Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2012
• 190 pagina's
• Uitgeverij: Dutch Media uitgevers BV

Flaptekst

Eerste zin

Die stoel op de snelweg? Dat waren wij.

Samenvatting

Eppo wordt er na de dood van Maarten op uitgestuurd door zijn ouders om zijn verdriet te kunnen verwerken. Hij probeert te liften naar Frankrijk. Op een gegeven moment stapt hij in de auto van Tabby. Zij is achttien en daarmee één jaar ouder dan Eppo.

Beide hebben Eppo en Tabby een verhaal, een probleem, wat ze in de eerste instantie niet aan elkaar vertellen.

Samen beleven Eppo en Tabby allerlei avonturen. Zo proberen ze een stoel mee te nemen in de auto die er op de snelweg vanaf valt, worden ze aangehouden door de politie en slapen ze buiten in hun slaapzakken.

Uiteindelijk komen ze achter elkaars problemen. Zo hoort Eppo, als ze bij de dokter zijn voor Tabby’s pols, dat ze zwanger is. Ze vertelt Eppo dat ze de auto van haar vriend Rob heeft meegenomen en pas terugkomt als de tijd dat je een abortus mag laten plegen voorbij is. Rob wilde het kind niet houden, zegt ze. Ze heeft haar mobiel uitgedaan zodat niemand weet waar ze is.

Eppo’s beste vriend Maarten is overleden. Hij kwam bij hen in huis als een pleegkind, omdat zijn moeder niet voor hem kon zorgen. Eppo en Maarten werden goede vrienden ondanks hun grote verschillen. Uit boosheid heeft Eppo een keer het achterlicht van Maarten kapotgeschopt en toen Maarten die avond wegreed is hij aangereden door een auto. Eppo voelt zich vreselijk schuldig, omdat hij degene was die het achterlicht kapot heeft geschopt.

Omdat Tabby een keer moet pinnen komt Rob erachter waar ze is en komt haar opzoeken. Zo komt ze erachter dat zijn eerste reactie uit schrik was, maar dat hij eigenlijk het kind wel wil houden. Zo komt het goed tussen Tabby en Rob.

Door een telefoontje van zijn moeder hoort Eppo dat er een brief voor hem is aangekomen van Maarten, die hij voor zijn dood nog heeft geschreven. Hij gaat zo snel mogelijk naar huis en leest in de brief dat hij veel voor Maarten betekende. Ook hoort hij dat Maarten niet op de fiets zat toen hij werd aangereden. Hij was waarschijnlijk afgestapt om iets te pakken dat op de weg lag.

Personages

Eppo

Eppo is een jongen, verscheurd door verdriet. Hij denkt dat hij de reden is dat zijn pleegbroer Maarten aangereden werd en moet soms overgeven van de pijn vanbinnen. Daarnaast heeft Eppo gevoelens voor Maarten gehad die misschien wel iets verder gingen dan gewone liefde tussen broers. Eppo is verder een normale en een beetje een saaie jongen die er niet heel erg van houdt hele gekke dingen te doen. Hij doet liever normaal.

Tabby

Tabby (Tabita) is een jong meisje van 18 jaar dat er van houdt gekke dingen te doen. Met haar geblondeerde haar en tatoeage is ze ook heel anders dan Eppo. Ook zij vlucht voor haar probleem. Ze wil weg blijven tot haar baby 14 weken is en abortus niet meer gedaan wordt. Ze is vastberaden, in het begin vrij gesloten en toch ook een beetje gek.

Maarten

Maarten is een jongen die altijd voor veel problemen heeft gezorgd. Zijn moeder kon niet voor hem zorgen dus heeft hij altijd in pleeggezinnen gezeten. Na enige tijd werd hij bij elk gezin er ook weer uitgetrapt omdat ze er niet mee om konden gaan. Het laatste gezin waar hij komt is het gezin van Eppo. Het gaat een hele tijd goed maar toch zijn Eppo en Maarten ook anders. Maarten is een jongen met twee gezichten. Alleen bij Eppo is hij zichzelf, verder is hij bij iedereen de stoere bink. Hij denkt dat hij niet meer anders kan zijn. Als hij na een ruzie met Eppo op een dag weg gaat op de fiets wordt hij aangereden en overlijdt hij.

Quotes

"Moet ik daar slapen? Ik knikte. Ik neem het bed, zei hij beslist en hij plofte zijn tas op het voeteneinde. Maar... daar slaap ik. Nu niet meer. Ik stond perplex. " Bladzijde 55

"We hobbelden de wei door. Tabby stuurde de auto in de richting van een hek en liet mij uitstappen om het te openen. Geradbraakt strompelde ik uit de auto. Ik ben zeeziek, zei ik. Wat ben je? Zeeziek! riep ik en ik zigzagde als een dronkenman naar het hek. " Bladzijde 134

Thematiek

Dood van een geliefde

De dood van Maarten zorgt ervoor dat Eppo op reis gaat en Tabby tegenkomt. Ook speelt dit in het verhaal een grote rol. Eppo probeert zijn verdriet te verwerken en tegelijkertijd verborgen te houden voor Tabby.

Motieven

Vriendschap

De hechte vriendschap die is ontstaan tussen Maarten en Eppo is de reden dat het Eppo zo’n pijn doet dat Maarten is overleden. De vriendschap die ontstaat tussen Tabby en Eppo zorgt ervoor dat ze allebei hun probleem vertellen en elkaar helpen.

Problemen

De reden dat Tabby en Eppo elkaar tegenkomen is omdat ze allebei een probleem hebben. Eppo kampt met een groot verdriet omdat zijn broer en beste vriend Maarten is overleden en Tabby zit met het probleem dat zij zwanger is en haar vriend het kind niet wil houden.

Trivia

Ook schrijvers kopieren elkaars werk wel eens. Hieronder een facebookberichtje van Marian de Smet: Mijn boek gaat bijna naar de drukker, dus dan lees je het vaak. En misschien ook met een ander oog. Zo was ik net oprecht verbaasd over een zinnetje dat ik weken geleden had opgeschreven. Zomaar, uit mezelf, ik was er blij mee. En nu, toen ik het opnieuw las, voelde ik me een dief. Omdat ik, maanden geleden, een boek las dat ik goed vond en daarom, gisteren nog, enkele stukjes herlas. En zonet pas had ik door dat ik dat zinnetje gestolen heb. Zonder dat ik het wist is het in mijn hoofd blijven hangen en heb ik het gebruikt. Ze zeggen vaak dat je veel moet lezen om goed te kunnen schrijven. Is dit dan stelen, als je het niet met opzet doet? En moet dat zinnetje er nu uit, nu ik weet dat het uit \'De Melkweg\' van Bart Moeyaert, komt en niet uit mijn eigen hoofd? Of is dat wat schrijven is? Stelen? Of geef je taal weg, zodra het opgeschreven is? Deel je het uit, zo van: hier, mooi, neem zoveel je wil? Het is een kort zinnetje. Mag het?

Titelverklaring

Als Eppo en Tabby onderweg zijn bedenken ze zich dat ze zoveel interessante dingen beleven dat hun reis net een roadmovie is. Maar echt gelukkig zijn ze niet dus Eppo en Tabby veranderen het woord zelf in Rotmoevie.

p 84: het eerste wat ik deed was de radio uitzetten. De agent verdween aan de horizon. Roadmovie, Roadmovie.. Rotmoevie ja! Heben we daar even geluk gehad.

Structuur & perspectief

Het boek wordt verteld vanuit het oogpunt van Eppo. Hij vertelt het verhaal. Het is dus geschreven vanuit een ik-persoon. Er zijn geen perspectiefwisselingen.

Decor

Het verhaal speelt zich af op de weg. Tabby en Eppo reizen met de auto door Frankrijk. Er komen veel flashbacks voor in het verhaal. Telkens kom je weer wat meer te weten over Eppo en zijn pleegbroer Maarten doordat hij zich een gebeurtenis herinnert en die beschrijft in het verhaal.

Stijl

Het boek Rotmoevie is mooi geschreven. Vol mooie zinnen en veel metaforen. Er komen veel flashbacks in voor. Door de woorden en zinnen wordt je opgenomen in het verhaal en beleef je de belevenissen van Tappy en Eppo helemaal mee.

Slotzin

Elke golfslag gaf me een speelse duw, maar ik viel niet om. Ik viel niet om. Ik stond er weer.

Beoordeling

Rotmoevie is een ontroerend boek. Het boek neemt je helemaal mee en door de schrijfstijl kun je meevoelen met de hoofdpersoon en wordt je geraakt door dit boek.

Recensies

"Deze prachtige roman is niet meteen spannend zoals het omslag belooft, maar is wel een ontroerend mooi, aangrijpend en authentiek verhaal over liefde, vriendschap, verdriet en gemis." http://www.bol.com/nl/p/r...011825685/

"Eppo is de verteller en doet dat in prachtige, krachtige zinnen. ‘Elke avond streepte ik de dag door in mijn hoofd. Weer eentje doorgesparteld. Het was onwerkelijk hoe dat lijf van mij maar doorging alsof er niks gebeurd was.’ Rotmoevie laat je meeliften in Tabby’s Golfje en zittend op de achterbank voel je het verdriet tot in je tenen. Zet de ruitenwissers maar vast aan." http://www.sevendays.nl/a...kel/188192