Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2017
- 219 pagina's
- Uitgeverij: House of Books
Flaptekst
Wanneer de zevenjarige Bana Alabed twittert over de verschrikkingen die zij met haar familie meemaakt in het door oorlog verscheurde Syrië, raken haar berichten de hele wereld en geeft ze een stem aan miljoenen onschuldige kinderen. Bana was drie toen de burgeroorlog uitbrak. Vier jaar lang kent ze alleen luchtaanvallen, vernietiging en angst. Haar beproeving bereikt het toppunt wanneer ze met haar ouders en twee jongere broertjes gevangen zit in Aleppo, zonder voedsel, water, of medicijnen. Terwijl de bommen blijven vallen - één vernietigt hun huis - beginnen Bana en haar familie aan een gevaarlijke ontsnappingsreis naar Turkije.
Eerste zin
Je kwam ter wereld op een volmaakte dag in juni, Bana, Warm, stralend en wolkeloos. Ik keek uit het raam van mijn ziekenhuiskamer, mijn handen rustten op mijn dikke buik waarin ik jou voelde schoppen en bewegen alsof je niet wachten kon tot je er zou zijn en ik dacht: een volmaaktere dag voor het begin van een nieuw leven bestaat er niet.Samenvatting
Het grootste deel van het verhaal wordt verteld door de 8-jarige Bana. Maar haar moeder grijpt een aantal keer in en schrijft dan haar opvattingen over wat er gebeurt. Ze doet dat in briefvorm aan Bana. Deze stukjes zijn schuin afgedrukt.
Verhaal moeder (1)
Ze vertelt dat ze zo blij was toen ze zwanger werd, want dat ging eerst niet zo gemakkelijk. Daarna kwam de geboorte en Bana was echt een zonnestraaltje. Ze werd met een glimlach geboren. Het was in het begin van Bana's leven zo mooi. Syrië was een mooi land en ze had een fijne familie. Bana was een slim kind. Toen kwam die rottige oorlog. Moeder hoopt dat Bana ook de mooie dingen uit haar jeugd kan onthouden.
Bana is een vrolijk meisje. Ze geniet heel erg van het leven en van haar gezin met haar leuke vadermet wie ze vaak zwemt. Ook krijgt ze later een broertje Mohamed op wie ze vaak past en voor wie ze zorgt. Ze houdt heel erg van het verhaal van de wolf en de zeven 'schaapjes." Het leven lacht haar toe. Ze woont in de historische en mooie stad Aleppo. later wil ze lerares worden.
Maar er komt al een teken van onheil als haar vader op een dag door de geheime politie wordt opgepakt. De regering wil weten wat hij uitspookt. Moe maar ongedeerd komt hij terug. Dan begint de Syrische regering met bombarderen. Er zijn verschillende soorten bommen en Bana weet ze al snel te onderscheiden. Ze moeten altijd direct naar de schuilkelder onder hun huis. Twee ooms worden gevangen genomen en er wordt voor hen een losgeld gevraagd. Dat wordt betaald: de familie is niet arm. Andere ooms van Bana besluiten daarom naar Egypte te vluchten. Het wordt in de stad steeds onveiliger. Soldaten van de regering komen naar hun huis. Ze mag niet meer naar school, niet meer zwemmen en niet meer buiten spelen. Bana haat de oorlog.
Verhaal van moeder (2)
In een schrijven aan Bana vertelt ze wat de afwegingen zijn geweest van haar handelen. Ze leefde voortdurend in angst en met schuldgevoelens. Hebben we genoeg gedaan om onze kinderen te beschermen? Hadden we niet eerder moeten vluchten? Hoeveel littekens zullen haar kinderen overhouden aan de ze oorlog?
Moeder is weer zwanger en Bana hoopt nu op een zusje. Maar het leven wordt steeds moeilijker met al die bombardementen. Moeder vreest voor gevaar voor de baby. Opa en oma Alabed gaan weg naar Turkije. Op de dag van hun vertrek gaan Moeder, Bana en Mohamed ook mee. Papa blijft achter in Syrië. In Turkije wordt een jongetje (Noor) geboren. Papa komt stiekem een keer kijken en vertelt dat de situatie in Syrië gelukkig beter wordt.
Verhaal van moeder (3)
Moeder vertelt over de moeilijke bevalling en de angsten die ze had voor de gezondheid van haar baby, Daarom wil ze naar Turkije vluchten. Daar wordt Noor geboren. Maar ze mist haar man en het land.
Bana krijgt heimwee en wil terug naar Aleppo. Vader vertelt dat het beter is geworden en ze gaan terug. Moeder gaat een schooltje organiseren en Bana vindt schoolgaan heerlijk. Maar de oorlog komt in alle hevigheid terug. De schoolkinderen ontsnappen allen aan de dood, als ze net weg zijn voordat er een bom op de school valt, met opzet gedaan door de Syrische regering. Maar het verdriet voor Bana wordt groot als haar vriendinnetje Yasmin bij een bombardement om het leven komt.
Verhaal van moeder (4)
Moeder vertelt over het verdriet van moeders die hun kind verliezen (o.a Yasmin), maar dat overkomt veel ouders. Haar emoties variëren van verdriet, naar schuldig, naar boosheid over de wereld die het allemaal laat gebeuren in Syrië.
Het regeringsleger zet een groot offensief in en belegert Aleppo. De inwoners hebben niets, meer maar helpen elkaar zoveel mogelijk. Dat is wel mooi in oorlogstijd. Maar het Vrije Syrische leger vecht terug en doorbreekt de belegering van de stad. Bana krijgt weer vers eten. Het duurt niet lang, want het regeringsleger vecht zich weer terug. Bana grijpt het middel van Twitter aan om de wereld te waarschuwen. Haar moeder maakt een account voor haar aan en Bana slingert berichten over de toestand in Aleppo de wereld in. Ze heeft talloze volgers. Dan besluit de Syrische regering om straat voor straat in Aleppo te bombarderen. Ook het huis van Bana's familie wordt getroffen. iedereen overleeft het gelukkig. Ze moeten verhuizen naar een vies, stinkend huis. Bana wordt ziek, haar vader wordt geraakt door bomscherven. Er lijkt geen uitkomst meer te zijn. Via Twitter vragen ze ten einde raad de wereld om hulp. Die komt van de kant van de Turkse regering. Die stuurt veel bussen om zieken en gewonden op te halen. Eerst kunnen Bana en haar familie niet mee. Een dag later wel. Ze worden naar het platteland gereden en vandaar is er heuse vlucht naar Turkije. Voor het eerst in haar leven vliegt Bana. Daar krijgen ze onderdak.
Verhaal van moeder (5)
Moeder vertelt emotioneel hoe zwaar het is geweest. Over alle wanhoop, alle ellende, honger en angst die ze hebben meegemaakt. Maar ze is vol bewondering over haar kleine meid, die een echte heldin is geweest. Die met Twitter de wereld heeft gewaarschuwd. De Syrische regering had dat ongedaan willen maken door juist hun huis plat te gooien. Bana blijft haar grote heldin.
Bana heeft het laatste woord. Ze is blij dat ze gered is en dat haar Twitterberichten daaraan meegeholpen hebben. De wereld moet hen in allerlei vormen helpen. (geld, steun, opvang) Ze wil later wel weer naar Aleppo terug. Ze wil lerares worden. maar als ze echt één grote wens zou mogen doen is de allermooiste dat er vrede komt in de wereld.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden