Gegijzeld door Evert Hartman

De eerste uitgave van dit boek is gedrukt in 1984 in Rotterdam, door uitgeverij Lemniscaat. De samenvatting: Gerard, een jongen van ongeveer 14 jaar zit met nog 3 andere kinderen en een leraar nog op school, als er opeens 2 gewapende mannen binnen stormen. Als de politie aan komt rijden begrijpt Gerard pas goed dat hij gegijzeld is. De eerste paar dagen praten de gijzelnemers bijna niet, maar daarna begint vooral Leon te praten. Hij vertelt waarom ze hen gijzelen en wat hij vroeger heeft meegemaakt: Leon’s verhaal: Leon woonde met zijn vader, zusje en broer in een klein dorpje in een land waar een dictator de baas was. Als je tegen de dictator was en dat liet merken dan werd je opgepakt. De vader van Leon en zijn broer Edgar waren tegen de regering. Op een dag was Edgar dronken en had hij de dictator uitgescholden. Korte tijd daarna kwam de GEPO (Geheime Politie) om zijn broer Edgar te arresteren, maar gelukkig hadden ze toen net op tijd Edgar verborgen in een schuilplaats. Toen de GEPO Edgar niet kon vinden namen ze Leons vader maar mee. Leon werd toen zo kwaad dat hij een agent van de GEPO agent sloeg. Toen werd Leon samen met zijn zusje ook opgepakt door de GEPO en naar een instituut gebracht. Hij werd daar gescheiden van zijn zusje en in een aparte jongenskamer gezet. Toen Leon iets deed dat niet mocht moest heel zijn kamer strafrondjes lopen op een plein. Tijdens dat lopen struikelde Leon en raakte buiten bewustzijn. Toen hij bij kwam zag hij dat hij in de ziekenboeg lag met nog een aantal jongens. Na een dag kwam er een dokter. Deze vond dat hij over twee dagen wel weer naar het instituut kon. De zuster vond van niet en verstopte hem in een schuur, zodat de dokter hem niet terug kon sturen. In de schuur vond Leon gereedschap dat hij kon gebruiken om te vluchten! Hij legde dat gereedschap tussen de muur en het dak van de schuur, zodat hij het van buitenaf kon pakken. Als hij weer terug in de ziekenboeg is, komt er een meisje binnen dat Shaira heet. Zij wil ook graag ontsnappen en Leon vertelt haar van het gereedschap. Ze besluiten elkaar over ongeveer een week weer te ontmoeten in de ziekenboeg en dan neemt Shaira ook Leons zusje mee, zodat ze met zijn drieën kunnen vluchten. Als ze met zijn drieën weer in de ziekenboeg liggen heeft Leon een probleem, want twee kamermaatjes van Leon zijn ook meegegaan en met hen erbij kan hij niet vluchten. Dan blijkt dat een van de twee jongens ook weg wil en dan vluchten ze met zijn vieren. Net als ze willen vluchten komt er een bewaker aan die hen doorheeft. Gelukkig doet een jongen net of hij wil vluchten en daardoor kunnen de vier veilig ontsnappen. Na heel veel lopen krijgen ze van een aardige vrouw eten, kleren en geld om de trein te nemen. Maar in de trein worden de vier opgepakt door de GEPO omdat ze zichzelf niet kunnen legitimeren. Ze worden in een auto weggevoerd, maar na een tijdje wordt er op de auto geschoten De GEPO agenten worden daarbij gedood en Shaira ook. Het blijkt dat ze uit de auto bevrijd zijn door zijn broer Edgar. Kort daarna wordt ook zijn vader bevrijd. Na dit verhaal staan de kinderen aan de kant van de gijzelnemers, maar juist op dat moment geven zij zich over en worden ze opgepakt door de politie. Gerard probeert dat nog te voorkomen, maar de politieagenten gaan gewoon door. Omdat dit boek uit 2 verschillende verhalen bestaat is het niet zo makkelijk om aan te wijzen wie nu de hoofdpersoon van het boek is en wie de bijpersoon. - De echte hoofdpersoon in het boek is Leon omdat het boek steeds bij hem blijft en in ”het verhaal van Leon” je ook zijn gedachten, meningen en problemen te horen krijgt. Hij voldoet dus heel goed aan de eigenschappen van een hoofdpersoon. - Gerard is in het verhaal in de school de hoofdpersoon, want daar krijg je zijn gedachten en meningen te horen. - De vrienden van Leon in de flashback zijn allemaal bijfiguren, want ze helpen de hoofdpersoon met problemen (het vluchten). De ene bijpersoon is belangrijker dan de andere bijv. Shaira. Maar als Felix er bijv. niet was, dan had Leon niet kunnen ontsnappen en was de gijzeling er dus nooit geweest en het verhaal ook niet. David (de andere gijzelnemer), de leraar en de vrienden van Gerard zijn niet zo belangrijk in het boek. Eigenlijk kun je bijna niet van bijfiguren spreken want ze voldoen bijna niet aan de eigenschappen van de bijfiguren, maar zonder hen zou het verhaal wel anders en minder spannend zijn. · Leon is “in het verhaal van Leon” een jongen van 14 die soms wel een beetje driftig is (volgens zijn zusje). Hij is vaak stil, maar soms zegt hij veel dingen en komt hij voor anderen op, ook toont hij bewondering voor anderen. In het verhaal verandert hij niet zo heel veel, hij denkt nog steeds hetzelfde over onderwerpen (in de school verandert hij wel, daar is hij eerst stil en “boos” maar later wordt hij veel opener.) Over het uiterlijk van Leon wordt niet gepraat, wel is hij aardig lang en stevig gebouwd (hij kon bij het dak van een huisje maar kon met zijn armen niet tussen de muur en het dak). · De titel Gegijzeld is gekozen omdat (je raad het al) er een gijzeling in het verhaal voorkomt. De titel vind ik zelf helemaal niet origineel en ook niet bij het verhaal horen, want dat gaat grotendeels over hele andere dingen · Het eerste deel van dit verhaal (de gijzeling) zou zich in deze tijd kunnen afspelen, maar speelt ongeveer 15 (1985, iets eerder) jaar eerder, want toen is het boek al gedrukt. Je kunt dat te weten komen doordat er in het verhaal auto’s voorkomen en er gepraat wordt over een t.v. met video-spelletjes. Het verhaal van Leon speelt zich ongeveer in 1970 af, want Leon was toen 15 en is nu ongeveer rond de dertig en dat is dus 15 jaar verschil. · Het verhaal in de school speelt zich ergens in Nederland af, want er wordt aan de gijzelnemers gevraagd of ze al Nederlands kunnen. (Een precieze plaats is niet te zeggen want er worden geen plaatsen of namen van meren of gebouwen genoemd. Het verhaal van Leon speelt zich in een fictief land af, want de namen van dorpen, rivieren en leiders van het land bestaan niet. Als je het land ergens op de wereld zou moeten plaatsen ligt het in ieder geval niet in Amerika, want daar vluchten mensen naartoe. Op de bergen ligt in de zomer nog sneeuw (eeuwige sneeuw dus) en er zijn steengroeven. Als je dit bij elkaar bekijkt ligt het land waarschijnlijk ergens in Azië. · In het boek worden heel veel verschillende onderwerpen besproken, De belangrijkste is de politieke gesteldheid in het land, dat mensen hun mening er niet over mogen geven en dat er alles aan gedaan wordt om iedereen voor die bepaalde partij te laten zijn. De andere onderwerpen zijn gijzeling, vluchtelingen, verraad, en “strafkampen”, eigenlijk horen al deze dingen bij het belangrijkste onderwerp. · Dit boek is echt een boek dat je in 1 keer uit wil lezen en is daardoor heel spannend en daardoor kun je je ook heel goed in boek inleven. Dit is vooral omdat het onderwerp heel goed gekozen is en nu nog steeds actueel is terwijl het 16 jaar geleden geschreven is. Met het onderwerp ben ik het ook helemaal eens Ik vind dat er veel meer aandacht moet komen voor dit soort dingen en dat de rest van de wereld er hard tegen moet optreden. Het enige wat in mijn ogen verbeterd moet worden aan het boek is het eind, want dat is open en daar ga ik dan vaak uren over nadenken. · Dit stukje gebeurt als een groepje kinderen met onder andere Leon wil ontsnappen maar als er een bewaker aankomt, Felix wil zich dan voor hen opofferen. ‘Ik ga Sedaka (een bewaker) voor de gek houden”, zei hij listig. ‘Ik doe net of ik ga ontsnappen. Dan komt ie achter mij aan. Let maar eens op!” ‘Nee, Felix niet doen!” Felix luisterde niet, duwde de buitendeur open en holde het plein op. Vaag zagen ze vanuit het gebouw een gedrongen gestalte stilstaan. Een stem brulde: ‘Ben jij Felix!? Kom hier! Ben je gek geworden? Kom hier, zeg ik je!” Met lange passen vloog Felix hem voorbij, terwijl hij iets schreeuwde wat ze niet konden verstaan. Sedaka maakte een gebaar van woede en begon achter hem aan te rennen. Een paar tellen stonden ze als versteend toe te kijken. Toen zij Chris: ‘dit is onze kans!” . Dan proberen ze te ontsnappen, als dat lukt: Toen ratelde een machinegeweer met twee korte stoten. Daarna was er behalve het bulderen van de storm niets meer te horen. Dit stukje vind ik zo mooi omdat Felix zichzelf opoffert voor de anderen en niet aan zichzelf denkt.