Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2016
• 220 pagina's
• Uitgeverij: Voetbal Inside

Flaptekst

Eerste zin

het is hier duizend kleuren donker. de gordijnen zijn dicht; de deur zit op slot. Het enige licht is het zwakke schijnsel van het bedlampje.

Samenvatting

In het eerste hoofdstuk wordt beschreven hoe Thomas Dekker zijn bloed afstaat bij de Spaanse arts Fuentes. Dat is het begin van zijn dopinggebruik.

Thomas Dekker groeit op in een doodnormaal gezin in het Nood-Hollandse Dirkshoorn. Hij is geen grote sportheld met voetballen en schaatsen. Op zijn elfde krijgt hij een racefiets. Hij ziet op tv de Tour de France en zijn grote voorbeeld is Michael Boogerd. Dat wil hij ook bereiken. In het begin boekt hij nog weinig resultaten: hij is kleiner dan zijn leeftijdgenoten, maar hij wordt toch al opgemerkt door de Raboploeg. Hij zet daarna alles op wielrennen, verwaarloost school, zakt voor zijn examen Havo maar begint wel wedstrijden te winnen. Vanaf het begin is het een eigenwijs jongetje met een grote bek.

Hij wint meteen zijn eerste profkoers en hij weet ook te genieten van de andere dingen in het leven. Op jonge leeftijd heeft hij al seks met de zus van de Italiaanse wielrenner Basso. Jacques Hanegraaf wordt zijn manager en die wil meteen al bij de Rabobank zijn salaris laten verdubbelen. Die doet dat nog niet. Hij kijkt zijn ogen uit. In een trainingskamp is het overdag hard trainen, maar 's avonds  is het  zuipen geblazen en naar de hoeren gaan. Zo wordt hij een keer door Erik Breuking (ploegleider) betrapt met een Poolse hoer.

De Rabobank geeft de renners in die tijd al cortisoneninjecties. Dat is het begin. Hanegraaf stelt Thomas Dekker voor doping te gaan gebruiken als hij verder wil komen. Hanegraaf en Dekker praten met de Spaanse arts Fuentes en ze besluiten bloeddoping te gebruiken. Eerst wordt er bloed afgetapt en vlak voor een wielerwedstrijd wordt het weer ingespoten. Je hebt dan meer rode bloedlichaampjes en je kunt dan beter zuurstof opnemen. Dekker voelt zich na de eerste keer sterk en hij wint meteen na de eerste keer doping de beroemde wielerwedstrijd Tirreno Adriatico. Hij is dan nog maar 21 jaar. Hij gaat steeds meer bloeddoping toepassen. Het is namelijk zijn eigen bloed en dus niet op te sporen. Maar Fuentes wordt intussen wel opgepakt in Spanje en Dekker zit in de stress. Hij is nummer 24 in het systeem van Fuentes. Intussen heeft hij veel seks met andere vrouwen (hij spreekt later over enkele honderden!) maar hij heeft een leuke vriendin Linda die het eerst allemaal pikt.
Hij gaat ook epo en Dynepo gebruiken onder andere op advies van Michael Boogerd die bij hem als teamgenoot op de kamer ligt.  Het gaat nog steeds  heel goed. In zijn eerste Tour de France (2007) rijdt hij de longen uit zijn lijf voor Michael Rasmussen die in de gele trui de Tour verlaat, omdat hij gelogen heeft over zijn whereabouts (verblijfplaatsen). De Rabobank wil zijn goede naam houden en stuurt Rasmussen naar huis. Dekker is woedend.

Boogerd verwijst hem daarna ook naar een Oostenrijker Matchiner die bloeddoping kan organiseren. Het gedrag van Dekker wordt onuitstaanbaar (zuipen en seks met hoeren) De Rabobank wil van hem af en biedt hem een afkoopsom van 1,1 miljoen.
Daarna gaat het bergafwaarts met Dekker. Hij heeft moeite om bij een andere wielerploeg te komen. Sommige ploegen willen van de dopingsituatie af. Dan volgt een onverwacht telefoontje van de UCI : bij een hertest van oude urinemonsters is Dekker betrapt op gebruik van doping.
Hij draait helemaal door: zuipen, seks, bakken met geld uitgeven. Hij stapt dronken en zonder rijbewijs in een auto en krijgt een ongeluk, maar ontkomt aan de politie.  Zijn vriendin Linda kan het niet aan en stelt hem voor de keus. Ze gaan kort samenwonen, maar hij gaat weer vreemd en zij verlaat hem daarna definitief.

Als in Amerika Lance Armstrong ook begint te kletsen over zijn dopinggebruik, besluit Thomas Dekker ook schoon schip te maken. Hij vertelt zijn verhaal tegen Zonneveld. In Amerika waar hij ook nog een nieuwe kans krijgt om weer te gaan tijden, ontmoet hij een 20 jaar oudere vrouw Nathalie, die hem op sleeptouw neemt. Het gaat een tijdje goed, maar met wielrennen wordt het niks: hij kan geen knecht voor iemand zijn. Vrienden halen hem over het werelduurrecord aan te vallen. Hij gaat drie maanden keihard trainen, maar in Mexico komt hij 300 meter te kort.

In Nederland heeft Michael Boogerd (heeft ook dopinggebruik bekend)  een nieuwe wielerploeg (Roompot)  opgericht en die belooft hem een kans. het gaat uiteindelijk niet door. De UCI wil ook Boogerd zien hangen en wil een handtekening onder een verklaring van Dekker, waardoor Boogerd 8 jaar geschorst kan worden wegens aanzetten tot het gebruik van doping. Dekker  denkt lang na maar besluit het niet te doen. Daardoor wordt Boogerd maar twee jaar geschorst. (van 2015-tot 2017)

Het is ook over met Thomas dekker. Hij is definitief gestopt met wielrennen. Hij voelt zich nu wat gelukkiger. Zit in talkshows en treedt op in een theaterstuk Sportmonologen. In de sport wordt hij door velen als een verrader gezien, maar dat kan hem niet schelen. Hij voelt zich nu als mens een stuk gelukkiger. 

In de epiloog vertelt Thijs Zonneveld hoe hij Thomas Dekker voor het eerst ontmoette (een eigenwijs teringventje dat een grote bek had, veel te dure kleren kocht) Hij heeft hem vele keren geïnterviewd en een verandering waargenomen. Hij is weer wat normaler geworden. 
Het boek is een verslag van hoe een talentrijke wielrenner door een verkeerde begeleiding van zijn wielerploeg(Rabo), manager (Hanegraaf)   en zijn teamgenoten(o.a. Boogerd)  de verkeerde kant op gaat en eigenlijk zijn ondergang tegemoet gaat. Dat is wel ontluisterend. 

Personages

Thomas

Uiteraard is het belangrijkste personage van een biografie de beschrevene zelf. In zijn verhaal vertelt Dekker dat hij uit een doodnormaal gezin met eenvoudige ouders komt. Vanaf het begin dat hij in de wielerwereld succes heeft, verandert hij in een : arrogante klootzak."hij weet alles beter, wil de beste zijn, kan niet met geld en roem omgaan en door verkeerde mensen om zich heen gaat hij doping gebruiken. Hij is vaak onuitstaanbaar, gedraagt zich niet als een topsporter (zuipen, drugs en seks). Tegen zijn ploeggenoten is hij niet collegiaal. Hij valt door de mand met doping en dan is het hek helemaal van de dam. Hij gaat ten onder. Dankzij een 20 jaar oudere Amerikaanse vrouw lijkt hij er boven op te komen. Hij heeft daarna besloten zijn verhaal wereldkundig te maken. Hij wil voorgoed afstand nemen van het verleden en dat is prijzenswaardig. De wielerwereld denkt daar trouwens heel anders over.

Quotes

"Na een kwartier staat dokter Fuentes op van zijn stoel. Hij haalt het infuus uit mijn arm en dept het bloed weg met een watje. Hij geeft me een markeerstift en zegt met een zwaar accent tegen me: "I give you number. Twentyfour."" Bladzijde 6

"Ik heb spijt van heel veel dingen. wat ik mezelf heb aangedaan, maar vooral wat ik anderen heb aangedaan. Ik was soms een vreselijke vriend, een lul van een ploeggenoot en een verschrikkelijke zoon." Bladzijde 212

"Ik ga elke avond uit. En ik bedrieg Linda met heel veel vrouwen. Toeristes, serveersters, hoeren, Spaanse vrouwen, Italiaanse vrouwen, Russische vrouwen, vrouwen van wie ik niet weet hoe ze heten of waar ze vandaan komen. ik ben continu op zoek naar bevestiging. Een vrouw die valt voor mijn versiertrucs is als een gewonnen wedstrijd...." Bladzijde 144

"Er ligt een plas bloed op de vloer van de badkamer- en ik zit er middenin. Ik prik met een dikke naald in mijn arm. Nog een keer, nog een keer, en nog een keer. het lukt niet. Het lukt verdomme niet. Ik dacht dat ik het wel zou kunnen, een bloedzak in mijn aderen laten lopen. Maar het is moeilijker dan ik dacht. De naald is dikker dan ik gewend ben, ik krijg dat kloteding niet in een ader. Mijn arm verandert in een gatenkaas.." Bladzijde 113

"Jacques heeft verstand van doping. Hij weet wat er op de markt is, hij weet wat werkt en wat niet werkt. En hij weet welke vorm van doping de kleinste pakkans met zich meebrengt: bloedzakken. Hij zegt tegen me dat de grote jongens in het peloton het al jaren doen - en dat hij er zelf als renner ook mee heeft geëxperimenteerd. Epo, CERA, Aranesp: het is allemaal min of meer opspoorbaar- maar je eigen bloed is je eigen bloed." Bladzijde 69

Thematiek

Sport/ sportwereld

De teloorgang van de wielerwereld en van een veelbelovend sportman zou je het thema van deze biografie kunnen noemen. In de wielerwereld is er het dopinggebruik dat al decennia lang bestaat. Er komen steeds nieuwere vormen van doping bij. Die zijn een tijdje lang niet op te sporen totdat de wetenschap weer een manier heeft om het nieuwe middel of de nieuwe techniek op te sporen. Dan zoeken de sporters en soms hun land (Rusland) naar nieuwere middelen. Wielerwereld, dopinggebruik en het grote zwijgen (de omerta)gaan hand in hand samen. In dit boek wordt beschreven hoe een talentrijke wielrenner o.a. door zijn eerzucht, zijn karakter maar ook zijn talent om met de verkeerde mensen om te gaan van topwielrenner tot kneus wordt. Zonder doping kon hij niets meer, hij leefde er bovendien niet naar om topsporter te zijn (alcohol, drugs en seks met veel vrouwen). Als zijn carrière een vroegtijdig einde kent, wil hij het grote zwijgen wel doorbreken. Thijs Zonneveld tekende zijn levensverhaal op, dat in de wielerwereld overigens met weinig begrip werd ontvangen, juist omdat hij namen van bekende mensen (Boogerd, Hanegraaf) onthuld. Toch geeft de biografie een inkijkje achter de schermen van de grote wielervedettes.

Motieven

Verliefdheid

Thomas heeft lange tijd een vriendin Linda. maar hij bedriegt haar vaak. ze stelt hem voor d ekeus: samenwonen of niet. Maar ook dan gaat Thomas dekker vreemd en ze verdwijnt uit zijn leven. In Amerika wordt hij opnieuw verliefd op een twintig jaar oudere vrouw Nathalie. Die sleept hem door de problemen heen.

Leugens en bedrog

Er moet natuurlijk veel gelogen worden over de doping. De wielrenners liegen en bedriegen. Grote bedrieger was de Spaanse wielerarts Fuentes die een heel systeem van bloeddoping regisseerde.

Prostitutie

Dekker en Boogerd lieten hoeren naar hun hotelkamer komen voor en tijdens wielerrondes. Ook bezochten ze seksclubs als Yab Yum en Sauna Diana.

Alcoholproblemen

Dekker maar ook Boogerd gebruiken tijdens hun carrière heel veel alcohol. Ze kunnen mateloos zuipen en dat verwacht je niet bij dergelijke sportlui.

Het grote zwijgen

In de wielerwereld heerst het grote zwijgen: de omerta over de doping. daarover praat je niet. Thomas Dekker verbreekt het grote zwijgen en wordt daarom door veel wielrenners met de nek aan gekeken. Er beginnen echter steeds meer wielrenners over doping uit de school te klappen.

Seks

Seks met veel vrouwen (honderden beweert hij) en vreemdgaan hoorde bij het leven van de wielrenner Thomas Dekker.

Motto

Er is geen motto

Opdracht

Er is geen opdracht

Trivia

Het is een non-fictieverhaal. de schrijver heeft de bekende wielrenner geïnterviewd over zijn doping verleden. Openhartig vertelt Thomas dekker hoe hij van de top naar de ondergang ging.

Thijs Zonneveld is zelf oud-wielrenner. Maar hij is ook journalist (columnist) bij AD Sportwereld en werkt mee aan NOS-programma's als de Avondetappe.

Titelverklaring

In de epiloog schrijft de auteur dat dit boek over Thomas dekker niet het boek geworden is van overwinningen, maar van het gevecht van de wielrenner tegen zichzelf. "Hij is jarenlang zijn grootste tegenstander geweest en soms is hij dat nog steeds."

Structuur & perspectief

Het boek heeft 34 hoofdstukken zonder titel. In het eerste hoofdstuk wordt beschreven hoe Dekker voor de eerste keer bloed ging afstaan bij de Spaanse arts Fuentes. daarna beschrijft hij in de overige 33 hoofdstukken hoe zijn leven verlopen is. Van zijn jeugd in Dirkshoorn tot aan zijn morele val  in het wielrennen.

Het verhaal is tot stand gekomen in interviews van Thijs Zonneveld met de wielrenner. Het verhaal wordt opgeschreven in de ik-vorm waarbij Thomas dekker vertelt. Hij doet dat afwisselend in de o.t.t. en o.v.t. 

Decor

Het is het verhaal van Thomas Dekker . Hij vertelt iets over zijn jeugd (geboren in 1984) maar het belangrijkste deel van het boek gaat over de jaren dat hij doorbreekt als wielrenner en de weg die hem naar de doping leidt. Dat is vooral vanaf 2000 tot 2015. Daarna is het definitief met hem gedaan in de wielersport.

De plaatsen die een rol spelen zijn zijn o.a. Dirkshoorn (N-H) waar hij geboren werd. maar later woont hij ook een tijd in Lommel (België) en Lucca (Italië). Verder zwerft hij natuurlijk als wielrenner uit over de hele wereld en schrijft hij o.a over zijn wielerleven in de Tour de France, en andere bekende wielerkoersen. Zijn laatste prestatie levert hij in Mexico in een poging om het werelduurrecord te verbeteren. 

 

Stijl

Thijs Zonneveld is columnist bij het AD-Sportwereld waar hij fraaie columns schrijft. Hij is een goede schrijver. Dit verhaal wordt in een heel heldere stijl geschreven en dat maakt het voor iedereen leesbaar. Zonneveld is ook goed in treffende vormen van kenmerkende beeldspraak. Die zitten doorspekt in het hele verhaal.
Enkele mooie voorbeelden zijn:
Na een val: (blz. 24) "Ik reed er vol tegen aan en sloeg over de kop. Ik voelde mijn tanden breken;een paar secondenlang, voordat ik er zeven uitspuugde, hoorde ik  ze in mijn mond rondstuiteren als  knikkers in een lege wasmachine."

Over zijn eerste successen: (blz. 28) "het ging zo gemakkelijk allemaal; zo afschuwelijk gemakkelijk. Het was alsof ik altijd twee keer zes dobbelde. Alsof het leven een sudoku was  die zichzelf al oploste als ik er maar naar keek."

Over het betrappen van zijn doping (blz. 119) : Maanden, jaren heb ik me nergens hoeven verantwoorden en nu moet ik ineens gaan uitleggen  hoe het komt dat mijn bloedwaarden op en neer stuiteren als een ADHD-kleuter met te veel kleurstof op."

Over zijn verval: (blz. 160) "Van de Tour de France naar de kermiskoers van Sint Nicolaas- het is alsof ik een andere sport beoefen. Ik ben Lady Gaga die na de concerten in stadions als de ArenA ineens moet spelen in clubhuis De Schele Zeemeeuw in Koekwauzerveen."

Over zijn laatste resultaten (blz. 188):  "Maar vooral, ik wil niet dat het zo stopt. Niet met een 74e plek in de Ronde van Peking. Ik wil niet verdwijnen als een lege plastic zak die door de wind over de horizon wordt geblazen."

O.a. door de prima verteltrant van Zonneveld wordt het boek erg goed leesbaar. Je leest het boek in één adem uit, als je enigszins bekend bent met wat er in de wielerwereld speelt.

Slotzin

Ik denk aan het emmertje geheimen dat ik nu binnen een paar minuten over het publiek ga leegkieperen. Dan hoor ik dat iemand mijn naam roept. Ik moet op, als laatste. Ik haal diep adem en loop het podium op. het is er duizend kleuren licht.

Beoordeling

Openhartig boek over de doping in de wielersport. Thomas Dekker wilde het voor eens en voor altijd vertellen. Je gelooft soms je ogen niet als je leest wat er in die wereld gebeurt. Het boek werd door de wielerwereld hem niet in dank afgenomen. Soms denk je ook wel eens, moet je al die namen noemen, maar dat is een keuze van de wielrenner geweest. De bekritiseerde manager Jacques Hanegraaf heeft een rechtszaak aangespannen, maar hij werd in het ongelijk gesteld.

Ik vind het een lezenswaardige, maar ontluisterende  biografie. Je kijkt hierdoor wel anders tegen het "moderne" wielrennen aan.

Recensies

"Het boek van Thijs Zonneveld geeft mij in ieder geval een dubbel gevoel. Dekker is er niet sympathieker op geworden en lijkt te bevestigen dat het eigenlijk maar een vervelende en narcistische man is. Het lijkt soms ook een wraakactie om ervoor te zorgen dat niet alleen hij maar ook andere daders ten val worden gebracht. Ik heb absoluut geen medelijden met die mensen, maar toch lijkt het door het hele boek heen wel te wringen. Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik ervan moet denken, maar de kans dat ik ooit nog eens een liefhebber van wielrennen zal worden is inmiddels kleiner dan ooit tevoren" https://www.hebban.nl/rec...mas-dekker

"In Mijn gevecht schetst Thomas Dekker tot in details hoe hij zich liet verleiden tot seks, drugs en doping. Thomas Dekker wilde alle leugens van zich afschudden en eindelijk de waarheid naar buiten brengen." http://www.blikopdewereld...-zonneveld

"Dit keer geen halve waarheden, zeiden Dekker en auteur Thijs Zonneveld maandag aan tafel bij De Wereld Draait Door. „De afspraak was: alles komt erin.” Dat lijkt gelukt: niemand wordt ontzien. Zo lezen we over Steven de Jongh, Dekkers toenmalige ploegmaat, die hem bij een eerste kennismaking in het profpeloton op een gedeelde hotelkamer vraagt samen te masturberen. Later schrijft Dekker samen met De Jongh en Michael Boogerd op een feestje in Gent xtc en speed te hebben gebruikt. " https://www.nrc.nl/nieuws...1-a1531949

"De laatste 70 tot 80 pagina’s, oftewel een derde van het boek, gaan over de weg terug van Thomas Dekker naar de wielerwereld tijdens en na zijn schorsing. Als een Icarus wiens vleugels verbrand zijn, probeert hij opnieuw te vliegen in een veranderde wereld. Het is daardoor niet alleen het verhaal van een individuele renner die gebruikt en moet leven met een dopingverleden, maar ook een beschrijving van de ontwikkeling van de wielersport en de strijd tegen doping van de afgelopen tien à vijftien jaar." http://hetiskoers.nl/boek...-zonneveld