Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2010
- 270 pagina's
- Uitgeverij: Lebowski Young Achievers
Flaptekst
Dora bekijkt het leven alsof het een film is die ze zelf regisseert en waar alles goed afloopt. Ze houdt van de Nederlandse taal en van gedichten, is dol op haar vrienden en verliefd op het Picassobeeld in het Vondelpark. Ze houdt van pannenkoekenetentjes, van de grote bek van haar vriendin Anniek en van onverwachte vakanties naar Legoland. Na een lange nacht vol eindeloze gesprekken fietst ze in een opwelling met haar vrienden naar het zwembad en belandt met Daaf in een douche. Ze zoenen en alles verandert. Daaf is niet de knapste, niet de stoerste maar Daaf en Dora passen als Duplo in elkaar. Ze zijn onafscheidelijk. Ze nemen samen een bijbaantje als tekstschrijver waardoor ze op begrafenissen terechtkomen van mensen zonder nabestaanden. Daaf en Dora fietsen week in week uit naar uitvaartdiensten van compleet vreemden, om deze onbekende mensen toch een laatste eer te bewijzen en een mooi afscheid te geven. Op de fiets naar huis maken ze plannen voor de toekomst. Op een dag staat ze achter een katheder zoals ze zo vaak heeft gedaan, maar alles is anders. De zaal zit vol bekenden en in de kist naast haar ligt Daaf. In de weken die volgen verliest Dora de grip op alles wat ze zo zorgvuldig met Daaf had opgebouwd. Vluchten is de enige optie, maar hoe moet je verdwijnen als het geluk onder de grond is begraven? Waar kun je heen als je nergens wilt zijn?
Eerste zin
Samenvatting
In de proloog staat Dora achter een spreekgestoelte en ze moet een toespraak houden bij de begrafenis van een dierbare. Het gaat haar echt moeilijk af: ze weet niet hoe ze moet beginnen. Ze voelt een enorme leegte. Ze is gekleed in de kledij van “Catwoman”. Waarom dat is, zal later in het verhaal duidelijk worden. Aan het einde van de proloog begint ze te spreken tegen Daaf.
Dora is een jonge vrouw die Nederlands heeft gestudeerd. Ze heeft een leuke vriendenkring. Ze ontmoeten elkaar bij het Picassobeeld in het Vondelpark. Ze dollen graag met elkaar. Na hun studie moeten ze aan het werk. Dora gaat bij de redactie van een meidenblad werken. Ze moet stukjes van jonge meisjes bewerken en vindt het helemaal niets. Ze komt dan ook niet door haar proeftijd en wordt ontslagen door ene Carla. Daarna besluit ze met een aantal vrienden naar Legoland te gaan. Daaf is er ij en Anniek, Teddy en Josje. Onderweg praten ze over de meest genante ervaring uit hun leven. Dat was o.a pijpen bij een jongen die in slaap was gevallen en het betrappen van je ouders terwijl ze seks bedreven. Dora houdt haar genante ervaring voor zich. Wel wordt duidelijk dat er iets is (geweest) met haar vader. Ze maken veel lol en langzamerhand begint Dora wat te voelen voor David Beemster. Hij is net zo oud als zij is. Ze denkt haar vader in Legoland te zien, maar eigenlijk kan dat niet.
Wanneer ze weer thuis zijn, gaan ze met elkaar een avondje zuipen. Lamzat besluiten ze de volgende morgen te gaan zwemmen. Zo belandt Dora in het douchehokje naast een naakte Daaf. Ze ziet voor het eerst zijn piemel. Ze zoenen ook. Dat het goed tussen hen zit, bewijst wel de aanspreeknaam die hij gebruikt. Hij noemt haar “Doors”. Dat deed haar vader ook. Daaf komt dus in de plaats van haar vader op wie ze erg gesteld was. Hij hield van de “The Doors” met Jim Morrison. Dan kon hij dansen in de kamer. Ze ging ook wel eens met hem naar een band die nummers van The Doors speelde.
Daaf en Dora spreken weer af met elkaar. Het dreigt even mis te gaan als op het terras ook Carla zit en die wil Dora liever niet meer ontmoeten. Ze is echt verliefd op de aantrekkelijke Daaf en ze blijft op een avond bij hem slapen. Ze gaat dan met hem naar bed. Ze voelt zich erg veilig bij hem. Ze laat ook aan haar vriendinnen zien dat ze gek is op Daaf.
Af en toe denkt ze weer aan haar vader. Ze is een keer met hem in slecht weer van Leiden naar Scheveningen gereisd om de storm te trotseren. Maar op een keer komt ze thuis uit school en dan zegt haar vader dat hij kanker heeft in zijn buik. Een paar jaar later sterft hij, maar ze is hem als herinnering kwijt geraakt. Haar moeder is in therapie gegaan bij ene Robbert. Later werd ze verliefd op hem en vanaf een bepaalde periode is Robbert Dora’s stiefvader geworden. Dora zegt echter tegen haar omgeving dat haar ouders gescheiden zijn.
Dora en Daaf lezen een advertentie van de gemeente Amsterdam, die sollicitanten oproept voor een vreemde job: toespraken houden bij begrafenissen van onbekende personen (bijvoorbeeld zwervers die doodgaan, vermoorde mensen zonder identiteit). Wanneer ze gaan solliciteren, worden ze beiden aangenomen. Het is best spannend wanneer ze allebei hun eerste begrafenis “doen”, maar met gedichten brengen ze het er goed van af. Dora is echter wel leeg na zo’n gebeurtenis. Inmiddels heeft ze ook verteld aan Daaf dat haar vader dood is. Daaf praat over hun eigen begrafenissen. Hij denkt dat het nog een hele tijd zal duren, maar hij wil graag dat Dora dan een toespraak houdt in een kostuum van een superheld (zie de proloog met betrekking tot ”Catwoman”).
Op een dag worden ze samen gevraagd bij de begrafenis van een jonge vrouw van 29 die door zelfmoord om het leven is gekomen. Ze dragen beiden een gedicht voor en er wordt een nummer van The Doors gespeeld, dat ook gespeeld werd bij haar vaders begrafenis. Maar ze weet niets meer van die begrafenis. Ze wil er mee stoppen en belt naar de gemeente. De ambtenaar vindt het jammer, want Dora deed het erg mooi. Ze krijgt nog een bonsaiboompje als dank.
Deel 2
Daaf is gestorven. O.a. Anniek houdt een toespraakje, maar je moet ook als lezer aan de proloog denken, wanneer Dora uiteindelijk toch haar toespraak houdt in de aula als Catwoman. De lezer hoort nog niet wat er met Daaf is gebeurd. Het moet wel een ongeluk geweest zijn. Eerst droomt Dora van Daaf dat hij nog in leven is. Ze blijft heel erg afwezig. Na een kleine week komt haar moeder haar ophalen. Ze neemt haar dochter mee naar Leiden. Ze zal lekker pannenkoeken gaan bakken voor Dora (dat is haar lievelingseten). Ze eet er niet veel en haar stiefvader Robbert had er nog zo zijn best op gedaan. ’s Nachts luistert Dora een gesprek tussen haar moeder en Robbert af. Haar moeder wil graag dat Robbert Dora therapeutisch zal behandelen. Dora wil dat niet. Ze wil ook geen pillen slikken die Robbert voor haar heeft klaarliggen. Ze beleeft een slapeloze nacht en gaat al heel vroeg het huis uit. Ze neemt de trein terug naar Amsterdam.
Daarna neemt ze de trein naar Arnhem en Zevenaar. Het is een vlucht: ze wil weg van de plaats waar ze op Daaf verliefd is geweest. Daar gaat ze een bos in en loopt een kleine bosven in: ze doet haar kleren uit: ze heeft namelijk de joggingbroek van Daaf aan. Ze overnacht in een wandelaarshut. Onverwachts ontmoet ze daarna een mongool Timo. Die brengt haar later wanneer hij haar weer ontmoet naar een soort boerderij, waar hij haar een dubbele boterham en een ei geeft. Dan valt ze weg in een soort bewusteloosheid. Ze wordt wakker in een bed. In de boerderij zitten veel jonge mensen te eten. Ze mag blijven mee-eten. Het blijkt een zorginstelling te zijn, waar een soort vader en moeder over een aantal mentaal gehandicapten waken. Leider Sjef belt met Dora’s moeder. Die is lang ongerust geweest. Ze zal de volgende dag langs komen om Dora op te halen. Intussen werkt Dora tussen de verstandelijk gehandicapten: ze moet aardappels sorteren. Ze voelt zich echter vrij. Dora wil blijven als haar moeder haar met de auto komt halen. Ze is een bang schepsel geworden, omdat ze alle herinneringen (bijv. aan die aan haar vader) is kwijtgeraakt. Haar moeder vertelt haar over de sneeuw in februari die gevallen was toen haar vader gestorven was. Ze was bij haar vader in bed gekropen en had niet gemerkt dat hij al dood was. Ze was toen ongeveer 11 jaar.
Haar moeder vertrekt en Dora belt ook nog een keer met Josje om te zeggen dat ze nog een tijdje op de zorgboerderij blijft. Van de leider Sjef moet ze met Timo iets bij een andere boerderij halen. Ze gaan op de fiets. Dan schiet haar ineens iets te binnen over Daafs fiets die ook “weggezet” zou worden. Ze beseft ineens dat ze Daafs fiets moet gaan ophalen. Ze wordt weer niet lekker.
Maar ze heeft wel de herinnering terug. Ze had met Daaf afgesproken op de Nijlpaardbrug bij Artis, maar er was een vrachtwagen gekomen die haar geliefde had geschept. Ze was achter de ambulance naar het ziekenhuis gefietst. Ze was zelfs zomaar de OK opgelopen, maar daaruit door de arts verwijderd. Dora beseft nu dat ze meteen terug moet naar Amsterdam. In de hoofdstad ziet ze zijn fiets inderdaad terug en ze zet hem voor zijn huis neer.
In de epiloog gaat Dora naar het Vondelpark. Onder het Picassobeeld zitten haar vrienden. Die zien haar aankomen en zijn na hun verbazing blij verrast. Dora ervaart dat ze weer terug is. Slotzin: "Zie je wel, Daaf, het gaat."
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden