In mei 1940 moet de hoofdpersoon met haar familie evacueren. Als na enkele dagen de stad door de Duitsers bezet is gaan ze terug. Dan verhuizen haar ouders naar Amersfoort, waar haar broer Dave en zijn vrouw Lotte wonen. Ook haar zus Bettie komt over uit Amsterdam. Alle joodse mannen in Amersfoort krijgen een oproep om zich te laten keuren voor de werkkampen. Dave neemt een drankje waardoor hij ziek wordt. Ook vader, die huiduitslag heeft, wordt afgekeurd. Later moeten alle joden van boven de vijftig naar Amsterdam verhuizen, ook de ouders van de hoofdpersoon. De hoofdpersoon gaat mee. Op een avond worden haar ouders gearresteerd. Als zij de kamer uit mag om de jassen te halen, gaat zij er vandoor. Bettie is al eerder opgepakt bij een razzia. Als ook Dave en Lotte worden opgepakt zwerft de hoofdpersoon van adres naar adres. Zij krijgt een nieuwe naam en wordt zo een andere persoon. Na de oorlog gaat zij op bezoek bij een oom in Zeist, die met haar de enige overlevende van de familie is. De titel Voor een antwoord op de vraag, waarom de titel Het bittere kruid, kun je beginnen in het hoofdstuk met dezelfde titel. Hierin wordt verteld dat de hoofdpersoon bij Dave en Lotte onderduikt nadat haar ouders zijn opgepakt. Van mevrouw K., de kamerverhuurster, krijgen zij namelijk te horen dat zij zo vlug mogelijk op zoek moeten gaan naar een ander onderkomen. Toch wil Dave de toekomst niet al te somber inzien. Hij denkt dat er nog genoeg deuren voor hem openstaan. Dat herinnert de hoofdpersoon aan vroeger, toen zij op Seideravond altijd de deur mocht openzetten. Hun vader vertelde over de uittocht uit Egypte en deelde het ongezuurde brood en het bitter kruid rond. De titel van het boek verwijst dus naar de joodse godsdienst. Door haar boek de titel Het bittere kruid te geven, legt Marga Minco dus verband tussen de slavernij van het joodse volk in Egypte en de Tweede Wereldoorlog.
Personages In het hele boek wordt niet één keer de naam van de hoofdpersoon genoemd. De belangrijkste bijfiguren zijn Dave, Lotte, Bettie, vader en moeder. De bijfiguren maar ook de hoofdpersoon zijn allemaal types, ze reageren altijd op dezelfde manier. Ze bezitten slecht één typerende karaktertrek, uitgezonderd het vaderfiguur. De hoofdpersoon komt naar voren als een jongedame die weet wat ze wil. Zij verzet zich bijvoorbeeld al vroeg tegen de godsdienstige gewoontes van haar ouders. En zij is ook niet bang; dat blijkt wel uit haar optreden tijdens de razzia in de Lepelstraat. Maar ze lijkt nauwelijks te beseffen wat er allemaal gaande is. Over haar leeftijd en uiterlijk wordt eigenlijk weinig vermeld. Het vaderfiguur is de enige personage die uitgebreid beschreven wordt. Halverwege 'verzegeld' staat: 'Hij had zo'n onverwoestbaar optimisme, dat het aanstekelijk werkte. Ik vroeg geregeld wat hij van de toestand dacht alleen omdat ik al bij voorbaat wist dat ik iets te horen zou krijgen dat me gerust stelde.' Een andere trekje is dat hij niet erg strijdbaar overkomt. Zo lijkt het niet in hem op te komen, net als zijn kinderen onder te duiken. Als hij een oproep krijgt om naar Amsterdam te verhuizen, gaat hij. Dave beseft goed wat hem boven het hoofd hangt. Als iedereen zijn best doet om de sterren zo netjes mogelijk op te naaien, gaat hij naar buiten zonder ster. Hij wil nog één dag gewoon zijn. Over de moeder en Lotte en vooral over Bettie wordt niet veel vermeldt. Zij zijn vooral zorgzaam. Hoewel Bettie maar een klein rolletje heeft, is zij toch belangrijk voor de hoofdpersoon: zij is de oudere zus. Daardoor maakt Betties arrestatie grote indruk op haar. Tijd Heel duidelijk is het boek er niet over, maar waarschijnlijk begint het boek enkele dagen voor de inval van de Duitsers en eindigt niet lang na de bevrijding. Tussen begin en eind verloopt dus ongeveer 5 jaar. Het bittere kruid wordt in chronologische volgorde vertelt. Het begint bij het begin en eindigt bij het eind. De enige uitzondering is 'De Kloosterlaan', dat zich voor en na het eerste hoofdstuk afspeelt. Deze flash back heeft als functie een gebeurtenis in die tijd te verduidelijken. In het boek wisselen versnelling en vertraging elkaar af. Voor een gebeurtenis van vijf minuten, wordt soms een paar bladzijden voor uitgetrokken, terwijl met enkele woorden een periode van jaren weergeeft. Taal Er wordt in het boek geen erg moeilijk taalgebruik gebruikt. Sommige (joodse) woorden die niet helemaal te begrijpen zijn, kun je terugvinden in de verklarende woordenlijst. In het boek worden veel dialogen gebruikt, dit komt ook omdat het verhaal in de ikvorm wordt verteld. Dat wil zeggen dat de hoofdpersoon ook als verteller optreedt, daarbij wordt de verleden tijd gebruikt. Zo'n standpunt zorgt ervoor dat alles heel echt lijkt. Marga Minco Marga Minco werd als Sara Menco (haar grootvader heette Minco) op 31 maart 1920 geboren te Ginniken. Ze groeide op in Breda. In april 1943 worden haar ouders gearresteerd. Sara weet te ontkomen. Als Sara onderduikt leeft zij onder verschillende namen o.a. Margaretha van Hoorn. Later blijft ze deze naam als schrijfster dragen. In Amsterdam beleeft Marga de bevrijding; zij en een broer van haar vader blijken de enige overlevenden van de familie te zijn. Bibliografie: De andere kant, Een leeg huis, De val, De glazen brug.