Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2013
- 234 pagina's
- Uitgeverij: De Boekerij bv, Amsterdam
Flaptekst
De familie Brocket is saai, alledaags en burgerlijk - tot hun grote genoegen! Als hun zoon Barnaby wordt geboren zijn ze opgetogen maar al snel slaat hun vreugde om in schaamte en afschuw als blijkt dat Barnaby heel anders is dan andere kinderen. Hij loopt namelijk niet, hij zweeft. Barnaby doet vreselijk zijn best om op de grond te blijven, zodat zijn ouders van hem zullen houden, maar het lukt hem gewoonweg niet. Op een dag is zijn moeder haar vreemde, beschamende zoon zo zat dat ze hem wegstuurt. Eenzaam, verdrietig en verslagen zweeft Barnaby weg, op zoek naar een plaats waar ze hem wel accepteren zoals hij is. Tijdens zijn reis komt hij vele fantastische mensen tegen die hem ervan overtuigen dat hij het gelukkigst zal zijn als hij gewoon zichzelf blijft.
Eerste zin
Dit is het verhaal van Barnaby Brocket, en als je Barnaby wilt begrijpen, dan moet je eerst zijn ouders begrijpen; twee mensen die zo bang waren voor iedereen die anders was dat ze iets vreselijks deden, met afschuwelijke gevolgen voor al hun dierbaren.Samenvatting
Barnaby wordt geboren in een volstrekt normaal gezin uit Sydney, dat bestaat uit vader Alistair Brocket, moeder Eleanor Brocket en kinderen Henry en Melanie. Maar er is iets heel bijzonders met Barnaby: hij zweeft.
Henry en Melanie vinden het allemaal prima en Alistair en Eleanor doen hun best er mee te leven. Omdat ze het belangrijk vinden dat ze voor de buitenwereld normaal zijn, houden ze Barnaby altijd binnen. Hij gaat naar een speciale school, ver weg van de kinderen uit de buurt. Hier sluit hij vriendschap met Liam McGonagall, een jongen met haken als handen. Dit is het enige leuke aan de school. Op een dag gaat de school op in vlammen en omdat Barnaby vastgebonden is aan zijn stoel kan hij niet weg. Liam komt terug in het brandende gebouw om hem te bevrijden.
Barnaby's ouders kiezen dan toch maar een basisschool in de buurt. Hij krijgt een rugzak om met zand erin om het zweven tegen te houden. Het doet veel zeer om de rugzak om te hebben maar Barnaby draagt hem om zijn ouders blij te maken.
Op een dag gaat Barnaby met zijn klas de Harbour Bridge beklimmen. Hij is dan 8 jaar. Omdat hij aangelijnd wordt, stijgt hij niet meer op. Barnaby is net zoals de anderen. Maar of hij dat zo leuk vindt? Als de kinderen de brug af komen staat een groep journalisten hen op te wachten. Ze tellen en precies bij de 10 miljoen komt Barnaby de brug af. Barnaby wordt geïnterviewd als 10 miljoenste brugbeklimmer maar zweeft dan weg. Het is op het nieuws en er staat een grote foto op de voorpagina van de krant van de zwevende Barnaby. Zijn ouders vinden het verschrikkelijk en zijn boos op Barnaby. Ze vinden dat het zijn schuld is en zeggen dat hij egoïstisch is.
Alistair en Eleanor besluiten dat ze het niet meer aankunnen om te leven met Barnaby. Zo kunnen ze toch niet normaal zijn? Als Barnaby de volgende dag samen met Eleanor naar een park gaat prikt ze zijn zandrugzak kapot. Barnaby zweeft weg, hij gilt naar zijn moeder en die roept hem na dat het haar spijt.
Dan beginnen Barnaby zijn avonturen. Al zwevend botst hij tegen een luchtballon met twee dames erin. Ze redden hem en nemen hem mee naar Brazilië, waar ze wonen op een koffieplantage. Ze vertellen Barnaby dat zij ook niet geaccepteerd werden door hun ouders en kijken elkaar dan liefdevol aan. De twee aardige dames verzorgen hem als Vincente, een jongen die nu een bekend kunsthandelaar in New York is en zetten hem na een weekje op de trein naar Rio de Janeiro om vanuit daar terug te vliegen naar Sydney. De dames begrijpen niet waarom Barnaby terug wil, maar voor hem is het de gewoonste zaak van de wereld. Helaas valt Barnaby in de trein in slaap en wordt hij pas wakker als hij in New York is aangekomen.
Hij doet zijn nieuwe rugzak, gevuld met koffie van de plantage, weer om en stapt naar buiten. Maar dan wordt zijn rugzak gestolen en zweeft Barnaby naar boven. Hij stoot zijn hoofd tegen een hard metalen voorwerp. Hij wordt gered door de glazenwasser van het Chrysler-gebouw. De glazenwasser, Joshua, neemt hem mee naar zijn slaapplek in de kelder van het gebouw. Hij vertelt Barnaby over zijn familie, over dat ze willen dat hij mee gaat werken in het familiebedrijf maar dat hij eigenlijk kunstenaar is. Zijn vader wil daar niks van weten en heeft hem uit huis gegooid. Als Barnaby zijn gemaakte kunst bekijkt steekt hij stiekem een beeldje in zijn zak.
De volgende dag gaat Barnaby naar buiten, met afvalmateriaal in zijn schoenen, en gaat op zoek naar de kunstgalerij van Vincente. In eerste instantie halen ze de neus voor hem op, zo'n klein jongetje van acht. Maar dan begint hij over de dames uit Brazilië en Vincente wil hem dan graag spreken. Barnaby laat het beeldje van Joshua zien. Vincente is helemaal verrukt van zijn werk. Na een week komt Barnaby aan bij de kunsthal van Vincente aan om, samen met honderden journalisten, het werk van Joshua te bewonderen.
Hij ontmoet daar meneer Etheridge die ermee instemt hem mee te nemen naar Toronto, zodat hij van daaruit terug kan naar Sydney. Helaas stapt hij daar in een taxi zonder aan zijn geld te denken en op het moment dat hij dat meedeelt aan de taxichauffeur wordt hij eruit gegooid. Hij komt terecht bij een stadion en als hij binnen zit vergeet hij zijn rugzak. Hij zweeft omhoog maar voordat hij heel ver is, zwaait iemand met een zweepje van een hoog gebouw. Barnaby pakt het en de man, Captain Elias, redt hem. Helaas heeft deze man slechte bedoelingen. Hij neemt Barnaby gevangen en zet hem bij de rest van zijn verzameling mensen die anders zijn, de Freakers noemt hij ze. Hij reist met hen over de wereld en verdient er geld mee. Barnaby komt tot de ontdekking dat zijn vriend Liam ook bij de verzameling zit.
Als de Freakers in Dublin aankomen worden ze 's nachts stiekem bevrijd door een groepje activisten. Iedereen splitst zich op en Barnaby gaat mee met een man die hem meeneemt naar Afrika. Deze man heeft altijd al een keer buiten willen slapen en Barnaby vindt dit ook prima. Helaas knaagt een vos uit het bos zijn rugzak kapot en zweeft Barnaby slapend omhoog.
Hij zweeft helemaal tot in de ruimte en komt terecht in een ruimteschip. Na een tijdje landt hij met hen op aarde, in Sydney! Hij moet naar het ziekenhuis voor onderzoek en daar komen zijn ouders en broer en zus hem opzoeken. Henry en Melanie hebben ook de hond, Captain W.E. Johns meegenomen. Barnaby ontdekt dat zijn ouders aan Henry en Melanie verteld hebben dat hij zelf zijn rugzak af deed. Hij vertelt hen de waarheid maar niet.
De dokter komt met het (volgens zijn ouders goede) nieuws dat hij geopereerd kan worden aan zijn oren en dan kan hij niet meer zweven. Zijn ouders delen hem mee dat hij dan wel weer mee naar huis mag. Op de avond dat de operatie gepland staat denkt Barnaby goed na. Captain W.E. Johns ligt onder zijn bed verstopt. Dan neemt Barnaby een drastisch besluit; hij drukt op de knop om het dakraam te openen, maakt zijn riemen los en zweeft naar boven. Net voordat hij te hoog is, springt de hond op en klamt zich aan Barnaby vast. En daar vlogen ze; een jongetje en een hond, op zoek naar nieuw avontuur. Een jongetje dat er trots op was anders te zijn.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden