Feitelijke gegevens

• 30e druk, 2006
• 384 pagina's
• Uitgeverij: Cargo

Flaptekst

Eerste zin

Ik wou dat Giovanni me kuste.

Samenvatting

Boek een: Italië

De 34-jarige Liz Gilbert beseft op een nacht, terwijl ze huilend op de vloer van haar badkamer ligt, hoe ongelukkig ze eigenlijk is. Zonder echt te weten waarom begint ze te bidden en dat is de aanleiding om haar hele leven te veranderen. Ze zet een scheiding van haar echtgenoot in gang en begint een affaire met de jonge David. Ze raakt depressief, klampt zich wanhopig vast aan hem en nog veel meer aan God. Ze besluit dat ze een goeroe wil hebben om haar spirituele balans te hervinden. Ze gaat naar Indonesië voor haar werk en ontmoet daar de medicijnman Ketut Liyer, die haar belooft dat ze terug zal keren naar Bali om bij hem te studeren en hem Engels te leren. Liz realiseert zich dat ze niet meer weet wie ze is of wat ze wil, en nadat ze zich door haar scheiding heen heeft geploeterd, besluit ze daar iets aan te doen. Ze geeft haar echtgenoot alles waar hij om vraagt en maakt plannen om een jaar lang op reis te gaan: eerst naar Italië om te leren genieten, dan naar India om op de ashram van haar goeroe in contact te komen met God en ten slotte naar Bali om de balans te vinden tussen genot en spiritualiteit. Liz komt aan geld door de uitgeefrechten voor het boek over die reis te verkopen en voor ze het goed en wel beseft, zit ze in Rome.

Liz brengt haar dagen in Rome door met Italiaans leren en vooral heel veel Italiaans eten. Ze probeert vrede te krijgen met haar scheiding en de knoop door te hakken over haar affaire met David, die ze uiteindelijk beëindigt via een e-mail. Ze wordt een beetje verliefd op haar Italiaanse leraar Giovanni, maar mag van zichzelf tijdens het jaar dat ze reist geen seks hebben. Haar beste vriendin in Rome wordt de Zweedse Sofia, die er om dezelfde redenen als Liz verblijft, en haar beste vriend wordt Luca Spaghetti, die haar de niet-toeristische stukjes van Rome en het Italiaanse leven probeert te laten zien. Liz is gelukkig met het eenvoudige genot dat ze ervaart en wordt door steeds meer mensen als Italiaanse behandeld. Ze gaat naar Napels om de beste pizza ooit te proeven, al haar kleren worden te klein en ze reist naar steeds meer delen van Italië. Vlak voor ze weggaat uit Rome, viert Liz samen met al haar nieuwe Italiaanse vrienden de verjaardag van Luca Spaghetti op dezelfde dag als het Amerikaanse Thanksgiving.

Boek twee: India

Net voor Nieuwjaar arriveert Liz in India op de ashram (een soort hindoeïstisch klooster) van haar goeroe. Ze voelt zich alsof Italië nooit heeft bestaan, zo anders is het hier. Ze moet als schoonmaakster werken in de tempel en ontmoet veel mensen van over de hele wereld die net als zij op een spirituele zoektocht zijn. het mediteren vindt Liz moeilijk: ze heeft haar gedachten niet onder controle en vindt het moeilijk om zich aan te passen aan de stilte en spiritualiteit van het praten met God. De lange meditatieliederen vervelen haar en ze heeft veel nachtmerries over haar goeroe en Swamiji, de grondlegger van het hindoeïstische geloof.  Toch spijbelt ze niet wanneer ze die kans krijgt omdat het toch belangrijk voor haar is.

De vrienden die Liz leert kennen op de ashram zorgen ervoor dat ze gaat inzien waar spiritualiteit eigenlijk om draait. Zo is er Richard uit Texas, die Liz met zijn sarcasme en scherpe opmerkingen doet inzien dat ze zich over moet geven aan alles wat ze eigenlijk niet leuk vindt aan het mediteren. Dankzij hem ervaart ze steeds meer momenten waarop ze, wat ze eigenlijk best eng vindt, heel dicht bij God kan komen en ook dichterbij zichzelf. Daardoor krijgt ze meer rust en kan ze daadwerkelijk met God praten. Dankzij een van de anderen met wie Liz op de ashram zit kan ze op een nacht ook eindelijk haar stukgelopen huwelijk loslaten: ze praat met haar echtgenoot alsof hij bij haar was, vertelt hem alles en laat hem dan gaan, zodat hij niet meer kan bepalen wie ze is.

Liz ontmoet ook Tulsi, een jong Indiaas meisje dat wil studeren en een sterke vrouw wil worden in plaats van zo spoedig mogelijk te trouwen en kinderen te krijgen, zoals haar familie verwacht. Tulsi neemt Liz mee naar een bruiloft van het Indiase volk en vertelt dat haar familie het eigenlijk maar niets vindt dat ze zo met God bezig is. Door de positieve ervaringen die ze steeds meer heeft, besluit Liz om haar oorspronkelijke plan om door India te gaan reizen opzij te zetten. In plaats daarvan blijft ze de rest van de vier maanden op de ashram. Richard vertrekt en Liz besluit om haar laatste weken op de ashram in stilte door te brengen en alleen met God te praten. Maar de mensen die de ashram leiden besluiten haar een nieuwe baan te geven: Liz wordt gastvrouw en moet bezoekers die voor een spiritueel verblijf komen begeleiden. Vlak voor ze naar Indonesië gaat, kan ze eindelijk zeggen dat ze weet wat het echt betekent om met God te praten. Ze heeft haar verleden en al haar negatieve gevoelens kunnen loslaten en voelt zich vrij en gelukkig.

Boek drie: Indonesië

Liz arriveert op Bali en realiseert zich dat ze eigenlijk geen idee heeft hoe ze haar verblijf hier moet aanpakken. Ze wil de medicijnman opzoeken die ze bij haar vorige bezoek aan Bali ontmoette, maar vreest dat hij misschien wel dood of verhuisd is. Ze neemt een kamer in een klein hotelletje en een werknemer daar neemt haar mee naar de medicijnman. Ketut Liyer herkent haar eerst niet, maar nadat ze hem alles over zichzelf heeft verteld weet hij eindelijk weer wie ze is. Ze bezoekt hem elke dag, helpt hem zijn Engels te verbeteren en is erg gefascineerd door zijn kunsten als medicijnman. Hij leert haar ook een meditatietechniek die niets anders inhoudt dan simpelweg te zitten en te glimlachen. De rest van haar dagen brengt ze door met door Bali fietsen en in de bibliotheek over Bali lezen. Ze huurt een klein huisje midden in de prachtige natuur waar ze in alle rust van Bali kan genieten.

Liz komt erachter dat Ketut eerst helemaal geen medicijnman wilde worden zoals zijn voorouders, maar juist schilder. Hij besloot echter toch de geneeskunde in te gaan toen hij een infectie aan een armwond kreeg en die door bijzondere kennis zelf kon genezen. Hij weet zelf niet precies hoe oud hij is en Liz schat dat hij ergens tussen de zestig en de honderdtwaalf jaar oud is. Ze ontmoet ook de jonge Yudhi, die dol is op Amerika en daar een gelukkig leven leidde met zijn geliefde. Hij werd echter weggestuurd toen ze hem gingen verdenken van terrorisme na de aanslagen van 9/11.

Op een dag wordt Liz aangereden tijdens een fietstocht en Ketut stuurt haar naar de genezeres Wayan, een van de zeer weinige gescheiden vrouwen van Bali. Liz gaat voortaan ook dagelijks naar Wayans winkel om tijd door te brengen met haar en haar dochter Tutti, die ondanks hun armoede graag dierenarts wil worden. Wayan vindt dat Liz snel weer een man moet vinden en bidt voor haar om dat te bespoedigen. Een Braziliaanse vriendin van Wayan nodigt Liz uit voor een feest en daar ontmoet Liz de knappe, intelligente oudere man Felipe, voor wie ze meteen iets gaat voelen.

Liz schrikt er erg van wanneer Wayan, Tutti en Wayans twee geadopteerde dochters Grote en Kleine Ketut grote geldproblemen blijken te hebben. Ze kunnen de huur niet meer betalen en worden binnenkort hun huis uit gezet. Liz kan hun armoede niet aanzien en besluit te helpen. Haar 35-jarige verjaardag nadert en in plaats van om cadeaus vraagt Liz al haar familieleden en vrienden via e-mail om geld te doneren aan Wayan en haar gezin. De actie is en groot succes en ze halen met z’n allen maar liefst 18.000 dollar op. Wayan is verbijsterd en vooral dolblij en gaat op zoek naar een stuk land om haar huis op te bouwen.

Liz is intussen hopeloos verliefd geworden op Felipe en hij op haar. Hoewel ze van plan was om een jaar lang geen seks te hebben, is Felipe zo goed voor haar dat ze uiteindelijk toch toegeeft en met hem naar bed gaat, steeds opnieuw. Ze gaat steeds meer van hem houden en ze zijn zo vaak samen dat ze zelfs een blaasontsteking oploopt die Wayan – die nogal wat ervaring heeft op seksueel gebied – moet verhelpen.

Het duurt lang voor Wayan eindelijk een stuk land of een huis koopt: er zijn steeds weer bezwaren, ze krijgt geen positieve spirituele bezwaren of het voelt gewoon niet goed. Uiteindelijk beseft Liz dat Wayan haar probeert op te lichten om nog meer geld te krijgen. Liz wordt echter zenuwachtig omdat ze binnenkort naar huis gaat en het niet kan maken om aan alle schenkers te vertellen dat er nog steeds geen huis is. Dus doet ze alsof zij en haar vrienden heel boos zijn op Wayan en haar een oplichter vinden: dat werkt, en Wayan koopt een stuk land om een huis op te bouwen.

Liz brengt haar laatste weken op Bali door met Ketut en Felipe. Vlak voor ze terug moet naar New York om haar leven weer op te pakken, gaan Liz en Felipe op vakantie naar het eiland Gili Mano, waar ze besluiten dat ze bij elkaar willen blijven en tussen Bali, Amerika en Brazilië heen en weer zullen reizen. 

Personages

Liz Gilbert

Liz is degene over wie dit verhaal gaat: ze is de schrijfster van het boek en vertelt over alles wat er met haar is gebeurd vanaf het moment dat ze zich realiseerde dat ze niet gelukkig was. Ze besloot op reis te gaan om zichzelf weer terug te vinden, een reis die erop gericht was te leren genieten, mediteren en balanceren. Liz is een New Yorkse journaliste en schrijfster, opgegroeid in New England en vrij snel getrouwd, zoals van haar verwacht werd. Ze is 34 wanneer ze op haar badkamervloer tot de ontdekking komt dat ze niet meer getrouwd wil zijn en niet verder wil leven zoals ze nu leeft. Ze is van nature een grote controlefreak: ze wil alles bepalen, ze wil dat de dingen gaan zoals zij wil dat ze gaan. Ze wil graag gelijk hebben, ze wil graag alle aandacht krijgen en ze wil vooral graag voorkomen dat ze niet meer weet wat ze moet doen. Juist door al deze dingen en doordat ze niet meer zichzelf is, raakt ze erg depressief: ze klampt zich wanhopig vast aan de mensen die nog wel belangrijk voor haar zijn, en God wordt zo’n persoon. Liz is een denker: ze denkt ontzettend veel na over alles wat zou moeten of alles wat ze zou willen, ze wil doen wat het juiste is maar realiseert zich niet dat dat wat het juiste is niet per se haar gelukkig hoeft te maken. Ze is intelligent, koppig, vriendelijk en charmant, maakt heel gemakkelijk vrienden en heeft een hart voor het lot van andere mensen. Als ze eenmaal beseft wat ze echt moet doen, heeft ze ook veel meer zelfvertrouwen en zelfrespect en kan ze beter bepalen wat echt het juiste is en daaraan vasthouden.

Luca Spaghetti

Luca is Liz’ beste vriend in Rome. Hij is een echte Italiaan die gefascineerd is door de Amerikaanse cultuur en daarom kunnen ze heel veel van elkaar leren. Luca leert Liz wat het echt betekent om Italiaans te zijn, om Italiaans te spreken en om op z’n Italiaans te genieten. Hij is hartelijk, vriendelijk, oprecht en spontaan, maar ook emotioneel, hartstochtelijk en charmant.

Richard uit Texas

Richard uit Texas is tijdens Liz’ tijd op de Indiase ashram haar beste vriend en vooral degene die haar laat zien wat ze precies verkeerd doet en waarom ze zo depressief was. Hij heeft een bijzonder leven geleid, allerlei banen gehad, is getrouwd geweest en weer gescheiden. Hij komt uit Texas en is een typische ouwe knorrepot die wel precies de spijker op de kop kan slaan met zijn sarcastische humor. Richard heeft enorm veel mensenkennis en houdt van het goede leven, maar leert Liz ook hoe belangrijk het is om je in jezelf terug te trekken en daarvan te leren.

Ketut Liyer

Ketut Liyer is de medicijnman bij wie Liz tijdens haar tijd op Bali veel tijd doorbrengt. Hij is op heel Bali bekend, moet de hele bevolking genezen en is ook spiritueel leider van rituele ceremonieën. Hij is oud, weet zelf niet precies hoe oud, maar nog wel heel kwiek en hij weet heel goed wie hij is. Ketut spreekt gebrekkig Engels, maar weet ongelofelijk veel over geneeskunde en meditatie: alles wat hij weet, leert hij aan Liz zodat zij er haar balans mee kan vinden. Ketut is slim, vriendelijk, liefdevol en een inspirerende leermeester, maar hij heeft vooral ook veel humor en energie.

Wayan

Wayan wordt op Bali Liz’ beste vriendin. Ze is de genezeres van het dorp naar wie de mensen toe komen voor de wat praktischere geneeskunde die niet zoveel te maken heeft met kwade geesten of rituelen. Wayan is erg arm: ze woont samen met haar drie dochters in een veel te klein en armoedig huisje en wordt daar bijna uit gezet, waardoor Liz zich geroepen voelt om hen te helpen. Wayan is een sterke vrouw die haar mannetje kan staan omdat ze gescheiden is en daarom niet altijd een positieve reputatie heeft. Ze weet wat ze wil en hoe ze dat moet bereiken, is een goede vriendin en roddelt graag. Maar ze is ook een echte Balinese die dol is op geld en daar graag meer van verkrijgt als het even kan.

Felipe

Felipe is de Braziliaanse man die Liz op Bali ontmoet wanneer hij daar voor zaken is. Hij is 52, flink wat ouder dan Liz dus, maar toch worden ze smoorverliefd op elkaar. Liz en Felipe zitten allebei op hetzelfde niveau: ze willen gewoon van elkaar houden zonder dat daar moeilijk over gedaan moet worden. Felipe is een zachtaardige man die veel liefde te geven heeft en nooit van zijn leven iets zou willen doen wat niet goed is voor Liz. Hij steunt haar door dik en dun, is intelligent en humoristisch, geniet graag van het goede leven en kan ontzettend romantisch zijn.

Quotes

"Dit was niet het moment om op zoek te gaan naar avontuurtjes. Dit was het moment om op zoek te gaan naar het soort rust en genezing dat alleen kan voortkomen uit alleen zijn." Bladzijde 14

"Ik wil niet meer getrouwd zijn. Ik wil niet in dit grote huis wonen. Ik wil geen baby." Bladzijde 16

"Ik hoorde de stem van mijn ex-man vol minachting zeggen: ‘Dus hiervoor heb je alles opgegeven? Voor een paar asperges en een krant?’ Ik gaf hem hardop antwoord. ‘Het spijt me zeer, maar dat gaat jou niks meer aan. En… ja.’" Bladzijde 76

"Als God had gewild dat ik een verlegen meisje met dik, donker haar was, dan zou Hij me zo geschapen hebben. Misschien is het dus nuttig om te accepteren hoe ik wel geschapen ben en dat volledig te belichamen." Bladzijde 212

"Dus dit is God, dacht ik. Gefeliciteerd u te ontmoeten." Bladzijde 221

"Dus dat is de moraal van het verhaal, hè? Als je de wereld in gaat om jezelf te helpen, is het onvermijdelijk dat je uiteindelijk… iedereen helpt. " Bladzijde 300

Thematiek

Queeste

Het thema van het boek is natuurlijk een persoonlijke queeste: Liz gaat een jaar lang reizen naar Italië, India en Indonesië om zichzelf weer terug te vinden en gelukkig te worden. Die reis wil ze ondernemen omdat ze niet langer gelukkig is met haar huidige leven: ze weet niet meer wie ze is en wil geen leven leiden waarin ze niets meer is dan echtgenote en moeder. Het valt haar zwaar om alles op te geven en te doen wat haar hart haar ingeeft, maar ze doet het wel: ze laat een jaar lang alles achter en gaat op zoek naar genot, spiritualiteit en balans tussen die twee in de hoop dat ze weer echt gelukkig zal worden en geluk zal vinden dat gebaseerd is op wie zij is, niet wie ze zou moeten zijn of het leven dat ze zou moeten leiden.

Motieven

Liefde

Liefde is een belangrijk iets in Liz’ leven. Ze is vrij snel getrouwd met een man van wie ze dacht te houden en vrijwel onmiddellijk na dat huwelijk stortte ze zich in een affaire met een veel jongere man. Van hem hield ze misschien niet eens echt, maar ze klampte zich aan hem vast omdat ze absoluut niet alleen wilde zijn of dacht te kunnen zijn. Tijdens haar reis, vooral in Rome, voelt Liz meerdere malen de behoefte aan een man in haar leven: ze vindt het lastig om alleen te zijn en wil graag liefde voelen. Toch besluit ze tijdens het hele jaar dat ze op reis is celibatair te leven zoals ze het zelf noemt: geen seks. Ze wil namelijk eerst zichzelf leren liefhebben voordat ze haar liefde weer aan een ander kan geven. Pas aan het eind van haar reis, wanneer ze op Bali zit, verbreekt ze die belofte aan zichzelf: ze is inmiddels zo gelukkig en houdt zoveel van Felipe dat ze er klaar voor is.

Spiritualiteit

Meditatie is vanaf het begin van het boek heel belangrijk. Nog voordat ze naar Rome vertrekt, begint Liz met yoga en meditatie om spiritueler te worden en meer inzicht te krijgen in zichzelf en in God. Tijdens haar verblijf op de ashram in India is ze vrijwel alleen maar met meditatie bezig, maar ook als ze naar Bali gaat blijft het een rode draad voor haar: ze mediteert daar zoals ze op de ashram heeft geleerd én ze mediteert zoals Ketut haar leert. Door te mediteren komt ze dichterbij God, leert ze dat God er altijd voor haar is en dat haar geluk uit haarzelf kan komen. Meditatie is voor haar zelfkennis en vooral liefde voor haarzelf, waardoor ze gelukkig kan zijn.

Motto

Zeg de waarheid, zeg de waarheid, zeg de waarheid.*

• Sheryl Louise Moller

*Behalve wanneer je probeert noodtransacties in Balinese onroerend-goedkwesties tot stand te brengen, zoals beschreven in boek drie.

Dit motto gaat over dat Liz er tijdens haar reis naar streeft altijd eerlijk tegen zichzelf te zijn en tegen de mensen om haar heen, omdat de waarheid het beste voelt. Haar commentaar erbij heeft te maken met de leugen die ze haar vriendin Wayan in het derde boek vertelt om haar ertoe over te halen een huis te kopen.

Opdracht

Voor Susan Bowen, die zelfs vanaf een afstand van bijna twintigduizend kilometer mijn steun en toeverlaat was.

Trivia

Liz Gilbert is later, toen het boek al een tijdje verschenen was, getrouwd met Felipe.

Titelverklaring

De titel van het boek is origineel Eat, pray, love: de Nederlandse titel Eten, bidden, beminnen is daar een letterlijke vertaling van. Het gaat natuurlijk over Liz’ zoektocht van een jaar naar genot (eten: Italië), spiritualiteit (bidden: India) en liefde (beminnen: Indonesië). Het is wel bijzonder dat Liz niet specifiek voor die liefde naar Bali ging, maar om de balans te vinden tussen genot en spiritualiteit en om daar gelukkig van te worden. Liefde, échte liefde zoals ze die nog niet eerder had meegemaakt, dat is echter de vorm waarin ze dat geluk heeft gekregen.

Structuur & perspectief

Het boek is door de auteur verdeeld in drie delen, elk deel gaat over een onderdeel van Liz’ reis. In deel één zit Liz in Italië om de kunst van het genieten te ervaren, maar is ze ook nog behoorlijk depressief en veel bezig met herinneringen aan haar scheiding en haar periode van depressie. Boek twee gaat over India: Liz is daar om echte spiritualiteit en echt contact met God te vinden en begint steeds meer te veranderen onder invloed van de dingen die ze leert. Deel drie ten slotte gaat over Bali, Indonesië, waar Liz zit om de balans te vinden tussen genot en spiritualiteit en waar ze een heel nieuw mens is en ook een heel nieuw leven krijgt wanneer ze eindelijk écht verliefd wordt. Elk deel heeft 36 hoofdstukken: daar heeft Liz expres zo voor gekozen omdat dat een bijzonder getal is in het hindoeïsme.

Liz is degene die in het hele boek, dus in alle drie de delen, haar verhaal vertelt alsof het een dagboek is, in de ik-persoon dus. Het gaat veel en vaak over de gedachten en zorgen die ze heft, maar ze vertelt ook vaak met flashbacks over het leven dat ze had vóór ze op reis ging. Als lezer ervaar je haar reis door haar ogen, en de mensen en dingen die ze tijdens die reis tegenkomt zie je ook zoals zij ze ziet.

Decor

Het boek speelt zich op drie belangrijke plaatsen af: Rome, de ashram van een Indiase goeroe en Bali. Elk van die plaatsen staat symbool voor een deel van Liz’ reis: Rome voor genot, de ashram voor spiritualiteit en Bali voor balans. Als lezer kom je steeds dingen te weten over de plek waar Liz verblijft en wat die voor haar betekent: Rome is vooral een ontsnapping uit de ellende van haar leven, want in Rome is alles anders en mag ze doen wat ze wil, genieten zoveel ze wil en hoeft ze zich niet aan regels te houden. Op de ashram draait alles om rust, stilte, vrede en in contact komen met God, maar ook met jezelf. Heel veel verschillende soorten mensen komen daar samen, maar ze hebben allemaal hetzelfde doel: een spirituele zoektocht. Op de ashram wordt gemediteerd, gewerkt en veel in stilte geleefd. Tijdens de uren die Liz buiten de ashram doorbrengt, leert ze Indiase mensen kennen die weinig te kiezen hebben over hun leven. Ze zitten vast in hun sociale situatie en moeten doen wat van hen verwacht wordt, ook als ze dat niet willen. Op Bali ten slotte zijn de dingen weer heel anders: Liz is daar om balans te vinden en dat is ook waar alles om draait op het eiland. De mensen zijn er over het algemeen niet rijk, maar wel heel vriendelijk, vredelievend en traditioneel. Het familieleven is op Bali bijvoorbeeld heel belangrijk: scheiden is daar een taboe en voor elk familieritueel bestaat een grote hoeveelheid bijzondere ceremonie. Balinezen houden niet zo van moderne technieken, ze houden liever vast aan hun eigen tradities en opvattingen.

Ook New York speelt een rol, vooral in het eerste deel van Liz’ verhaal en in haar flashbacks. New York is waar Liz woonde, waar ze getrouwd was en werkte en een affaire kreeg en vooral waar ze ongelukkig werd. Het is vooral een plek waar heel snel en jachtig wordt geleefd, zonder dat mensen echt aandacht hebben voor wat er om hen heen gebeurt en voor wat zij willen. Alles draait om wat de omgeving van hen wil, wat er van ze wordt verwacht, wat ze moeten doen en niet wat ze willen doen.

Qua tijd verloopt Liz’ reis heel gestructureerd. Van tevoren besluit ze een jaar lang op reis te gaan en op elke plek (Rome, de Indiase ashram en Bali) vier maanden te blijven, want dat is bij elkaar twaalf maanden en dus een jaar. Terwijl ze al in Rome is, denkt ze nog terug aan de periode voor ze op reis ging, wat er allemaal gebeurde waardoor ze op de vloer van haar badkamer terecht kwam en hoe alles daarna verder ging. Deze periode, waarin het vooral gaat over Liz’ ongelukkigheid, wordt in vogelvlucht beschreven en daarna zit je als lezer vrij dicht op de vier maanden die ze op elke plek doorbrengt. Heel alledaagse dingen worden beschreven, maar ook de grote veranderingen die ze doormaakt. Niet alles wordt echter in chronologische volgorde verteld: ze heeft veel flashbacks tussendoor en beschrijft niet alles zoals het gebeurt.

Stijl

De stijl van Liz Gilbert is vooral prettig leesbaar: van een boek over een spirituele queeste zou je misschien verwachten dat het heel zwaar of langdradig is, maar dat is juist niet zo. Er zit veel humor in, waardoor het luchtig blijft. De hoofdstukken zijn niet lang en hoewel haar gedachtegangen dat wel kunnen zijn, wordt het nergens echt saai. Als lezer kun je je goed met haar identificeren omdat ze eigenlijk gewoon een gemiddelde vrouw met gemiddelde problemen is, alleen doet zij iets bijzonders aan die problemen. De schrijfstijl is verder vooral heel inspirerend: door alle wijsheden en ontdekkingen die ze beschrijft, zitten er eigenlijk altijd wel dingen tussen die je persoonlijk kunnen interesseren of waar je zelf mee aan de slag wilt.

Slotzin

Laten we oversteken.

Beoordeling

Ik vond dit een erg mooi en bijzonder boek. De zoektocht van de hoofdpersoon/auteur inspireerde me enorm, ook hoe zij over bepaalde dingen en aspecten van bijvoorbeeld geloof en geluk denkt. Hoewel het een biografie en dus een eigen verhaal is, kan Liz Gilbert zeker schrijven: alles is erg overtuigend en heel ongedwongen. Het is gemakkelijk om je als lezer in te leven. Ik vond het af en toe wel lastig om doorheen te komen, omdat er vrij veel langdradige en naar mijn mening onnodige (hoofd)stukken in zaten, waardoor ik sommige passages heb overgeslagen omdat het anders te onduidelijk werd – daarom was het af en toe ook moeilijk om het overzicht te houden. Vooral bij het gedeelte op de Ashram had ik dit: het taalgebruik werd hier vrij onduidelijk en het boeide me ook minder, dus daar las ik er ook minder snel doorheen. Het eerste deel in Rome vond ik het leukste, vooral omdat dit mij het meeste aansprak en ik me hier het beste in kon vinden, maar ook Bali vond ik erg leuk om te lezen – vooral door de bijkomende karakters als Felipe, Wayan en Ketut Liyer.
Ik heb zeker respect voor dit boek en voor de schrijfster, ik vind het heel bijzonder dat zij, geheel op haar eigen manier en met haar eigen persoonlijkheid, weer met zichzelf en haar leven in het reine is gekomen na een vrij heftige crisis! Zeker een aanrader!

Recensies

""Eat, Pray, Love" is built on the notion of a woman trying to heal herself from a severe emotional and spiritual crisis;" http://www.nytimes.com/20...d=all&_r=0

"This is the voice of 21st-century self-identity: subjective, autocratic, superstitious, knowing what it wants before it gets it, specifying even the unknown to which it purports to be abandoning itself. " http://www.theguardian.co...rereading

"Maar, eerlijk is eerlijk, de spirituele zoektocht van de moderne mens heeft heel veel veel slechtere boeken opgeleverd" http://nrcboeken.vorige.n...h-gilbert