Titel Das Parfum, die Geschichte eines Mörders Autor Patrick Süskind Verlag Diogenes Verlag AG Zürich Tijd en plaats Het verhaal speelt zich af van 1738 t/m 1769 (de vertelde tijd is dus ongeveer 30 jaar). Het speelt zich af in vier verschillende plaatsen in Frankrijk, nl. Parijs, het massief van Auvergne, Montpellier en Grasse. Vertelsituatie Het verhaal wordt verteld door een veel wetende verteller. Je komt vooral de gedachten en gevoelens van de hoofdpersoon, Grenouille, te weten, maar er zijn ook delen in het verhaal waarin je Grenouille even helemaal niet tegenkomt en de schrijver alleen over andere personen vertelt (meer in het algemeen). Het verhaal wordt in de Preäsens verteld. Het hele verhaal is chronologisch verteld. Personen De eigenlijke hoofdpersoon is Jean-Baptiste Grenouille. Grenouille is een wees die op 17 juli 1938 geboren werd achter een viskraam. Hij heeft een uitstekende, bijna bovennatuurlijke, gevoelige neus. Hij denkt zelfs in geuren. Hij heeft zelf tot zijn eigen verbazing helemaal geen geur en dat vindt hij verschrikkelijk… Verder is hij heel eenzaam en wordt hij vaak niet begrepen door de buitenwereld. Ik vind dat Grenouille over het algemeen een levensecht persoon had kunnen zijn. Toch zijn er ook een hoop dingen die gebeuren die niet echt geloofwaardig zijn.
Structuur Het verhaal is moeilijk in te delen in een inleiding, middenstuk en een slot. Grofweg zou je het als volgt kunnen doen: Einleitung: Grenouille komt er achter dat hij een meer dan uitstekend reukorgaan heeft. Verwicklung: Grenouille ontdekt dat hij zelf geen eigen lichaamsgeur heeft. Daarop wil hij de ideale lichaamsgeur creëren voor zichzelf. Lösung: Grenouille kan zijn eigen welbegeerde lichaamgeur samenstellen, maar het geeft hem toch niet wat hij zoekt en pleegt zelfmoord. Titelverklaring De titel betekent letterlijk "Het parfum, het verhaal van een moordenaar". Dit slaat op het feit dat de hoofdpersoon in het boek, door middel van moorden te plegen, hoopt zijn doel (het vinden van de ideale geur) te bereiken. Thema Het thema van het verhaal is dat iets wat ideaal lijkt, niet altijd ideaal hoeft te zijn. Grenouille dacht dat als hij de ideale geur eenmaal in zijn bezit zou hebben, hij zich eindelijk volmaakt zou voelen. Maar toen hij die geur eindelijk had, vond hij toch geen genoegdoening, ondanks dat de geur wel deed wat hij ervan verwachte. Genre Het verhaal was een roman. Samenvatting Op 17 juli 1738 wordt Jean-Baptiste Grenouille achter een viskraam in Parijs tussen de visresten geboren. Zijn ongehuwde moeder dacht dat ook hij wel dood zou gaan net als haar vorige 4 kinderen. Ze wilde hem ook niet. Toen zij vlak na de bevalling flauwviel, werd Grenouille echter opgemerkt en werd zijn moeder beschuldigd van veelvoudige kindermoord en werd onthoofd. Grenouille kwam eerst terecht in het klooster, daarna bij een voedster (die hem niet wilde hebben, omdat hij geen echte zuigelingengeur had en toen weer in het klooster. Daar bleef hij ook maar een korte tijd, want ook Pater Terrier wilde van hem af, omdat hij het idee had dat Grenouille hem met zijn neus helemaal kon doorgronden. Hij bracht Grenouille naar Madame Gaillard. Zij nam elk kind in haar huis op, zolang iemand er maar voor betaalde. Daar groeide Grenouille 10 jaar lang op, maar hij bleef een merkwaardige jongen. Hij praatte pas heel erg laat en hij dacht eigenlijk meer in geuren dan in zinnen. In 1947 werd Madame Gaillard Grenouille zat en ze was zelfs een beetje bang voor hem geworden. Zij bracht hem naar van Monsieur Grimal. Daar werkte hij als looiersjongen. De mensen die daar werkten, waren stuk voor stuk mensen die als ze dood gingen toch door niemand gemist zouden worden. Na een jaar kreeg hij de looiersziekte Miltvuur. Hoewel dat normaal een dodelijke ziekte is, overleefde Grenouille deze ziekte en werd daarmee waardevoller voor Grimal. Deze behandelde hem nu ook beter. 's Avonds kreeg hij vaak vrij en dan ging Grenouille op pad om de geuren van Parijs te leren kennen. Op een keer moest hij een keer iets afleveren bij één van de (vroegere) grootste parfumeurs van de wereld. Toen hij daar eenmaal was, wist hij dat hij hier wilde werken. Na lang gepraat te hebben met Baldini, mocht hij laten zien wat hij kon aan hem. Baldini was stomverbaasd en kocht hem de volgende dag al bij Grimal weg. Vanaf toen ging het weer stukken beter in de bijna verlopen zaak van Baldini. Ze kregen zelfs weer hoog Europees aanzien, terwijl Grenouille de ene na de andere overheerlijke geur samenstelde. Toen Grenouille op zijn 18e Baldini mocht verlaten zonder ook maar iets van alles wat zijn geuren hadden opgeleverd te krijgen (verdienen), had hij wel veel ervaring opgedaan in de taal en de gang van zaken in de parfumeriewereld. Maar het enige wat hij nu nog wilde was weg van alle mensen en hun afschuwelijke geuren. Hij zocht zijn toevlucht in het centrale massief van Auvergne. Daar leefde hij zeven jaar lang in een grot, terwijl er in de rest van het land oorlog heerste. Daar kwam hij erachter dat hij, degene die echt iedere geur kon waarnemen, geen eigen lichaamsgeur had. Hij besloot de wereld van de mensen weer op te zoeken, vastbesloten zich een passende lichaamsgeur toe te eigenen. Hij kwam terecht in Montpellier, waar hij, omdat hij zo'n verschrikkelijk uiterlijk had gekregen in zeven jaar grotleven, als heel bijzonder werd ervaren. Markies de la Taillade-Espinasse gebruikte hem zelfs als levend bewijs bij een wetenschappelijk onderzoek. In Montpellier probeerde Grenouille voor het eerst de mensen geur te imiteren. Dat deed hij door een half lepeltje verse kattenpoep, schimmelende kaas, sardientjes-resten, een rot ei en nog wat andere ingrediënten te mengen. Nu was hij voor het eerst ook voor andere mensen met de neus waarneembaar, zonder dat de mensen zichzelf daarvan bewust waren. Dat leidde ertoe dat Grenouille doorkreeg dat hij de mensen door een bepaald soort parfum op te doen, kon misleiden of krijgen waar hij ze hebben wilde. Toen hij het daar ook wel gezien had, ging hij op weg naar Grasse, de wereldbroemde stad voor de productie van geurstoffen en parfumeriewaren. Daar struinde hij een beetje rond toen hij een heerlijke geur opsnoof. Het was de geur van het meisje dat hij eerder vermoord had, toen hij nog bij Baldini werkte. Die geur had hij zo lekker gevonden dat hij vond dat hij dat in zijn bezit moest zien te krijgen. En die geur was hier weer. Hij zou zorgen dat hij de geur van dit meisje ook te pakken kreeg, maar daar moest hij nog twee jaar op wachten. Ondertussen ging hij werken bij Maître Parfumeur Honoré Arnulfi. Daar werkte hij de hele zomer hard door, meer toen het herfst en winter werd, werd het ook een stuk rustiger. Hij ging experimenteren met datgene wat hij had geleerd: lappen invetten met een bepaald soort vet en dat ergens op of omheen leggen om de totale geur van dat iets op te kunnen vangen en daar later een parfum van te kunnen maken. Bij Grenouille ging het nog steeds om de ideale geur voor zichzelf. Eerst deed hij de lappen om een hond die net daarvoor vermoord had, later gebruikte hij ook mensen. In Grasse werden ondertussen in totaal 25 jonge vrouwen vermoord. Stuk voor stuk maagd en ze werden naakt en zonder haar gevonden. Voor Richis was zijn dochter Laure het kostbaarste bezit dat hij had. Hij vond haar ontzettend mooi en vond het vaak jammer dat hij haar vader was en niet iemand anders. Hij was als de dood dat zijn dochter iets aangedaan werd en vertrok daarom de stad uit. Maar Grenouille kon ruiken waar zij naar toe waren gevlucht en ging ze achterna. Daar vermoorde hij Laure alsnog 's nachts. Toen was de maat vol en hoewel ze al veel langer op zoek waren naar de dader, hadden ze die snel te pakken, want Grenouille was herkend. Hij werd dus gearresteerd en hij zou aan het schavot in Grasse door de beul tien slagen op zijn gewrichten krijgen en daarna net zolang aan het schavot blijven hangen tot hij dood was. De mensen in Grasse hadden van die dag een echte feestdag gemaakt. Toen hij echter bij het schavot aankwam, waren de mensen er snel van overtuigd dat hij de moordenaar helemaal niet kon zijn. Dat kwam, omdat hij een parfum op had gedaan, waarmee hij de mensen zo kon manipuleren dat ze hem juist vereerden. Zo kwam hij onder de doodstraf uit en werd er iemand anders van de straat geplukt die nog bekende ook en zo de doodstraf kreeg. Hoewel zijn parfum dus de werking had die Grenouille wilde, kreeg hij er toch niet zoveel genoegdoening van en dat stelde hem zeer te leur. Hij was het zat niet begrepen te worden en hij wilde niet langer in de stank van de mensen leven, maar nog een keer in een grot leven trok hem ook niet meer. Hij stikte bijna in de geur van de mensen. Hij wilde naar Parijs en daar sterven. En daar stierf hij ook; op het kerkhof werd hij aan stukken gescheurd door een grote groep bandieten, moordenaars en andere ongure types. Die had hij gemanipuleerd door het hele flesje van de geur die hij bij het schavot ook gebruikt had, over zich heen gegooid. Die geur zorgde ervoor dat ze hem vereerden en zich enorm (door de enorm grote hoeveelheid van het parfum) tot hem aangetrokken voelden. En dat uitte zich zo. Mening Ik vond het een ontzettend goed boek, omdat het mij bleef boeien. Het was spannend en er gebeurden elke keer weer dingen die je echt niet zou verwachten. En de afloop had ik al helemaal niet verwacht. Eigenlijk had ik het idee, totdat die moorden in het spel kwamen, dat hij een eigen zaak zou beginnen. Ik raad het echt iedereen aan dit boek ook eens te lezen. Het is ook niet zo heel moeilijk te lezen.
Citaat " Im Schutz dieser verschiedenen Gerüche, die er je nach den äußeren Erfordernissen wie die Kleider wechselte und ihm in alle dazu dienten, in der Welt der Menschen unbehelligt zu sein und in seinem Wesen unerkannt zu bleiben, widmete sich Grenouille nun seiner wirklichen Leidenschaft: der subtilen Jagd nach Düften. Und weil er ein großen Ziel vor der Nase hatte und noch über ein Jahr lang Zeit, ging er nicht nun mit brennendem Eifer, sondern auch ungemein planvoll und systematisch vor beim Schärfen seiner Waffen, beim Ausfeilen seiner Techniken, bei der allmählichen Perfektionierung seiner Methoden." (r. 233/234) Dit citaat streekt mij aan, omdat het goed weergeeft hoeveel een geur te betekenen heeft in de wereld en wat voor invloedt een geur op mensen kan hebben. Grenouille is hier de geurenexpert en weet precies welke geur hij waarvoor het beste kan gebruiken. Dat is karakteristiek voor het boek.