Pa Pinkelman in de politiek door Godfried Bomans

Titel Pa Pinkelman in de politiek Auteur door Godfried Bomans Titel verklaring Pa Pinkelman in de politiek is geschreven door Godfried Bomans. Pa Pinkelman is de hoofdpersoon in dit verhaal, hij voelt op een dag dat hij in de politiek moet gaan, vandaar de titel. Opbouw Het boek is opgebouwd uit 17 hoofdstukken, zonder hoofdstuk titel maar wel met een korte, in cursief gedrukte letters voor- beschouwing op het hoofdstuk. Samenvatting Tante Pollewop verlaat haar bed in de nacht van sinterklaas om de schoenen van Pa Pinkelman vol te stoppen met cadeautjes, hij is namelijk de enige volwassene die nog oprecht in de sint gelooft. Als ze terug naar haar bed gaat ligt er een briefje, geschreven door Theo (pa Pinkelman). Daar stond op dat hij het niet meer uit hield, hij werd te dik en daarom moest hij in de politiek. Hij heeft avonturen nodig, gevaar, smaad, beledigingen en ingezonden stukken, dan zal hij zich weer fit voelen. Hij vraagt aan tante P. of hem achterna wil komen en z'n scheerkwast, tandenborstel en brillenhuisje mee wil nemen. Ze vindt hem tenslotte in het RAI-gebouw waar hij een lezing houdt namens de PvdA. De mensen in zaal snappen er niks van maar vinden "het verrukkelijk", hoe hij spreekt (blz 15). En daarom komt hij in de Tweede-Kamer terecht. Hij krijgt van minister Wittebol te horen dat hij te groot is voor dit kleine land. Hij wordt dan vertegenwoordiger van de BENELUX in de UNO (lid van de veiligheidsraad). Tante Pollewop werd vertegenwoordigster van Bussum en Omstreken (in UNO). Pa P. ontwikkelde een plan, een Pa Pinkelman-plan waar hij drie en een half uur voor nodig had om het voor te lezen. Hij las het voor aan Tante Pollewop, de voorzitter van de UNO en aan de werkster. Deze laatste vond het een slecht plan, het was oude koek, ze had dergelijke verhalen al vaker gehoord onder het schrobben. Het plan valt dus in duigen. Hij krijgt daarna een brief van de president van Amerika die hem uitnodigt om plaats te nemen in de Grote Vier. De president vond dat hij te groot was voor het vertegenwoordiger zijn van maar drie landen. (Rusland was uit de Grote Vier gestapt). Hij wordt als lid van de Grote Vier verzocht z'n diensten te bewijzen in zake het Balkan-conflict. Ze gaan er met een vliegtuig naar toe. Kareltje en Flop, twee jongetjes, een negertje en een blank jongetje, gaan ook mee. Ze vormen samen de Pinkelmannianen. Ze komen echter in de arabische woestijn terecht en ze worden zelfs gevangen gezet door een Sultan. Iedereen in de wereld kon hun avonturen op de voet volgen door de Volkskrant te lezen. De heer Flens, de 'vader', van Kareltje en Flop las wat er gebeurt was en stuurde z'n drie knechten er achter aan, hij vond dat er iets aan gedaan moest worden. Er volgen dan allerlei avonturen, waarbij ze steeds op de vlucht zijn voor de drie knechten. Pa Pinkelman maakt ook steeds gebruik van z'n bolhoed, die een soort toverhoed is. De heer Wittebol laat ook de heer Kleffens (minister) een kijkje nemen bij Pa P. om te kijken wat hij allemaal uitspookt en of hij hun belangen ook wel behartigt. Ze vinden ook dat ze in het verhaal veel te veel voor de gek gehouden worden. Kleffens vindt het Pinkelman-plan geweldig en koopt het voor 2 ton. Ze lezen het plan ook voor aan de Turken in Turkije. Op een gegeven moment beslist Pa Pinkelman om een eigen partij op te richten de P.P.P (de Pinkelman-Pollewop Partij). Bij het verstrooien van reclame-pamfletten geraken ze met hun ballon in de hogere luchtlagen, omdat ze niet meer terug kunnen. Ze bevriezen zelfs en ontdooien weer als ze dichter bij de zon komen. Dan komen ze erachter dat ze gevolgd zijn door talloze andere ballonnen met mensen erin die willen helpen. Ook was er een ballon met de drie knechten. Alle mensen komen bij Pa P. in de mand om gezellig thee te gaan drinken. Door het gewicht dalen ze ook weer. De 3 knechten vallen te pletter. Daarna trekken Pa P. en tante P. zich terug in een hofje in Haarlem en worden oud. Ze kregen bij 50- jarig huwelijk een gevelsteen. Pa P. leefde hierna nog 40 jaar (dus hij werd +/- 110 jaar oud).
Tijd Het eigenlijke verhaal speelt zich af in een paar jaar. Als je het uitrekent dan komt eruit dat Pa P. +/- 40 jaar was dat hij er mee kapte. Na een hiaat van 30 jaar, toen hij 50-jaar getrouwd was kreeg hij een gevelsteen. Het verhaal is chronologisch en er zijn geen flashbacks). Ruimte De ruimte wordt heel simpel voorgesteld, de hoofdsteden zijn vierkantjes en kleinere steden rondjes als je de aarde van bovenaf bekijkt. Dit komt overeen met de mensen zelf, vooral in de politiek waar helemaal geen moeilijke gesprekken worden gevoerd, meer een soort thee-kransje. Personen Tante-Pollewop is een burgelijke vrouw die toch precies weet wat ze wil. Ze zorgt goed voor haar man, geeft hem zelfs een verjaardag met taart midden in de woestijn. Pa Pinkelman is een doordouwer, maar weet net als de andere politici een heleboel dingen niet. De personen zijn gesloten. Perspectief het verhaal heeft een objectief perspectief, je kent de gedachten van iedereen. Het is net alsof er een soort cameraman is die alles volgt. Dit komt vooral tot uitdrukking op het moment dat een van de drie knechten iemand uit de ballon gooit en bij de 'cameraman' in de ballon terecht komt. Motieven -De Bolhoed, speelt een belangrijke rol, door dit voorwerp worden ze vaak uit moeilijkheden gered. -Politiek, is de 'rode draad' hier draait alles om, en de kritiek hierop. -Liefde, tussen Pa Pinkelman en Tante Pollewop geuit in een omhelzing of een kus. -Het kwaad, met de 3 knechten als vertegenwoordigers daarvan, men moet ervoor vluchten. Thema Don Quichotte is de dolende ridder, die zijn tijdgenoten wilde laten zien, hoe absurd de verhalen over dolende ridders zijn. Godfried Bomans alias Pa Pinkelman doet dit ook door hier en daar toch een soort spottende kritiek op de politiek uit te oefenen. Hij spot ook een beetje met Kareltje (het negertje), die afgeeft als je hem afveegt.
Stijl Het boek is simpel geschreven, maar net als Erik met een wat verouderd taalgebruik. (DEN vierden naamval) Mening Op verschillende zaken wordt een soort kritiek geleverd waar je dan best om kunt lachen, bijv. bij de lezing van Pa Pinkelman weet de toehoorder niet eens waar de man het over heeft, maar vindt dat hij zo mooi spreekt. Of als een matroos schreeuwt:"Voor dat stelletje sufferds betaal ik m'n belastingcenten," wordt hij meteen van boord gezet en aangenomen door de redaktie van De Waarheid. Een belangrijke vergadering wordt om een onbenullige reden verdaagd, waarna het voorstel komt om naar een gezellige badplaats te gaan (blz 31). Dit alles zorgt ervoor dat je er toch om moet lachen, omdat het een komische kritiek is. Pa Pinkelman wordt wel steeds betiteld als: de beroemde man, de man met de geweldige hersenen enz., wat op een gegeven moment gaat vervelen.