Vorige maand was 't carnaval in Limburg. Sowieso al een kotsfestijn pur sang natuurlijk.

Maar wat mijn haat deed groeien dit jaar, was de ongewenste coïtus die de kotsende lichamen hadden met mijn ooit zo geliefde muziek.

Als zelfs in LIMBURG een verkrachte versie van dubstep wordt gedraaid, dan is het echt niet meer zo underground zoals ik ooit dacht. Allang niet meer hipster bedoeld.

Hypnotiserend

Drie jaar terug hoorde ik de hypnotiserende bass en harmonische chaos voor het eerst. In een klein, alternatief muziekbarretje genaamd de Azijnfabriek, waar je binnen jointjes mocht roken en graffiti op de muur mocht knallen. Waar alle walks of life samenkwamen en je gewoon lekker kon praten in het lounge-gedeelte.

Nu zal ik niet doen alsof ik de trendsetter was, aangezien de eerste dubstep-achtige geluiden al in 1998 in het Verenigd Koninkrijk te horen waren. Maar drie jaar geleden liep ik nog alleen in de Azijnfabriek dubstepliefhebbers tegen het lijf. Overigens ben ik geen diehard dubstepfan (ik ben meer van Kings of Leon, Led Zeppelin, Gorillaz en dergelijke) maar ik kon zeker een avondje losgaan in die psychedelische tent.

Geen garantie meer

Wat is er sindsdien veranderd? De rest neemt het allemaal een beetje over.
Een groot aantal artiesten is niet meer zo creatief als voorheen en richt zich meer op wat de meute wil. En dat gaat ten koste van de muzieksfeer.

Het feit dat iemand nu van dubstep houdt, is geen garantie meer dat je ’t goed met diegene kunt vinden. Erg jammer dat de concentratie van verschillende soorten mensen die een passie voor dubstep deelden, is afgenomen.

Ook 9gag

Maar dubstep is niet het enige. Hetzelfde geldt voor de internetcultuur: 9gag is de portaal geworden die toegang biedt tot de internetjungle en hulp biedt aan zij die geen binaire code spreken.

Voorheen bonden meme’s, trollwars en gamesculture-nieuws de nerds tot een online geheime groep. Nu is die groep ontdekt, blijkt iedereen hun humor leuk te vinden en is de sfeer veranderd. Pluspunt is dat zij die voorheen door de kelders van het internet kropen, nu geaccepteerd worden door de massa. Maar zaten zij daar dan ook op te wachten?

Geheime hut

Het is allemaal te vergelijken met de geheime hut die ik samen met een paar anderen in groep acht in het bos had. Het voelt alsof de brugklassers die nu ontdekt hebben en vernielen.

Tegelijkertijd draait de wereld nog steeds en klopt mijn bonkmachine harder dan ooit. Als iets maar vaak genoeg geliked wordt op Facebook, moet het wel goed zijn toch?

Nee, laten we hopen dat die diversiteit blijft bestaan. Alles komt uiteindelijk toch wel ooit in de altijd hongerige en allesverslindende hyena met obesitas terecht die 'mainstream' wordt genoemd.