Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2015
- 280 pagina's
- Uitgeverij: Ambo Anthos
Flaptekst
In 'Overzee' van Marlies Brenters maakt Stella als jong meisje de bevolkingsopstand van 30 mei 1969 op het eiland Curaçao van dichtbij mee. Veertig jaar later keert ze terug naar het eiland en stuit daar op een familiegeheim. Haar zoektocht voert haar terug naar de swingende jaren zestig en zeventig en leidt haar naar alle uithoeken van het kleurrijke eiland, waar de gevolgen van de slavernij nog steeds voelbaar zijn. Brenters schreef met Overzee haar spannende debuutroman, geïnspireerd op haar eigen ervaringen als expatkind op Curaçao.
Eerste zin
Gek genoeg deed het haar niets toen ze voor het eerst na tientallen jaren de bekende warme, weeƫ geur van de tropen rook. Ze liet zich in de stroom passagiers meevoeren naar de aankomsthal en moest denken n de foto die van haar ouders was genomen toen ze hier voor de eerste keer de vliegtuigtrap afdaalden.Samenvatting
Deel I
Stella de Jongh is ongeveer 50 jaar oud en onderzoeksjournaliste. Ze gaat veertig jaar na haar vertrek uit Curaçao terug naar het eiland om de waarheid achter de opstand tegen de oliemaatschappij GlobalOil (lees; Shell) in 1969 te achterhalen. Eigenlijk schrijft ze de laatste jaren heel oppervlakkige Libelle-achtige artikelen over van alles en nog wat.
Op het vliegveld maakt ze al kennis met een vervelende Antilliaanse gewoonte: ze heeft een auto gehuurd, maar wordt flink afgelegd voor de huur van een ouwe barrel. Ze rijdt er mee naar haar verblijfsoord voor de komende vier weken, een omgebouwde plantage die als B&B gerund wordt door twee Nederlanders en de naam "Sans Souci" draagt. Nu het is daar alles behalve "zonder zorgen" want de eigenaren ondervinden op den duur veel tegenwerking van de plaatselijke bevolking: er worden diefstallen gepleegd en bedreigingen geuit. Drugshandelaren maken gebruik van hun terrein op het strand.
Stella heeft haar man Joost en twee dochters thuisgelaten, omdat ze ook herinneringen aan het eiland van haar jeugd op haar eigen manier wil herbeleven. Ze zijn er in 1970 ineens vertrokken en ze weet eigenlijk nooit waarom dat vertrek zo plotseling moest plaatsvinden. Ze leefden een heerlijk luxe expatleventje. Ze praat achtereenvolgens met de historicus Del Pinto, en met de ex-collega van haar vader Van Rijn, die inmiddels een mooie jonge tweede vrouw aan de haak heeft geslagen. Van de laatste hoort ze toch doorklinken dat het vertrek van haar vader met iets in zijn privéleven van doen heeft.
Maar voorlopig besteedt ze alleen aandacht aan de feiten rondom de opstand: het blijkt dat verschillende mensen verschillende meningen over de opstand hebben. De historicus Del Pinto vindt het gedrag van de oliemaatschappij hooguit de aanleiding voor de opstand, maar de opstandelingen waren daarna te ver doorgeslagen. Van Rijn vindt dat de maatschappij haar werknemers juist goed behandelde waardoor ze werk hadden: weliswaar tegen een laag loon. Stella praat ook nog met de zoon van een vroegere maar inmiddels overleden opstandelingenleider die van mening is dat GlobalOil de enige schuldige is vanwege discriminatie en uitbuiting.
In een tweede gesprek met Van Rijn hoort Stella dat haar vader een "swinger" was en dat hij een verhouding had gekregen met een bloedmooie secretaresse, waardoor hij chantabel was geworden en daardoor het veld moest ruimen. Overigens deden de expat-werknemers van GlobalOil het regelmatig met elkaars vrouwen. Stella herinnert zich nog een ruzie tussen haar ouders . Dat zal dus wel geweest zijn, omdat haar vader vreemd ging, denkt ze. Kort daarna waren ze naar Nederland vertrokken. Er was nooit over een reden voor dat vertrek gesproken.
Stella duikt steeds verder in de geschiedenis van de opstand: ze ondervraagt een reggaezanger Nelson die vanuit zijn familieverleden meer weet en uiteindelijk ontmoet ze Boy, een aantrekkelijke maar cynische bewoner van het eiland die haar overal mee naar toeneemt en haar de mooie plekken van het eiland laat zien. Ze praten samen over de achtergronden van discriminatie en hij heeft natuurlijk een andere mening dan Stella. De sfeer wordt mede door het lekkere weer zwoele en op een avond hebben ze na het drinken van een cocktail werkelijk "sexonthebeach." Het kon gewoon niet anders, hoewel ze beiden getrouwd zijn. Hoe moet het verder met die twee op dit tropische eiland? Maar de schrijfster heeft een mooie deus ex machina. Joost belt met de mededeling dat Stella's vader is overleden en dat ze beter direct naar huis kan komen voor de crematie. Stella neemt zonder afscheid te nemen van Boy een vlucht terug naar Nederland, waar ze haar vader de laatste eer bewijst.
Deel II
Stella heeft enige moeite met de verwerking van de plotselinge dood van haar vader. Ze zoekt oude foto's op waarop haar ouders staan en krijgt een heimweegevoel naar Overzee. Ook ziet ze dat er jaarlijks een groot bedrag van haar ouders naar een Stichting is gegaan die ouderloze kinderen op Curacao een betere toekomst biedt. Tegelijkertijd ontvangt ze een uitnodiging van Jos en Hennie om de gemiste dagen van haar eerste verblijf in te halen. Ze gaat op die uitnodiging in en gaat meteen onderzoeken hoe het zit met de overgemaakte gelden naar de Stichting. Boy blijkt een van die kinderen te zijn. Zelf is Boy een fanatiek voorstander van het behoud van het erfgoed op het eiland en hij verzet zich tegen de bouw van een luxe resort voor toeristen.
Ze gaan onderzoek doen bij Carmelita, de secretaresse van haar vader. Die blijkt haar kind te hebben weggegeven aan haar zus. Boy is derhalve een kind van haar vader en dus een halfbroer van Stella. Dat betekent dat ze min of meer een vorm van incest hebben bedreven bij hun vrijpartij op het strand. Stella wil nu 100 % zekerheid over het bestaan van een halfbroer en gaat verder met haar zoektocht op het eiland. Del Pinto bevestigt het feit dat haar moeder geld overmaakte naar de Stichting.
Het is intussen weer onrustig op het eiland door de protesten die Boy in gang gezet heeft. Jos en Hennie worden enkele keren door bewoners bedreigd en vooral Hennie die zich niet meer veilig voelt, wil terug naar Nederland. Daarentegen voelt Stella zich steeds meer thuis en zou ze zich het liefst vestigen op Curacao.
Ze wordt in kennis gebracht met een ex-chirurg Kramer uit de tijd van haar ouders . Dat is een echte, arrogante zak die voor de inheemse bevolking geen goed woord over heeft. Hij beweert met grote stelligheid dat Carmelita nooit een kind in dat jaar gekregen heeft, omdat hij bij haar miskraam aanwezig was. Dat verandert de situatie voor Stella weer, want in dat geval is Boy geen halfbroer. Maar als ze bij Kramer weggaat, krijgt ze de beschikking over een envelop met enkele brieven. Opnieuw verandert de waarheid. Het blijkt dat Stella's moeder niet voor een rugoperatie naar Nederland terugging, maar omdat ze zwanger was naar Zwitserland was uitgeweken om anoniem een baby te krijgen. Haar moeder is dus ook vreemd gegaan en nog wel met een inlander. Daarom moest haar vader weg van het eiland en bij GlobalOil. De zus van Carmelita was het kind (Boy dus) komen ophalen. Dus is Boy wel degelijk een halfbroer van Stella. Maar wie is dan de vader? Dat moet de oppositieleider in die tijd (ene Ignacia) zijn geweest tot wiens charme Stella's moeder zich had aangetrokken gevoeld. Maar als Stella die bevraagt, reageert hij ook al erg arrogant en wil hij van niets weten.
Ze ontmoet daarna Boy nog een keer, maar besluit niets te zeggen over hoe alles nu in elkaar steekt. Boy denkt dus dat zijn vader ook Stella's vader is, maar eigenlijk hebben ze verschillende vaders en dezelfde moeders. Stella laat het daarbij. Ze moet weer terug naar Holland, maar heeft ooit plannen terug te keren naar "Overzee."
Uit het dierenasiel haalt ze en zwerfhondje dat ze meeneemt naar Holland. Ze heeft het "Dushi " genoemd. Op het vliegveld wordt ze afgehaald door Joost. Hij voelt een beetje als een vreemde aan.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden