Feitelijke gegevens

• 2012
• 122 pagina's
• Uitgeverij: Uitgeverij Podium

Flaptekst

Eerste zin

“Lieve Herman, Het is nu een paar dagen geleden, ik heb een klein beetje de gelegenheid gehad om het bericht te laten ‘indalen’.”

Samenvatting

Herman Franke laat Manon Uphoff via een brief weten dat hij terminaal ziek is, hij lijdt aan prostaatkanker. Terwijl het steeds slechter gaat met Herman, schrijft vooral Manon brieven aan hem. Over haar leven. Waar ze heengaat op reis en wat ze allemaal meemaakt. Zo ook over haar boek De spelers en dat het boek haar relatie geruïneerd heeft. Babet en zij blijven wel bij elkaar gedurende alle brieven, maar haar verdriet is duidelijk terug te merken tussen de regels door. Manon vertelt ook over haar familie. Over haar dochter, haar broers en haar zusje. Over ziektes, ruzies en meer. Ze houdt Herman op de hoogte van haar leven, hoewel ze zich daar soms schuldig over voelt: hoe gaat het eigenlijk met hem? En met Carla? En met zijn stiefdochter Anna? Daarnaast schrijft Manon over haar gedachten en schrijven, net als over de politiek, waar ze altijd over geschreven hebben. Herman schrijft wel terug, maar de berichtjes worden steeds korter. Daarbij laat hij niet altijd heel snel wat van zich horen.

Personages

Herman Franke

Hij bericht Manon dat hij ongeneeslijk ziek is in een brief, zoals hun contact altijd al is geweest. In het begin schrijft hij nog redelijk veel terug, maar dit wordt minder en kleine brieven. Hij wil graag van Manon horen, maar door zijn ziekte is hij gedwongen rustig aan te doen. Zelfs zijn roman Traag licht kan hij niet helemaal meer afmaken voordat hij op 14 augustus 2010 komt te overlijden.

Manon Uphoff

Als Manon het bericht over Hermans toestand ontvangt, belooft ze hem te schrijven. Wat ze eigenlijk al deden. Ze schrijft hem over haar laatste boek, hoe het haar relatie een beetje stuk heeft gemaakt. Ze schrijft Herman over haar familie en gebeurtenissen in haar leven, over haar reizen en de landen waar ze heen gaat. Maar ook schrijft ze hem over literaire en politieke kwesties, waar ze altijd al over schreven. Manon vraagt ook naar Herman zijn situatie, voelt zich vaak schuldig omdat ze het vaak over zichzelf heeft.

Quotes

"Als je me maar blijft schrijven, Manon.– Herman Franke " Bladzijde 106

"Veel liefs – op het einde van iedere brief naar elkaar toe"

Thematiek

Vriendschap

In het boek kun je de brieven, die geheel intact zijn gebleven, lezen die door Manon en Herman naar elkaar toe geschreven zijn. Het is een vriendschap in brieven. Deze vriendschap blijft bestaan, hoe ziek Herman ook wordt. De vriendschap drijft Herman en Manon om elkaar te schrijven over hun levens, hun families, hun ideeën. Dit tot het laatste moment van Hermans leven.

Motieven

Familieleven

Hier vertelt Manon veel over. De gebeurtenissen in haar familie blijft ze aan Herman vertellen, hoewel er ook wat knaagt: hoe gaat het dan met zíjn familie?

Reizen

Manon vertelt ook veel over de reizen die ze maakt.

Uitwisselen van literaire en politieke gedachten

En natuurlijk de literaire en politieke gedachten die zij met elkaar delen, of eigenlijk Manon meer met Herman.

Ernstige ziekte

In de brieven zijn er echter meer onderwerpen te vinden die belangrijk zijn in het verhaal. De kanker van Herman bijvoorbeeld, want in de tijd dat hij ziek is, worden de brieven geschreven. Deze ernstige ziekte blijf je altijd voelen in de brieven, zelfs als die brieven daar helemaal niet over gaan.

Trivia

Manon en Herman waren al jaren vrienden, het laatste jaar van hun vriendschap door middel van brieven is in dit boek opgenomen.

Herman was bezig met het derde deel van zijn trilogie Voorbij ik en waargebeurd, maar werd noodgedwongen hierbij te stoppen vanwege zijn terminale ziekte.

Titelverklaring

‘Als je me maar blijft schrijven’ komt uit een mailtje van Herman, iets meer dan een week voordat hij overlijdt. Hij wil dat Manon hem blijft schrijven, hij vindt het fijn om die brieven te lezen.

Structuur & perspectief

De brieven zijn in chronologische volgorde in het boek gepubliceerd. De data van de brieven staan er altijd bij vermeld. Slechts één keer komt het voor dat Manon een brief later verstuurt, gewoonweg omdat deze eerder was geschreven, maar ze hem op dat moment nog niet kon verzenden. Door deze brieven lees je eigenlijk het verhaal, de gedachten van de schrijvers.

De brieven zijn geschreven vanuit de ik-persoon, de ene keer door Manon, de andere keer door Herman. Dit staat duidelijk aangegeven. Net als de datum overigens en de plaats waaruit de brief is geschreven.

Decor

Het verhaal vindt plaats in elf maanden, vanaf het moment dat Herman Manon vertelt dat hij ziek is tot het moment dat hij komt te overlijden. Niet alle brieven zijn echter opgenomen in het boek: alleen de brieven die bij het onderwerp en de verhaallijn pasten.

De brieven worden geschreven vanuit Manons huis, in de trein en haar reisbestemmingen. Vanuit Hermans kant worden ze geschreven vanuit zijn huis.

Stijl

De brieven van Manon bevatten vrij lange zinnen. Soms een hele alinea, met veel komma’s. Hier is soms lastig door te komen, ook doordat de brieven vrij moeilijke woorden bevatten. Soms moet je een zin twee keer lezen voordat je begrijpt wat er staat. De brieven van Herman zijn gemakkelijker te lezen. Kortere zinnen, minder moeilijke woorden.

Slotzin

“Nou, lieve Manon, welterusten en veel liefs, Herman”

Beoordeling

Persoonlijk had ik iets anders achter de titel gezocht. Wel brieven, dat wist ik wel, maar ik dacht dat het meer om de ziekte zou draaien. In werkelijkheid lees je meer over de gedachten en belevenissen van Manon en dat trok me niet zo. Het is gelukkig niet een heel lang boek en ondanks het moeilijke taalgebruik, ben je er ook zo doorheen.

Recensies

"Als je me maar blijft schrijven is een klein mooi boekje van twee zielsverwanten die elkaar ooit ontmoet hebben bij uitgeverij Podium. Uphoff denkt aan die tijd terug toen ze samen met uitgever Joost Nijsen, Ronald Giphart, Henk van Woerden en Herman Franke ‘een kleine bende zouden vormen, musketiers, een nieuwe familie’. Gelukkig is ze slim genoeg om te denken dat niet zal blijven zoals het is, niet wetend ‘hóé het dan niet zou blijven zoals het nog moest worden?’" http://www.tzum.info/2012...schrijven/

"In Frankes antwoordbrief speelt het schrijven een grotere rol dan de ziekte. Hij is een \'dik hallucinerend raar boek\' aan het schrijven - dat na zijn dood zou verschijnen als Traag licht- en daarbij \'vallen alle remmingen\' weg. Een winstpuntje, vindt hij. Maar het zien van \'oude, fitte mannen\' doet pijn: \'die Charles Manson is al zesenzeventig godverdegodver\'. Zíjn uiterlijk ongeschonden lichaam is pas zestig: \'Ik geloof opeens ook niet meer in Darwin met zijn natuurlijke selectie\'." http://www.volkskrant.nl/...ijven.html