Dood spel door Jaques Weijters

Titel Dood Spel Genre spannend, romantisch Inhoud De hoofdrol speler is Elvis. Hij is 16 jaar oud en is fotograaf en hij volgt zijn vader op. Hij gaat altijd bij voetbal wedstrijden fotograferen. Maar op een dag kijkt hij in het stadion met zijn foto toestel. Hij ziet een heel mooi meisje ze heet Renee, ze ging altijd naar de voetbalwedstrijden in het Heizelstadion. Elvis nam een paar foto's van haar en dacht: "ik moet haar ontmoeten, zij is mijn ware liefde". Toen de wedstrijd afgelopen was rende hij naar de uitgang en wachtte op haar en ja hoor hij zag haar en zij zag hem. Ze vielen meteen voor elkaar. Ze praatten wat en liepen richting huis. Toen zag Renee een vriend van vier jaar geleden: "Jonny". Maar dat kan toch niet, die is al dood? Ze dacht aan een dubbel ganger, ze geloofde haar ogen niet. Ze vertelde het hele verhaal aan Elvis, dat Jonny vier jaar geleden dood was gegaan bij een ramp in een voetbal stadion. Toen gingen ze naar huis toe. Toen Elvis thuis was kon hij niet wachten tot de foto's klaar waren. Toen de foto's klaar waren zag hij allemaal bekende gezichten om haar heen. Een van zijn vader die al vier jaar dood is. Hij dacht: "dat kan niet het is een dubbel ganger het kan niet anders". Elvis en Renee gingen weer naar het voetbal. Maar Elvis ging foto's nemen en zij ging gewoon kijken dus ze zaten niet bij elkaar. Het werd 1-0. De hooligans werden agressief en gingen spugen. In dat vak zat net Renee ze dacht hier zit ik wel veilig maar dat was dus niet zo. Ze gingen de hekken om proberen te duwen en ja hoor het lukte ze. Iedereen bij het hek werd om geduwd en de hooligans braken door, ze trapten en sloegen iedereen op de grond. Renee probeerde Elvis te roepen ze ging op een stoel staan maar ze viel er af. Toen lag ze op de grond. De hooligans stopten en alle gewonden werden naar buiten gedragen. Renee werd ook door iemand naar buiten gedragen. Hij pakte haar op en hield haar stevig tegen haar aan. Hij kuste haar op haar mond en legde haar neer op de witte lakens die er lagen, en hij liep weg. Dat was Jonny. Elvis ging naar Renee toe en riep: "word wakker". Maar ze zij niks. Hij haalde een doctor, maar die zei levenden gaan voor. Elvis dacht: ze is niet dood en hij wou het niet geloven. Hij ging naar huis met tranen in zijn ogen. Toen hij thuis kwam ging hij het gezicht van Renee kopieren tot dat zijn kamer vol was. Toen het papier was op. Ging hij zoeken voor nieuw papier. Hij zocht in alle laden en kastjes. Maar wat was dat. Een doos met brieven en foto's van zijn vader met een nieuwe vriendin. Hij dacht: hij is toch dood. Hij nam de brieven mee naar zijn kamer en bekeek ze het ware liefdes brieven. Elvis ging even weg, naar zijn vaders graf, hij wou weten of hij er echt lag. Toen hij terug kwam zat zijn moeder in de kamer met alle maal gescheurde foto's en brieven. Zijn moeder zei "dit weet jij al lang". Hij zei: "nee dat weet ik net pas". Ze haalde de politie er bij en ze gingen op onderzoek uit. Ze gingen het graf open maken, en ja hoor er lag geen vader. Toen maakten ze het graf van Oriana ook open en ja hoor er lag niemand. Ze leefden dus allebei nog. Ze gingen verder op onderzoek uit. Op een avond ging hij naar het graf van Renee met een schep hij wou weten of zij er ook wel echt in lag en ja hoor er lag niks. Renee leefde dus ook nog. Elvis ging weer naar het voetbal maar dit keer om Renee te zoeken. Hij ging in het vak staan waar zij eerst ook stond. Hij keek de hele tijd rond. Tot dat het 1-0 werd er werden weer rellen opgezet weer in dat vak. Hij dacht hebben ze nou niks van de vorige keer geleerd. Niet dus. De hekken werden weer omgeduwd. Weer werd iedereen op de grond gelegd. Nu probeerde Elvis er uit te komen maar hij werd mee gesleurd door iedereen. Hij viel naar beneden en probeerde weer op te staan. Maar het lukte niet hij voelde niks meer het lukte niet. Op eens hoorde hij Renee's stem hij probeerde terug te roepen maar het lukte niet. Op eens stond Renee voor hem en ja hoor ze hadden elkaar gevonden. En achter Renee stonden allemaal bekende gezichten Zijn vader, Oriana, en heel veel nieuwe vrienden en familie en Elvis en Renee zijde tegen elkaar laat je me nooit meer alleen? NOOIT MEER! Beoordeling Ik vond het wel een leuk boek, want er gingen mensen dood maar die waren helemaal niet dood ze leefden gewoon nog. Dat had ik nog nooit mee gemaakt in een boek. Ik vond het einde wel een beetje kort want op eens zag hij iedereen die hij kende. Maar verder was het een mooi boek. Als ik een cijfer moest geven dan gaf ik een 8,5.