Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2016
• 268 pagina's
• Uitgeverij: Voetbal International

Flaptekst

Eerste zin

Het is koud In Rotterdam, zo aan het einde vanhet jaar.Vlak voor de entree van restaurant The Harbour Cb kondigt knarsend grind de komst aanvang Renti van der Gijp.

Samenvatting

Het verhaal is natuurlijk erg fragmentarisch. Het gaat over een aantal momenten waarop de schrijver Van Egmond contact heeft met René van der Gijp die hij wil gebruiken   een nieuw te schrijven boek over van der Gijp.  Daarin komen aan de orde:
- een gesprek over de dood n.a.v. de gevallen waarmee René's vriend Casper van Eijck te maken heeft als oncoloog. Ook een etentje met deze beroemde dokter (en clubarts van Feyenoord) wordt beschreven.
-  een beschrijving van een lezing van Ruud Gullit (in een café in Breda)  die René bezoekt. De beroemde voetballer vertelt over zijn manier van leven, zijn ervaringen in Italië en Engeland, maar ook over discriminatie en racisme op het veld. Tijdens de lezing beschuldigt  Gullit Van der Gijp ervan dat hij niet genoeg optreedt tegen discriminatie en racisme op het veld en het allemaal afdoet als onschuldig supportersvermaak. Toch bewondert René Gullit heel erg vanwege zijn relaxte manier van leven als voetballer. Hij was nooit nerveus en maakte daarmee wel eens zijn trainers gek.
- na de bekerwedstrijd Feyenoord-AZ in maart 2016 die zijn zoon Nicky bezoekt en door René  thuis wordt afgezet, rijdt René naar huis, want hij woont niet bij zijn vriendin Daniëlle. Nicky belt hem de volgende morgen voor schooltijd op en zegt dat zijn moeder niet meer beweegt. Ze is die nacht gestorven aan een maagbloeding (ze dronk erg veel). Er moet veel worden geregeld. De crematie is besloten en Van der Gijp neemt zich voor om een paar dagen daarna weer in het programma VI plaats te nemen. Er wordt even over de dood gesproken en daarna gaat men over tot de orde van de dag (nl. het voetbal)
- Nicky komt wel bij hem wonen. René krijgt veel bemoedigende reacties uit het land en hij kampt daarnaast met een schuldgevoel. Hij had beter op Daniëlle moeten passen.
- Tijdens de EK van 2016 wordt van der Gijp gevolgd door een Belgische cameraploeg. Hoewel de Vlaamse presentatrice beeldschoon is, gedraagt hij zich niet anders dan anders. Zij vindt het eigenlijk wel relaxt en past zich aardig aan de situatie aan. Ze bakt 's morgens een eitje met spek voor hem.
- Er is ook een episode tijdens het EK waarin hij in Blaricum de tv-persoonlijkheid Willibrord Frequin  bezoekt. Willibrord is zijn vriend, omdat die hem twee keer erg heeft gesteund. De eerste keer was dat toen Johan Derksen hem verteld dat dat hij ontslagen zou worden, omdat zijn tv-presentatie slecht was. Frequin steunde hem toen. De tweede keer was het moment dat Van der Gijp een burn-out had en maanden niet kon werken. Frequin had hem toen ook moreel ondersteund. Daarom zijn ze vrienden voor het leven geworden, hoewel Frequin voor velen niet zo'n sympathieke man is.
- Nicky woont bij René en kijkt net zo vaak naar voetbal als zijn vader. Hij is daarnaast bezeten van Feyenoord en gaat vaak met Jan Boskamp naar de Kuip. Nicky wil ook voetbalanalist worden. De Kinderbescherming komt op bezoek om te kijken of René goed voor zijn zoon zorgt. Nicky kiest overduidelijk voor zijn vader.
- Het laatste deel van het boek gaat over de dood van René's moeder. Ze is eenzaam en depressief na de dood van zijn vader. Hij vindt het moeilijk om er mee om te gaan , zeker omdat zijn moeder verlangt dat hij elke dag voor haar zorgt. Uiteindelijk sterft zij ook in juni 2016. In één jaar verliest hij dus zijn vriendin en zijn moeder. Dat is ook meteen een wat abrupt einde van het boek.

De bovenstaande episodes worden steeds afgewisseld met letterlijk weergegeven  interviews tussen Michel van Egmond en van der Gijp.
Ze gaan
- over de dood ( halfbroer van Nicky krijgt lymfklierkanker) en de angst voor de dood
- over televisiekijken 's nachts tot vroeg in de ochtend (grote hobby van René)
- over de relaxte leefgewoonten van Ruud Gullit, ook een maatje van René tijdens het voetballen
- over beroemd zijn en gewoon doorgaan met je eigen leven
- over vriendschappen (mensen die je accepteren zoals je bent)
- over veel geld hebben (René verdient per jaar alleen al een half miljoen euro met het programma VI) en goede doelen steunen
- over relaties en (niet) samenwonen. Van der Gijp vindt dat hij zijn levensstijl niet moet aanpassen aan een vrouw
- over andere voetbalanalisten van Fox of Ziggo die hij niet goed vindt (o.a. Bruggink, Jan van Halst)
- over zijn schuldgevoel met betrekking tot de dood van Daniëlle

Personages

René

Eigenlijk is dit onderdeel van de samenvatting niet zo relevant, omdat René in dit boek geen fictief personage is. Er wordt een periode uit het bestaan en het leefwereldje van René gegeven. Daarom kom je wel te weten hoe de ex-voetballer het leven ziet: - je moet iemand vooral nemen zoals hij is - je moet eigenlijk overal schijt aan hebben - je hoeft niet te bang zijn voor de dood - je hebt maar weinig echte vrienden nodig, maar die je hebt moet je koesteren - geld maakt echt niet gelukkig - na de dood van Daniëlle neemt hij wel zijn verantwoording voor zijn zoon en ziet zijn leven er toch heel anders uit - hij heeft ook een schuldgevoel over de dood van Daniëlle.

Quotes

"Caspertje is de international vermaarde prof.dr.C.H.J. van Eijck, eminent oncoloog en hoogleraar algemene chirurgie, specialisatie: de alvleesklier." Bladzijde 24

"Voetbal humor is humor die zelden echt leuk is, of je moet erbij zijn geweest- en dan nog moet je het treffen. Het merkwaardige is ook dat er nooit progressie in zit. Het is altijd blijven steken op het niveauvscheerschuim-in-moorkop, drol-in-schoen, urine-in - shampoofles." Bladzijde 146

"Ik had haar natuurlijk moeten oppakken en moeten meesleuren naar het Erasmus MC. Ik had haar gewoon bij Caspertje naar binnen moeten rijden , of ze wilde of niet. Maar dat heb ik niet gedaan. Ik zocht het in andere dingen.Een appartementje in Scheveningen. Meer geld. Een nog grotere auto," Bladzijde 148

"Er is iets heel erg gebeurd, zegt hij. Hij is bijna niet te verstaan , zo zacht praat hij. Hij vloekt. Het gaat over Danielle en Nicky. Rene. Wat is er? Jezus... Wat is er nou? Godverdomme, man..."" Bladzijde 113

"De volgende ochtend. Van der Gijp zit aan de eettafel achter een uitsmijter.Die heeft Cath Luyten hem zojuist geserveerd. Zelf zit ze nu in pyjama en nog zonder make up in de serre en leest de krant. Mocht René van der Gijp ooit in een gekke bui toch overwegen te gaan samenwonen met een vrouw, dan moet het er dus ongeveer zo uitzien." Bladzijde 207

Thematiek

Zin van het bestaan / zin van het leven

In dit tweede boek over het leven van René van der Gijp kan de lezer kennismaken met de manier waarop de ex-voetballer en voetbalanalist denkt over het leven. de wereld en zijn vriendschappen. Hij wil zich niet aan allerlei vaste gewoonten houden en hij vindt dat de mensen zijn manier van leven moeten accepteren. Hij wil zich eigenlijk door niemand de les laten lezen. Toch is hij geen asociaal mens en doet veel goed werk maar wil daar eigenlijk niet over praten. Zo helpt hij de Kankerstichting van zijn vriend en oncoloog Casper van Eijck. Maar zijn zorgeloze leventje wordt wreed verstoord als de moeder van zijn zoon Nicky plotseling overlijdt aan een maagbloeding. Van de een op de andere dag moet hij dan de opvoeding van Nicky op zich nemen. Hij neemt de jongen in huis en Nicky vindt dat best leuk. Hij is net zoals zijn vader bezeten van voetbal en hij heeft ook wel karaktertrekken van zijn vader. Het leven van René verandert door Daniëlles dood veel en daarover gaat eigenlijk het tweede boek. De oorspronkelijke opzet was anders, maar door de dood van Daniëlle heeft schrijver Michel van Egmond zijn boek over Van der Gijp een andere inhoud gegeven.

Motieven

Vriendschap

René heeft in zijn leven maar een paar echte vrienden. Dat zijn o.a. de oncoloog Van Eijck uit Rotterdam, Jan Boskamp, Ruud Gullit , Willem van Hangen en nog een paar anderen als Willebrord Frequin . Die zijn z'n vrienden geworden omdat ze René accepteren zoals hij is. Frequin is zijn goede vriend, omdat die hem twee keer in zijn leven geholpen heeft toen er moeilijkheden waren.

Schuldgevoel

René heeft een schuldgevoel over de dood van Danielle. Hij had haar toch beter in de gaten moeten houden. Ze rookte te veel, dronk te veel alcohol en hij vindt dat hij haar naar de dokter had moeten slepen in plaats van zich afzijdig te houden.

Vader-zoonrelatie

Als Daniëlle sterft moet René voor zijn zoon Nicky zorgen. De jongen lijkt veel op zijn vader : hij houdt erg veel van voetbal, kijkt ook veel tv en wil ook voetbalanalist worden. je kunt zien dat ze best goed met elkaar overweg kunnen. Nicky wil graag bij zijn vader blijven wonen en maakt dat ook duidelijk aan de mensen van de Kinderbescherming die komen kijken of René de opvoeding van zijn zoon voor zijn rekening kan nemen.

Dood

De vriendin vn René sterft onverwacht op 46-jarige leeftijd. Hij moet daarna voor hun zoontje zorgen. Ook zijn oud moeder sterft aan het eind van het boek in juni 2016. Daarnaast wordt de lezer ook geconfronteerd met fans van René die terminal zijn en en laatste wens hebben de voetballer te ontmoeten. Ook zijn vriend Caspar van Eijck die oncoloog is en clubarts van Feyenoord heeft veel met de dood te maken.

Sport

Veel in het boek draait om de voetbalsport. René is voetballer geweest en nog steeds een bekende voetbalanalist bij RTL. Het gaat daarom vooral over bekende en minder bekende voetballers die hij op de korrel neemt of over wie hij anekdotes vertelt aan de schrijver van Egmond..

Alcoholproblemen

Danielle heeft een alcoholprobleem : ze gebruikt bijna een fles Bacardi per dag. Ook René drinkt graag alcohol, vooral whisky.

Motto

" Stories never die. Stories are never over"( Gay Talese)

Voetbalverhalen, de grappen en grollen die Van der Gijp heeft uitgehaald, blijven altijd in de herinnering voortleven. Ze worden waarschijnlijk nog wat aangedikt. Dat is een passend motto bij dit voetbalboek. 

Opdracht

Opgedragen ter nagedachtenis aan zijn moeder en aan zijn vriendin Danielle. Beiden stierven kort na elkaar in 2016.

Titelverklaring

De titel verwijst met een knipoog naar de wereldberoemde roman van John Irving " The world according to Garp" (1978). (De wereld volgens Garp) Er is zelfs enige verwantschap in thematiek. De hoofdpersoon kan zijn naaste geliefden niet beschermen tegen het onheil van de wereld.

In de biografie over René  van der Gijp komt het tot een dramatisch dieptepunt, wanneer zijn vriendin Daniëlle en de moeder van zijn zoon Nicky plotseling overlijdt. Van Egmond laat in dit boek zien hoe de ex-voetballer in het leven stond en staat. Hoe ziet de (leef) wereld volgens René  van der Gijp er uit?

Structuur & perspectief

Erzijn twee soorten hoofdstukken in het boek. Er is steeds eerst een hoofdstuk waarin wordt aangegeven waar en wanneer die gebeurtenis speelt. De schrijver ontmoet dan René   van der Gijp om een  stuk voor zijn nieuwe boek te schrijven.

Na zo'n hoofdstuk volgt er altijd een interview tussen Michel van Egmond met René  over verschillende onderwerpen als de dood, vriendschap,een bepaalde  speler. Er wordt dan een vetgedrukte vraag gesteld waarop Van der Gijp een antwoord geeft. Op deze wijze krijg je een goed inzicht in het leven en de denkwijze van René  van der Gijp.

Het is natuurlijk geen fictie (een verzonnen roman) maar een beschrijving van een periode uit het leven van René van der Gijp. Er is dan ook geen verteller, maar de schrijver Michel van Egmond die over het leven van Van der Gijp schrijft.

Decor

De tijd die beschreven wordt is voornamelijk tussen eind december 2015 tot aan eind juni 2016.

Het decor wordt gevormd door een aantal plaatsen waar de schrijver Michel van Egmond spreekt met René  van der Gijp over het nieuw te schrijven boek.

Bijv.  The Harbour Club in Rotterdam, huize Van der Gijp in Dordrecht, een café in Breda waar Ruud Gullit een lezing geeft en René daarbij aanwezig is. Ook bezoekt hij in een restaurant in Blaricum zijn vriend Willibrord Frequin. Die heeft hem in moeilijke tijden geholpen.

Stijl

Michel van Egmond is een bekende sportverslaggever. Hij schrijft vlot en aantrekkelijk voor zijn doelgroep (de voetbalsupporter). Dat is meestal geen man die graag zoetsappige romans leest. Van Egmond past zijn stijl aan die van de voetbalfan aan.

Maar ik moet op deze plaats echt bekennen dat het verhaal als een trein leest, dat het met veel humor is geschreven. De humor bereikt Van Egmond vooral door gebruik te maken van het stijlverschijnsel van de overdrijving (door de verhalen van Van der Gijp zelf)  en door erg overtrokken beeldspraken  te gebruiken. Daardoor schiet je vaak tijdens het lezen in de lach.
Daarnaast gebruikt de schrijver weinig moeilijke woorden en herken je als je een trouwe en verstokte VI-volger op de televisie bent veel van het mondelinge taalgebruik van de ex-voetballer.

 

Slotzin

Wat ben je toch een vreemde man. " Ja, weet ik toch? Maar ik wens je heel veel succes met het boekje hoor Harry, meen ik echt."

Beoordeling

Iedere lezer snapt dat dit boek geen literatuur is, al heeft van Egmond met zijn eerste boek "Gijp" wel de NS Publieksprijs gewonnen.  Maar dat laatste is best begrijpelijk. Veel mensen  hebben dat boek gekocht en dat leest gewoon als een trein, dus ook in de trein. Wanneer 350.000 mensen een boek kopen, maakt dat boek natuurlijk deel uit van een leescultuur.

Datzelfde geldt voor elke veel verkochte literaire thriller literatuur. ( Suzanne Vermeer bijv.) 

Toch zou ik docenten Nederlands op een vmbo-school aanraden de leerlingen toe te staan het boek te lezen voor het lijstje met te lezen boeken. Het kan een mooie opstap voor leerlingen die weinig (willen) lezen zijn om weer naar een boek te grijpen. Ze kunnen het verhaal goed volgen, er zit veel humor in het boek (waardoor scholieren kunnen ontdekken dat lezen leuk kan zijn.) Bovendien is beeldspraak goed uit ter leggen n.a.v de vergelijkingen van René. Michel van Egmond is daarnaast een goed schrijver.

Ook wanneer er jongens (evt. meisjes) op de havo-afdeling zijn die lezen een "crime" vinden, kan een docent hun wijzen op een dergelijk boek. Natuurlijk mag je lijst niet alleen uit voetbalboeken bestaan, maar het is heus niet zo "erg" wanneer  een jongen die (of meisje dat) gek is op voetbal dit boek leest en het bij een mondeling of in een leesverslag bijvoorbeeld vergelijk met andere boeken over het thema sport. Plezier in lezen is m.i. belangrijker dan een boek op "niveau" dat scholieren schuw maakt.

Voor vwo-leerlingen moet de lat iets hoger liggen, maar het zou ook kunnen zijn dat een leerling het boek als extra nummer op zijn lijst wil zetten en de discussie wil aangaan of het gelezene al dan niet literatuur is.
Kortom. docenten, een beetje out-of-the-box-denken kan hier geen kwaad.

Recensies

"Op zijn wel bekende manier beschrijft Michel van Egmond deze veranderingen in Gijps leven en dat weer gelardeerd met de zo bekende uitspraken en anekdotes van René van Gijp. Ongetwijfeld zal ook dit zeer onderhoudende boek weer ongekende verkoopcijfers halen. Nu echter ook doordat blijkt dat voetbal niet alleen tot veel vermaak kan leiden maar ook een bron van troost kan zijn. " http://www.blikopdewereld...van-egmond

"Michel van Egmond heeft weer een boek geschreven dat je met veel gemak leest. De korte gesprekjes worden afgewisseld met hele gesprekken. Een leuke afwisseling die je een andere kijk geeft en waar er snel en korte antwoorden worden gegeven en waar we meer van René te weten komen over hoe hij denkt over situaties. Het boek eindigt wel wat abrupt maar ik zou niet echt weten hoe het anders zou moeten eindigen, een heel verhaal over gevoelens past niet bij het boek en bij de persoon, dus aan de andere kant is het einde passend." https://www.hebban.nl/rec...lgens-gijp

"Bij dit boek maakte ik iets vergelijkbaars mee. Het manuscript was driekwart af toen de moeder van zijn jongste zoon overleed. Dus ik heb meegemaakt dat hij opeens de zorg kreeg voor een 14-jarige jongen. Het zou eigenlijk een luchtig, bescheiden boekje worden, maar nu zijn de insteek en de toon van het boek helemaal anders geworden. (Michel van Egmond over zijn boek)" http://www.volkskrant.nl/...~a4346621/

"Interview met Van der Gijp in het AD over het verschijnen van het boek over hem." http://www.ad.nl/nieuws/d...~a8d0bcf1/