Het Nederlands slavernijverleden: een gevoelig onderwerp dat van heel lang geleden lijkt, maar waarvan de gevolgen nog steeds merkbaar zijn. Het Rijksmuseum heeft in samenwerking met ThiemeMeulenhoff een magazine uitgebracht genaamd 'Slavernij, en nu?' Hierin staat onder andere een gedicht van Yosina Roemajauw (14). Tegen mij vertelt ze wat het Nederlands slavernijverleden voor haar betekent.

Yosina is geboren in West-Papoea, een provincie van Indonesië die vroeger bezet is geweest door Nederland. Yosina vindt dat het verhaal van haar familiegeschiedenis doorgegeven moet worden aan de nieuwe generaties. "We kunnen van onze geschiedenis leren."

Thuiskomen 

Yosina heeft nog veel familie in West-Papoea, dus ze gaat er vaak op vakantie. "We hopen dat we dit jaar daarheen kunnen gaan op zomervakantie als alles weer mag. Als ik daar aankom, voelt het als thuiskomen. En als ik na een paar weken West-Papoea weer terugkom in Nederland, dan heb ik gelijk heimwee. Mensen in West-Papoea zijn namelijk heel gehecht aan elkaar. Gelukkig hebben we goede technologie tegenwoordig. Ik bel vaak met mijn familie daar."

Yosina's roots liggen in West-Papoea, maar ze woont al bijna haar hele leven in Nederland. Ze voelt zich thuis in beide landen en krijgt vaak de vraag met welk land ze meer een connectie voelt. "Ik geniet heel erg van het landschap en het eten van mijn geboorteland, maar ik ben hier in Nederland opgegroeid. Ik zou echt niet kunnen kiezen."

Van de geschiedenis kun je leren

Yosina vindt het erg dat veel mensen weinig tot niks weten van het slavernijverleden in West-Papoea. "Het houdt me erg bezig. Niet alleen het politieke deel, maar ook de kunst en cultuur. We kunnen van onze geschiedenis leren en we moeten er aandacht voor hebben, want het slavernijverleden is nu nog steeds merkbaar. Mensen worden snel als 'anders' gezien, als buitenlander. We zijn allemaal mensen en er is geen verschil tussen ons. Ik ben blij dat ik vrij kan zijn, mezelf kan zijn en mijn mening kan geven."

In de geschiedenis is dat niet voor iedereen zo geweest. Zo vertelt Yosina dat haar geboorteland ook vandaag de dag nog steeds aan het strijden is voor onafhankelijkheid. "Ik hoop dat we een betere kans en gelegenheid krijgen om de ruimte te creëren voor het slavernijverleden. Die periode moet herdacht en onthouden worden in elke vorm en in elk land."

'Straks vervaagt de geschiedenis'

Yosina vertelt dat ze het belangrijk vindt dat jongeren van onze generatie de tradities, geschiedenis en cultuur meekrijgen van onze voormalige koloniën. "Anders gaat het vervagen. Ik doe mijn best om dat te voorkomen door middel van het maken van muziek met de West-Papoeaanse cultuur erin verwerkt, want muziek is iets wat verbindt. Het brengt ons samen."

In een interview met RTV Oost vertelde Yosina eerder dat er in de geschiedenislessen op school over het slavernijverleden bijna nooit aandacht was voor West-Papoea, terwijl een groot deel van die geschiedenis te maken heeft met Nederland. Ik vind dat jammer, want daardoor weet ik er zelf ook minder over. "Onze generatie is niet heel erg van de boeken, dus het beste is om geschiedenis op een andere manier naar buiten te brengen. Je moet het aan mensen vertellen en laten zien door bijvoorbeeld een theaterstuk."

Het magazine 'Slavernij...en nu?' is uitgedeeld aan alle basisscholen en brugklassen in Nederland en op Curaçao en is nog na te bestellen of digitaal te lezen. Vanaf het moment dat het Rijksmuseum weer open is, zal de tentoonstelling Slavernij tot en met de zomervakantie te bezoeken zijn.