaar verzinnen. Het maakt het verhaal boeiender. Ik hou van dit soort boeken. Dingen die echt gebeurd zijn vind ik leuk om te lezen en vooral als ik dingen zelf niet heb meegemaakt. Het is een boek wat kinderen van 13 t/m 16 jaar lezen en die kunnen deze oorlog dus niet hebben meegemaakt De indeling door het hele boek is ook goed. Er is goeie hoofdtuk aanduiding. Het is ook leuk dat er voor ieder hoofdstuk een titel is. Soms spreken de titeltjes mij dan aan en geeft mij dit aansporing tot verder lezen. Voor de rest zit er ook alles in wat erin moet zitten.
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 1985
Druk: 31e
Jaar van uitgave eerste druk: mei 1957
Aantal Blz.: 90
Titel: Het bittere kruid is van het begin tot het einde een indrukwekkend verhaal. Boeiend citaat: Na enige tijd zei mijn vader: ‘We wachten nog 10 minuten, dan steken we het grote licht aan..’ Maar voor die 10 minuten voorbij waren, ging de bel. Het was even voor negenen. We bleven zitten en keken elkaar verbaasd aan. Alsof we ons afvroegen: Wie zou daar zijn? Alsof we het niet wisten. Ze stonden in de kamer voor we ons hadden kunnen verroeren. Het waren grote mannen en ze hadden lichte regenjassen aan. ‘Haal onze jassen even,’ zei mijn vader tegen mij. Mijn moeder dronk haar kopje thee uit. Met mijn mantel aan bleef ik in de gang staan. Toen draaide ik me om, liep de keuken door, de tuin in. Het was donker. Zacht trok ik het tuinpoortje achter me dicht en rende de straat uit. Ik bleef rennen totdat ik op het Frederiksplein kwam. Stelling: Dit boek moet je wel lezen, omdat je in het boek goed kan lezen en voelen wat mensen in de 2e Wereldoorlog allemaal hebben meegemaakt. Je kan voelen wat voor angst ze hadden en wat er thuis allemaal gebeurde. In het boek maak je niet echt mee wat er in de buitenwereld gebeurde, alleen wat er in het hoofd van "ik" omgaat. Het is ook geen moeilijk boek om te lezen. Samenvatting: De hele familie Minco woont gezellig bij elkaar totdat de ouders van Marga wegens de oorlog naar Amsterdam moeten verhuizen. Marga, Dave en Lotte mogen blijven, want ze zijn afgekeurd. Na een tijd besluiten ze om naar Amsterdam te gaan. M. naar haar ouders en D. en L. naar een onderduikadres. Na een tijd worden de ouders van M. opgepakt, maar M. kan ontsnappen. M., D. en L. willen ergens anders onderduiken, dus ze gaan met de trein naar Utrecht. D. en L. worden dan opgepakt en M. gaat na veel omstandigheden ergens onderduiken.. Zij is de enige die de oorlog heeft overleefd van die familie. Beoordeling: Ik kan mij goed in Marga inleven. Ze laat haar angst zien, maar blijft sterk om te overleven. Ik denk dat ik dat ook zou doen. Je leven is toch heel belangrijk. Het is vreemd dat mensen zo bang zouden kunnen zijn voor andere mensen. Dat mensen beroofd worden van hun eigen vrijheid. Ik zou net als al die mensen zo bang zijn. Het boek is realistisch, want het is in de "ik" vorm geschreven. Dus je kan het niet zomaar verzinnen. Het maakt het verhaal boeiender. Ik hou van dit soort boeken. Dingen die echt gebeurd zijn vind ik leuk om te lezen en vooral als ik dingen zelf niet heb meegemaakt. Het is een boek wat kinderen van 13 t/m 16 jaar lezen en die kunnen deze oorlog dus niet hebben meegemaakt Het boek loopt gesloten af. Nadat de oorlog is afgelopen gaat Marga naar het enige familielid wat ze nog heeft: haar oom. Haar oom wacht ieder dag bij de tram of er nog familie van Marga uitstapt, maar nooit komt er iemand en als hij dan de moed heeft opgegeven gaat hij dood en eindigt het boek. Dan is haar laatste familielid ook overleden. Het verhaal kan je volgen. Het is niet verwarrend, er lopen geen dingen door elkaar heen. Er is een goeie opbouw in het verhaal. Het thema spreekt mij wel aan, het is waar gebeurd en heel spannend op sommige momenten. Dat die Duitsers ook zoveel invloed op de mensen hadden is bijna niet te geloven, de mensen geloofden gewoon dat ze daar (=de kampen) het beter zouden krijgen, maar ze liepen regelrecht de dood in. En dat zulke dingen iedere dag weer gebeuren. Het boek is een goed voor kinderen die het niet boeit wat er allemaal in de wereld gebeurd. Je moet respect hebben op wat je hebt, want wat er allemaal in de rest van de wereld gebeurd wordt er goed beschreven. Het is een goed voorbeeld van alle ellende die sommige mensen meemaken. Dat hele families uit elkaar worden gerukt en met niets meer eindigen. Vorm: Het taalgebruik is heel makkelijk. Er komen bijna geen moeilijk woorden in voor, behalve dan de Joodse uitdrukkingen. Die staan wel achterin wat ze betekenen. Het boek is vrij dun met redelijk grote letters. Je leest het dan ook heel snel uit. Mede komt dat ook doordat het hele kleine hoofdstukjes zijn. Ik vind dit zelf wel lekker lezen. Zoals ik eerder zij het taalgebruik is ook niet moeilijk. De indeling door het hele boek is ook goed. Er is goeie hoofdtuk aanduiding. Het is ook leuk dat er voor ieder hoofdstuk een titel is. Soms spreken de titeltjes mij dan aan en geeft mij dit aansporing tot verder lezen. Voor de rest zit er ook alles in wat erin moet zitten. "Het bittere kruid is van het begin tot het einde een indrukwekkend verhaal." Het boek is realistisch, want het is in de "ik" vorm geschreven. Dus je kan het niet zomaar verzinnen. Het maakt het verhaal boeiender. Ik hou van dit soort boeken. Dingen die echt gebeurd zijn vind ik leuk om te lezen en vooral als ik dingen zelf niet heb meegemaakt. Het is een boek wat kinderen van 13 t/m 16 jaar lezen en die kunnen deze oorlog dus niet hebben meegemaakt De indeling door het hele boek is ook goed. Er is goeie hoofdtuk aanduiding. Het is ook leuk dat er voor ieder hoofdstuk een titel is. Soms spreken de titeltjes mij dan aan en geeft mij dit aansporing tot verder lezen. Voor de rest zit er ook alles in wat erin moet zitten.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden