Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2006
- 265 pagina's
- Uitgeverij: Podium te Amsterdam
Flaptekst
Na de dood van zijn vrouw Carmen stopt Stijn met werken en dompelt zich onder in het uitgaansleven van Amsterdam en Ibiza. Hij is geen nacht alleen. Aan rouwen komt hij nauwelijks toe. Tot hij met zijn driejarige dochtertje naar Australië vertrekt.
De weduwnaar gaat verder waar Komt een vrouw bij de dokter - het spraakmakende debuut van Kluun - eindigde, geschreven in de hem kenmerkende stijl: direct, nietsontziend en heel erg grappig. Het is een ontroerend mooi verhaal over een vader die samen met zijn dochtertje de dood van zijn veel te jong gestorven vrouw verwerkt, in een camper aan de andere kant van de wereld.
Eerste zin
Het is hier acht uur in de ochtend.Samenvatting
Proloog
Stijn vertelt van zijn aankomt in Australië. De douane is al heel streng en wantrouwend tegenover de toeristen. Het is een voorproefje wat hem later in het grote land te wachten staat. De wetten van Queensland zijn erg streng.
Wat vooraf ging
In een aantal korte fragmenten uit zijn eerste roman KEVBDD geeft Stijn aan wat er gebeurd is met zijn vrouw Carmen. Het proces van de kanker in haar borst, de therapieën en de medische blunders en tenslotte de dood van Carmen.
Deel I: Stijn
Dit deel begint met een tekstsong:
Kom niet bij me kloppen
De deur is op slot
Laat me nou eens pitten
Want ik ga kapot ( Doe maar, “Een nacht alleen”)
Carmen is net overleden en zij staat opgebaard in de eigen woning. ’s Nachts gaat Stijn zijn bed uit om naar haar te kijken. Ook treft hij voorbereidingen voor de begrafenis. Hij houdt ook een mooie toespraak voor haar. Hij belooft aan het einde van de toespraak voor Carmens dochter te zorgen. Dat wordt een cruciaal motief in de roman.
Het werken wil de eerste tijd maar niet vlotten. Op zijn werk zijn nog steeds Maud (zijn ex met wie hij nog wel eens seksueel contact heeft) en Natasja de stagiaire die niet uitblinkt in intelligentie, maar wel in seks. Ze heeft ook vriendinnen die door Stijn de Dolly’s worden genoemd, omdat het eigenlijk allemaal klonen van elkaar zijn. Ze zijn mooi, geil maar ook een beetje schaapachtig. Wanneer ze uitgaan, wordt er steeds meer gebruik gemaakt van drugs en dan worden de Dolly’s over het algemeen heel geil. Stijn merkt dat hij als weduwnaar een aantrekkelijke partij voor een bepaalde categorie vrouwen is. Deze zoeken met hem vooral seksueel ) contact. Ook het oude vriendenpaar Thomas en Anne geven hem steeds adviezen. Ze zijn altijd tegen het leven geweest dat Stijn heeft geleefd en waren o.a. zeer fel op zijn vele vreemdgaan in het eerste boek. Maar Thomas is zo’n man die de katjes in het donker knijpt. Stijn kan het stel niet uitstaan en krijgt zeer tegen zijn zin een aantal m-a’tjes van Anna (m-a = moederlijke adviezen)
Zijn vriendin Roos heeft natuurlijk ook steeds contact met hem, maar het lijkt erop alsof Stijn een muurtje voor haar opbouwt.
Stijn zelf begint de geneugten van de drugswereld te beleven. Zo snoept hij van de pilletjes van zijn stapvriend Ramon en ook wordt er flink cocaïne gesnoven. Met Maud en Frenk (zijn zakencompagnon) gaat Stijn naar Ameland. Ook daar wordt door Stijn en Maud van de cocaïne gesnoept en Maud heeft met Stijn een geweldige seksuele ervaring, totdat Frenk ineens in hun kamer staat en alles verschrikt aanziet. Daarna wordt er koers gezet naar Ibiza. Ramon, Natasja en de Dolly’s gaan mee. Ook hier wordt alleen maar gefeest, gezopen, geneukt en gesnoven. Stijn doet driftig mee. Intussen heeft hij plannen om zijn aandelen in het reclamebureau dat hij met Frenk heeft, te verkopen. Frenk is er na het gebeurde op Ameland niet op tegen.
Maar alles wordt ineens anders als de twee vliegtuigen zich in New York in de Two Towers boren. Plotseling beseft Stijn dat hij Carmen beloofd heeft dat hij voor Luna zou zorgen. Hij beseft dat er acute oorlogsdreiging is en neemt het eerste de beste vliegtuig naar Amsterdam. Daar raadt Roos hem aan weer eens contact op te nemen met Nora, de therapeute die hem na het auto-ongeluk in “KEVBDD” er bovenop heeft geholpen. Nora wijst hem op de waarde van het leven in de persoon van Luna en adviseert hem om met haar de reis te maken naar Australië, iets wat ook Carmen heeft gedaan voordat ze een relatie kregen. Het zou hem wellicht kunnen helpen in de verwerking van het verleden. Hij boekt meteen voor een reis en gaat ook eerst nog een week naar Thailand. Dat kan hij niet voor zich houden en Roos begint te huilen om het feit dat hij weggaat. Dan krijgt Stijn een goed idee. Hij vraagt Roos ook mee te gaan naar Thailand: die laat er geen gras over groeien en boekt ook voor een Thaise reis. Ze zal een dag later aankomen. Stijn vertelt dit niet tegen Maud.
Dit deel heet Stijn, omdat alle gebeurtenissen om hem draaien. Hij is egoïstisch bezig met het verwerken van zijn verdriet door te vluchten (escapisme) in seks en drugs.
Deel II : Stijn & Luna & Roos
Motto van dit deel:
O wat hou ik van jou, denk ik in de hal
De hele wereld is daar waar wij tussen staan
En een stem zegt: willen alle passagiers
Voor de KL204 naar de uitgang gaan
Dan ga je door de pascontrole
Je kijkt nog even om en je zwaait naar mij
Ik glimlach, maar iets sterft in mij
Want ik weet ook, nou is het echt voorbij (Peter Koelewijn “ KL204”)
Deel II is maar een klein deel: het vertelt de gebeurtenissen in Thailand op een klein romantisch eiland. Luna vindt het best leuk dat Roos komt en de eerste dagen gaat het allemaal fantastisch. Ook op seksgebied is Stijn aan het opleven, omdat Roos hem alles kan geven wat hij wil. Bovendien heeft hij nu geen coke nodig om geil te worden.
Maar ineens komt er een kink in de kabel. Stijn begrijpt dat zijn hele vriendenkring weet dat Roos ook in Thailand is en dat nemen ze hem erg kwalijk: zo kort na de dood van Carmen. De lol is er voor Stijn meteen af. Hij wordt er chagrijnig van en dat drukt het vakantieplezier. Luna wordt bovendien gebeten door een aap in de dierentuin en de flinke wond in de vinger moet gehecht worden. Stijn is bang dat ze een vervelende ziekte (hiv) kan oplopen en in Australië zal ze nog enkele injecties moeten krijgen tegen hondsdolheid. Luna die nog maar drie is, lijdt wel pijn. Vrijwel direct daarna gaan Stijn en Luna naar Australië en lijkt het afscheid tussen Roos en Stijn definitief te worden. Het mottolied is heel erg van toepassing. Ze laten Roos in Thailand achter en gaan op weg naar Australië.
Dit deel heet Stijn & Luna en Roos: de titel geeft mooi weer hoe de verhoudingen liggen. Stijn en Luna zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden (&): door de loyaliteit tussen dochter en vader. De relatie met Roos (EN) is losser. Eigenlijk nemen Stijn en Roos afscheid van elkaar; voorgoed.
Deel III: Stijn & Luna
De tekstsong voor deel III is
We have all the time in the world
Time enough for life
To unfold all the precious things life has in store
And we got all the love in the world
And as time goes by you will find we need nothing more
And we got all the time in the world for love
Nothing more, nothing less
Only love, only love ( Fun Lovin’Criminals , “We have all the time in the world”)
In het grote land dat Australië is, hebben Stijn en Luna alle tijd voor elkaar. Stijn heeft een camper gehuurd en wanneer hij die ziet, schrikt hij van de grootte ervan. Het is maar een kleine camper en dat wel eens problemen kunnen geven. Bovendien kan Luna helemaal niet tegen autorijden en op de eerste dag gaat het natuurlijk al mis. Ze geeft over. Zo zijn er een heleboel dingen die misgaan, omdat vader en dochter bijna nooit dingen tegelijk mogen doen. De strenge wet in Queensland verbiedt kinderen in een café te komen, waardoor ze niet naar de kikkerrace kunnen kijken. Ze mag niet mee op een boot om te kunnen duiken in zee, zodat Stijn genoegen moet nemen met een excursie op een boot met een glazen bodem. Hij zal het lachertje in Amsterdam zijn.
Er is wel een mooi moment wanneer hij op een fiets met Luna achterop de zee in fietst en hij het gevoel heeft dat zijn dochter en hij een eenheid vormen. Ze heeft het geweldig naar haar zin. Stijn heeft nu alle tijd voor zijn dochtertje. Ze zijn gek op elkaar.
Stijn moet eerst opzettend wennen aan de ruimte in Australië en aan de speciale manier van leven van de autochtonen: ze zijn allemaal erg vriendelijk en nemen overal de tijd voor.
Intussen begint hij Roos te missen en hij neemt enkele pogingen om haar met sms-jes te bereiken, maar Roos geeft aan met rust gelaten te willen worden. Hij hoort via hotmail nog wel eens van vrienden (Thomas en Anne, Frenk) wat er allemaal in Amsterdam gebeurt: Frenk en Maud zijn na het seksincident op Ameland niet meer “on speaking terms”. Bovendien hebben Roos en Maud een afspraakje, terwijl ze eigenlijk concurrenten in de liefde zijn. Weten ze van elkaar dat Stijn seksueel contact met hen beiden heeft gehad?
Wat seks betreft is Stijn helemaal op zichzelf aangewezen, want er zijn geen mooie vrouwen in de buurt. Er doemt wel ineens een gegadigde bij een restaurant van Mc Donalds op: een gescheiden vrouw van Nederlandse afkomst die er nadrukkelijk op uit is om Stijn in haar Australische sponde te krijgen, maar Stijn wordt gered door Luna die ineens in de slaapkamer staat. Hij heeft eindelijk de seksuele verleiding eens weerstaan en de volgende dag vertrekt hij hals over kop zonder een spoor achter te laten.
Hij wordt kort daarop aangehouden door de Australische politie en krijgt een flink aantal boetes wegens het overschrijden van de maximumsnelheid en het niet dragen van de gordel. Omdat hij niet contant kan betalen, wordt de camper ingevorderd en moet hij op een andere manier verder reizen: hij krijgt een lift van een vrachtwagenchuaffeur.
Later reist hij per bus tijdens een excursie en op die manier ontmoet hij een stel uit Nieuw Zeeland. Hij vindt dat de twee oudere mensen heel lief voor elkaar zijn en als hij met de man aan de praat raakt, hoort hij van diens vroegere seksuele escapades. Hij heeft dus veel gemeen met Stijn. Maar toen zijn vrouw het merkte, had de Nieuw-Zeelander besloten een andere weg in te gaan dan Stijn. Hij wilde zijn relatie redden en had daarna niet meer naar andere vrouwen gekeken. Het is een wijze les voor Stijn die steeds meer naar Roos verlangt, die echter weinig response geeft. Op een bepaald moment vertelt ze hem dat ze een mail gestuurd heeft naar zijn hotmailadres. Stijn moet het gaan lezen en de mail maakt veel indruk, want Roos legt uit wat er met Stijn aan de hand is: hij is gewoon bang om zich te geven in de liefde. Het is een harde mail waarin Roos aangeeft dat ze gezocht heeft naar de warme Stijn die ze ooit gekend heeft en dat ze die niet meer kan vinden. Tijdens de reis beseft Stijn steeds meer wat Roos met de brief heeft bedoeld: zijn leven lang is hij eigenlijk bang voor de liefde geweest. Alleen de twee laatste weken van Carmens leven was het hem gelukt de liefde onder ogen te zien. Daarna was hij er weer voor gevlucht. Hij beseft dat hij met Roos een kans gemist heeft en tijdens de reis naar Byron Bay weet hij stapje voor stapje wat hij in zijn leven verkeerd heeft gedaan. In een droom ontmoet hij Carmen weer die knikkend toestemt in zijn relatie met Roos, die in de droom in een bootje komt aanvaren. Nu weet hij het zeker en praat met Luna erover om Roos naar Australië te halen. Die vindt het een geweldig idee. Hij belt naar Roos en vraagt of ze komt om haar te kunnen tonen dat hij van haar houdt. Roos is opnieuw heel slagvaardig en weet een reis met omwegen te boeken, maar het einde van het liedje is toch wel dat Roos aankomt op het vliegveld waar Stijn en Luna op haar staan te wachten. Dan komt ze door de toegangsdeuren: de toekomst is weer begonnen.
Het boek heeft dus een happy end in tegenstelling tot “KEVBDD”, dat eindigde met de dood van Carmen. Om die reden maakt de eerste roman dan ook toch meer indruk dan deze tweede.
Dit deel III zou mijn inziens daarom het beste getiteld kunnen zijn Stijn & Luna & Roos. Immers, de hereniging wordt een feit.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden