Mijn vader woont in Brazilie door Thea Beckman

Zakelijke gegevens: De uitgever van het boek is Lemniscaat b.v. Rotterdam 1974. Het boek heeft geen prijzen gewonnen. Er zijn geen illustraties in het boek. De omslag is getekend door Dick van der Maat. Het boek heeft 2 hoofdstukken, de eerste is uit het dagboek van Albert-Jan en het tweede hoofdstuk is uit het dagboek van Monique. Inhoud van het boek: Albert-Jan en Kees zijn goede vrienden en zitten bij elkaar in de brugklas. Op een dag komt er een nieuw meisje bij hen in de klas, ze heet Monique. Kees vindt het wel een lekker stuk, Albert-Jan vindt haar ook wel leuk. Albert-Jan en Monique worden heel erg bevriend, Monique helpt Albert-Jan dan ook met huiswerk, ze vertellen elkaar ook problemen en zo komt Albert-Jan erachter dat ze een vader heeft die al 13 jaar geen contact meer met haar en haar moeder heeft gehad. En dat vindt Albert-Jan zielig. En paar dagen later komt haar oma in het ziekenhuis te liggen, en toen ze uit het ziekenhuis mocht kwam Monique haar moeder naar haar toe en zei: kom maar bij ons logeren, Monique zal het ook heel fijn vinden. Diezelfde avond werd er aan de deur gebeld, Monique deed open en het was een man die haar al een hele tijd in de gaten hield, en alsmaar de weg vroeg, daarom gilde Monique, haar moeder rende naar de deur, toen ze de man zag bleef ze stokstijf staan, na een tijdje zei de man: mag ik binnen komen? Mams liet hem binnen, Monique begreep het niet. Het bleef weer heel lang stil, maar op een gegeven moment zei haar moeder: Monique dit is nou je vader. Monique was helemaal opgewekt, omdat ze haar vader nog nooit had gezien. Haar vader heet Paul, hij wou het weer goedmaken met mams, maar na 13 jaar helemaal niet 1 keer langskomen, weer goedmaken? Daar moet ik heel lang over nadenken zei ze. Na heel veel dagen dat Paul langs kwam had hij het steeds over om naar Rio de Janairo te gaan met mams en Monique, want hij werkte ook daar en verdiende veel geld. Na nog veel dagen maakte hij een bekentenis dat hij was getrouwd met een ander en had twee kinderen, een van 7 en een van 3, mams schrok daar heel erg van, maar Paul vertelde verder dat zijn vrouw vlak na de geboorte van de laatste baby is gestorven en dat zijn kinderen een moeder nodig hadden. Mams vond dat wel zielig voor die kinderen, maar na alles wat er was gebeurd wou ze het niet goedmaken, ze zei wel dat ze hoopte dat hij weer een ander zou vinden en dat vond hij ook heel leuk. Mams en Monique hoorde niks meer van Paul en dat vonden ze ook wel best. Ze gingen gewoon verder met hun leuk leventje met z’n tweeën
Mening van het boek: Ik vond het best wel een leuk boek alleen toen Paul Bijna elke dag langs kwam werd er bijna elke dag over hetzelfde gepraat dat ze met hem mee moesten gaan; dat vond ik een beetje een saai stuk

Cijfer: 8 omdat het wel lekker doorlezen was en er niet moeilijke woorden instonden en de zin niet moeilijk was geformeerd.