Isabelle
Tessa de Loo
Korte inhoud
In een bergachtige streek in Frankrijk is op klaarlichte dag de filmster Isabelle Amable verdwenen. Alle opsporingsacties zijn vergeefs; Isabelle blijft onvindbaar. Alleen de dorpsonderwijzer, Bernard Buffon, geeft niet op en neemt zich voor het speurwerk van de politie over te nemen. Isabelle blijkt ontvoerd te zijn door Jeanne Bitor, een oerlelijke vrouw. Isabelle wordt gedwongen model te staan voor een reeks schilderijen, terwijl Jeanne haar laat uithongeren. Uitgebreide inhoud
Dit verhaal gaat over de verdwijning van Isabelle Amable, een bekende filmster. Isabelle verdwijnt op klaarlichte dag in een bergachtige streek in Frankrijk. Alle zoekacties hebben geen resultaat, Isabelle is spoorloos verdwenen. Alleen de dorpsonderwijzer, Bernard Buffon, geeft het zoeken niet op en neemt het speurwerk van de politie over. Isabelle blijkt door Jeanne Bitor te zijn ontvoerd. Isabelle moet als model staan voor de schilderende Jeanne, die alles schildert wat met dood en verderf te maken heeft. Ze hongert Isabelle langzaam uit door haar geen eten te geven. Jeanne is een oerlelijke vrouw die het op de schoonheid heeft gemunt, want dankzij de schoonheid ben ik lelijk, vindt ze. Haar twee pittbullterriërs zijn haar enige gezelschap, voordat ze Isabelle ontvoerde (met behulp van de honden). Ondertussen blijft Bernard in de omgeving zoeken naar Isabelle of naar sporen van haar. Hij ontdekt dat ze voor het laatst is gezien door Gaspard Peyrol, een boer die het te druk heeft om veel aandacht aan haar te schenken. Hij komt er achter dat Odile een oude vriendin van Isabelle is en praat met haar over haar jeugd. Intussen probeert Isabelle op Jeanne in te praten om haar wat voedsel te geven, wat aardig lukt doordat ze al haar acteertalent gebruikt. Daarbij vertelt ze de grootste leugens gebaseerd op de biografie van andere actrices. Zo vertelt ze dat mooi zijn ook zijn nadelen heeft, omdat ze allemaal dezelfde vijand hebben, namelijk de man. Ook vertelt ze dat ze gerespecteerd wordt om haar uiterlijk, en als ze met een eigen idee komt, zeggen ze dat de roem haar naar het hoofd is gestegen. Haar twee huwelijken, de eerste met een wielrenner de tweede met een bekende filosoof, zijn op de klippen gelopen. Die nacht denkt ze dat ze nu niet alleen staat tegen een mannelijke overmacht. De volgende dag voelt Jeanne dat het schilderen niks zal worden, en brengt ze samen met Isabelle de ochtend door onder de appelboom, het lijkt net een koffievisite. Isabelle vertelt dat haar vader is overleden toen ze 12 was en dat haar stiefvader haar toen tot haar 16e misbruikte. Daarna vertelt Jeanne dat, toen ze jong was, er een keer een jongen logeerde (bij haar broers) die nog niemand had voor een feest. Toen stelde haar broer voor Jeanne mee te nemen. De jongen kreeg toen een hoestbui die pas na een paar minuten over was. Het kostte heel wat kloppen voor hij weer bijgekomen was, vertelt Jeanne. ‘s Avonds, in het café waar Jeanne haar brood verdient, als Bernard haar aanspreekt en vraagt of ze misschien nog wel eens aan Isabelle Amable denkt, schrikt ze. Ze komt erachter dat Isabelle alles gelogen heeft en loopt boos weg naar huis. De volgende morgen moet Isabelle weer poseren en krijgt ze weer geen eten. Ze vraagt zich af wat ze misdaan heeft, dat Jeanne opeens weer zo hard is. Als Jeanne de volgende ochtend Isabelle weer gaat roepen, ziet ze dat Isabelle zich heeft opgehangen aan een geïmproviseerde strop. Ze denkt één ogenblik na, ze zal vertrekken en de schilderijen van Isabelle verbranden. Bernard, die die zaterdag geen les hoeft te geven, gaat weer de bergen in om eens bij Jeanne te gaan kijken. Wanneer hij daar aankomt, ziet hij Jeanne bij een hoog oplaaiend vuur staan. Hij denkt dat hij nu mooi de gelegenheid heeft om een keer binnen te kijken. In de kelder gekomen ziet hij Isabelle hangen en ze zegt zacht: ”Los, los, maak me los.” Nadat Bernard haar heeft losgemaakt en ze een eindje verder zijn, vertelt Isabelle dat de strop van een ijzerdraad was met touw er omheen gewikkeld zodat je eigenlijk aan je keel hangt in plaats van aan je nek dat is best uit te houden, alleen het moet niet te lang gaan duren. Ze heeft dit truckje geleerd in een film met ketters. Na opsporingsacties van de politie blijft Jeanne onvindbaar en wordt Bernard beloond met alle werken van Schubert. Titelverklaring

Isabelle is de hoofdpersoon van het verhaal. Isabelle Amable is een beroemde filmster. Haar naam verwijst naar haar uiterlijk en karakter: mooi (belle) en vriendelijk (amaible). De reden tot schrijven van dit boek
Een paar jaar geleden was er in Frankrijk een actrice spoorloos verdwenen en niemand wist of zij het slachtoffer van een misdaad was of dat zij gekozen had voor een leven zonder andere mensen. Waarschijnlijk was dit de aanleiding tot het schrijven van dit boek. Karakter- en persoonsbeschrijving
Isabelle
De hoofdpersoon is Isabelle. Ze is een beroemd actrice. Als klein meisje was ze intelligent, kameraadschappelijk en behulpzaam. Ook had ze een goed inlevingsvermogen in anderen. Ze liet niet met zich sollen, maar kwam op voor zichzelf of andere kinderen. Ze kwam uit een harmonieus gezin, waarin ze enig kind was en ze erg verwend werd, maar daardoor was ze absoluut geen verwend kreng geworden. Als volwassen vrouw zit Isabelle vol levenslust, en is ze iemand van recht door zee. Ze zal nooit iemand benadelen en heeft dus geen vijanden. Hooguit dat er wel eens iemand ja-loers is geweest op haar. Voor veel mensen lijkt ze weerbaar en onverwoestbaar. Jeanne Bitor
Ze koestert een alles overheersende wrok tegen het noodlot dat haar zo lelijk maakt, waardoor alle mannen haar mijden. Zodra er mensen zijn die haar menselijke aandacht geven, zoals Isabelle deed, smelt de wrok langzaam weg en krijgt ze een warmere persoonlijkheid. Bernard Buffon
Bernard is ook lelijk maar dat komt door een niet goed functionerende schildklier, waardoor hij erg dik is. In het begin van het boek aanbidt hij Maria, moeder van Christus, wat na de verdwijning overging in de verering van Isabelle. Voor haar had hij al van jongs af aan bewondering. Zij bleek echter in de grootste nabijheid onbereikbaar, zodat de verering overging naar de verering van Jeanne die spoorloos was verdwenen. De opbouw van het verhaal
De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is het heden en overwegend niet-chronologisch. Het verhaal wordt verteld door de alwetende verteller die afwisselend het verhaal vertelt vanuit het gezichtspunt van Bernard en Jeanne. Er is sprake van een auctoriaal perspectief. Het genre is een novelle. Biografie van Tessa de Loo
Tessa de Loo is een pseudoniem van Ineke Duyvené de Wit. Ze werd op 25 oktober 1946 in Bussum geboren als oudste van drie kinderen. Op vijfjarige leeftijd verhuisde zij van Amsterdam naar het Brabantse Oss. Na twee jaar gymnasium en een jaar hbs vond ze haar draai uiteindelijk op de mms. Door opstellen schrijven vond zij haar hartstocht in het schrijven. Op haar twintigste trouwde ze en vijf jaar later werd haar zoon Joris geboren. De Loo verhuisde daarna nog naar de Achterhoek, omdat het stadsleven haar benauwde, en ging daar als lerares werken. In 1976 ging zij haar studie afmaken. Vlak voor haar afstuderen koos zij toch voor het schrijven. In 1980 verhuisde de Loo naar Pieterburen met haar zoon. Daar schreef ze de Muziekles en De meisjes van de suikerwerkfabriek, en kreeg ze de ideeën voor haar eerste roman: Meander. Meander verscheen in 1986 en in deze roman beschrijft De Loo de opkomst en ondergang van een leefgemeenschap vol idealen. Sommige critici vonden het een domper op haar carrière. Het rookoffer, een novelle, verscheen in 1987 als een boekenweekgeschenk. In 1987 volgde haar tweede novelle, namelijk Het mirakel van de hond. Isabelle is de Loo’s tweede roman. Waarschijnlijk is dit boek gebaseerd op een krantenartikel waarin stond dat een franse filmster spoorloos was verdwenen. De derde roman is De tweeling, in dit boek komen twee tweelingzussen die gescheiden zijn opgegroeid elkaar tegen. De ene groeide op in Nederland, terwijl de andere in Duitsland opgroeide. Ze vertellen elkaar hun levensverhaal, de ene als Nederlander en de ander als Duitser, waardoor echte verzoening uitblijft. Het pseudoniem Tessa is afkomstig van Texel, ook wel Tessel genoemd, waar zij in het begin van haar huwelijk heeft gewoond. De Loo is afkomstig van de meisjesnaam van haar overgrootmoeder, die Van Loo heette. Bibliografie van Tessa de Loo
De meisjes van de suikerwerkfabriek (1982) Meander (1986) Het rookoffer (1987) Het mirakel van de hond (1988) Isabelle (1989) De tweeling (1993) Een varken in het paleis (1998)