De economieleraar vertelt wat over vraag en aanbod, maar de informatie gaat het ene oor in en het andere weer uit. Ten eerste omdat het mij niks interesseert of de vraaglijn naar links of naar rechts verschuift en ten tweede omdat ik met veel leukere dingen bezig ben. De krabbels op de tafel voor mij zijn veel interessanter. Omdat ik niemand de teksten op ons schoolmeubilair wil onthouden, heb ik er een aantal voor jullie vastgelegd. 

'Karel V is de pa van Filips'

Degene die dit nog even snel heeft opgeschreven voordat de geschiedenistoets begon, heeft waarschijnlijk hetzelfde probleem gehad dat ik altijd heb. Daarom moest ik ook hardop lachen toen ik dit las. Ik snap gewoon nog steeds niet welke Willems, Filipsen, Karels en Lodewijken bij elkaar horen.

Altijd op het moment dat ik het net een beetje begin te begrijpen worden er weer nieuwe keizers en regenten geïntroduceerd, die uiteraard allemaal dezelfde naam hebben. Ze hadden vier eeuwen geleden toch wel even na kunnen denken dat al diezelfde namen ervoor zorgen dat veel scholieren nu punten mislopen op de toets?

'Soms weet ik niet wat ik wil, wie ik ben. Hoor ik er wel helemaal bij?'

Sommige mensen zien de tafel blijkbaar aan voor een dagboek. Ze voelen de behoefte om midden in de kunstgeschiedenisles gewoon even op te schrijven wat er in hun hoofd omgaat. Ik heb hier helemaal geen problemen mee want tijdens een saaie les is het zeer vermakelijk om te fantaseren over wie zo'n tekstje geschreven zou hebben. 

'Love is the answer to everything. So is my ass.'

Tja, wat moet ik hierover zeggen. 

'Onze wereld zit vol met gevaren. Soms dan hangt er een groot avontuur in de lucht.'

Deze foto heb ik gemaakt in het wc-hokje. Ik ben benieuwd hoe op de wc zitten leidt tot het gevoel dat er een groot avontuur in de lucht hangt. In een wc-hokje hangt er eerder een vieze geur in de lucht, lijkt mij. Maarja, ieder zijn eigen avontuur. 

De zomervakantie nadert, dit betekent dat de tafels, stoelen en wc- hokjes grondig zullen worden schoongemaakt. Alle tekstjes, tekeningen en openbaringen die mensen dit schooljaar hebben opgeschreven gaan verdwijnen. Gelukkig hebben wij scholieren niet meer dan een week nodig om de boel weer helemaal vol te kliederen, dus volgend jaar zal ik vast en zeker weer genoeg leesvoer hebben.