Titel Het Bittere Kruid. Ondertitel Een kleine kroniek Schrijver Marga Minco. Uitgave 1957. Uitgeverij Bert Bakker/ Daamen N.V./ Den Haag. Titelverklaring Het bittere kruid slaat op een deel van het voedsel dat gegeten wordt op een joods feest ( Pesach/ Israëlische Paasdag ) Om bittere tijden in Egypte (eeuwen geleden) te herdenken Nu beschrijft Marga Minco de bittere tijden die ze tijdens de oorlog mee maakt. Genre Oorlog.
HET VERHAAL De ik (Marga Minco) woont met haar vader, moeder en zusje in Breda. Ze heeft ook een broer, Dave. Hij woont in Amsterdam met hun zus Bettie. Het is een joods gezin. Marga vond het erg moeilijk dat er zoveel verboden was voor de joden. Marga wordt in het eerste jaar van de oorlog ziek en moet kuren volgen in het ziekenhuis. Ze zijn dan net aan het verhuizen naar Amersfoort om bij Dave in te trekken die inmiddels getrouwd is. Marga moet weer naar het ziekenhuis. Nu ligt ze in Utrecht en begint opnieuw aan de kuren. Op een dag moet Dave gekeurd worden voor een werkkamp, maar gaat medicijnen slikken, waardoor hij ziek wordt en gelukkig wordt hij afgekeurd. Hij wordt er ziek van en gaat met Marga op een kamer in hun huis in Amersfoort liggen waar ze door Lotte, Dave's vrouw, verzorgd worden. Ze blijven de hele dag thuis in hun pyjama's rondhangen, want de bel kan elk moment gaan doordat de Duitsers hun elk moment kunnen komen halen. Dan horen ze dat Bettie is opgepakt bij een razzia in Amsterdam. Het is onbekend waar ze heengebracht is en wat er met haar is gebeurd. De ouders moeten naar Amsterdam verhuizen, omdat ze boven de vijftig zijn. Marga blijft bij haar broer en Lotte in Amersfoort wonen, maar gaat uiteindelijk toch bij haar ouders in Amsterdam wonen. Dave en Lotte gaan ook in Amsterdam wonen, maar niet bij zijn ouders. Op een middag moet Marga een boodschap doen. Ze raakt verstrikt in een bezetting van een straat in haar buurt. Ze wordt bijna meegenomen, maar kan nog net ontglippen, omdat ze op haar identiteitspas kan laten zien dat ze niet in die straat woont. Op een avond gaat de bel. Het zijn de Duitsers. Marga kan via de achterdeur ontsnappen. Ze gaat naar Dave en Lotte. Lotte helpt Marga haar haar met water-peroxyde te bleken, zodat ze niet herkend kan worden op straat. Ook vervalsen ze haar identiteitskaart. Samen besluiten ze te vluchten, maar tijdens het vluchten worden Dave en Lotte op het station in Utrecht opgepakt. Marga zit in haar eentje in een trein. Na de oorlog is er nog een oom van haar in leven. Ze gaat hem opzoeken en na een paar weken sterft ook hij. Marga blijft bij haar tante. Auteur Marga Minco werd geboren op 31 maart 1920 in het Brabantse Ginneken. Zij was de jongste in een Orthodox-joods gezin dat al twee kinderen telde, De vijfjarige Dave en de een jaar oude Bettie. De voornaam Marga dateert uit haar onderduiktijd - haar geboortenaam is Sara, al snel veranderd in Selma. Vijf jaar oud verhuisde Marga met haar familie naar het naburige Breda, waar haar vader een belangrijke positie in de joodse gemeente kreeg. onder invloed van zijn vrouw, een meer liberaal-joodse onderwijzeres, stond hij op den duur een minder streng-orthodoxe opvoeding voor zijn kinderen toe. Dat nam niet weg dat de Minco's, net als andere joodse families, in het katholieke Breda als "anders" werden beschouwd - iets waar vooral kinderen niet van houden: "Wij wilden zijn zoals iedereen", herinnerde Marga zich later. Na de lagere school bezocht Marga de Nutsschool voor meisjes, waar haar liefde voor lezen en schrijven tot bloei kwam. Op basis van een reeks verhalen werd zij in 1938 aangenomen als leerling-journaliste bij de Bredasche Courant. Behalve journalistiek werk schreef ze voor deze krant cursiefjes onder de naam Hus. Het Algemeen dagblad publiceerde haar kinderverhaal "Het gouden knikkertje" en ze voltooide een kinderboek, dat echter nooit werd gepubliceerd. Via haar werk leerde Marga haar latere echtgenoot Bert Voeten kennen -beginnend dichter en als journalist werkzaam bij een concurrerende krant.